Και συνεχίζει: «Έχουμε ουσιαστικές πολιτικές και αξιακές διαφορές με τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Τσίπρα. Ο κ. Μητσοτάκης ζητάει αυτοδυναμία για να συνεχίσει να κυβερνά ανεξέλεγκτα με την παρέα του. Ο κ. Τσίπρας παλινωδεί μεταξύ κυβέρνησης νικητών, κυβέρνησης ανοχής, με τον Βαρουφάκη, χωρίς τον Βαρουφάκη. Αλλάζει τις θέσεις σαν τα πουκάμισα, αρκεί να επιστρέψει στην εξουσία».
Υποστηρίζει πως «ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στον λαϊκισμό του κ. Τσίπρα και τον πελατειακό ελιτισμό του κ. Μητσοτάκη που έχουν κοινή βάση την περιφρόνηση του ελληνικού λαού. Αν διαφωνούν με τις απόψεις μας, εμείς δεν επιβάλλουμε τίποτα, μπορούν να συγκυβερνήσουν με κάποιο άλλο κόμμα ή και μεταξύ τους».
Ο κ. Ανδρουλάκηςς τονίζει ότι «τα τρία κόμματα είναι διαφορετικά κόμματα, με διαφορετικές ιδεολογίες και προτεραιότητες. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι προσπαθούν να μας βάλουν στη μέση. Είναι όμως τόσο άγαρμπη αυτή η προσπάθεια, που οδηγεί σε μια τραγελαφική αντίφαση».
Κατακρίνει μάλιστα τον κ. Μητσοτάκη, λέγοντας ότι «ψήφιζε μαζί με τον κ. Τσίπρα εναντίον των μέτρων διάσωσης της χώρας το 2010, έχει το θράσος να ταυτίζει το ΠΑΣΟΚ με τον Γιάνη Βαρουφάκη» και ταυτόχρονα τον κ. Τσίπρα, που, όπως σημειώνει «έχει εντάξει στα ψηφοδέλτιά του την καραμανλική συνιστώσα της χρεοκοπίας μαζί με τα πρώην στελέχη του κ. Καμμένου και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, μας ψέγει ότι δήθεν δεν ακολουθούμε αντιδεξιά πορεία».
Για τους εκλογικούς στόχους του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο Νίκος Ανδρουλάκης, δηλώνει ότι «με ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό θα αναζητήσουμε προγραμματικές συγκλίσεις και πρόσωπα κοινής αποδοχής. Δεν θα επιβάλω κανέναν αλλά πιστεύω ακράδαντα πως τα πρόσωπα οφείλουν να εκπροσωπούν τις συγκλίσεις σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Για παράδειγμα, δεν θα δεχόμουν Υπουργό Εξωτερικών κάποιον που πιστεύει στις “Πρέσπες του Αιγαίου” ή έναν υπουργό Υγείας που υπονομεύει τον δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ».