Η δημοσιογραφία του Πολώνιου απέναντι στον ξένο Τύπο: Δεν είναι υποκλοπές, είναι καμήλα. Ή μάλλον νυφίτσα. Τελικά είναι φάλαινα

Άμλετ. Βλέπεις αυτό το σύννεφο που μοιάζει με καμήλα;

Πολώνιος. Μα την πίστη μου, είναι πραγματικά σαν καμήλα.

Άμλετ. Εγώ νομίζω ότι μοιάζει με νυφίτσα.

Πολώνιος. Το πάνω μέρος του είναι σαν της νυφίτσας.

Άμλετ. Ή μήπως μοιάζει με φάλαινα;

Πολώνιος. Ναι, μοιάζει πολύ με φάλαινα.

Σκεφτόμουν εδώ και καιρό ότι το μόνο επιτυχημένο σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η Λίστα Πέτσα. Είναι μια κυβέρνηση καθολικής καταστροφής σε όλα τα μέτωπα, από την πανδημία στην ακρίβεια, τις επαναπροωθήσεις και τις τιμές στην ενέργεια, όπου και να το πιάσεις πρόκειται για μια κινούμενη συμφορά. Δίπλα σε αυτά τα πλήγματα, προστίθενται σκάνδαλα σαν τη Novartis, τον Λιγνάδη και τώρα τις παρακολουθήσεις, που είναι ιστορίες που δεν μαζεύονται με τίποτα. Ακόμη και όταν μαζεύονται από την εσωτερική δημοσιογραφική πιάτσα, οι εκπρόσωποι του επικοινωνιακού επιτελείου της ΝΔ κυνηγάνε να μαζέψουν τις σποραδικές δημοσιεύσεις του ξένου Τύπου.

Σε όλα αυτά, πάντοτε προσκρούουμε στη Λίστα Πέτσα. Προσκρούουμε δηλαδή σε ένα συμπαγές μέτωπο ανθρώπων μονίμως πρόθυμων να υποστηρίξουν ότι ο γάιδαρος πετάει, ο Μητσοτάκης είναι σέξυ, οι παρακολουθήσεις δεν συμβαίνουν, ή συμβαίνουν αλλά καλά κάνουν και συμβαίνουν, ή κακώς γίνονται αλλά δεν το ήξερε ο πρωθυπουργός, χωρίς να κομπιάζει κανείς με την ασυναρτησία των απαντήσεων. Ομοίως, για τους πρόσφυγες στον Έβρο, δεν υπάρχουν, υπάρχουν αλλά δεν συνέβη τίποτα, ή καλά τους κάναμε, να δικαστούν.

Σε όλα αυτά, τις τελευταίες μέρες, σε ένα κλίμα τεράστιας απαξίωσης του εγχώριου Τύπου, οι φωνές που ασκούν κριτική βαφτίζονται απλώς πράκτορες των Τούρκων, όπως θα έκανε κανείς σε μια μετριοπαθή ανταλλαγή επιχειρημάτων, λίγο πριν να βάλει φυλακή τους αντιφρονούντες.

Έτσι, μεταφέρουμε τις ειδήσεις που ολοένα και συχνότερα δημοσιεύονται σε μεγάλα διεθνή Μέσα. Δεν θέλει ρώτημα, και τα “μεγάλα διεθνή Μέσα” έχουν τις αμαρτίες τους, αλλά είναι προφανές ότι εδώ έχει χαθεί κάθε μέτρο. Ο πολιτικός διάλογος σέρνεται πιο χαμηλά και από όλες αυτές τις στυμμένες λεμονόκουπες του τουίτερ, που έχουν να διαψεύδουν και από ένα στιβαρό διεθνές δημοσίευμα την ημέρα.

Μετά το ρεζιλίκι με τους New York Times και τη θλιβερή απόπειρα διασποράς ψευδών ειδήσεων για τα 28.000 δολλάρια που πληρώθηκαν για να δυσφημίσουν τη χώρα μας, ακολούθησε επίθεση στη δημοσιογράφο που υπέγραφε το ρεπορτάζ του Politico και απάντηση από το ίδιο το περιοδικό που την καλύπτει και απαντά στην ελληνική κυβέρνηση, ενισχύοντας το δημοσίευμα με τη σοβαρότατη αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση απευθύνθηκε στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Κομισιόν που θα έπρεπε να διερευνήσει τις καταγγελίες για τις υποκλοπές και της είπε “ο Πολάκης καπνίζει” ή κάτι αντίστοιχο.

