Σύμφωνα με τον Φίλιπ Λούτερ, εκ των αναλυτών και συντακτών της έκθεσης, «το 2021 ξεκίνησε με πολλές υποσχέσεις, εξελίχθηκε όμως εντελώς διαφορετικά».
Και πρόσθεσε:
«Ελπίζαμε ότι θα βγούμε από την πανδημία με δίκαιο τρόπο και πνεύμα αλληλεγγύης. Δυστυχώς όμως λιγότερο από το 8% των 1,2 δισ. κατοίκων της αφρικανικής ηπείρου ήταν πλήρως εμβολιασμένο στα τέλη του 2021. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό παγκοσμίως και απέχει παρασάγγας από τον στόχο του 40% που έθεσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Εκτός αυτού κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς ορισμένες κυβερνήσεις εκμεταλλεύθηκαν την πανδημία για να περιορίσουν την ελευθερία της άποψης, όπως για παράδειγμα η Ρωσία, η Κίνα, η Καμπότζη και πολλές άλλες, στις οποίες διαλύθηκαν συγκεντρώσεις και κινδύνευσαν ακτιβιστές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
H Ζίλκε Πφάιφερ, επικεφαλής του τμήματος Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ειρήνη στην γερμανική οργάνωση αρωγής («Brot für die Welt») της ευαγγελική εκκλησίας, δηλώνει σχετικά στην DW:
«Υπάρχουν διάφορες στρατηγικές, με τις οποίες το έργο της κοινωνίας των πολιτών καθίσταται ολοένα δυσκολότερο σε πολλές περιοχές του πλανήτη», επισημαίνει από την πλευρά της η Ζίλκε Πφάιφερ, επικεφαλής του τμήματος Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ειρήνη στη γερμανική οργάνωση αρωγής («Brot für die Welt») της Ευαγγελική Εκκλησίας. «Στο στόχαστρο βρίσκονται συγκεκριμένοι ακτιβιστές, οι οποίοι δέχονται διακρίσεις, απειλές, διώξεις και σε ορισμένες περιπτώσεις δολοφονούνται. Ένα παράδειγμα: Πριν λίγες μόνο μέρες ο πρόεδρος της Νικαράγουας Ντανιέλ Ορτέγκα έβαλε λουκέτο σε 25 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Μια από αυτές συνεργάζεται με τη γερμανική “Brot für die Welt”».
Όσον αφορά την κατάχρηση της ψηφιακής τεχνολογίας, η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας φέρνει τα εξής παραδείγματα: Το μεγαλύτερο σε διάρκεια «κατέβασμα» του διαδικτύου στις περιοχές Τζαμού και Κασμίρ της βόρειας Ινδίας από τον Αύγουστο του 2019 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2021, τη χρήση λογισμικού αναγνώρισης προσώπων σε διαδηλώσεις στη Μόσχα που οδήγησε σε συλλήψεις, τη χρήση του λογισμικού κατασκοπίας Pegasus σε βάρος δημοσιογράφων, πολιτικών της αντιπολίτευσης και ακτιβιστών υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όπως εξηγεί ο Φίλιπ Λούτερ, «είδαμε πως οι αρχές απέκλεισαν την πρόσβαση στο ίντερνετ σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να μην επιτρέψουν στον πληθυσμό να οργανώσει ή να ανταλλάξει πληροφορίες για ενδεχόμενες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά κατασταλτικών μέτρων. Στόχος ήταν να φιμωθεί η κοινωνία των πολιτών».
Την ίδια στιγμή η Διεθνής Αμνηστία διαπιστώνει ότι είναι ελπιδοφόρο ότι σε 80 χώρες ο κόσμος κατέβηκε στο δρόμο για τα δικαιώματά του, όπως πχ. σε Ρωσία, Ινδία, Κολομβία, Σουδάν και Λίβανο, γνωρίζοντας, σε πολλές περιπτώσεις, για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις. Και προσθέτει ο Λούτερ ότι την χρονιά που διανύουμε θα πρέπει να θέσουμε ως στόχο «τη στήριξη των διαδηλωτών, οι οποίοι υπερασπίζονται και διεκδικούν δικαιώματα σε πολλές χώρες του πλανήτη».