συνέντευξη στους Κωνσταντίνο Πουλή και Θάνο Καμήλαλη
Την περασμένη εβδομάδα, έγινε δεκτή η αίτηση αναίρεσης που που είχε ασκήσει ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας κατά του ελαφρυντικού του προτέρου σύννομου βίου στον Επαμεινώνδα Κορκονέα. Mία απόφαση που σήμανε την επιστροφή του δολοφόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλο, στη φυλακή.
«Μία ηθική νίκη για την οικογένεια του Αλέξανδρου»
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μαζί με τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, εκπροσωπούν την οικογένεια Γρηγορόπουλου σε όλη αυτή την πολύχρονη διαδικασία. «Πρέπει να πω ότι είναι μία πολλή μεγάλη δικαίωση. Είναι μία ηθική νίκη για την οικογένεια του Αλέξανδρου. Για την μητέρα και την αδελφή του, που είναι και οι μόνες πια που επιζούν. Πέθανε ο πατέρας του, πέθανε η γιαγιά του. Έχουν μείνει η μητέρα και η αδελφή του, που υπέφεραν και μία μεταχείριση εξαιρετικά εχθρική από το δικαστήριο» τόνισε στο TPP και πρόσθεσε πως «ήταν τρομακτικό. Ήτανε εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία. Ήτανε και για μας τους συνηγόρους, που πηγαινοερχόμασταν στην Λαμία. Τρομακτικά οδυνηρή διαδικασία, δυστυχώς ξαναλέω, σε μία άδεια αίθουσα. Και αυτό έχει μία σημασία να το πούμε. Εκεί που δεν υπάρχει κοινωνική παρουσία, που να εγγυάται ότι οι δικαστικές διαδικασίες παρακολουθούνται από τους πολίτες, πολλές φορές βρίσκει έδαφος και πεδίο δράσης και πράξης, και η δικαστική αυθαιρεσία και οι διαδικασίες διακριτικής μεταχείρισης δραστών, που δεν θα έπρεπε να απολαμβάνουν τέτοιου είδους μεταχείρισης».
Σχετικά με το πώς είχε αναγνωριστεί ελαφρυντικό στον Κορκονέα, εξήγησε:
«Συμπαραστεκόμαστε στην οικογένειά του 12 χρόνια ακριβώς από τον Μάρτιο του 2010. Είναι καταγεγραμμένο το γεγονός ότι πράγματι στην υπόθεση αυτή ενεργοποιήθηκαν και εξακολουθούν να ενεργοποιούνται σκοτεινοί μηχανισμοί στο παρασκήνιο, προκειμένου να πέσουν στα μαλακά οι υπαίτιοι αστυνομικοί. Ήδη ο συνεργός στη δολοφονία, ο Σαραλιώτης έχει απαλλαγεί, παρά το γεγονός ότι όλα τα στοιχεία αλλά και η απόφαση του δικαστηρίου περιγράφει πώς στήριξε τον Κορκονέα και πώς τον βοήθησε στην δολοφονία του Αλέξανδρου.
Όσο για την απόφαση αυτή του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, που βγήκε σε μία άδεια αίθουσα τον Ιούλιο του 2019, πρόκειται για μία σκανδαλώδη πραγματικά απόφαση, η οποία ήταν επιβράβευση για τη δολοφονία. Και στην απόφαση αυτή εμείς αντιδράσαμε από την αρχή, διότι το μήνυμα το οποίο εξέπεμψε, αφ’ ενός ήτανε ότι το δικαστήριο επιζητούσε με κάθε τρόπο να ρίξει στα μαλακά, ακόμη και τον καταδικασμένο για δολοφονία, για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, με άμεσο δόλο πρώτου βαθμού, γιατί δέχεται απολύτως το δικαστήριο ότι ενήργησε διπλή ευθεία βολή σκοτώνοντας το δεκαπεντάχρονο παιδί, εκπροθέσεως και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, χωρίς βρασμό ψυχικής ορμής, χωρίς να κινδυνεύει η ζωή του, η σωματική του ακεραιότητα και οτιδήποτε απ’ όλα τα σενάρια, που τότε υποστήριζαν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί, οι δράστες. Η απόφαση αυτή λοιπόν, με τρόπο προκλητικό εκδόθηκε στα τέλη Ιουλίου του ’19, με μεθόδευση για να απαγγελθεί μετά την έναρξη ισχύος του νέου ποινικού κώδικα, που έδινε πολλές δυνατότητες στο δικαστήριο, να ρίξει στα μαλακά και στα μαλακότερα τον Κορκονέα.
