των Θάνου Καμήλαλη και Κωνσταντίνου Πουλή

Tον Δεκέμβριο του 2021, ο κρατούμενος, αναρχικός, Γιάννης Μιχαηλίδης, συμπλήρωσε το απαιτούμενο από τον νόμο διάστημα έκτισης της ποινής του (8,5 έτη για καταδίκη 20 ετών) πριν μπορέσει να ζητήσει την υφ’όρων απόλυσή του. Τον Φεβρούαριο ωστόσο του 2022, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφασίζει ότι «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων».

Όπως εξήγησε στο ΤPP ο δικηγόρος του Γιάννη Μιχαηλίδη, Γιώργος Κακαρνιάς, «ο Μιχαηλίδης όπως και όλοι οι κρατούμενοι πρέπει να εκτίσουν ένα συγκεκριμένο διαστημα στη φυλακή, μέχρι να ζητήσουν την υφ’όρων απόλυση. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι κρατούμενοι συνεχίζουν να εκτίουν την ποινή τους σε καθεστώς ελευθερίας. Αυτό γίνεται με την επιβολή κάποιων όρων. Το συγκεκριμένο χρονικό όριο ο Μιχαηλίδης το έπιασε από τον Δεκέμβριο του 2021. Υπέβαλε την πρώτη του έφεση, η οποία απορρίφθηκε. Μετά από δύο μήνες, ξαναυπέβαλε αίτηση, αυτή ξαναπορρίφθηκε. Πήγε στο Συμβούλιο στις 12 Μαϊου, κατέθεσε τις απόψεις του, κατέθεσαν οι μάρτυρές του, προσκομίσαμε όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν το γεγονός ότι ο Μιχαηλίδης δεν είναι κίνδυνος για την κοινωνία και πρέπει να βγει. Από τις 12 Μαϊου παρήλθε ένα διάστημα 30 ημερών περίπου, μέχρι να βγει η απορριπτική, η οποία απλώς υιοθετούσε την εισαγγελική πρόταση χωρίς να προσθέτει ούτε λέξη.».

Από τις 23 Μαϊου, ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας και αυτές τις μέρες νοσηλεύεται, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Σύμφωνα με τη δημόσια επιστολή της συντρόφου του, Δήμητρας Βαλαβάνη, «έχει φτάσει τα 57.5 κιλά (σ.σ. από 73) και έχει χάσει περισσότερο από το 21% του σωματικού του βάρους με αποτέλεσμα η ζωή του να βρίσκεται σε κίνδυνο. Σύμφωνα με τις τελευταίες εξετάσεις του Γ. Μιχαηλίδη, τα όργανά του – ειδικά η καρδιά – να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με το συκώτι να παρουσιάζει σοβαρές πιθανότητες για μόνιμη βλάβη, ενώ παράλληλα υπάρχει ο φόβος μιας ενδεχόμενης εσωτερικής αιμορραγίας».

«Tην Τετάρτη ήταν η τελευταία ενημέρωση που είχα για την κατάστασή του, όταν τον είδα από κοντά. Στη κατάσταση που βρίσκεται, είναι πλέον θέμα χρόνου να εμφανίσει κάποια πολυοργανική ανεπάρκεια ή κάτι άλλο που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες βλάβες ή και σε ακόμα χειρότερες εξελίξεις. Συμπληρώνει 39 μέρες απεργίας πείνας, αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για τον ανθρώπινο οργανισμό» τόνισε ο Γ.Κακαρνιάς.

Για την υπόθεση του Γ.Μιχαηλίδη έχουν εκδώσει ανακοινώσεις συμπαράστασης οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, διοργανώνονται συνεχεία κινητοποιήσεις του αναρχικού χώρου, ενώ το ΜέΡΑ25 έχει καταθέσει κοινοβουλευτική ερώτηση στον Υπουργού Δικαιοσύνης

https://video.omniatv.com/w/fJVhN2UfqhQHEPy6Pz27my?start=2s

Οι εκπαιδευτικές άδειες, μία παράλογη δίωξη και η απόδραση του 2019 – «Εαν ο οποιοσδήποτε κρατούμενος δεν βλέπει φως στο τούνελ, χάνει την ελπίδα του»

Ο βασικός λόγος πάνω στον οποίον πατούν οι απορριπτικές αποφάσεις στο αίτημα του Μιχαηλίδη, είναι το γεγονός ότι το 2019 είχε αποδράσει από τη φυλακή, διαπράττοντας στη συνέχεια και ληστεία. Μολονότι αυτή η πληροφορία είναι εύκολα προσβάσιμη, με μία απλή αναζήτηση του ονόματός του, το γεγονός αυτό δεν δίνει την πλήρη εικόνα. Ο κρατούμενος έπαιρνε για μεγάλο διάστημα εκπαιδευτικές άδειες. Μέχρι το 2019, ήταν σχεδόν καθημερινά εκτός φυλακής, χωρίς να προκαλεί οποιδήποτε πρόβλημα. Ένα κείμενο που συνυπέγραψε όμως, μαζί με 25 άλλους κρατουμένος, σε αλληλεγγύη προς τις διαμαρτυρίες κρατουμένων στον Κορυδαλλό, θεωρήθηκε «συνεργεία σε στάση».

