Του Κώστα Ήσυχου
Ακόμα και σύγχρονοι διανοούμενοι έχουν αναφερθεί με ελάχιστα λόγια σε μεγάλες ιστορικές αλήθειες που αφορούν εκμεταλλευόμενους και εκμεταλλευτές: «Όσο περισσότερο βασίζεσαι σε δυνάμεις έξω από εσένα, τόσο περισσότερο εξουσιάζεσαι από αυτές». (Harold Sherman, Αμερικανός συγγραφέας).
Το «καλάθι» για το ΝΑΤΟ δεν έχει «πάτο»
Το «κάλαθι» για την δημόσια υγεία, την οικονομική στήριξη των αδυνάτων είναι απάτη.
Το ποσοστό των πολιτών που χάνουν τη ζωή τους από Covid-19 είναι υπερτριπλάσιο στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο των 7,3 θάνατων στις 30 χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ συν Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία).
Στον πίνακα του Wordlometers των χωρών της Ευρώπης με το υψηλότερο ποσοστό θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού, η Ελλάδα ξεπέρασε Ιταλία και Βέλγιο, καταλαμβάνοντας την 17η θέση συνολικά στην Ευρώπη και την 11η ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ.
Η Ελλάδα έχει και τη θλιβερή πρωτιά σε κρούσματα με 758,5 λοιμώξεις ανά 100.000 κατοίκους, πολύ πάνω από την Αυστρία που έρχεται δεύτερη με 580,4.
Η δημόσια υγεία βρίσκεται στην απόλυτη εγκατάλειψη , η υγεία παραδίδεται στην χώρα μας στα ιδιωτικά συμφέροντα με εμμονή στον ιδεολογικό νεοφιλελεύθερο δογματισμό. Τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται ουσιαστικά στην απόλυτη περιθωριοποίηση σε ότι αφορά την δημόσια υγεία, ιδιαίτερα στην Ελληνική περιφέρεια.
Τα αλόγιστα κονδύλια για νατοϊκούς εξοπλισμούς, που δεν υπηρετούν την εθνική άμυνα αλλά την Αμερικάνικη αυτοκρατορία
Οι δαπάνες του Πενταγώνου ανήλθαν συνολικά σε πάνω από 14 τρισεκατομμύρια δολάρια από την έναρξη του πολέμου στο Αφγανιστάν, με το ένα τρίτο έως το μισό του συνόλου να πηγαίνει σε στρατιωτικούς εργολάβους. Με τον ανορθόδοξο πόλεμο ΝΑΤΟ- Ρωσίας στην Ουκρανία η έκρηξη της παραγωγής όπλων για πρώτη φορά μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο λαμβάνει πλανητική διάσταση.
Μεγάλο μέρος αυτών των συμβάσεων πώλησης οπλικών συστημάτων – το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο όλων των συμβάσεων του Πενταγώνου τα τελευταία χρόνια – έχει διατεθεί σε πέντε μόνο μεγάλες εταιρείες: Lockheed Martin, Boeing, General Dynamics, Raytheon και Northrop Grumman. Τα 75 δισεκατομμύρια δολάρια σε συμβόλαια του Πενταγώνου που έλαβε η Lockheed Martin το οικονομικό έτος 2020 είναι πολύ περισσότερο από μιάμιση φορά ολόκληρου του προϋπολογισμού για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης για εκείνο το έτος, που ανήλθαν συνολικά σε 44 δισεκατομμύρια δολάρια.
Οι κατασκευαστές όπλων έχουν ξοδέψει 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια για εταιρίες «λόμπι» τις τελευταίες δύο δεκαετίες, απασχολώντας, κατά μέσο όρο, πάνω από 700 λομπίστες ετησίως τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτό είναι περισσότερο από ένα για κάθε μέλος του Κογκρέσου.
Πολλές εταιρείες επωφελούνται και εκμεταλλεύονται διπλωματικές συγκρούσεις μεταξύ χωρών, μεθοδεύουν στο έπακρο συγκρουσιακές καταστάσεις υποβοηθώντας τις συνθήκες ενός πολέμου – οι οποίες απαιτούν ταχύτητα παράδοσης και συχνά συνεπάγονται λιγότερο αυστηρή εποπτεία, έλεγχο και διαφάνεια – για να επιβαρύνουν υπερβολικά το κόστος ή να εμπλακούν σε μια διαδικασία ξεκάθαρης απάτης. Το 2011, η Επιτροπή του κογκρέσου για τις συμβάσεις εν καιρώ πολέμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν υπολόγισε ότι η σπατάλη, η αποδεδειγμένη απάτη και η κατάχρηση ανήλθαν συνολικά μεταξύ 31 και 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Καθώς οι ΗΠΑ μειώνουν το μέγεθος του στρατιωτικού τους αποτυπώματος στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι υπερβολικές εκτιμήσεις για τις στρατιωτικές «προκλήσεις» που θα μπορούσε να θέσει η Κίνα έχουν μετατραπεί στο κυρίαρχο δόγμα και το νέο σκεπτικό επιλογής στα επιχειρήματα για τη διατήρηση του προϋπολογισμού του Πενταγώνου σε πρωτοφανή ιστορικά υψηλά επίπεδα. Οι στρατιωτικοί “εργολάβοι” θα συνεχίσουν να επωφελούνται από αυτές τις διογκωμένες δαπάνες, μεθοδευμένες δαπάνες . Αν κάποιος ασχοληθεί με τις σχέσεις των λόμπι των στρατιωτικών εξοπλισμένων και επιφανών μελών του αμερικανικού κογκρέσου και άλλων στελεχών της αμερικανικής κυβέρνησης τότε οι υποθέσεις του « Καταργκειτ» στην ΕΕ, αποτελούν μια ελάχιστη εισαγωγή στην αδηφάγα ιμπεριαλιστική γάγγραινα του Ουάσιγκτον και των υποτελών χωρών που την ακολουθούν.
Η περίπτωση της νέας κούρσας εξοπλισμών Τουρκίας Ελλάδας
Πρόκειται για ένα σύνθετο θέμα που πρέπει να το εξετάσουμε από αρκετές παραμέτρους.
F-35 και F-16 viper, ένα ψευτοδίλημμα για τους λαούς Τουρκίας – Ελλάδας
Οι «ανακυκλωμένοι» αναλυτές των κυρίαρχων ΜΜΕ αναμασούν τα ίδια, « όταν εμείς θα παραλαμβάνουμε τα F-35, αφού θα έχουμε ήδη τα Ραφάλ και τα αναβαθμισμένα F-16 , οι Τούρκοι θα παίρνουν τα πρώτα τους αναβαθμισμένα viper F-16….»
H δήθεν «ανωτερότητα» έναντι της Τουρκίας απο την Ελλάδας στον αέρα θα είναι αδιαμφισβήτητη μας λένε. Έως τότε οι τουρκικοί πύραυλοι μικρού και μεσαίου αλλά και μεγάλου βεληνεκούς όπως λένε, πόσοι θα είναι; Η υπέροχη τους σε drones πως αντιμετωπίζεται ; Με ισραηλινά συστήματα αεράμυνας ….που θα αγοράσουμε.
Η κούρσα των εξοπλισμών δεν θα σταματήσει εδώ. Εάν και η Τουρκία, ( δεν το διαλαλεί) αφού θα έχει σε λίγα χρόνια τρία λειτουργικά πυρηνικά εργοστάσια ενέργειας , με πόση ευκολία θα μπορεί να αποκτήσει τακτικά πυρηνικά όπλα , αφού ο σύμμαχος της το Πακιστάν ήδη τα διαθέτει και η τεχνογνωσία εύκολα δίνεται;
Τότε η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να αποκτήσει πυρηνικά ;
Αυτή η συζήτηση δεν έχει τέλος και εάν έχει …σημαίνει το τέλος των δυο χωρών και των δυο λαών ( τουλάχιστον)….
Η αποτρεπτική αμυντική ικανότητα της Ελλάδας είναι αναγκαία αλλά χωρίς μεθοδολογία, δημόσια εμπλοκή των συστημάτων αμυντικής παραγωγής που έχει ( περιθωριοποιημένα αλλά έχει) είναι μια συζήτηση που δεν γίνεται γιατί απλά οι πολεμοκάπηλοι, οι εργολάβοι τους , οι διαφημιστές τους , τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ , οι πολιτικοί «υπαλληλίσκοι» κυριαρχούν, χειραγωγούν συνειδήσεις και εκμεταλλεύονται τον καλώς εννοούμενο πατριωτισμό του λαού. Όσοι εκφράζουμε αντιμπεριαλιστική, φιλειρηνική , πατριωτική και διεθνιστική επιχειρηματολογία βρισκόμαστε στον απόλυτο εξοστρακισμό των κυρίαρχων ΜΜΕ.
Χρειάζεται διαφάνεια, οικονομική
Στην περίπτωση των δυο χωρών έχουμε μια από τος δυο χώρες (Τουρκία) να αμφισβητεί το διεθνές δίκαιο , την διεθνή συνθήκη της θάλασσας και να απειλεί ευθέως για κατάληψη εδάφους άλλης χώρας (νησιά, κ.λπ.), ανάμεσα σε αλλά.
Στην περίπτωση της Ελλάδας έχουμε την πρόσδεση της , τον εγκλωβισμό της και την δογματική τις εμμονή στον Νατοϊκό και Αμερικανικό άξονα , αγνοώντας πλήρως την νέα γεωπολιτική πραγματικότητα στον κόσμο. Πολλαπλασιάζει την στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ σε ελληνικό έδαφος στο έπακρο με πολλαπλασιασμό των αμερικανικών βάσεων που στοχεύουν την Ρωσική επικράτεια με έμφαση την μαύρη θάλασσα , την Κριμαια ( το μαλακό υπογάστριο του Ρωσικού νότου)
Η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες παραμένουν ευλαβικά προσηλωμένοι στις «υπηρεσίες» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι στην προεκλογική σκανδαλοθηρική «ατζέντα» των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) τα θέματα αυτά NATO, Βάσεις, πόλεμος ΝΑΤΟ – Ρωσίας) δεν αναφέρονται ούτε ως τίτλοι, αφού η συμπόνια μεταξύ τους είναι εκκωφαντική!
Η ελληνική κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη έναν υπαρκτό πολλαπλό κίνδυνο από την Τουρκία , αποφεύγει να αξιοποιήσει την επιθετική φιλειρηνική διπλωματία.
Μια αναγκαία πρωτοβουλία ειρήνης και συνεργασίας χωρών και λαών της Μεσογείου
Η προετοιμασία για ένα μεσογειακό φόρουμ για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, την ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος, την διεθνή συνθήκη της Θάλασσας, την δίκαια προς όλες τις πλευρές εκμετάλλευση, με απόλυτη διαφύλαξη οικοσυστήματος, του θαλάσσιου και υποθαλάσσιου πλούτου προς όφελος των λαών και χωρών της Μεσογείου με την συμμετοχή της Παλαιστίνης. Την ρητή και δεσμευτική αποφυγή εχθροπραξιών, την μη αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας των χωρών της Μεσογείου , όπως ρητά διατυπώνεται από την ιδρυτική χάρτα του ΟΗΕ και υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ ( και όχι του παγκόσμιου χωροφύλακα, το ΝΑΤΟ). Μια τέτοια συμφωνία θα προέβλεπε και την δυναμική εμπλοκή αδέσμευτων και ανεξάρτητων χωρών με την δεσμευτική εμπέδωση και υπογραφή ειρηνικών πολλαπλών συμφωνιών όλων των πλευρών.
Η περίπτωση των χωρών που δεν έχουν υπογράψει της διεθνή σύμβαση του ΟΗΕ για την θάλασσα ( UNCLOS) φέρει στο προσκήνιο το Ισραήλ και την Τουρκία . Οι ελίτ των χωρών αυτών είναι άπλυτα συνδεδεμένες με την αλόγιστη κούρσα παραγωγής, εξαγωγής οπλικών συστημάτων.
Η διατήρηση του ακραίου εθνικισμού, ο ιστορικός αναθεωρητισμός, η θρησκευτική φονταμενταλιστική αξιοποίηση (σιωνισμός, ακραίος ισλαμισμός με την ταυτόχρονη ανάπτυξη ακραίων χριστιανικών αιρέσεων και μη στην Ευρώπη, Ευρασία και Βαλκάνια ) συναποτελούν το αναγκαίο εκρηκτικό κοκτέιλ σε μια περιοχή του πλανήτη όπου κρατικές οντότητες βιώνουν συνεχή καταστροφή (Λιβυη, Ιράκ, Παλαιστίνη, Υεμένη) η άλλες χώρες όπως η Συρία περιθωριοποιούνται από εξωτερικές επιθέσεις και εισβολές (Τζιχαντιστες, ΗΠΑ, Τουρκία, κ.λπ.)
Η θεωρεία του διαρκούς χάους της αστάθειας, των πολλαπλών συγκρούσεων βρίσκεται στις προτεραιότητας της ατζέντας της Ουάσιγκτον. Η διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας του βρίσκεται στο επίκεντρα αυτής της στρατηγικής.
Αυτά τα «αγκάθια» θα μπορούσε μια Ελληνική, Βαλκανική, Αραβική πρωτοβουλία να απομονώσει τις πιο φιλοπόλεμες, τυχοδιωκτικές, εθνικιστικές δυνάμεις σε όλες τις χώρες (συμπεριλαβανομένου της Τουρκίας και Ελλάδας). Να κατοχυρωθεί η συμμετοχή όλων χωρίς αποκλεισμούς. Και πάλι εδώ ο ρόλος της λαϊκής διπλωματίας μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο.
Η διπλωματία των λαών για Ειρήνη , η λαϊκή διπλωματία, για τον αφοπλισμό και ισότιμη πολλαπλή συνεργασία όλων των λαών στην Μεσόγειο αποτελεί ένα αδιάβαστο κεφάλαιο στην επίσημη Ελληνική διπλωματία. Επιφανείς προσωπικότητες της τέχνης, του πολιτισμού, του αθλητισμού, όπως και συλλογικότητες και κινήσεις ειρήνης με αντιμπεριαλιστική κατεύθυνση και αντιπολεμικό προσανατολισμό είναι επίσης ένα αναγκαίο κεφάλαιο στην σημερινή πολύπλοκη συγκρουσιακή διπλωματική πραγματικότητα. Αυτό το «όπλο» για την ηγεμονία λαών ενάντια σε νατοϊκές, πολεμοχαρείς επιλογές είμαι αναγκαία όσο ποτέ.
Βέβαια η αποτρεπτική ικανότητα της χώρας μας είναι αναγκαία. Αυτό όμως δεν περιορίζεται σε αναγκαίους , λελογισμένες στρατιωτικές δαπάνες, κάτι που δεν γίνεται … ( όπου η εγχώρια δημόσια αμυντική βιομηχανία έχει πλήρως περιθωριοποιηθεί από μνημονιακές και μετά-μνημονιακές επιταγές….). Κάτι που στην Τουρκία είναι ακριβώς το αντίθετο, αφού έχει σκαρφαλώσει στις τοπ 20 χώρες ως χώρα εξαγωγής αμυντικών συστημάτων ( ραντάρ, drones, οχήματα μεταφοράς, κ.λπ.)
Το κεφάλαιο «Εθνική άμυνα και εξοπλισμοί » μονοπωλείται από την πολιτική υπαλληλική «μας» τάξη που απλά μετατρέπεται στον καλύτερο πελάτη του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και των πολεμικών τους βιομηχανιών. Δεν συμβαίνει μόνο σήμερα αλλά από την εποχή που η Ελλάδα μετατράπηκε μετά την εμφυλιακή τραγωδία σε «αμερικανικό προτεκτοράτo»
Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον εάν μια δημοσιογραφική έρευνα λάμβανε χώρα στην Ελλάδα για να εντοπιστούν οι λομπίστες των πολεμικών βιομηχανιών που προσεγγίζουν υψηλόβαθμα στελέχη τόσο των κυβερνήσεων ( στην μεταπολίτευση) αλλά και των εκάστοτε ηγεσιών των ενόπλων δυνάμεων. Μια τέτοια έρευνα προϋποθέτει ανεξάρτητη δημοσιογραφία , ΜΜΕ που έχουν κατοχυρώσει την αποδέσμευση τους από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Όταν η ερευνητική δημοσιογραφία χωρίς παρεμβάσεις από τους «άνωθεν» θα είναι το κυρίαρχο δεδομένο, αυτή την πάλη διεξάγει η πλειοψηφία των δημοσιογράφων και όχι αυτή που συνήθως «πλημμυρίζουν» τα κυρίαρχα μίντια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η διαφθορά «κτυπά» τους πάντες. Έχουμε καταδίκες σε βάρος πρώην υπουργών ( και όχι μόνο Εθνικής Άμυνας). Έδρασαν μόνοι τους ; Δεν είχαν υποστήριξη από αλλά προσωπα (εδώ χρειάζεται κανείς να αναλογιστεί εάν οι παρακολουθήσεις πραγματοποιήθηκαν για τη προστασία της διαφάνειας και των θεσμών, ή για την κατοχύρωση της «πίτας» μέσα στους κόλπους μιας κυβέρνηση…); Η θεσμική προστασία των νομικών δεδομένων της Ελλάδας καθόλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης είναι απόλυτα αποδυναμωμένη. Η ΕΕ αποτελεί την πραγματική διάσταση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Η Ελλάδα είναι ένα μικρό αντίγραφο της. Όσοι εμμένουν στις «ευρωπαϊκές αξίες», καλό θα είναι να αποκωδικοποιήσουν όλη την εικόνα …..ώστε όλοι μας να ξέρουμε, να κατανοούμε , ώστε να μπορούμε να αντιστεκόμαστε , να αγωνιζόμαστε για την ουσία της δημοκρατίας και όχι της «ψευδεπίγραφης δημοκρατίας» των ολιγαρχών, των καναλαρχών, των ιδιοκτητών ποδοσφαιρικών ομάδων, των εφοπλιστών , των τραπεζιτών που σε αρκετές περιπτώσεις είναι τα ίδια πρόσωπα. Τυχαία σύμπτωση; Κάθε άλλο. Ο σημερινός καπιταλισμός στην παγκόσμια διάσταση του έχει κοινούς παρανομαστές.
*Ο Κωστας Ήσυχος είναι πρώην υπουργός και βουλευτής στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι μέλος της Π.Γ. της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ – ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