Η μεθόδευση αυτή έφτασε μέχρι του να απαγγελθεί η απόφαση από άλλη σύνθεση δικαστηρίου, απ’ αυτή που είχε δικάσει πριν δυόμιση χρόνια την έφεση και την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό. Και βέβαια, εμείς τότε από την πρώτη στιγμή, το ’19, αντιδράσαμε ήδη από το ακροατήριο. Είπαμε ότι πρόκειται για απόφαση που οπλίζει το χέρι κάθε επόμενου Κορκονέα και αφήνει ανυπεράσπιστο κάθε επόμενο Αλέξανδρο. Ήτανε σφοδρότατη η αντίδρασή μας. Υπήρξε ευτυχώς σφοδρότατη αντίδραση και της κοινωνίας και των φορέων της δικαιοσύνης. Γιατί ήταν τόσο αναντίστοιχη η απόφαση. Ξέρετε ήταν η απόφαση με την οποία αποφυλακίστηκε το αμέσως επόμενο πρωί ο Κορκονέας. Δηλαδή ουσιαστικά επρόκειτο για επιβράβευση και όχι για ποινή».
Οι κάτοικοι Πειραιά – Πειραϊκής απέναντι στη Cosco
Πριν λίγες μέρες επίσης, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε το πλαίσιο έγκρισης του Master Plan (Γενικό Προγραμματικό Σχέδιο) του “Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) Α.Ε.”, για τις υποχρεωτικές επενδύσεις, δικαιώνοντας τους κατοίκους του Πειραιά και της Πειραϊκής που είχαν προσφύγη, καταγγέλλοντας σοβαρές παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
«Προσφύγαμε με τους κατοίκους του Πειραιά και της Πειραϊκής. Από το 2020 γίνανε οι προσφυγές που κάναμε και μηνυτήρια αναφορά. Γι’ αυτά τα θέματα θα κάνουμε και μία μεγάλη εκδήλωση στον Πειραιά που θα ενημερώσουμε και ευρύτερα τους πολίτες και τα Μέσα Ενημέρωσης, γιατί είναι πράγματι ένα περιβαλλοντικό και οικονομικό σκάνδαλο που εντοπίστηκε εκεί, σε σχέση με τα έργα στο λιμάνι του Πειραιά και βεβαίως υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες πάρα πολύ μεγάλες γι’ αυτή την υπόθεση. Εδώ λοιπόν, με την αρχή της πανδημίας, με την έναρξη της πανδημίας και την έναρξη των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας κ.ο.κ., επιχειρήθηκε στα μουλωχτά να ξεκινήσουν «έργα» στο λιμάνι. Και τα «έργα» ήταν να καταποντίζονται και να εναποτίθενται στον βυθό της Πειραϊκής κιβώτια, τα οποία περιείχαν μολυσματικά οιδήματα, τοξικά και καρκινογόνα υλικά, τα λεγόμενα βυθοκορήματα, για να διενεργούνται οι λεγόμενες βυθοκορήσεις. Δηλαδή αυτές οι τοποθετήσεις κιβωτίων με όλο αυτό το μολυσματικό υλικό και τοξικό και καρκινογόνο υλικό στο βυθό.
Αντιλαμβάνεστε ότι μιλάμε για υγειονομική βόμβα. Μιλάμε για 620.000 τόνους βυθοκορημάτων, ασύλληπτη ποσότητα, για να χτιστούν τα νέα έργα κ.ο.κ. πράγμα που σημαίνει μόλυνση μη αναστρέψιμη βεβαίως, εάν πραγματοποιείτο και καταστροφή και του βυθού και του οικοσυστήματος το υποθαλάσσιο, αλλά και μόλυνση της τροφικής αλυσίδας μέσω των ψαριών και των άλλων μορφών ζωής των υποθαλάσσιων» τόνισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που εκπροσώπησε τους πολίτες.
