Η καμπάνια ενάντια στα ψέματα του πολέμου δίνει βήμα στις φωνές από το Ντονμπάς

του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Στόχος της καμπάνιας να δοθεί βήμα και φωνή στους ανθρώπους του Ντονμπάς. Δημοσιογράφοι, ακτιβιστές, πολιτικοποιημένοι πολίτες, κι ένας επιζών της σφαγής της 2ας Μαΐου 2014 στο Σπίτι των Συνδικάτων της Οδησσού και πολιτικός πρόσφυγας από την Ουκρανία συνθέτουν το παζλ των ομιλούντων.

O Τζον Πάρκερ του Κόμματος Σοσιαλιστικής Ενότητας επεσήμανε πως «όταν οι ΗΠΑ πηγαίνουν σε πόλεμο, το ποσοστό δολοφονίας αυτών των αμάχων παιδιών υπερβαίνουν οποιαδήποτε άλλη χώρα σήμερα». Ανέφερε για παράδειγμα τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, όπου «σε λίγα δευτερόλεπτα 80.000 άνθρωποι πέθαναν ανάμεσα στους 140.000 που σκοτώθηκαν αργά και βασανιστικά υποφέροντας από το λιώσιμο της σάρκας τους και άλλοι παρακαλούσαν για νερό γιατί η καυτή ζέστη τους προκάλεσε δίψα. Όμως οι γιατροί είπαν ότι το νερό ήταν χειρότερο για το λαιμό τους και έπρεπε να το αρνηθούν. Φανταστείτε μονάχα για ένα δευτερόλεπτο, το παιδί σας να υποφέρει παρακαλώντας για νερό και να πρέπει να του το αρνηθείτε, ενώ μπορεί να είναι η τελευταία του επιθυμία. Το ίδιο βίωσα από τους γονείς στο Ιρακ, όπου πριν κάποια χρόνια πήγα με τον γενικό εισαγγελέα των Ηνωμένων Πολιτειών Ράμσεϊ Κλάρκ, επισκεπτόμενοι ένα νοσοκομείο ως μέρος της ερευνητικής αποστολής μετά τον πόλεμο του Μπους. Θυμάμαι δύο γονείς να προσπαθούν να παρηγορήσουν το παιδί τους που ψυχορραγούσε από λευχαιμία, που προκλήθηκε από τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου που χρησιμοποιήθηκε από τους βομβαρδισμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στο Ιράκ. Το ποσοστό καρκίνου αυξήθηκε 2.000% μεταξύ 1991 με 1995. Πώς θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τη κλιμάκωση ενός πολέμου δια αντιπροσώπων από την ηγεμονία των ΗΠΑ και να ψάλουμε επαίνους στον Ζελένσκι, καθώς αυτός οπλίζει τα ναζιστικά τάγματα που σκότωσαν χιλιάδες στο Ντονμπάς, χωρίς να ακούσουμε τις φωνές από εκεί;».

Ο Γκρέγκ Μπάτερφιλντ από το Κόμμα Σοσιαλιστικής Ενότητας υπενθύμισε πως «τις τελευταίες ημέρες ο πρόεδρος Μπάιντεν ήταν στην πολεμική διάσκεψη του ΝΑΤΟ, φέρνοντας πιο κοντά την άμεση επέμβαση, καθώς αναδείχθηκε η ιδέα της αποστολής των λεγόμενων ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Αυτό που κρύβεται από το λαό στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση είναι πως ο πόλεμος δεν ξεκίνησε πριν από ένα μήνα με τη παρέμβαση της Ρωσίας, αλλά πριν οκτώ χρόνια με το ακροδεξιό πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από την Ουάσινγκτον, με τη καταστολή των κομμουνιστών, των αντιφασιστών και των γλωσσικών και εθνικών μειονοτήτων, που ξυλοκοπήθηκαν από τους νεοναζί. Ξεκίνησε με το βομβαρδισμό του λαού του Ντονμπάς, που απέρριψε το πραξικόπημα και διακήρυξε την ανεξαρτησία του. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, το Κίεβο με νατοϊκά όπλα, έχει πολεμήσει ανελέητα τον λαό του Ντονμπάς, προκαλώντας πάνω από 14.000 και πείνα και στερήσεις μέσω επιβολής αποκλεισμού. Μετά την καταστολή τους, τα λαϊκά κινήματα βρήκαν καταφύγιο στο Ντονμπάς για να συνεχίσουν τον αγώνα τους για την απελευθέρωση της Ουκρανίας. Στα τέλη του Φεβρουαρίου, το καθεστώς του Κιέβου πήρε την άδεια των ΗΠΑ για να εξαπολύσει μια νέα θανατηφόρο εισβολή στο Ντονμπάς, προκαλώντας την παρέμβαση της Μόσχας μετά από αίτημα των ΛΔ Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, καθώς και για να υπερασπιστεί την κυριαρχία της από την επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της. Στον λαό του Ντονμπάς δεν επετράπη ποτέ να εκφραστεί στα δυτικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης, ενώ αναφέρονται μόνο ως “φιλορώσοι αυτονομιστές” και “πληρεξούσιοι του Πούτιν”, που δεν θα πίστευε κανείς πως υπάρχουν πραγματικές οικογένειες και εργάτες. Φιμώνοντας το λαό του Ντονμπάς και τους πολιτικούς εξόριστους από την Ουκρανία, παρουσιάζουν το ουκρανικό καθεστώς μαριονέτα ως “θύμα των κακών Ρώσων”, ενώ η αλήθεια είναι πως οι δυτικοί ιμπεριαλιστές δεν νοιάζονται καθόλου για τον ουκρανικό λαό, που τον έθεσαν κάτω από τη μπότα των νεοναζί και των μέτρων λιτότητας. Τον θεωρούν απλώς τροφή για τα κανόνια τους, ώστε να μετατρέψουν τη Ρωσία σε νεοαποικία εξαγωγής πόρων και φθηνού εργατικού δυναμικού, καθώς και προγεφύρωμα κατά της Κίνας. Θέλουμε να εφιστήσουμε την προσοχή στο κυνήγι μαγισσών κατά δημοσιογράφων και αριστερών ακτιβιστών, όπως οι αδερφοί Κόνοβιτς και ο Αλέξανδρος Ματσουσένκο, που έχουν φυλακιστεί και βασανίζονται».

«Χρησιμοποιούν πολυκατοικημένες περιοχές ως ανθρώπινες ασπίδες».

Η δημοσιογράφος Κριστίνα Μελνίκοβα ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια εργάζεται στην περιοχή του Ντόνετσκ, καλύπτοντας τις ειδήσεις των καθημερινών βομβαρδισμών που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με θανάτους αμάχων, οι οποίοι δεν καλύπτονται από τα δυτικά ΜΜΕ. «Οι περισσότερες σφαγές αμάχων γίνονται στις περιοχές που τώρα επιχειρεί να απελευθερώσει ο στρατός της λαϊκής δημοκρατίας, όπως η Μαριούπολη. Παρ’ όλα αυτά η επιχείρηση συνεχίζεται και η πρώτη γραμμή συνεχίζει να πιέζεται. Η μεγαλύτερη τραγωδία των τελευταίων ημερών ήταν ο πύραυλος που έπεσε στη καρδιά του Ντόνετσκ, με πάνω από 30 αμάχους νεκρούς και 20 τραυματίες, καθώς στο σημείο υπήρξε βιβλιοθήκη και μέσα μαζικής μεταφοράς. Λίγες μέρες μετά από αυτή αυτή τη τραγωδία, ένας άλλος πύραυλος έπεσε σε μια γειτονιά του Ντόνετσκ στις 8 το πρωί, την ώρα που οι άνθρωποι πήγαιναν στη δουλειά τους, σκοτώνοντας τέσσερις εργάτριες της αγοράς. Το καλό είναι πως όσο περισσότερα εδάφη απελευθερώνονται από τη ΛΔ Ντόνετσκ, τόσο λιγότεροι βομβαρδισμοί συμβαίνουν», ανέφερε.
Επισημαίνει πως πρόσφατα ήρθε σε επαφή με τους πρόσφυγες από τη Μαριούπολη, οι οποίοι αναφέρουν τη σκληρότητα του ουκρανικού στρατού, ο οποίος καταλαμβάνει ταράτσες νοσοκομείων και κλειδώνει ομήρους τους γιατρούς στα υπόγεια. Σύμφωνα με την ίδια, ο στρατός το βλέπει ως εκδίκηση για τους ανθρώπους που ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας το 2014. Καταγγέλλει ότι «ο ουκρανικός στρατός τοποθετεί τα τεθωρακισμένα σε πολυκατοικημένες περιοχές, όπου υπάρχουν κτίρια με πολλά διαμερίσματα, χρησιμοποιώντας τα ως ανθρώπινη ασπίδα, όπως έκαναν το 2014-2015 στο Ντόνετσκ».

