Αναλυτικά η ανακοίνωση που υπογράφει η εκπρόσωπος των κατοίκων Έλλη Γεωργιάδου
ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ – ΕΛΑΙΟΡΕΜΑΤΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο Βαρδάρης είναι ο ισχυρός ΒΒΔ άνεμος (Μαΐστρος), που χαρακτηρίζει τη Θεσσαλονίκη. Πνέει με συχνότητα 50-60 ημέρες τον χρόνο, από 1-3 μέρες, κατά μήκος της κοιλάδας του Αξιού και εκβάλει στο Θερμαϊκό. Είναι σφοδρός, ξηρός και ψυχρός, συνήθως ριπαίος, με ένταση που μπορεί να ξεπεράσει και τα 10 μποφόρ. Είναι ευεργετικός, γιατί καθαρίζει την ατμόσφαιρα και τα καλοκαίρια μειώνει τις υψηλές θερμοκρασίες, κυρίως όμως αποτελεί τον τρόμο της περιοχής. Με το Βαρδάρη συνδέονται δραματικά γεγονότα της πόλης: Η τρα-γική πυρκαγιά που έκαψε ολόκληρο το κέντρο της, τον Αύγουστο του 1917. Η πρωτοφανής κακοκαιρία του 1936, με εκτεταμένες καταστροφές, 45 νεκρούς, και ανυπολόγιστο αριθμό τραυματιών και αγνοουμένων. Το φοβερό μπουρίνι, τον Ιούλιο του 1983, με την ένταση του ανέμου να ξεπερνά τα 12 μποφόρ. Η μεγάλη πυρκαγιά του 1997, που έκαψε το μισό περιαστικό Δάσος.
Το Περαστικό Δάσος της Θεσσαλονίκης αποτελεί ένα εξαιρετικά ευαίσθητο οικοσύστημα, που βρίσκεται υπό τη μόνιμη απειλή μεγάλης καταστροφικής πυρκαγιάς, εξ αιτίας του Βαρ-δάρη. Μαζί του κινδυνεύουν όλοι οι περιαστικοί οικισμοί, που εφάπτονται στο δάσος, χω-ρίς πυροπροστατευτική μέριμνα, αποστάσεις ασφάλειας και πυροπροστατευτικές ζώνες. Περισσότερο από όλους κινδυνεύει ο οικισμός του Πανοράματος, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την κατεύθυνση του Βαρδάρη. Όλοι οι άλλοι οικισμοί μένουν πίσω από τη φωτιά. Τα Πανόραμα βρίσκεται στη «μπούκα» της. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανωφερική πλαγιά, από το δάσος προς το Πανόραμα ενισχύει τους ανέμους και, σε συνδυασμό με τα ρεύματα που παράγει η ίδια η φωτιά, μετατρέπει την πυρκαγιά σε κόλαση.
Η απειλή σοβαρής πυρκαγιάς διογκώνεται, όσο αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα το Περιαστικό Δάσος, όσο απουσιάζουν οι στοιχειώδεις αναγκαίες πυροπροστατευτικές υποδομές, όσο εξελίσσεται η κιματική μεταβολή, με μη προβλέψιμα φαινόμενα.
Την 1η Μαΐου ξεκίνησε η αντιπυρική περίοδος του 2023. Αναμένεται να είναι ιδιαίτερα δύ-σκολη. Οι επιστήμονες προβλέπουν καύσωνες με πιθανές θερμοκρασίες 45 °C (Ζερεφός – Λέκας). Το δάσος πάσχει από ξηρασία, εξαιτίας της φετεινής ανομβρίας, (Δασαρχείο Θεσ-σαλονικης). Η Πολιτεία, παρ όλες τις αντίθετες εξαγγελίες, φαίνεται ότι δεν είναι έτοιμη (Υπαρχηγός του ΠΣ, Α. Γκουρμπάτσης). Η αγωνία των κατοίκων του Ελαιορέματος και του Πανοράματος κορυφώνεται, διότι είμαστε εντελώς εκτεθειμένοι στη φωτιά, χωρίς την πα-ραμικρή θωράκιση, εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε τεράστια πεύκα, χωρίς δυνατότητα διαφυ-γής. Αν πιάσει φωτιά με Βαρδάρη τα σπίτια μας θα καούν και αν δεν προλάβουμε να φύ-γουμε, θα καούμε και εμείς μαζί τους.
