Το μήνυμα του Πρωθυπουργού:
«Σχεδόν μισόν αιώνα από την πιο δυνατή πράξη αντίστασης κατά της δικτατορίας, η μνήμη τροφοδοτεί την τιμή. Γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είναι μουσειακό έκθεμα, ούτε αντικείμενο σφετερισμού. Συναιρώντας τη συλλογική στράτευση για τη Δημοκρατία με τα στοιχήματα του μέλλοντός της, δεν εξαντλείται στην ανατροπή της τυραννίας. Αντίθετα, το αίτημα για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία ταξιδεύει στην Ιστορία. Με το σύνθημα Όλοι Ενωμένοι να εμπνέει και τη σημερινή συγκυρία.
Όσα διεκδίκησαν το 1973 λαός και φοιτητές γίνονται τώρα βήματα προόδου. Σε μια πατρίδα δημοκρατική, θωρακισμένη και δυναμική. Που ξέρει να υπερβαίνει κρίσεις. Και με πολίτες που νιώθουν την Πολιτεία στο πλευρό τους. Να μειώνει φόρους και να ενισχύει το εισόδημά τους, υψώνοντας αναχώματα στη διεθνή ακρίβεια. Αλλά και να κρατά σταθερά το τιμόνι της ανάπτυξης, δημιουργώντας νέες δουλειές. Ώστε μερίδιο στον εθνικό πλούτο να έχουν όλοι οι Έλληνες, ιδίως οι πιο ευάλωτοι.
Πριν από 49 χρόνια η καλύτερη Παιδεία υπήρξε αιχμή του αντιδικτατορικού αγώνα. Σήμερα τα πανεπιστήμια και τα σχολεία μας υποδέχονται την ιστορική επέτειο με σύγχρονα προγράμματα σπουδών. Με ψηφιακά μαθήματα, διεθνείς συνεργασίες και εξωστρέφεια, που συνδέουν τις σπουδές με την επαγγελματική αποκατάσταση. Ενώ, πιο ώριμοι από ποτέ οι φοιτητές, αρνούνται την τυφλή βία και την παρανομία, επαναφέροντας τις ακαδημαϊκές ελευθερίες στους χώρους τους.
Το Πολυτεχνείο ήταν μια κορυφαία στιγμή εθνικής ανάτασης. Πολύ μεγάλη για να χωρέσει στις μικρές κομματικές σκοπιμότητες που ακολούθησαν. Γιατί εκείνες οι 3 πυκνές σε νόημα ημέρες, σάρωσαν σαν κύμα τις παλιές διχόνοιες. Θεμελιώνοντας τη νέα ενότητα πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η πληρέστερη δημοκρατία που έχει γνωρίσει η πατρίδα μας. Σαράντα εννέα χρόνια μετά, λοιπόν, κοινό μας χρέος είναι η προστασία και η εμβάθυνσή της. Θυμόμαστε, τιμούμε, προχωρούμε!».
Θυμίζουμε ενδεικτικά λόγια και το παρελθόν νυν στελεχών της κυβέρνησης.
Ο «τσεκουράτος» (σ.σ. προσωνύμιο που του έχει μείνει, όταν το 1985, επικεφαλής περίπου 20 ΕΠΕΝιτών, επιτέθηκε κρατώντας ένα αυτοσχέδιο τσεκούρι -στη φωτο- σε πορεία αντιεξουσιαστών στο κέντρο της Αθήνας), Μάκης Βορίδης ήταν διάδοχος του Νίκου Μιχαλολιάκου στη θέση του γραμματέα της νεολαίας της ΕΠΕΝ το 1985. Μάλιστα, όταν είχε ερωτηθεί το 2011 γιατί εντάχθηκε στη νεολαία της ΕΠΕΝ απάντησε ότι: «Η ΕΠΕΝ ήταν το κύριο όχημα για να εκφράσει τις απόψεις της η εθνική, λαϊκή και κοινωνική Δεξιά, και είχε εκλέξει ευρωβουλευτή. Ως ακτιβιστής στον εθνικό, πατριωτικό κύκλο που ήθελα να δραστηριοποιηθώ πολιτικά, ήταν η μόνη διέξοδος». Επανεμφανίστηκε στην πολιτική τον Απρίλιο του 1994 όταν μαζί με άλλα 200 στελέχη του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου, προερχόμενα κυρίως από την ΕΠΕΝ και το διαλυθέν Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα, ίδρυσε το Ελληνικό Μέτωπο και εξελέγη με ισχυρή πλειοψηφία Πρόεδρός του. Τη θέση αυτή κράτησε μέχρι την άρση της πολιτικής δράσεως του Ελληνικού Μετώπου από την Κεντρική του Επιτροπή, τον Μάιο του 2005. Την άνοιξη του 2005, ως πρόεδρος του Ελληνικού Μετώπου προσχώρησε μαζί με όλο το κόμμα, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό (ΛΑ.Ο.Σ.) του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ήταν μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑΟΣ. Με τον ΛΑΟΣ εξελέγη τον Οκτώβριο του 2006 νομαρχιακός σύμβουλος Ανατολικής Αττικής και το 2007 βουλευτής Αττικής. Με την επανεκλογή του τον Οκτώβριο του 2009, ορίστηκε από τον Γ. Καρατζαφέρη γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδος του κόμματος.