Μάλιστα, κατά την ομιλία του κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να πάρει ως παράδειγμα τις εκκενώσεις με το «112», ενώ επανέφερε τους νεκρούς στο Μάτι, προσθέτοντας πως «δεν υφίστατο κατά τις καταστροφικές πυρκαγιές πριν από πέντε χρόνια. Μια ολόκληρη παραθαλάσσια πόλη καταστράφηκε και περισσότεροι από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Μάθαμε από αυτό το λάθος, το διορθώσαμε και αυτό το καλοκαίρι το “112” διαδραμάτισε τεράστιο ρόλο στην ελαχιστοποίηση της απώλειας ζωής».
Στη συνέχεια ισχυρίστηκε πως «ενεργούμε αποφασιστικά για τον μακροπρόθεσμο μετριασμό των επιπτώσεων» αλλά «είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι διότι βραχυπρόθεσμα δεν δίνουμε αρκετή έμφαση στην προσαρμογή, μολονότι η ανάγκη να γίνουμε πιο ανθεκτικοί συνιστά αλλαγή για το σήμερα, όχι για το αύριο. Εξάλλου, αυτή η κρίση είναι ήδη εδώ, επηρεάζει ήδη τις ζωές μας και έχει ήδη σημαντικό αντίκτυπο στις οικονομίες μας».
«Αυτό συνιστά αποτυχία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι μόνο από πλευράς πολιτικής αλλά και στο μέτωπο της διάθεσης οικονομικών πόρων. Ξοδεύουμε “ψίχουλα” για την προσαρμογή και την παροχή έκτακτης βοήθειας. Έχουμε δύο ταμεία των οποίων οι πόροι έχουν εξαντληθεί. Αυτό πρέπει να αλλάξει» συμπλήρωσε. Αναφέρθηκε στις επιστολές, τις οποίες έστειλε στους ηγέτες της Κροατίας, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Μάλτας, της Πορτογαλίας, της Σλοβενίας και της Ισπανίας, οι οποίες μαζί με την Ελλάδα αποτελούν την ομάδα κρατών EU-Med 9, προτείνοντας «βραχυπρόθεσμα, για το ζήτημα της προσαρμογής: πρώτον, να αναγνωρίσουμε ότι οι περιστάσεις απαιτούν πλέον να δράσουμε εκτός του μακροπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ και των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις. Και, δεύτερον, να ηγηθούμε των προσπαθειών σε ολόκληρη την ΕΕ για τον καθορισμό και την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδίου, με τους κατάλληλους πόρους, το οποίο θα αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις με τις οποίες βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι».