Σε κείμενο της Πρωτοβουλίας Ψ για ένα Πολύμορφο Κίνημα για την Ψυχική Υγεία, που αποτελείται από ειδικούς ψυχικής υγείας με εμπειρία και ενεργή δράση στο πεδίο, επιχειρείται το «ξετύλιγμα του νήματος της ακολουθίας του δήθεν έργου της Ράπτη και του εναγκαλισμού της με τους κλινικάρχες και ΜΚΑρχες της Ψυχικής Υγείας».
Όπως γράφει η Πρωτοβουλία Ψ:
Από που να ξετυλίξει κανείς το νήμα της ακολουθίας του δήθεν έργου της Ράπτη και του εναγκαλισμού της με τους κλινικάρχες και ΜΚΑρχες της Ψυχικής Υγείας πραγματικά δεν ξέρει!
Θα προσπαθήσουμε ωστόσο να αφηγηθούμε μια ιστορία καθημερινής τρέλας …
Πριν έξι χρόνια, το 2017, αφαιρείται η άδεια από μια ΑΜΚΕ/ΜΚΟ ψυχικής υγείας, με δομές στην Ιεράπετρα και στο Βύρωνα εξαιτίας κακών συνθηκών και ατασθαλιών. Καταγγελίες κάνουν το γύρω το διαδικτύου κλπ και η μόνη που δεν βλέπει είναι η ομοσπονδία Αργώς των ΜΚΟ (κλασικά πράγματα).
Κάποια οικοτροφεία, ένα εξ αυτών στο Βύρωνα, περνά στα χέρια μιας άλλης ΜΚΟ για να “σωθεί”.
Το “σώσιμο” ήταν προσωρινό και άλλοι “σωτήρες” διεκδικούν να το σώσουν και να ανοίξουν κύκλο επιχειρηματικής δραστηριότητας από το πουθενά.
Έτσι το 2018 ανατίθεται η λειτουργία του οικοτροφείου σε άλλη ΜΚΟ Ψυχικής Υγείας.
Η εν λόγω ΜΚΟ το 2018 λαμβάνει επιχορήγηση 238.970,00 € για μερικούς μήνες για το σώσιμο, ενώ το 2019 (για να συνεχίσει να σώζει) λαμβάνει επιχορήγηση 729.932,00 € .
Και επειδή οι μηχανισμοί του υπουργείου και του Δικτύου Αργώς κρίνουν ότι αυτή η ΜΚΟ τα πάει καλά στο σώσιμο, το 2020, της αναθέτουν να στήσει ένα καινούριο οικοτροφείο στο Ελληνικό.
Το 2020 η κυβέρνηση εν μέσω κορωνοιού και αυστηρού λοκντάουν στην ψυχική υγεία (!) αποφάσισε να δώσει άδεια λειτουργίας για νέο οικοτροφείο στην εν λόγω καινούρια ΜΚΟ , άγνωστο με ποια λογική, ενώ παράλληλα απαγόρευε κάθε δραστηριότητα στη ψυχική υγεία και έκλεινε ερμητικά τις πόρτες σε κάθε μετακίνηση ασθενή.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το 2020 χάνονται τα ίχνη του οικονομικού ελέγχου που είναι δημοσιευμένα στη Διαύγεια για τη συγκεκριμένη ΜΚΟ και άγνωστο πόσες και για ποιο λόγο χρηματοδοτήσεις έλαβε. Ο κορωνοιός εξάλλου έρχεται να προστεθεί ως “ευκαιρία εν μέσω κρίσης”.
Εκτυλίσσεται έκτοτε ένας τραγέλαφος…
Ξεκινούν να αξιολογούνται ασθενείς για μετάβαση εκεί (οι γνωστές οντισιον των ΜΚΟ , τα “εσύ μας κάνεις” “εσύ δεν μας κάνεις” κλπ) με κοστοβόρες διαδικασίες για τους ασθενείς, με τεστ pcr και μέτρα προστασίας και χίλια εμπόδια αλλά λαμβάνονται και κάποιες αποφάσεις για μετάβαση από τις αρμόδιες επιτροπές.
Μόνο που…
Οι αποφάσεις αυτές, με αδιανόητες μεθοδεύσεις και δικαιολογίες, δεν υλοποιούνται ποτέ γιατί όλο “κάτι πάει στραβά” σε αυτό το οικοτροφείο.
Πότε το προσωπικό αλλάζει κάθε τρίμηνο, οπότε αρχίζουν εκ νέου οι συνεννοήσεις και εκ νέου αξιολογήσεις.
Πότε πρέπει να γίνουν δοκιμαστικές διαμονές με τα έξοδα μετάβασης να βαρύνουν τους ασθενείς. Πότε ζητούνται από συγγενείς να δεσμευτούν ότι θα δώσουν χρηματικά ποσά μηνιαίως για να υλοποιηθεί η μετάβαση και αν δεν το κάνουν φρενάρεται η διαδικασία.
Πότε αδυνατούν να κάνουν δεκτό άτομο με κινητικό πρόβλημα γιατί δεν υπάρχει ασανσέρ” (!) (αναρωτιέται κανείς πως πήραν άδεια από την αρχή αφού ασανσέρ δεν μπήκε παρά μόνο τον τελευταίο χρόνο) και πλήθος άλλων δικαιολογιών…
Ένας Μκάρχης που είναι υβριστικός στις επικοινωνίες του και με συμπεριφορές που δείχνουν απόλυτο τσαμπουκά! (με τίνος πλάτες άραγε)
Και ένα οικοτροφείο, μονίμως, σχεδόν άδειο από ασθενείς, που όσοι/ες το επισκεφθήκαμε αναρωτιόμαστε, αυτά τα δύο χρόνια, αν άνοιγε ή αν έκλεινε ή αν άνοιξε μόνο για να κλείσει, ως οικοτροφείο φάντασμα!
Γνώριζαν όλοι από την αρχή…
Ενώ πλήθος καταγγελιών έχουν γίνει προς το υπουργείο και την ΥΠΕ, καμία ενέργεια και απόλυτη σιωπή τόσο από την αρμόδια υφυπουργό Ράπτη τόσο και από την Ομοσπονδία Αργώς και τον Πρόεδρο του, που ξέρουν καλά να ξεπλένουν τις αποτυχίες τους …
Πως;
Μα φυσικά ανακοινώνοντας νέες, θνησιγενείς εν τη γενέσει τους, δράσεις και πρωτοβουλίες και «κόβοντας νέες κορδέλες», με τα φώτα να στρέφονται σε αυτές αντί στην γενικότερη διάλυση που έχει επιφέρει η πολιτική που ασκούν .
Την ίδια ώρα, και όταν η κρίση και η διάλυση φτάνει στο απροχώρητο, επιχειρούν να μετακινήσουν πρόχειρα τους ασθενείς από όπου «σκάνε κανόνια» , όπου βρουν σαν οι ασθενείς να είναι «σακιά με πατάτες».
Μεριμνά βεβαίως το υπουργείο από πριν για τη νομιμοποίηση και την δρομολόγηση αυτών των απαράδεκτων μεθοδεύσεων με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους μετάβασης υπαγορευμένες από τους κλινικάρχες και από την ομοσπονδία Αργώς.
Και όταν όλα πάνε στραβά αρχίζουν και τα «τηλέφωνα»…
Έτσι χτύπησε το τηλέφωνο στο γραφείο προέδρου του Δρομοκαϊτείου και είναι ποιος;
Το «Υπουργείο» που ζητά από το Δρομοκαΐτειο να “βάλει πλάτη” για την εκτόνωση της κρίσης…
Ποια ήταν η «χάρη»;
Στα καινούρια οικοτροφεία του Δρομοκαϊτείου να μην πάνε οι χρόνιοι ασθενείς του Δρομοκαϊτείου οι οποίοι έχουν προετοιμαστεί για αυτή τη μετάβαση αλλά οι τριάντα, μελλοντικοί άστεγοι πλέον, ασθενείς των οικοτροφείων του σωτήρα ΜΚάρχη που “έσκασε κανόνι” αφού μια χαρά επιχορηγήθηκε με κάποια εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (άγνωστο πόσα), αφήνοντας ταυτόχρονα απλήρωτους εργαζόμενους και ταλαιπωρημένους ασθενείς.
Για όλα αυτά σιωπή απόλυτη από τους καθ’ ύλην αρμόδιους, δηλαδή τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας των ΜΚαρχων “Αργώς”, αλλά και την Υφυπουργό Ψυχικής Υγείας Ράπτη, που περιφέρονται κόβοντας περιχαρείς κορδέλες και απαντούν σε κάθε πρόβλημα με την γραμμή 10306 «δια πάσαν νόσον» (από τον κορωνοιό και τα θύματα καταστροφών ως και τους πρόσφυγες από Ουκρανία) ή διευθετούν με «προσωπικές εξυπηρετήσεις» μεταβάσεις ασθενών. Μόνο που τώρα η γραμμή 10306 δεν μπορεί να τους λύσει το πρόβλημα και λοξοκοιτάζουν προς Δρομοκαΐτειο και Δαφνί.
Ο συνδυασμός αδιαφορίας, απληστίας, κυνισμού και θράσους αυτής της κυβέρνησης και των παρατρεχάμενων της είναι προφανής, αν και δεν σταματά να μας εκπλήσσει με τις ποικίλες εκδηλώσεις της κρίσης που περνά. Δεν θα μείνουμε όμως άπραγοι/ες και η απάντηση θα δοθεί πολλαπλώς.
Δόθηκε αρχικά, όταν το Δρομοκαΐτειο αρνήθηκε να εξυπηρετήσει το ξέπλυμα του Μκαρχη και έβαλε φρένο στο υπουργείο που θέλησε να επιβάλει απαράδεκτες διαδικασίες.
Θα υπάρξει όμως και συνέχεια και η απάντηση θα δοθεί σε όλα τα επίπεδα από εργαζόμενους/ες, ασθενείς, οικογένειες και αλληλέγγυους/ες, ώστε να το καταλάβουν όλες και όλοι καλά.
Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να ακυρωθεί η μετάβαση των ασθενών τόσο του Δρομοκαϊτείου όσο και του Δαφνιού στα νέα οικοτροφεία που γίνονται στο πλαίσιο του Δημοσίου όσο και αν το προσπαθούν.
Να δοθεί άμεσα πολιτική λύση, με κάλυψη τόσο των εργαζομένων των ΜΚΟ όσο και των ασθενών χωρίς να φύγουν από τις δομές που βρίσκονται.
Να αναρτηθούν στη Διαύγεια τα πλήρη οικονομικά στοιχεία όχι μόνο αυτής της ΜΚΟ αλλά και όλων των άλλων.
Να περάσουν όλες οι δομές των ΜΚΟ στο δημόσιο με μονιμοποίηση των εργαζομένων και υπό δημόσιο έλεγχο!