Σε ερώτηση για το αν προσκομίστηκαν οι σχετικές περιβαλλοντικές μελέτες, απάντησε πως «βεβαίως. Προσκομίστηκαν περιβαλλοντικές μελέτες που υπήρχαν από το 2019 και 2020 και έκανε και το Υπουργείο και η COSCO και ο Ο.Λ.Π. ότι δεν τα ξέρουν. Επιχείρησαν όλοι αυτοί μαζί να πούνε ότι είναι εκπρόθεσμη η αίτηση των κατοίκων, ότι δεν μπορούν οι κάτοικοι να προσφύγουν κ.ο.κ. Ευτυχώς η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάσισε σωστά. Κάναμε τη δίκη πέρυσι τέτοιο καιρό στις 2 Απριλίου του 2021 και ενώ είχε βγει η απόφαση από τον Ιούνιο του 2021, καθαρογράφτηκε και δημοσιεύτηκε πριν από μόλις 10-12 μέρες».
Πρόσθεσε ότι «μέχρι και πριν από μία εβδομάδα, η εταιρεία παρίστανε ότι δεν το γνωρίζει και συνέχιζε τις εργασίες.
Ευτυχώς αυτή τη στιγμή απ’ όσο ξέρω και απ’ όσο μου λένε οι κάτοικοι έχουν σταματήσει οι εργασίες και δεν έχουν επαναληφθεί. Πρέπει όμως και εδώ η κοινωνία, οι πολίτες να είναι άγρυπνοι. Είναι ένα μάθημα πάρα πολύ χρήσιμο για όλους μας αυτή η νίκη γιατί, ξέρετε όταν ξεκινήσαμε μ’ αυτούς τους λίγους κατοίκους, μην νομίζετε ότι ήταν χιλιάδες οι κάτοικοι, ήταν λίγοι αποφασισμένοι που είπανε δεν θα αφήσουμε να καταστραφούνε οι ζωές μας και οι ζωές των παιδιών μας και να τεθούν σε διακύβευση η υγεία μας, η ποιότητα ζωής, το βιοτικό επίπεδο και το περιβάλλον»
Σχολιάζοντας γενικά τις πρόσφατες υποθέσεις, με κοινωνικό πρόσημο, που χειρίστηκε, ανέφερε πως «εγώ αυτό που λέω, επειδή χειρίζομαι πολλές τέτοιες υποθέσεις που έχουν και κοινωνικό πρόσημο και ταυτόχρονα έχουνε ένα ισχυρό στοιχείο σύγκρουσης με πολύ ισχυρές εξουσίες, είναι ότι η νομική μάχη χρειάζεται και κινηματική στήριξη. Και ο κινηματικός αγώνας χρειάζεται νομική υποστήριξη. Αυτά τα δύο πρέπει να πηγαίνουν χέρι-χέρι, γιατί το νομικό χωρίς την κοινωνική υποστήριξη κινδυνεύει μέσα σε μία δικαστική αίθουσα να εγκλωβιστεί και να ματαιωθεί και το κινηματικό αντίστοιχα, χωρίς νομική υποστήριξη, κινδυνεύει να το τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί οι αετονύχιδες των διαφόρων εξουσιών. Γι’ αυτό πήραμε και αυτή την πρωτοβουλία, θα ξέρετε, νομίζω ότι έχουμε ξαναμιλήσει και στην Πλεύση Ελευθερίας, τη Δικαιοσύνη Για Όλους, που είναι μια κινηματική, νομική πρωτοβουλία, είναι ο νομικός βραχίονας της Πλεύσης Ελευθερίας, που έχει ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό. Ότι και νομικά και κινηματικά διεκδικούμε αυτά τα οποία έχουν να κάνουν με θεμελιώδη δικαιώματα είτε κάποιου πολίτη, είτε ολόκληρης της κοινωνίας».
Άφησε επίσης αιχμές για τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο, σημειώνοντας πως «κανένα κόμμα δε από τα κοινοβουλευτικά, κανένα κόμμα δεν υποστήριξε αυτόν τον αγώνα».
«Η υπόθεση του Πειραιά και του σταματήματος ευτυχώς των εργασιών της ΟΛΠ και της COSCO, ήτανε μία τεράστια νίκη που αποδεικνύει ότι δεν πρέπει κανείς – ήταν πάρα πολλοί οι άνθρωποι οι οποίοι μολονότι θέλανε να ενεργοποιηθούν, λέγανε είναι χαμένη υπόθεση γιατί έχουμε απέναντί μας κολοσσούς, αλλά και γιατί όλα τα κόμματα εξουσίας τα έχουν βρει σ’ αυτό το θέμα. Δεν υπήρχε… Κανένα κόμμα δε από τα κοινοβουλευτικά, κανένα κόμμα δεν υποστήριξε αυτόν τον αγώνα. Το οποίο είναι τρομακτικό, αν σκεφτεί κανείς ότι τουλάχιστον στο επίπεδο της προστασίας του Περιβάλλοντος υποτίθεται ότι όλοι διακηρύσσουν ότι είναι οικολόγοι, φίλοι του περιβάλλοντος κ.ο.κ» σχολίασε συγκεκριμένα.
«Τα διεθνή εγκλήματα είναι διεθνή εγκλήματα όποιος και αν τα διαπράττει»
Για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ένα, «έγκλημα επίθεσης σε ανεξάρτητη χώρα που είναι αδιαπραγμάτευτα καταδικαστέο», η επικεφαλης της Πλεύσης Ελευθερίας τόνισε πως «τα διεθνή εγκλήματα είναι διεθνή εγκλήματα όποιος και αν τα διαπράττει. Και όταν τα διαπράττει ο Πούτιν είναι διεθνή εγκλήματα και όταν τα διαπράττει ο Τραμπ, ο Μπάιντεν, ο Κλίντον, ο Ομπάμα είναι διεθνή εγκλήματα και όταν τα διαπράττει οποιοσδήποτε παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα πρέπει να τα καταδικάζουμε».
Ανέφερε στη συνέχεια πως «η άποψή μου είναι σαφώς ότι θα έπρεπε για όλα τα διεθνή εγκλήματα να υπάρχει απαρέγκλιτη εφαρμογή των διατάξεων και της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Η Ουκρανία δεν έχει κυρώσει το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, διότι θα υπήρχε ζήτημα ελέγχου και του τι συμβαίνει εσωτερικά με τον πληθυσμό εκεί. Είναι αυτό μεγάλο πρόβλημα. Είναι μεγάλο πρόβλημα ότι η ΗΠΑ και Ρωσία, όχι απλώς δεν κυρώνουν, αλλά έχουν δηλώσει επίσημα στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ότι δεν θα κυρώσουν το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ακριβώς για να προστατεύουν τους δράστες υπηκόους τους από την δικαιοδοσία του δικαστηρίου και από την τιμωρία. Δηλαδή ακριβώς για να διεκδικούν, να διαπράττουν αυτά τα διεθνή εγκλήματα»
Άσκησε κριτική στη στάση της Ε.Ε., υποστηρίζοντας πως «η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται με πολεμοχαρή τρόπο να εξαγγέλλει μέτρα τα οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό δεν στρέφονται κατά υπαιτίων των εγκλημάτων, αλλά στρέφονται κατά του Ρωσικού λαού και θα τον οδηγήσουν σε εξαθλίωση, και την ίδια ώρα εμφανίζεται να στέλνει όπλα και πολεμοφόδια στην Ουκρανία συμμετέχοντας δια αντιπροσώπου αυτή τη στιγμή σε μία σύρραξη.»
Ενώ πρόσθεσε:
«Αυτό το οποίο παρατηρείται σ’ αυτό το μήνα πια που συμπληρώνουμε αύριο από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, είναι μία φοβερή υποκρισία διεθνής και μία φοβερή διγλωσσία. Ακούμε λόγους για την ειρήνη, αλλά την ίδια ώρα βλέπουμε προμήθειες εξοπλισμών και πυροδότηση και κλιμάκωση του πολέμου. Βλέπουμε να καταδικάζουν τον επιθετικό πόλεμο οι ίδιοι που διέπρατταν και διέπραξαν στο παρελθόν και πιθανότατα θα διαπράξουν και στο μέλλον επιθετικό πόλεμο.
