Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Ταφτς στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, ανέπτυξαν ένα πειραματικό εμβόλιο τεχνολογίας mRNA κατά του καρκίνου, πραγματοποιώντας δοκιμές σε ποντίκια. Πρόκειται για ένα εμβόλιο η λειτουργία του οποίου συνίσταται στο να εξαλείφει τους όγκους και να αποτρέπει την επανεμφάνισή τους.

Το πειραματικό εμβόλιο λειτουργεί περίπου όπως και τα εμβόλια κατά της Covid-19 της Pfizer και της Moderna, τα οποία ενσωματώνουν mRNA σε μικροσκοπικές φυσαλίδες λιπιδίων που τελικά συγχωνεύονται με τα κύτταρα του σώματος, επιτρέποντας στα κύτταρα να «διαβάσουν» το mRNA και να παράγουν ιικά αντιγόνα, δηλαδή μικροσκοπικά θραύσματα του ιού που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Το mRNA κωδικοποιεί αντιγόνα που υπάρχουν στα καρκινικά κύτταρα, και οι φυσαλίδες, γνωστές ως λιπιδικά νανοσωματίδια (LNP), μπορούν να στοχεύουν το λεμφικό σύστημα, όπου τα ανοσοποιητικά κύτταρα «εκπαιδεύονται», καθιστώντας την απόκριση πολύ πιο αποτελεσματική.

«Αναπτύσσουμε την επόμενη γενιά mRNA εμβολίων χρησιμοποιώντας την τεχνολογία μεταφοράς λιπιδικών νανοσωματιδίων, με τη δυνατότητα να στοχεύουν συγκεκριμένα όργανα και ιστούς», δήλωσε ο Qiaobing Xu, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και καθηγητής βιοϊατρικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Ταφτς.

«Η στόχευση του λεμφικού συστήματος μας βοήθησε να ξεπεράσουμε πολλές από τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν άλλοι στην ανάπτυξη ενός εμβολίου κατά του καρκίνου», εξήγησε ο ερευνητής.

Η τεχνολογία mRNA αξιοποιείται τα τελευταία χρόνια ως η πιο αποτελεσματική και ελπιδοφόρα τόσο για την ανάπτυξη του πολυπόθητου εμβολίου κατά του καρκίνου όσο και για την αναβάθμιση και διεύρυνση των διαφόρων εμβολίων προηγούμενες γενιάς. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει περισσότερες από 20 δοκιμές mRNA εμβολίων κατά του καρκίνου. Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί ότι μεγάλο μέρος του mRNA καταλήγει στο ήπαρ, οπότε παραμένει ο κίνδυνος φλεγμονής και βλάβης του ήπατος.

Αυτό που ανακάλυψαν ακόμη οι ερευνητές κατά τη διάρκεια των εργαστηριακών δοκιμών είναι ότι τα λιπιδικά νανοσωματίδια που χρησιμοποιήθηκαν στο εμβόλιο κατά της Covid-19 της Pfizer, ευνοούσαν την παράδοση στο ήπαρ αντί για το λεμφικό σύστημα, με αναλογία τέσσερα προς ένα. Οι ερευνητές το αντέστρεψαν αυτό, ώστε τα νέα νανοσωματίδια να προτιμούν τη λεμφική παράδοση, με αναλογία τρία προς ένα.

Πάντως, τα ποντίκια με μεταστατικό μελάνωμα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το εμβόλιο που στόχευε τους λεμφαδένες, παρουσίασαν σημαντική αναστολή των όγκων και 40% ποσοστό πλήρους ανταπόκρισης, χωρίς υποτροπή μακροπρόθεσμα.

«Τα εμβόλια κατά του καρκίνου αποτελούσαν πάντα μια πρόκληση, επειδή τα αντιγόνα των όγκων δεν φαίνονται πάντα τόσο ‘ξένα’ όπως τα αντιγόνα των ιών και των βακτηρίων, και οι όγκοι μπορούν να αναστείλουν ενεργά την ανοσολογική απόκριση», δήλωσε η Jinjin Chen, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Ταφτς και μέλος της ερευνητικής ομάδας του Xu.

«Αυτό το εμβόλιο κατά του καρκίνου προκαλεί πολύ ισχυρότερη απόκριση και είναι ικανό να μεταφέρει mRNA τόσο για μεγάλα όσο και για μικρά αντιγόνα», εξήγησε η Chen.

«Ελπίζουμε ότι θα μπορούσε να γίνει μια καθολική πλατφόρμα όχι μόνο για εμβόλια κατά του καρκίνου αλλά και για πιο αποτελεσματικά εμβόλια κατά ιών και άλλων παθογόνων», πρόσθεσε.

Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Proceedings of the National Academy of Sciences».