Το κείμενο γράφτηκε 4 μέρες μετά το ξέσπασμα των διαμαρτυριών. Παρόλα αυτά, στον Μιχαηλίδη ασκήθηκε ποινική δίωξη, που σήμαινε το τέλος ων εκπαιδευτικών του αδειών και τον έφερνε αντιμέτωπο με την επιστροφή του σε κλειστή φυλακή, από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας όπου βρισκόταν. Ο Μιχαηλίδης επέλεξε την απόδραση, συνελήφθη και εξέτισε και αυτήν του την ποινή.

Τρία χρόνια μετά, η δίωξη που του στέρησε τις άδειες παραμένει σε εκκρεμμότητα, στο στάδιο της ανάκρισης και προσμετράται στους λόγους που δεν του δίνεται η υφ’όρων απόλυση..

Όπως εξήγησε ο δικηγόρος του:

«Το γεγονός πάνω στο οποίο βασίζεται η απόρριψη του αιτήματός του, είναι ότι ο Μιχαηλίδης το 2019 είχε αποδράσει από τη φυλακή. Αυτό είναι αλήθεια και έχει αιτιολογήσει την απόφασή του. Και είχε τελέσει και αδικήματα στο διάστημα αυτό. Όμως, έχει εκτίσει την ποινή του και γι αυτά τα αδικήματα. Δηλαδή γι αυτά για τα οποία συνεχίζει να τιμωρείται, έχει ήδη καταδικαστεί και έχει ήδη τιμωρηθεί.

Πρέπει όμως το Συμβούλιο να εξετάσει και τι άκριβως έκανε ο Μιχαηλίδης όσο ήταν στη φυλακή. Γιατί μέχρι και το 2019, έπαιρνε καθημερινά εκπαιδευτικές άδειες. Ήταν κάθε μέρα έξω, Δευτέρα έως Παρασκευή. Τι έγινε και ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος, που φτάνει ένα βήμα πριν την πόρτα της εξόδου, το 2019, αποφασίζει να αποδράσει; Έγινε ένα γεγονός. Ασκήθηκε μία ποινική δίωξη, σε βάρος του Μιχαηλίδη και άλλων 25 ατόμων στις φυλακές Κορυδαλλού. Αυτό ήταν το γεγονός που τον οδήγησε στο να φύγει. Δεν το επικροτώ, αλλά συνέβη. Του ασκήθηκε μία ποινική δίωξη, γιατί αυτός και οι άλλοι 25 κρατούμενοι έγραψαν ένα κείμενο συμπεράστασης, το οποίο θεωρήθηκε ως συνέργεια σε στάση. Συνέργεια σε κακούργημα. Μία ποινική δίωξη που τόσα χρόνια μετά παραμένει σε εκρεμμότητα.

Με το που ασκήθηκε αυτή η ποινική δίωξη, κόπηκαν οι εκπαιδευτικές άδειες, κόπηκαν οι τακτικές άδειες και βλέπει ότι μπροστά του είναι η επιστροφή σε κλειστές φυλακές, χωρίς ευεργετικό ημερομίσθιο. Ακόμα αυτή η δίωξη είναι στην ανάκριση και με αυτή την πρόφαση ο Μιχαηλίδης δεν μπορεί να πάρει άδειες και δεν μπορεί να πάρει υφ’όρων απόλυση.

Γίνεται μία διαμαρτυρία στις φυλακές Κορυδαλλού, μία ημέρα για ένα γεγονός. Γράφουν κάποιοι ένα κείμενο συμπαράστασης τέσσερις ημέρες μετά. Και τους ασκείται ποινική δίωξη για ένα γεγονός που έγινε τέσσερις ημέρες πριν το κείμενο. Όταν λέει λοιπόν ο Μιχαηλίδης ότι είναι στοχοποιημένος, ότι πήρε εκπαιδευτικές άδειες, δεν έκανε τίποτα για να τις χάσει και του της κόψανε, ε, νομίζω ότι έχει κι ένα δίκιο»

Στη συνέχεια, ο Γιώργος Κακαρνιάς σχολιάζει: «Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι, εαν, ο οποιοσδήποτε κρατούμενος δεν βλέπει φως στο τούνελ, χάνει την ελπίδα του. Αυτό που κάθε κρατούμενος περιμένει είναι αυτό το φως στο τούνελ. Να ξέρει ότι θα μείνει κάποια χρόνια στη φυλακή, αλλά μετά θα ανοίξει και γι αυτόν η πόρτα. Αν το χάσει αυτό, χάνει κάθε ελπίδα. Στις επιλογές που γίνονται σε τέτοια κατάσταση πίεσης, τέτοια κατάσταση απελπισίας, είναι πολύ εύκολο να ασκήσουμε κριτική. Ξαναλέω, είναι ένας άνθρωπος που μέχρι το 2019 ήταν συνέχεια έξω με εκπαιδευτική άδεια. Για ποιον αλλον λόγο να κάνει μία τέτοια επιλογή».