ΠΑΝΟΡΑΜΑ – ΕΛΑΙΟΡΕΜΑ: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το Πανόραμα είναι ένας περιαστικός προσφυγικός οικισμός. Βρίσκεται πάνω σε ένα λόφο με υψόμετο 270 μ., στη νότια περίμετρο του Περιαστικού Δάσους της Θεσσαλονίκης, που είναι σχεδόν αποκλειστικά πευκοδάσος. Η βορεινή, επιμήκης πλαγιά του Πανοράματος , προς το δάσος, είναι ολόκληρη εκτεθειμένη στο Βαρδάρη. Στην πλαγιά αυτή εκτείνεται η ζώνη του Ελαιορέματος. Το Ελαιόρεμα περιλαμβάνει 135 κληροτεμάχια, 650 στρεμμάτων, στην εντός ζώνης (μέχρι το 2000) περιοχή του οικισμού του Πανοράματος. Έως το 1990 κτί-στηκαν εκεί 22 κατοικίες, οικογενειών μεσαίου έως χαμηλού εισοδήματος, με τους όρους της εκτός σχεδίου – εντός ζώνης δόμησης και με τις σχετικές βεβαιώσεις του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης για το μη δασικό χαρακτήρα των ιδιοκτησιών.
Το 1990 το Ελαιόρεμα κηρύχθηκε ξαφνικά αναδασωτέο, με απόφαση της υπηρεσιακής Νο-μάρχη Θεσσαλονίκης Α. Ξηροτύρη. Είναι η μοναδική ιστορικά περίπτωση στη χώρα, στην ο-ποία γεωργική γη (κληροτεμάχια διανομής του 1931), εντός ζώνης οικισμού, κηρύσσεται «αναδασωτέα», χωρίς να έχει προϋπάρξει ως δάσος και ενώ περιλάμβανε νόμιμα δομημέ-νες κατοικίες, των οποίων η ύπαρξη αποκρύφτηκε. Η ανατολική προέκταση του Ελαιορέμα-τος, που περιλαμβάνει βίλλες υψηλών εισοδημάτων, εξαιρέθηκε της αναδάσωσης.
Μία από τις σοβαρότατες συνέπειες αυτής της απόφασης ήταν η επέκταση του δάσους με-χρι τα βόρεια όρια του οικισμού του Πανοράματος. Δεν υπήρξε ποτέ, απολύτως καμία πρό-βλεψη πυροπροστασίας, ούτε του οικισμού, ούτε των κατοικιών του Ελαιορέματος. Ούτε ίχ-νος της απαραίτητης ζώνης πυροπροστασίας στα όριά τους, ούτε καν ένας δρόμος, μεταξύ των κατοικιών και του δάσους.
ΟΙ συνέπειες δεν φάνηκαν από την αρχή, διότι τα πρώτα χρόνια η φυσική αναδάσωση προ-χωρούσε με αργό ρυθμό και η περιοχή του Ελαιορέματος διατηρούσε το μη δασικό χαρα-κτήρα της, που προστάτευε και το Πανόραμα. Ήρθε όμως η μεγάλη πυρκαγιά του 1997, που κατέκαψε το μισό Περιαστικό Δάσος. Στο Ελαιόρεμα δεν υπήρχαν πυροπροστατευτικές ζώ-νες, που θα μπορούσαν να δώσουν και προσβάσεις πυρόσβεσης. Έτσι η φωτιά έκαψε ελεύ-θερα το Ελαιόρεμα και μία από τις κατοικίες του και στη συνέχεια πέρασε, εξ ίσου ελεθερα, με τρείς μεγάλες γλώσσες, περίπου μέχρι τη μέση του βάθους του Πανοράματος.
Από το 1997 ξεκίνησε μια πρωτόγνωρη συνθήκη. Το δάσος αναζωογονήθηκε έντονα από τη φωτιά. Φύτρωσαν καινούρια πεύκα σε αποστάσεις, μεταξύ των κορμών τους, μισού με-τρου. Αναπτύχθηκαν ταχύτατα καλύπτοντας σχεδόν κάθε σημείο της ελεύθερης γης.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα η κατάσταση είναι ασύγκριτα πιο επικίνδυνη. Η μεγάλη πυρκαγιά του 1997, ανα-τροφοδότησε τη δασική βλάστηση, που επεκτάθηκε σε μη δασωμένες περιοχές, Η μεγαλύ-τερη έκταση του Ελαιορέματος καλύπτεται από πυκνό πευκοδάσος. Η πυκνότητά του έχει δεκαπλασιαστεί και το ύψος του διπλασιάστηκε. Μεγάλα πεύκα ακουμπούν σε πάρα πολλά σημεία τις περιφράξεις και τις κατοικίες του Πανοράματος. Οι κατοικίες του Ελαιορέματος εγκλωβίστηκαν ασφυκτικά μέσα στη δασική βλάστηση, χωρίς δυνατότητα ούτε διαφυγής, ούτε πυρόσβεσης.
Ο πληθυσμός του Ελαιορέματος δεν περιορίζεται μόνο στις οικογένειες των 22 κατοικιών. Το Ελαιόρεμα δεν είναι αμιγές δάσος. Είναι περιοχή αναδασωμένων ιδιοκτησιών, που το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ποτέ από κανέναν. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται, με τον έναν ή άλλον τρόπο, και πολλές από τις άνω των 400 οικογένει-ες των σημερινών ιδιοκτητών. Οι ιδιοκτήτες αυτοί έχουν απόλυτο δικαίωμα να βρίσκονται εδώ, να παραμένουν και να τις χρησιμοποιούν, όπως και συμβαίνει. Έτσι υπάρχουν διά-σπαρτες παλιές γεωργικές καλύβες, και άλλες προσωρινές κατασκευές, που χρησιμοποι-ούνται για αναψυχή, ως γεωργικές αποθήκες, για φροντίδα ζώων κ.λπ. Οι ιδιοκτήτες τους θα προσπαθήσουν να τις σώσουν. Εκτός αυτού, υπάρχει μεγάλος υπερπληθυσμός αγριο-γούρουνων, αλλά και άλλων ζώων, που θα προσπαθήσει να διαφύγει μέσα από το υπάρχον οδικό δίκτυο. Όλοι οι ζωντανοί πληθυσμοί θα συνωστιστούν στους δύο στενούς, δύσβατους και κακοτράχαλους δασικούς δρόμους, με αμφίβολη δυνατότητα εξόδου, στους οποίους μάλιστα θα κινούνται και τα πυροσβεστικά οχήματα, αν διαθέτουν την ηρωική βούληση να παρέμβουν.
Το προϋφιστάμενο οδικό δίκτυο – δασικό και αγροτικό – έχει εγκαταλειφθεί, συρρικνώνε-ται ή καταρρέει. Αλλού δασώνεται, αλλού κατολισθαίνει, αλλού εμφανίζει νέες λακκούβες και νεροφαγιές. Οι παρειές των δρόμων και το έδαφος του δάσους καλύπτονται από όγ-κους προσαναμμάτων (πευκοβελόνων, ξηρών κλαδιών ή πεσμένων, καμένων και σάπιων κορμών). Στη Βόρεια ζώνη του Ελαιορέματος δεν υπάρχει δίκτυο ύδρευσης. Δεν υπάρχουν καθόλου πυροπροστατευτικές ζώνες. Οι είσοδοι διαφυγής και πυρόσβεσης του δασικού στο αστικό οδικό δίκτυο έχουν σχεδόν κλείσει. Οι υποτιθέμενες βελτιωτικές επεμβάσεις των Δασικών Υπηρεσιών και του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη είναι ανεπαρκέστατες, επιφα-νειακές και προσωρινές, όσο αρκεί για τα μάτια του κόσμου και τον εφησυχασμό του.
Οι μοναδικές πυροπροστατευτικές παρεμβάσεις του Δασαρχείου και του Δήμου Πυλαίας -Χορτιάτη, στα προηγούμενα 5 χρόνια, ήταν:
- Δόθηκε στους ιδιοκτήτες άδεια να καθαρίσουν οι ίδιοι τη δασική βλάστηση στο εσωτερικό των κτημάτων τους (μέσο κόστος € 3.000), πράγμα που μέχρι τώρα απαγορεύονταν αυστηρά.