«Οι βομβαρδισμοί στο Ντόνετσκ συνεχίζονται»

Ο Αλεξέι Άλμπου από τη Μποροτμπά αναφέρει πως τις τελευταίες ημέρες «η ζωή στις περιοχές του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ έχει αλλάξει και οι βομβαρδισμοί πόλεων και κωμοπόλεων και οι τρομοκρατικές ενέργειες έχουν σταματήσει». Θυμάται τις ημέρες που «το καθεστώς του Κιέβου προσπαθούσε να τοποθετήσει όλο και περισσότερες δυνάμεις κοντά στη περιοχή της ΛΔ Λουγκάσκ, κατά τον Γενάρη και Φλεβάρη του τρέχοντος έτους, μεταφέροντας όλο και περισσότερες δυνάμεις και επιθετικά όπλα στη πλησιέστερη γραμμή. «Η κατάσταση έφτασε στο σημείο ο στρατός και οι ναζιστικοί σχηματισμοί, όπως το Τάγμα Αζόφ και οι υπόλοιπες ναζιστικές οργανώσεις, να μεταφέρουν στο σημείο και να αποθηκεύουν βλήματα και καύσιμα για τα τεθωρακισμένα, ώστε να προετοιμαστούν για μεγάλη και οι άνθρωποι του Λουγκάνσκ άρχισαν να μεταφέρουν τις οικογένειές τους σε ασφαλές μέρος. Η ειρηνική ζωή επέστρεψε αφού η πολιτοφυλακή της ΛΔ Λουγκάνσκ με την υποστήριξη δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας απώθησαν τους ναζί και τις εθνικιστικές δυνάμεις της κυβέρνησης του Κιέβου, μη μπορώντας να βομβαρδίσουν τις πόλεις και τα χωριά της περιοχής». Σημειώνει, ωστόσο, πως «η κατάσταση στο Ντόνετσκ δεν είναι καλή, καθώς εκεί οι στρατιωτικές δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου είναι πιο δυνατές και συνεχίζουν να βομβαρδίζουν όλο και πιο μεγάλες πόλεις στη περιοχή. Υπήρξαν τρομοκρατικές επιθέσεις από το καθεστώς του Κιέβου με πυραύλους με μεγάλη εκρηκτική ισχύ, σκοτώνοντας αμάχους στη καρδιά της πόλης. Εξαιτίας των επιθέσεων από το καθεστώς του Κιέβου, τα σχολεία στο Λουγκάνσκ έκλεισαν και τα παιδιά φοιτούν με τηλεκπαίδευση, αλλά σε κάθε περίπτωση ελπίζουμε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες».

Αναφέρθηκε ακόμα σε «επιτεύγματα της (ρωσικής) επιχείρησης, με τους στόχους να έχουν επιτευχθεί σε σημαντικό βαθμό, με τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου να απωθούνται βαθύτερα, επομένως δεν αποτελούν απειλή τώρα για τις λαϊκές δημοκρατίες του Λουγκάνσκ, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, αλλά παραμένουν ικανά να πλήξουν το Ντόνετσκ. Κάτι που επιτεύχθηκε με τη σημερινή επιχείρηση είναι η ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών, ο μεγαλύτερος εξ αυτών ήταν στη Ζαπαρόζια, από τις συμμαχικές δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της ουκρανικής αντιπολίτευσης. Είναι σημαντικό επίσης πως ανακαλύφθηκαν τα λεγόμενα βιολογικά εργαστήρια που διατηρούσαν κάποιες ξένες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία παρήγαγαν ιούς. Υπάρχουν περίπου 15 σε όλη την Ουκρανία, με μερικά να έχουν καταληφθεί από τις δυνάμεις της ουκρανικής αντιπολίτευσης με τη βοήθεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Καταλήγει πως «το ανθρώπινο κόστος έχει αυξηθεί με περίπου 14.000 θανάτους από τον ουκρανικό στρατό, ενώ οι απώλειες της ουκρανικής αντιπολίτευσης και του ρωσικού στρατού είναι μικρότερες, αλλά δεν μπορούν να μετρηθούν επακριβώς. Όμως η τραγωδία είναι στο αν΄βτερο επίπεδο, όπως σε άλλους εμφυλίους, όπως της Ισπανίας, όπου οι δημοκρατικοί αμύνονταν απέναντι στους φασίστες».

«Κύριος στόχος η αποτροπή ενός πολυπολικού κόσμου»

Ο Κάρλος Μαρτίνεζ από τους «Φίλους της Σοσιαλιστικής Κίνας» και την «Ομάδα Διεθνές Μανιφέστο» χαιρέτισε την εκδήλωση ως «ένα σημαντικό γεγονός, καθώς ο λαός του Ντονμπάς συνεχίζει να υποφέρει από τους παραστρατιωτικούς νεοναζί που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ. Οι ειδήσεις τους καταστέλλονται συστηματικά από τη Δύση και αντιμετωπίζουμε ένα μπαράζ προπαγάνδας που έχει σχεδιαστεί για να κερδίσει την υποστήριξη του κοινού για ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο από την ηγεσία των χωρών μας, με κύριο στόχο να αποτρέψει την εμφάνιση ενός πολυπολικού κόσμου. Σύμφωνα, με την προπαγάνδα, η πραξικοπηματική κυβέρνηση στο Κίεβο παρουσιάζεται ως κάποιο είδος ακμάζουσας δημοκρατίας, ενώ αποσιωπάται ο καθημερινός βομβαρδισμός από τους νεοναζί παραστρατιωτικούς και η καταστολή της ρωσικής γλώσσας ή η απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων.

Η Ζακλίν Λούκμαν από τη «Μαύρη Συμμαχία για την Ειρήνη» δήλωσε πως εκπροσωπεί μια «οργάνωση που για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία εργάζεται να αναβιώσει και να αναπτύξει τις ιστορικές αντιπολεμικές, αντιιμπεριαλιστικές και δημοκρατικές φιλειρηνικές θέσεις στο ριζοσπαστικό κίνημα των μαύρων. Για αυτό εναντιώνεται τόσο στην εγχώρια στρατιωτικοποιημένη αστυνομική καταστολή, όσο αι στις επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης και ανατροπής κυβερνήσεων και τη μόνιμη πολεμική ατζέντα του αμερικανικού κράτους παγκοσμίως, τα οποία θεωρούμε άρρηκτα συνδεδεμένα. Βλέπουμε ότι οι φωνές του λαού και της εργατικής τάξης του Ντονμπάς να φιμώνεται, από τις παγκόσμιες τεχνολογικές εταιρείες που συνάδουν με τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό πληροφόρησης του άξονα κυριαρχίας των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Οι οκταετείς πόλεμοι δεν αναφέρθηκαν καθόλου στα μέσα ενημέρωσής μας, στερώντας τους την ικανότητα να πουν την ιστορία τους σε όλο τον κόσμο. Πολλοί από εμάς που βρισκόμαστε στη κοιλιά του θηρίου ή την καρδιά του ιμπεριαλισμού, καθώς από εδώ προέρχονται οι πολιτικές και τα χρήματα για τον πόλεμο».

Προσθέτει πως «τα προπαγανδιστικά ΜΜΕ περιφέρουν με μανία την αφήγηση ενός τρελαμένου Πούτιν που διεξήγαγε μια “απρόκλητη επίθεση”, ενώ ποτέ δεν αναφέρθηκε πως το αμερικανικό Ταμείο για την Δημοκρατία χρηματοδότησε το πραξικόπημα που ενσωμάτωσε τους ναζί στον ουκρανικό στρατό, όπως και την απόφαση των περιοχών αυτών να ακολουθήσουν τον δρόμο της ανεξαρτησίας από την Ουκρανία εξαιτίας του οκταετούς πολέμου κατά του πλειοψηφικά ρωσικού πληθυσμού. Εμείς ως αντιιμπεριαλιστές ήμαστε από τις λίγες φωνές που από το 2014 φωνάζουν την αλήθεια στο κενό του ιμπεριαλιστικού πολέμου, που εξαπολύεται από τις ΗΠΑ και τη Δύση, με αποτέλεσμα το περιεχόμενό μας να αφαιρείται και να έχουμε επισημανθεί ως “παραπληροφόρηση”, όπως εγώ που εργάζομαι στο Σπούτνικ και μας έχει τοποθετηθεί η ετικέτα “ρώσικο ΜΜΕ” και απειλούμαστε με περισσότερη καταστολή. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της αμερικανικής απάντησης στις αντιιμπεριαλιστικές φωνές, ιδιαίτερα στους μαύρους ριζοσπάστες αντιιμπεριαλιστές που αμφισβητούν την κυρίαρχη αφήγηση των φιλελεύθερων απολογητών ενός άδικου πολέμου δια αντιπροσώπων».