Βλέπουμε επίσης και αυτό είναι κάτι που θέλω να το υπογραμμίσω, υπάρχει μία συνθήκη φασισμού και λογοκρισίας η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ως μέσο καταδίκης του πολέμου. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να επιστρατεύεται η φίμωση και η απαγόρευση μέσων ενημέρωσης επειδή προέρχονται από τη Ρωσία, ως μέτρο κατά του πολέμου, που δεν έχει καμία μα καμία ηθική, πολιτική ή νομική αιτιολόγηση.
Δεν είναι ποτέ δυνατόν να ποινικοποιείται η τέχνη, και ο αθλητισμός και να βλέπουμε ότι οι Ρώσοι αθλητές ας πούμε στις διεθνείς αναμετρήσεις να αγωνίζονται χωρίς σημαία. Τους έχουν αφαιρέσει την εθνικότητα και υπηκοότητα. Αυτό είναι μία στοχοποίηση ενός λαού, που επίσης δεν δικαιολογείται».
«Πολύ μεγάλη ανησυχία μου γι’ αυτήν την εντελώς μονομερή και ελεγχόμενη ενημέρωση που παίρνουν οι πολίτες»
Αναφέρθηκε τέλος και στις απόπειρες χειραγώγησης της ενημέρωσης, τονίζοντας πως «εκφράζω την πολύ πολύ μεγάλη ανησυχία μου γι’ αυτήν την εντελώς μονομερή και ελεγχόμενη ενημέρωση, την οποία έχουν πια και οι Έλληνες πολίτες. Δεν είναι εργαλείο δημοκρατίας διαφάνειας και… δεν είναι κοινωνικά ανεκτό να λέμε ότι είναι δηλητηριώδης η όποια αντίθετη ενημέρωση και θα πρέπει μονομερώς μόνο να τροφοδοτείται η κοινωνία με μία συγκεκριμένη πηγή ενημέρωσης, που πια δεν μπορούμε να την ελέγξουμε και να την διασταυρώσουμε. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε σε πολύ μεγάλη επιφυλακή και σε πολύ μεγάλη εγρήγορση και ως προς αυτό».
«Στα πρώτα βήματα της δικηγορίας μου το 2003, ήμουν λίγων μηνών δικηγόρος όταν κατέθεσα μαζί με τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών τη μηνυτήρια αναφορά για τα εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ και για επιθετικό πόλεμο στο Ιράκ, που διαπράχτηκε τότε και από τον Μπους και από τον Μπλερ και από τις δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και από τις δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Τότε η βασική ενημέρωση που είχε διαχυθεί παντού ήταν ότι το Ιράκ είχε όπλα μαζικής καταστροφής. Και 14 χρόνια μετά αναγκάστηκε ο Μπλερ υπό το βάρος της καταδίκης του πια από τα αρμόδια όργανα της δικαιοσύνης στην Μεγάλη Βρετανία, να ομολογήσει ότι ουδέποτε υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής και ο ίδιος ουσιαστικά ηγήθηκε αυτού του πολέμου μαζί με τον Μπους επί ψευδούς βάσεως, για την οποία ψευδή βάση όμως τότε είχε γίνει τεράστια εκστρατεία διάχυσής της.
Αντίστοιχα λοιπόν και τώρα που σαφώς υπάρχει ένας επιθετικός πόλεμος, σαφώς υπάρχει το έγκλημα της επίθεσης σε ανεξάρτητη χώρα και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτα καταδικαστέο, την ίδια ώρα δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε τ’ αυτιά μας και τα μάτια μας ανοιχτά, σε σχέση με το τι πραγματικά συμβαίνει στο διεθνές στερέωμα, γιατί όλοι καταλαβαίνουμε πάρα πολύ καλά, ότι όλη αυτή η αλληλεγγύη που εκφράζεται προς την Ουκρανία, δεν είναι αγνά και απλά τα φιλειρηνικά συναισθήματα των κυβερνήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης»