«Οι ελληνικές αρχές πρέπει να διερευνήσουν χωρίς καθυστέρηση τις πολύ ανησυχητικές καταγγελίες και να συνεργαστούν με τη Europol», τονίζει σε ανάρτησή της στο Twitter, η εισηγήτρια της επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου για τις υποκλοπές PEGA, Σόφι ιντ Βελντ.
«Όλα τα αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να εξασφαλιστούν και να εξεταστούν, στην Ελλάδα, την Κύπρο και όχι μόνο», συμπληρώνει στην ανάρτησή της και καταλήγει, υπογραμμίζοντας ότι «δεν πρέπει να μείνει ούτε μια πέτρα ασήκωτη».
H εισηγήτρια της PEGA κοινοποιεί ανάρτηση του Θανάση Κουκάκη και δημοσίευμα της Καθημερινής για τον πρώην διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού, ανιψιό του και στενότατο συνεργάτη του Γρηγόρη Δημητριάδη.
The Greek authorities must investigate without delay the very alarming allegations, and associate @Europol. All evidence must be secured and examined, in Greece, Cyprus and beyond. No stone must be left unturned. https://t.co/xKDlIwCqQJ
— Sophie in 't Veld (@SophieintVeld) November 13, 2022
Μαγικός μύθος!
Σας ευχαριστώ!
Στην ιστορική γραμματική του ποιητικού μύθου ο δράκος ανήκει στη θεά. Οι τρεις γριές μάγισσες με το ένα μάτι (η τρισυπόστατη θεά) που βρίσκει στο δρόμο του για τη Γοργόνα ο Περσεύς ο εξολοθρευτής, είναι τα τρία βότσαλα-γριές (υπάγονται και στον μύθο της Πύρρας που πετά πέτρες - λας - και φυτρώνουν άνθρωποι - λαός) που έφαγε ο δράκος της Αγίας Παρασκευής πριν τον φάνε αυτές. Με το κεφάλι της Μέδουσας-Γοργόνας που τον βοηθούν να αποχτήσει οι γριές, ο Περσεύς εξολοθρεύει τον δράκο (τη δύναμη) της Ανδρομέδας, υποδουλώνοντάς την. Στον εικονοτροπικό μύθο (εικονοτροπικός: που αποτελεί τροποποίηση του πρώιμου μύθου, υπέρ της εδραίωσης/δικαιολόγησης της πατριαρχίας) των Αχαιών, ο Περσεύς απελευθερώνει την Ανδρομέδα από τον Δράκο όπως η Αθηνά ξαναγεννιέται από το κεφάλι του Διός ως ανδρογυναίκα πλέον και παρθένα, χάνοντας την οργιαστική της φύση ως φιδοθεά. Ωστόσο εξακολουθεί να έχει υπό την αιγίδα της το φίδι, να φέρει τη Γοργόνα στο στήθος της καθώς και τρεις Σφίγγες στην περικεφαλαία της, αφού εκτός από Μέδουσα-Γοργόνα υπήρξε και Σφίγγα (που συσφίγγει-στραγγαλίζει όπως το φίδι). Η Σφίγγα ζούσε άλλωστε στο Φίκιον όρος (= όρος των συκεών - λατ. ficus=σύκο) και τα φίδια λατρεύουν τις συκιές λόγω του γάλακτος των καρπών τους.
Στον μύθο του υπέροχου άρθρου σας, η θεά ξαναβρίσκει τη δύναμή της, διατηρώντας τη άνετα υπό έλεγχο υπέρ των πιστών της ώστε να εξακολουθούν να την εορτάζουν. Άλλωστε στην επικράτεια της Εύας (που είναι το φίδι) ανήκει ο παραδείσιος κήπος.
Βρήκα πως το Παχτούρι (όπου και το βουνό Παχτουρνιάτσα) μετά την εφαρμογή του «Καποδίστρια» το 1998, εντάχθηκε στην Διευρυμένη Κοινότητα Νεράιδας μαζί με πέντε ακόμη χωριά – Αρματωλικό, Λαφίνα, Αετό, Κορυφή και Νεράιδα, που αποτελούσε την έδρα της Δημοτικής Κοινότητας. Με τον «Καλλικράτη», το έτος 2010, καταργήθηκε η Δημοτική Κοινότητα Νεράιδας και το Παχτούρι υπάγεται πλέον στο Δήμο Πύλης.
Τα παραπάνω ονόματα (ελαφίνα, αετός, νεράιδα, κορυφή - ακόμα και το ύστερο αρματωλίκι) είναι νομίζω ενδεικτικά, ενώ η Πύλη στην ποιητική γραμματική είναι αυτή του Κάτω Κόσμου. Βρίσκω δε πολύ ταιριαστό πως η Αγία Παρασκευή τιμάται ως θεά των Ματιών. Απλοποιώντας, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο φόβος είναι μέσα μας, είναι εμείς οι ίδιοι ενώπιον των οφθαλμών μας και πως το κύτταγμα* του φόβου-δράκου-εαυτού (που το βλέπω ως εορτασμό της όρασης) εκ μέρους μας, είναι η λύση του Γόρδιου Δεσμού. Αλλά αυτό μόνο απλό δεν είναι!
Και πάλι σας ευχαριστώ!
*βρήκα πως η ονομασία Παχτούρι κατά μία εκδοχή προέρχεται από την τουρκική λέξη «μπαχτούρ» που σημαίνει «κάθισε και κύτταξε»!
τώρα, μόλις, είδα την απάντησή σας... σας ευχαριστώ