- Επιστρώθηκε ένα τμήμα μήκους 250 μ. αγροτικού δρόμου, με σκυρόδεμα πάχους 7 έως 10 εκ, πάνω σε πευκοβελόνες, σε πλάτος 4 μ., ενώ το απαιτούμενο πλάτος για την πρόσβαση πυροσβεστικών οχημάτων είναι τα 6 μ.
- Δόθηκε άδεια στη ΕΥΑΘ, για την τοποθέτηση δύο πυροσβεστικών κρουνών.
- Καθαρίστηκε, σε ορισμένα σημεία, κατά μήκος των δασικών δρόμων η μάζα των απορριμμάτων ξηρής δασικής ύλης, σε βάθος 10 μ. από το δρόμο και κλαδεύτηκε ο υποόροφος των πεύκων σε ύψος 5 μ. σε κάποια σημεία των πρανών των δασικών δρόμων, αντί του πλήρους καθαρισμού της δασικής βλάστησης σε βάθος 25 μέτρων από τα πρανή, για τον οποίο είχε δεσμευτεί τι 2019 το Δασαρχείο(επισύναψη).
Σε περίπτωση σοβαρής πυρκαγιάς, με Βαρδάρη, η Πυροσβεστική δε θα έχει πρόσβαση στα σπίτια μας και εμείς, οι κάτοικοι του Ελαιορέματος, δε θα μπορούμε να βγούμε από το δά-σος, γιατί η έξοδος κάτω από φλεγόμενους θόλους πευκοδάσους, πλάτους το πολύ 6-8 μ., ύψους 5-10 μ.και μήκους 1-2 χλμ ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Οι κάτοικοι του Ελαιορέματος, ασφυκτικά εγκλωβισμένοι, αν δεν προλάβουν να φύγουν, θα καούν σαν τα ποντίκια.
Οι κάτοικοι του Πανοράματος, που βρίσκονται στις παρυφές του δάσους, κινδυνεύουν, αν δεν προλάβουν να φύγουν πριν καεί το Ελαιόρεμα, να χάσουν τα σπίτια ή και τη ζωή τους. Όμως τον ίδιο κίνδυνο διατρέχει και το σύνολο του οικισμού.
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Όλα τα παραπάνω είναι σε πλήρη, λεπτομερέστατη γνώση των Δασικών Υπηρεσιών και της Δημοτικής Αρχής, της ίδιας που βίωσε την πυρκαγιά του 1997. Τα επανειλημμένα διαβή-ματά μας τα 5 προηγούμενα χρόνια προκάλεσαν επανειλημμένες αυτοψίες και επισκέψεις των αρμόδιων αρχών, ξεχωριστές ή κοινές, για την αναγνώριση της κατάστασης. Έτσι σήμε-ρα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είδε ή ότι δεν γνωρίζει. Όμως, παρ’ όλα αυτά, το Πανόραμα και το Ελαιόρεμα παραμένουν απολύτως αθωράκιστα και μάλιστα σε πολύ δυσμενέστερη συνθήκη, από ότι πριν το 1997. Μας έχουν αφήσει στην τύχη μας. Το μέγεθος της, εν πλήρη γνώση τους, αμέλειας, αναβλητικότητας, απάθειας και αδιαφορίας είναι απα-ράμιλλο, εντελώς ακατανόητο, και απολύτως απάνθρωπο.
Από το 2018, μετά την πυρκαγιά στο Μάτι, ζητήσαμε τη λήψη μέτρων πυροπροστασίας (επισύναψη 1). Στην αρχή (Σεπτέμβριος 2018), όλες οι αρμόδιες Υπηρεσίες συμφώνησαν, κατόπιν επανειλημμένων αυτοψιών και συναντήσεων, στα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν κατεπειγόντως και ξεκίνησαν τη μελέτη και τον προγραμματισμό τους, με βάση τις συγκε-κριμένες συστάσεις και οδηγίες, που εκπόνησε η Πυροσβεστική Υπηρεσία (επισύναψη 2).