Μέσα σε όλα αυτά συνυπάρχει και ένας πολύ βαρύς συμβολισμός. Πριν λίγες μέρες, η εισαγγελία Εφετών Λαμίας αποφάσισε την αποφυλάκιση του δολοφόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλο, Επαμεινώνδα Κορκονέα, αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του «σύννομου έντιμου βίου» που δεν του αναγνώρισε ο Άρειος Πάγος. «Μιλάμε για διαφορετικό δικαστικό σχηματισμό της εισαγγελίας Εφετών Λαμίας. Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, δίκασε την υπόθεση Κορκονέα, το Συμβούλιο Εφετων Λαμίας θα εξετάσει την έφεση Μιχαηλίδη. Εντάξει, οι δικαστές στη Λαμία δεν είναι και υπερβολικά πολλοί, ωστόσο είναι διαφορετικό δικαστικός σχηματισμός του ίδιου Εφετείου. Είναι σημαντικό. Είναι μία συγκυρία, όπου τη στιγμή που Μιχαηλίδης διεκδικεί την ελευθερία του, βγήκε αυτή η απόφαση για τον Κορκονέα, σε πλήρη αντίθεση με όσα είπε ο Άρειος Πάγος» σχολιάζει ο Γ.Κακαρνιάς.

«Το ίδιο Εφετείο, πιθανά οι ίδιοι ακριβώς δικαστές, είναι αρμόδιοι και για την αποφυλάκιση του συντρόφου μου Γιάννη Μιχαηλίδη. Έπειτα από μία ταχύτατη δίκη ένας αμετανόητος δολοφόνος είναι πλέον ελεύθερος, τη στιγμή που οι διαδικασίες για την αποφυλάκιση του Γιάννη προχωράνε με αργούς ρυθμούς, τη στιγμή που δικαιούται να απελευθερωθεί εδώ και 6 μήνες, τη στιγμή που φθείρεται σωματικά και ψυχικά σε ένα κελί νοσοκομείου εδώ και 37 ημέρες. Αν το ίδιο δικαστήριο, το Εφετείο Λαμίας, αποφυλακίσει έναν αμετανόητο δολοφόνο και στείλει πίσω στη φυλακή έναν αξιοπρεπή άνθρωπο που δικαιούται βάσει νόμου να αποφυλακιστεί, τότε η Δικαιοσύνη είναι γυμνή μπροστά στα μάτια μας» σχολίασε στην επιστολή της η σύντροφός του.

Αναφέρθηκε επίσης και σε άλλες πτυχές της «ειδικής μεταχείρισης» που αντιμετωπίζει ο κρατούμενος, ακόμα και στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται. ,ε ευθύνη της διοίκησης. «Ο Γιάννης ήδη αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες στις βασικές του ανάγκες όπως το να κάνει μπάνιο, καθώς η εξάντληση του από την απεργία πείνας είναι τεράστια και αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Για το λόγο αυτό κατέθεσε σχετικό αίτημα προς τη Διοίκηση του νοσοκομείου να με ορίσει ως συνοδό του προκειμένου να τον βοηθάω. Η αίτηση του μετά από συνοπτικές διαδικασίες απορρίφθηκε “στα πλαίσια του περιορισμού της διασποράς του κορονοϊού”. Τη στιγμή που το νοσοκομείο είναι γεμάτο συνοδούς που πολύ σωστά παρέχουν βοήθεια στους οικείους τους. Εγώ αναλαμβάνω όλη την ευθύνη να μην νοσήσω και να μην μεταφέρω τον ιό και οποιοδήποτε οργανισμό μπορεί να προκαλέσει μόλυνση στο σύντροφο μου».

[…]

«Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, δεν μπορώ να μην αναφέρω πως ακόμα και πιο στοιχειώδεις εκφράσεις επικοινωνίας όπως προσωπικά γράμματα, εντάσσονται σε καθεστώς λογοκρισίας από τους αρμόδιους φρουρούς καθώς εξετάζεται αναλυτικά το περιεχόμενο αυτών ενώ τις περισσότερες φορές δεν παραδίδονται καν στο σύντροφο μου. Εδώ είμαστε όμως για να παλεύουμε ξανά και ξανά για τα αυτονόητα».