Δεν είναι η πρώτη φορά, η πιο χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση ήταν η απάντηση στους Reporters Without Borders, που υποβαθμίστηκαν και αυτοί σε μια ΜΚΟ που λέει τη γνωμούλα της, όταν ακούσαμε το σοκαριστικό 108 για τη διεθνή κατάταξη της χώρας μας ως προς την ελευθερία του Τύπου. Αυτά δεν τα λέει ο βόρβορος των τρολ, τα λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Και περνάμε υπερηφάνως στην επόμενη φάση. Αν μέχρι τώρα είχαμε την πλήρη αποσιώπηση κάθε κριτικής και την εμετική κολακεία προς την κυβέρνηση, τώρα η πίστα έχει αλλάξει. Οι άνθρωποι που έχουν το κουράγιο να συνεχίσουν να λένε ότι ο γάιδαρος πετάει, πρέπει να γελοιοποιούνται υποτιμώντας το Spiegel, τους New York Times, τη Liberation, το Politico κοκ. Το γεγονός ότι μας είχαν πρήξει με την αριστεία και τα βιογραφικά είναι δευτερεύουσας σημασίας, ιδίως για όσους πιστεύαμε πάντοτε ότι η πίστη στην αριστεία δεν είναι κάποια μεγάλη πολιτική αρετή, αριστεία είναι να διαβάζεις ευλαβικά τον Στάθη Καλύβα.

Η υποβάθμιση αυτών των ειδήσεων είναι πια αρκετά δύσκολη, διότι και οι επαναπροωθήσεις συμβαίνουν, και οι υποκλοπές γίνονται, οπότε η υποτίμηση της νοημοσύνης του κόσμου δεν είναι λάστιχο που δεν σπάει. Κάποια στιγμή σπάει.

Δεν υπάρχουν πιο αξιολύπητοι άνθρωποι από τους κόλακες. Ξέρω ότι κι αυτοί γελάνε με τον τραπεζικό μου λογαριασμό, αλλά αν έχω δίκιο εγώ και οι άνθρωποι δεν ζυγίζονται με βάση τον τραπεζικό τους λογαριασμό, να βρίσκεσαι στη θέση να προσπαθείς να πεις ότι όλα πάνε καλά και αυτά τα Μέσα παραλογίζονται είναι συντριπτικά υποτιμητικό.

Υπάρχει πάντας ένας Πολώνιος, Πρετεντέριος, Μαγκλίνιος, Τσιντσίνιος, που θα σταθεί δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και θα πει ότι αυτό που βλέπουμε είναι καμήλα, ή μάλλον νυφίτσα, ή τώρα που το σκέφτεται καλύτερα τελικά είναι σίγουρα φάλαινα. Γιατί αν ασκείς τη στρεψοδικία ως επάγγελμα, όλα γίνονται.

Δεν συνιστώ να γραπωθούμε από την αυθεντία των ισχυρών Μέσων που γράφουν εναντίον του Μητσοτάκη για να κραυγάσουμε ότι τελικά δίκιο είχαμε. Το σημαντικότερο που έχουμε να κάνουμε νομίζω αυτή τη στιγμή είναι να αντιληφθούμε ότι το σκάνδαλο με την κωδική ονομασία Λίστα Πέτσα, η εξαγορά της συστημικής δημοσιογραφίας από την κυβέρνηση, είναι το υπερσκάνδαλο που καλύπτει οτιδήποτε άλλο συζητάμε. Το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας, για ό,τι και να μας απασχολεί.  Τα συζητάμε όλα μόνοι μας, γιατί η κεντρική ενημέρωση ξεπληρώνει τα γραμμάτιά της στον πρωθυπουργό λέγοντας ότι αυτό δεν είναι παρακολούθηση, είναι “επισύνδεση”, ή ακόμα καλύτερα καμήλα, νυφίτσα και φάλαινα.

Η Νέα Δημοκρατία σέρνει διαρκώς την αντιπαράθεση σε ένα πεδίο όπου τίποτα δεν είναι πολιτικό. Μπήκαμε στην κρίση συζητώντας για τις πολιτικές λιτότητας. Ό,τι κι αν προσπαθούσαν να μας πουν τότε, αυτή ήταν μια ουσιώδης πολιτική συζήτηση. Αυτή τη στιγμή, την ώρα που μοιράζονται δις σε μια χούφτα ολιγάρχες, από κόσμο που δεν μπορεί να πληρώσει το ρεύμα του στπιτιού του, ο πολιτικός διάλογος έχει διαλυθεί σε ένα μαλλιοκούβαρο όπου προσπαθούμε να υπερασπιστούμε εντελώς στοιχειώδεις αρχές ηθικής, συνεννόησης και επαφής με την πραγματικότητα.