Στη δεύτερη φάση, στα τέλη του 2018 άρχισαν ακατανόητες καθυστερήσεις και αναβολές. Στην τρίτη φάση, από το καλοκαίρι του 2019, η στάση των Αρχών ανατράπηκε εντελώς. Υιοθετήθηκε η αποστασιοποίησή τους και η αποπομπή μας, που δήλωνε όχληση, η οποία κλιμακώθηκε τα επόμενα χρόνια, παίρνοντας χαρακτήρα ερειστικό, ακόμη και εχθρικό απέναντι στην επιμονή μας για την εφαρμογή επειγόντων μέτρων. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι σήμερα, με πληθώρα εγγράφων μας, που επανέφεραν διαρκώς το ζήτημα, και με ανάλογες έμμεσα ή άμεσα, αρνητικές και απορριπτικές, προφορικές και έγγραφες απαντήσεις των φορέων, που συγκρούονταν ευθέως με τις ίδιες τις δικές τους αρχικές παραδοχές, αποφάσεις και δηλώσεις. Ταυτόχρονα διακόπηκε εντελώς κάθε προοπτική λήψης μέτρων.
Πρόσφατα, επαναφέραμε το ζήτημα, επειδή πλησιάζει πάλι η επικίνδυνη περίοδος των α-ναμενόμενων πυρκαγιών. Εξαιτίας της πλήρους αδράνειας των Δασικών Υπηρεσιών, συν-τάξαμε οι ίδιοι ένα προσχέδιο μελέτης – πρότασης πυροπροστασίας, για το Ελαιόρεμα και για το Πανόραμα. (επισύναψη 3). Η μελέτη επικεντρώνεται με έξυπνο τρόπο, στην εξασφάλιση των στοιχειωδών όρων θωράκισης, επιβίωσης και διαφυγής, με την ελάχιστη δυνατή απομάκρυνση δασικής βλάστησης, τις ελάχιστες παρεμβάσεις στο δασικό οικοσύστημα και το ελάχιστο κόστος. Ο Διευθυντής Δασών Θεσσαλονίκης δήλωσε αρχικά, σε συνάντηση – συζήτηση, που είχαμε το Νοέμβρη του 2022, ότι θα εξετάσει τις δυνατότητες εφαρμογής της.
Τον Μάρτη του 2023, μη έχοντας νεότερη ενημέρωση, ζητήσαμε νέα συνάντηση. Αυτή τη φορά ( αμέσως μάλιστα μετά την εγκληματική τραγωδία των Τεμπών), αντιμετωπίσαμε μία ξαφνική και πλήρη αντιστροφή της στάσης του. Αρνήθηκε κάθετα να μας μιλήσει, δηλώ-νοντας ότι οι Δασικές Υπηρεσίες δεν προτίθενται να κάνουν κανένα πρόσθετο αντιπυρικό έργο στην περιοχή μας και ότι τελείωσαν μαζί μας. Λίγες μέρες μετά, μας κοινοποίησε μία παραπλανητική και εμπαικτική , προς εμάς, εντολή του προς το Δασαρχείο, για την προτε–ραιοποίηση των αντιπυρικών έργων του Ελαιορέματος, στην οποία το Δασαρχείο απάντησε αμέσως ότι τα έργα του 2022 (άγνωστο ποια έργα), ολοκληρώθηκαν και ότι δεν προβλέπον-ται άλλα για το 2023 επιβεβαιώνοντας ξανά τη δήλωσή του, ότι «τελείωσαν μαζί μας».
Σε αντίστοιχα έγγραφα που απευθύναμε, όλο αυτό το διάστημα, προς το Δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη, ο Δήμαρχος απαντά επίσημα, πάγια και στερεότυπα, ότι παρέπεμψε το θέμα στους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Οι Αντιδήμαρχοι δεν απαντούν ποτέ, θεωρώντας μάλλον, ότι το θέμα αποτελεί εσωτερικό απόρρητο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από κει και πέρα ακολουθεί το «μαύρο κουτί». Η υπόθεση «εξαφανίζεται στη μετάφραση».
Αυτά είναι συνοπτικά τα γεγονότα, για την τεκμηρίωση των οποίων διαθέτουμε όλα τα έγ-γραφα διαβήματά μας, όσο και τις απαντήσεις των Δημόσιων Υπηρεσιών, σε αυτά.
Τα έγγραφα που έχουμε απευθύνει, στα σχεδόν 5 προηγούμενα χρόνια, στις αρμόδιες δο-μές της Πολιτείας ξεπερνούν σε αριθμό τα 30. Απευθύνονται επανειλημμένα, είτε άμεσα, είτε με μορφή κοινοποιήσεων, στους: ΥΠΕΝ, ΥΠΕΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙ-ΚΗΣΗ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙ-ΚΗΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ και ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΔΗΜΟ ΠΥΛΑΙΑΣ – ΧΟΡΤΙΑΤΗ, ΕΥΑΘ, ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Δεν υπάρχει κανείς από τους παραπάνω φορείς, που δεν έχει πλήρη γνώση και εικόνα της κατάστασης. Κανείς δεν μπορεί να εξαιρε-θεί από τις ευθύνες που θα τον βαρύνουν απολύτως, σε όποιο κακό και εάν συμβεί, όσο και εάν το απευχόμαστε.
Τα απαντητικά έγραφα των Υπηρεσιών είναι πολλαπλάσια και κατά κανόνα είτε παρακάμ-πτουν το πρόβλημα, είτε αντιμεταθέτουν τις ευθύνες τους (το γνωστό μπαλάκι), είτε μετα-θέτουν τεχνηέντως (!) τη συζήτηση σε άσχετα πεδία, είτε παραποιούν τη αλήθεια., είτε α-πλά δεν απαντούν. Σπάνια έχουμε μία ευθεία και ειλικρινή απάντηση, όπως η πρόσφατη του Δ/ντη Δασών, ότι δεν σκοπεύει να ξαναασχοληθεί μαζί μας.
Επειδή η στάση αυτή είναι καθολική αναρωτιόμαστε με απόγνωση, μήπως αυτό είναι ένα ΝΕΟ ΗΘΟΣ, που προσπαθεί να εγκαθιδρύσει η σημερινή Εκτελεστική Εξουσία, και εν μέρει και η Δικαστική, στις σχέσεις της με τους Πολίτες, στα πλαίσια ενός «νέου τύπου εκσυγχρονισμού» της Ελληνικής αστικής Δημοκρατίας. Άλλωστε αυτή τη στάση της δεν απέχει ιδιαίτερα από αυτή που εμφανίζεται στην αντιμετώπιση όλων των μεγάλων πληγμάτων, που δέχτηκε πρόσφατα η χώρα.
Η Πολιτεία, αντί να προλάβει και να αντιμετωπίσει την απειλή, τη διαγράφει, θεωρώντας ότι έτσι την εξαλείφει και αδιαφορεί.
Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΜΕ
Δεν έχει μείνει καμία Δημόσια Αρχή διατεθειμένη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Γιαυτό το λόγο στρεφόμαστε στην κοινωνία. Δημοσιοποιούμε το πρόβλημα, με όλες του τις λεπτομέ-ρειες και ζητούμε από τον Τύπο και από όλα τα ΜΜΕ να ασκήσουν πίεση, προβάλλοντάς το και υποστηρίζοντας την μέγιστη δυνατή διάδοσή του, ώστε να μη θρηνήσουμε νέα θύματα.
Ζητούμε την υιοθέτηση του αγώνα που δίνουμε από όλους τους υποψήφιους Βουλευτές και τα Κόμματα. Ζητούμε να συμπεριλάβουν στα προεκλογικά τους προγράμματα, την πυ-ροπροστασία της χώρας και των περιοχών αιχμής, πανεθνικά και τοπικά, όπου απειλούνται σοβαρά ανθρώπινες ζωές. Θεωρούμε ότι πρόκειται για πανεθνικό ζήτημα ύψιστης σημασί-ας και μάλιστα άκρως ενδεικτικό για την ύπαρξη ή μη ουσιαστικής έγνοιας, για τον τόπο και το λαό του. Πιστεύουμε επίσης, ότι αυτό θα πρέπει να αποτελέσει βαρύνον κριτήριο ψήφου για όλους τους Πολίτες ανεξάρτητα από κομματικές διαφοροποιήσεις και επιλογές.
Μπορούμε, ανά πάσα στιγμή, να σας ενημερώσουμε λεπτομερέστερα, για τα αναγκαία μετρα πυροπροστασίας που απαιτούμε, καθώς και για όποια αναγκαία σχετική πληροφορία.
Ακολουθούν ενδεικτικές φωτογραφίες που παρουσιάζουν οι κάτοικοι, και εικονογραφούν την ανησυχητική κατάσταση:
