Αυτό δεν είναι ένα κείμενο που κρίνει τις επιλογές των πολιτών. Δε θα αναλύσουμε, δε θα κουνήσουμε το δάχτυλο σε κανέναν για τον τρόπο που σκέφτηκε ρίχνοντας τον φάκελο στην κάλπη της 21ης Μαΐου. Κοιτάζουμε προς τις δεύτερες εκλογές, εκκινώντας από το μηδέν κι αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι πως με το σύστημα την ενισχυμένης αναλογικής που θα ισχύσει σ' αυτή την κάλπη, η ΝΔ επιδιώκει να αυξήσει τα ποσοστά της και να βρεθεί με 180 έδρες στη Βουλή, για να κάνει παιχνίδι μόνη της, να αποφασίζει, να λύνει και να δένει με τη μικρή αντιπολίτευση απλώς να κοιτάει.

Συντριπτική νίκη στις εκλογές της 21ης Μαΐου πέτυχε η Νέα Δημοκρατία, που επικράτησε με διαφορά σχεδόν 21 μονάδων (20,74%) έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, με ολόκληρο τον εκλογικό χάρτη να έχει βαφτεί «γαλάζιος».

Με την ενσωμάτωση να βρίσκεται σχεδόν στο 100% (99,7%), τα ποσοστά των κομμάτων είναι:

  • ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 40,79%
  • ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ 20,07%
  • ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής 11,46%
  • ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ 7,23%
  • ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ – ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 4,45%
  • ΝΙΚΗ 2,92%
  • ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ – ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ 2,89%
  • ΜέΡΑ25-ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΞΗ 2,62%

Οι πρώτες εκλογές δείχνουν πεντακομματική Βουλή, με τρία μνημονιακά κόμματα, το ΚΚΕ κι ένα ακροδεξιό. Κι αν έτσι είναι η Βουλή, ποιος θα φέρνει αντίσταση; Ποιες διαφορετικές φωνές θα ακούγονται στη Βουλή και τι δύναμη θα έχουν;

Ξεκινάμε από το μηδέν και πάμε προς τις δεύτερες κάλπες. Πάμε προς τις δεύτερες κάλπες με μια ΝΔ γεμάτη έπαρση κι αλαζονεία, με τον Άδωνι Γεωργιάδη να δηλώνει πως «το στοίχημα στις δεύτερες εκλογές δεν είναι η Νέα Δημοκρατία να είναι κυβέρνηση αλλά να πάρουμε 180 έδρες μόνοι μας και να πάμε να αλλάξουμε το Σύνταγμα».

Με βάση τα αποτελέσματα της πρόσφατης κάλπης η ΝΔ θα εξέλεγε 171 βουλευτές, εφόσον ίσχυε το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, το οποίο θα εφαρμοστεί στις επερχόμενες εκλογές. Η ΝΔ στοχεύει σε αύξηση των ποσοστών της, ώστε να βρεθεί με 180 έδρες στη Βουλή, για να κάνει παιχνίδι μόνη της, να αποφασίζει, να λύνει και να δένει με την μικρή αντιπολίτευση απλώς να κοιτάει.

Θα προσπαθήσω να συνοψίσω τη σκέψη μου για το εκλογικό κοινό σε λίγες σειρές. Κατά τη γνώμη μου, ο μέσος ψηφοφόρος κατάλαβε πώς για όλα τα δεινά φταίνε παγκόσμια προβλήματα -αυτό ήταν και το κυβερνητικό αφήγημα που αναπαρήγαγαν τα συστημικά μέσα- και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Πώς αλλιώς αφού είναι λευκός άντρας, στιβαρός, με δυνατή χειραψία; Η συντηρητική μας κοινωνία θέλει να ακούει πως όλα είναι καλά, όλα θα πάνε σταθερά μπροστά, δε θα μπούμε σε περιπέτειες. Η συντηρητική μας κοινωνία δεν ενδιαφέρεται όσο θa έπρεπε και νομίζαμε για τη διαχείριση της πανδημίας, τις παράνομες επαναπροωθήσεις, τα σκάνδαλα, το κλέψιμο της τσέπης. Ενδιαφέρεται για τη σιγουριά που δήθεν δίνει εκείνος με το κοστούμι, κι ας λέει στα καφενεία πως όλοι ίδιοι είναι και μας κλέβουν. «Όποιος μου δώσει ένα χιλιάρικο να τον ψηφίσω, θα ψηφίσω» άκουσα πρόσφατα κι αυτή η λογική συμπυκνώνει όσα ήθελα να πω.

Η «ελπίδα» που ήρθε με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έσβησε κι ο κόσμος δε συγχωρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ταυτότητα δεν καταφέρνει να κερδίσει και να κρατήσει κάποιον, πέρα από την κομματική του βάση και καμία ξέσκουρη (περαστική) ψήφο αντίδρασης. Ο Τσίπρας με μία ήττα να σκάει πάνω του, ωστόσο, δεν παραιτείται, τι κι αν για τους άλλους σε αντίστοιχη περίπτωση ζητά παραίτηση…

Στη Βουλή χρειάζεται αντιπολίτευση. Ισχυρή, σοβαρή και όχι ένα ακόμα κόμμα γραφικών ακροδεξιών έως επικίνδυνων. Η ανάγκη αντιπολίτευσης και πολυφωνίας είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο στη Βουλή να κάνει παιχνίδι η ΝΔ. Κι αυτό ξέρουμε πώς θα πάει.

Στα σκαριά είναι η αναθεώρηση άρθρων και η ψήφιση νόμων. Ιδιωτική παιδεία, ιδιωτική υγεία, περισσότερη αστυνόμευση και καταστολή, έλεγχος ανεξάρτητων αρχών, έλεγχος των μίντια, δικαιώματα που ικανοποιούν το συντηρητικό κοινό που έδωσε την ψήφο του στη Νέα Δημοκρατία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ξεκαθαρίσει προεκλογικά ότι θα επιχειρούσε αναθεώρηση του άρθρου 16, ώστε να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αναζητώντας σε ΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύση πολιτικές συναινέσεις για να το πετύχει. Σε περίπτωση που η ΝΔ καταφέρει να εκλέξει 180 βουλευτές, δε θα χρειαστεί καμιά συνεργασία, με το άρθρο 16 να είναι το πρώτο που θα τεθεί προς αναθεώρηση, όπως έκανε ξεκάθαρο και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εκφράσει δημοσίως την πρόθεση του για επανασχεδιασμό του ΕΣΥ, αστυνομία σε κάθε γειτονιά -όπως η κυβέρνηση θεωρεί σωστό να δρα-, ενώ το πώς ήλεγξε ανεξάρτητες αρχές το είδαμε μέσα στην τετραετία που πέρασε.

Όλα αυτά δε νοιάζουν τον κόσμο όπως είδαμε από το εκλογικό αποτέλεσμα. Θα τον νοιάξουν, όμως, όταν χρειάζεται να πληρώνουν για τα πάντα, όταν από τα μέσα θα του λένε πως όλα είναι καλά, όταν δε θα υπάρχει κανένα αποκούμπι. Θα τον νοιάξουν όταν δει πρακτικά ότι το να αποφασίζει ένας χωρίς να βρίσκει κανένα εμπόδιο, κανέναν αντίλογο. Ίσως γεμίσουν ξανά οι πλατείες, ίσως ο κόσμος καταλάβει το λάθος του να δίνεις απόλυτη δύναμη σε έναν -όποιος κι αν είναι- αλλά φοβάμαι θα είναι αργά. Η λύση της πλατείας είναι η έσχατη, όταν θα έχουν αγγίζει τον πάτο, την απόλυτη απελπισία. Και τότε δε χωρά κανένα «σας τα ‘λεγα».

Μέσα στην επόμενη τετραετία το πιο πιθανό είναι να έρθουμε αντιμέτωποι με πολλαπλές κρίσεις. Κι είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλές φωνές στη Βουλή, να υπάρχουν ισχυρά όχι, να μειωθεί η ανεξέλεγκτη δύναμη του ενός. Έχει σημασία αν η ΝΔ θα έχει 150, 160 ή 170 βουλευτές. 

Η αντιπολίτευση είναι αντίβαρο στην ηγεμονία, στη σαρωτική επέλαση του ενός από τις ζωές μας. Η Δημοκρατία προϋποθέτει κριτική και έλεγχο της εκάστοτε εκλεγμένης από τον λαό κυβέρνησης. Η δύναμη της αντιπολίτευσης προς δημόσιο όφελος έχει αξία, κι όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο πιο πολύ μετρά. Έχουμε ανάγκη την πολυφωνία στη σύνθεση της Βουλής.

Ας δούμε ένα παράδειγμα.

@VasilisStathak2/ TWITTER

*Το ΚΕΦίΜ έχει παρουσιάσει μελέτη με τίτλο «Πώς ψηφίζουν τα κόμματα: Κοινοβουλευτική ψήφος Κοινοβουλευτική ψήφος 2004-2019», όπου γίνεται ακόμα πιο κατανοητή η αξία όχι μόνο αντιπολίτευσης, αλλά ισχυρής, με δυναμική παρουσία, που θα διαμορφώνει αποφάσεις προς όφελος των πολιτών.