«Ο νέος κώδικας βρίσκεται σε απόλυτη ευθυγράμμιση με το δόγμα “Νόμος και Τάξη”, το οποίο χαρακτηρίζει τον τρόπο που προσέγγισε η κυβέρνηση τους κρατούμενους από τις πρώτες κιόλας μέρες της θητείας της, αποφασίζοντας την υπαγωγή των καταστημάτων κράτησης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Απόφαση όχι μόνο πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά και κόντρα στις πιο στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές για ένα ευρωπαϊκό κράτος Δικαίου που θέλει αυτονόητο τον διαχωρισμό της εκτελεστικής εξουσίας από το θεσμό της Δικαιοσύνης.
Εντελώς υποκριτικά λοιπόν και με όπλο την στρατευμένη προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, η ψήφιση του νέου σωφρονιστικού κώδικα έρχεται υποτίθεται να «αναμορφώσει» και να “εκσυγχρονίσει” το σωφρονιστικό σύστημα. Οι αντιφάσεις όμως που προκύπτουν μεταξύ του περιεχομένου του και αυτού που θέλει να πείσει την κοινή γνώμη για το τι πετυχαίνει είναι εξόφθαλμες και επειδή αφορούν τις ζωές ανθρώπων, δυστυχώς είναι εγκληματικές.
Ενώ από τη μία παγιώνει τη φασιστική απόφαση της υπαγωγής των φυλακών στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, βάζοντας την αστυνομία ουσιαστικά να κάνει κουμάντο στις φυλακές, από την άλλη επαναφέρει τον όρο “Σωφρονιστικά Καταστήματα” αντικαθιστώντας αυτό των “Καταστημάτων Κράτησης”, το οποίο φυσικά αποτελεί κενό γράμμα, αφού η αστυνομία τον μόνο ρόλο που μπορεί να έχει είναι αυτόν της καταστολής και όχι της όποιας σωφρονιστικής διαδικασίας.
Προφανώς, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θεωρεί πως ο σωφρονισμός των κρατουμένων και η επιτυχής κοινωνική επανένταξη δε θα επιτευχθεί με την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, των προνοιακών δομών, των θεραπευτικών προγραμμάτων κλπ, αλλά με την περιστολή των δικαιωμάτων τους και την καταστολή.
Δε χωράει καμία αμφιβολία πως όπως και να βαφτίσουν τις φυλακές, το περιεχόμενο του νέου σωφρονιστικού κώδικα είναι τόσο αναχρονιστικό όσο και επικίνδυνο για το μέλλον των ίδιων των φυλακών. Δε βελτιώνει τις συνθήκες κράτησης στο εσωτερικό τους, δημιουργεί πολλές διακρίσεις μεταξύ των κρατουμένων, παραβιάζει τα δικαιώματά τους, καταπατά την αρχή της ισότητας, αδιαφορεί για την ομαλή επάνοδο και την επιτυχή κοινωνική προσαρμογή, υπονομεύοντας τη λειτουργία των εκπαιδευτικών δομών και τη δυνατότητα των κρατουμένων να συμμετέχουν στην διαδικασία της εκπαίδευσης.
Παραβλέπει πως η εκπαίδευση αποτελεί μια αξία που έχει τη δυνατότητα να μεταβάλει την σκέψη, τον χαρακτήρα, την συμπεριφορά, τη ζωή του κρατούμενου και να τον επανεντάξει στην ελεύθερη κοινωνία με άλλους όρους.
Για εμάς τους κρατούμενους του Κ.Κ. Κορυδαλλού είναι ξεκάθαρο πως ο νέος σωφρονιστικός κώδικας, όχι απλά δεν κινείται στην κατεύθυνση του σωφρονισμού και της κοινωνικής επανένταξης, αλλά τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς την αντίθετη κατεύθυνση και ουσιαστικά στοχεύει στην εκδικητικότητα των κρατουμένων. Το μόνο που πετυχαίνει είναι να εξυπηρετήσει τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης και τη ρητορική του εκλογικού κοινού. Μεγαλώνει τα αδιέξοδα των κρατουμένων σήμερα και εντείνει τις παθογένειες της κοινωνίας αύριο.
Γιατί ένα κράτος που θέλει να χαρακτηρίζεται ως κράτος δικαίου, θα πρέπει να μη λησμονεί ότι οι άνθρωποι που ζούνε στις φυλακές προέρχονται από την κοινωνία και μια μέρα θα πρέπει να επιστρέψουν σε αυτή.
Από τις 28 Οκτωβρίου οι κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού προχωράμε σε ειρηνική κινητοποίηση με τα παρακάτω αιτήματα:
- Επιστροφή των Καταστημάτων Κράτησης συνολικά στην αρμοδιότητα του υπουργείου Δικαιοσύνης.
- Κατάργηση των Σωφρονιστικών Καταστημάτων αυξημένης ασφάλειας (πρώην φυλακές τύπου Γ’)
- Καμία εξαίρεση βάσει αδικήματος, στη χορήγηση των τακτικών αδειών. Οκτώ στους 10 κρατούμενους ουσιαστικά πλέον εξαιρούνται από ένα άκρως αναγκαίο για την ομαλή επάνοδο στην κοινωνία μέτρο, όσο και πετυχημένο θεσμό (μόνο το 2% του συνόλου των αδειών παραβιάζονται). Ζητάμε χορήγηση τακτικής άδειας στο 1/5 της ποινής για όλους τους κρατούμενους και χωρίς καμία εξαίρεση, ενώ για τις ποινές των ισοβίων στα οκτώ έτη. Οι διεκδικήσεις μας δεν αφορούν παιδοβιαστές και βιαστές.
- Καμία εξαίρεση βάσει αδικήματος, στο δικαίωμα μεταγωγής στα αγροτικά Καταστήματα.
- Καμία τροποποίηση του άρθρου 53 σχετικά με τις προϋποθέσεις χορήγησης των εκπαιδευτικών αδειών.
- Διαχωρισμό των πειθαρχικών ποινών από τη διαδικασία χορήγησης της υφ’όρων απόλυσης των κρατουμένων.
- Χορήγηση άμεσα και κατά προτεραιότητα, αναστολής από τα αρμόδια συμβούλια στους κρατούμενους με αναπηρία άνω του 67%. Η καθυστέρηση της υφ όρων απόλυσης τους αποτελεί βασανισμό».