Πρόκειται για «επενδυτή» που είναι διαβόητος για τη δραστηριοποίησή του στα ναυπηγεία του νεωρίου Σύρου που παρέδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τα ναυπηγεία Σύρου διέπρεψαν έκτοτε στις αντεργατικές ρυθμίσεις, οι οποίες είναι μοντέλο και για τις αντίστοιχες στα ναυπηγεία Ελευσίνας, δηλαδή απουσία συλλογικών συμβάσεων και υπερωριών, εξευτελιστικά ωρομίσθια του τύπου 7 με 10 ευρώ την ώρα, ανυπαρξία δώρων και επιδομάτων άδειας κ.ο.κ., ενώ δεν υπάρχουν καν ωράρια εργασίας.
Και κάτι πολύ επικίνδυνο: Όταν κάποιος διαμαρτύρεται αντιμετωπίζει πλήθος από στρατηγικές νομικές αγωγές, τις γνωστές ως SLAPP από το αγγλικό ακρωνύμιο για τον όρο Strategic Lawsuit Against Public Participation. Με την εγκληματική αυτή τακτική εξουθενώνεται η κοινωνία των πολιτών της Σύρου που έχει κάθε δίκιο να ανησυχεί για τις καταστροφικές περιβαλλοντικές συνέπειες. Το ίδιο μοντέλο αναμένεται να ακολουθηθεί και στην Ελευσίνα παρά την εξαπάτηση για δήθεν σωτηρία των θέσεων εργασίας και πληρωμή των δεδουλευμένων με την οποία υφάρπαξαν με ψέματα τη δήθεν συγκατάθεση των εργαζομένων μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας, απειλών και εκβιαστικών διλημμάτων, αλλά και έωλες υποσχέσεις και απατηλές προσδοκίες ότι θα καταβληθούν οι οφειλές τους και θα διασφαλιστούν οι εργασιακές σχέσεις. Δυστυχώς, όλα αυτά διαψεύδονται. Μπορούμε βεβαίως να καταλάβουμε ότι θα ήταν αδύνατο για έναν εργαζόμενο να εναντιωθεί στο σχέδιο, εφόσον αυτό θα σήμαινε ότι θα έχανε την εργασία αλλά και τα δεδουλευμένα και την αποζημίωσή του. Στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε δεν πληρεί τους όρους βιωσιμότητας του εγχειρήματος, δεν διασφαλίζει τα δεδουλευμένα και τις θέσεις εργασίας των Ναυπηγείων και βασίζεται εξ ολοκλήρου σε ένα σαθρό και ψευδές σύστημα χρηματοδότησης το οποίο σε καμία περίπτωση δεν υφίσταται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για αόριστες υποθέσεις και όχι για πραγματικά οικονομικά στοιχεία που να αποτυπώνονται λογιστικά από Ορκωτούς Λογιστές.
Τίθενται πάρα πολλά ερωτηματικά για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, καθώς ουσιαστικά ο Υπουργός κ. Άδωνις Γεωργιάδης παραδέχτηκε στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο ότι η Αμερικανική Πρεσβεία βρίσκεται πίσω από το σχέδιο εκποίησης των Ναυπηγείων Ελευσίνας, εφόσον πρόκειται ουσιαστικά για διακρατική συμφωνία και ο χρηματοδότης του σχεδίου εξυγιάνσεως είναι η αμερικανική κυβέρνηση. Το πρόβλημα όμως είναι ότι όλα αυτά βέβαια δεν υπάρχουν πουθενά στο σχέδιο εξυγίανσης που κατέθεσε στη Βουλή και τελικά ψηφίστηκε. Στο σχέδιο της δήθεν εξυγίανσης υπάρχει μόνο η ΟΝΕΧ, δηλαδή η εταιρεία που πήρε το Νεώριο της Σύρου και το λειτουργεί αποκλειστικά με εργολαβικούς εργαζόμενους, εφαρμόζοντας αγωγές SLAPP σε όποιον τολμήσει να αντιδράσει στις περιβαλλοντοκτόνες δραστηριότητές της.
Προκύπτει, λοιπόν, το εύλογο ερώτημα μήπως υπάρχουν «λαγοί» νατοϊκών σχεδιασμών σε μια εποχή πολύ βεβαρυμένη γεωπολιτικά μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη στιγμή που οι ΗΠΑ επιθυμούν τον έλεγχο της Ελευσίνας. Και στο ζήτημα αυτό, η κυβέρνηση δεν είναι καθόλου καθαρή στις προθέσεις της, καθώς άλλα αφήνονται να διαρρεύσουν και άλλα τελικά ψηφίζονται.
*Η Μαρία Απατζίδη είναι βουλεύτρια Α΄ Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25