Συγκεκριμένα, από τον περασμένο Ιούνιο, σύμφωνα με καταγγελίες γονέων εκατοντάδες παιδιά παίρνουν λιγότερο αίμα απ’ όσο έχουν ανάγκη, με αποτέλεσμα να μπαίνει η υγειά τους σε κίνδυνο. Η, προ μηνών, συμφωνία του υπουργείου Υγείας για την προμήθεια φιαλών αίματος από τη Γενεύη δεν λύνει το πρόβλημα, όπως επιβεβαιώνεται. Όπως σημειώνει το 902.gr, περίπου 2.500 ασθενείς με μεσογειακή αναιμία έχουν ως βασική θεραπεία τις συστηματικές μεταγγίσεις (ανά 15 μέρες) ξεκινώντας από τη βρεφική ηλικία. Πανελλαδικά το πρόβλημα αφορά εκατοντάδες τακτικά μεταγγιζόμενους ασθενείς, ενώ μόνο στην Αττική είναι 1.500 που εξυπηρετούνται σε 7 μονάδες.
Στην κινητοποίηση καλούν η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ) Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία». Σύμφωνα με το σχετικό κάλεσμα, «πάσχοντες, συγγενείς, φίλοι,σωματεία, πολιτικοί φορείς κλπ θα συγκεντρωθούν στα σκαλιά, στον προαύλιο χώρο, έξω από τα γραφεία της διοίκησης του Νοσοκομείου Παίδων “ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ” με σκοπό τη διαμαρτυρία μας απέναντι κυρίως:
1) στις ελλείψεις αίματος και τις σοβαρές υπομεταγγίσεις που βιώνουμε,
2)την έλλειψη γιατρών όσο και
3) για την έλλειψη κάλυψης των ενήλικων ανασφάλιστων πασχόντων (10) από το φαρμακείο του νοσοκομείου. Αυτό αφορά τα αναλώσιμα υλικά (σύριγγες-καθετήρες ελαστομερής αντλίες) τα οποία χρησιμεύουν για την καθημερινή αποσιδήρωση, η οποία μετά τη μετάγγιση είναι η δεύτερη σημαντική θεραπεία για την διαβίωση μας».
Οι ετήσιες ανάγκες σε αίμα στην Ελλάδα ανέρχονται σε 600.000 έως 650.000 φιάλες αίματος (περίπου). Οι 580.000 τις παράγουμε μόνοι μας από 150.000 τακτικούς καταγεγραμμένους εθελοντές αιμοδότες και τις υπόλοιπες από τους μη συστηματικούς αιμοδότες (περίπου) Η Μεσογειακή Αναιμία απορροφά πανελλαδικά τις 150.000 φιάλες αίματος (περίπου). Οι 21.000 έρχονται από την Ελβετία για το Αγία Σοφία. Στο παίδων υπάρχουν 600- 650 πάσχοντες από Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανoκυτταρική νόσο. Μας
αναλογούν 3.000 φιάλες το μήνα, δηλαδή 36.000 ετησίως (δηλαδή μας λείπουν 15.000 φιάλες το χρόνο στο αγία σοφία). (Τα νούμερα αυτά κατά προσέγγιση) Ένας ασθενής με μεσογειακή αναιμία χρήζει περίπου 2 μεταγγίσεις το μήνα(ανα 15 μέρες) με ποσότητα περίπου 500-550ml. Στις υπομεταγγίσεις λαμβάνουμε μια φιάλη είτε στη βδομάδα είτε σε διάστημα 8-11 ημερών. Αυτό σημαίνει κίνδυνος να αναπτυχθούν και άλλα θέματα υγείας πχ. καρδιολογικά κλπ , συχνότερες επισκέψεις στο νοσοκομείο, μείωση της ποιότητας διαβίωσης, αδυναμία και κόπωση να ανταπεξέλθουμε σε σπουδές, εργασία κοκ. Οι δε ασθενείς με δύσκολες ομάδες έχουν βιώσει και αναβολές μετάγγισης. (Τα νούμερα αυτά κατά προσέγγιση).
«Ως υγειονομικοί κι ως άνθρωποι δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τις σοβαρές υπομεταγγίσεις που βιώνουν εδώ και μήνες οι πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία στο νοσοκομείο μας ( αρκετοί από αυτούς είναι παιδιά σε ανάπτυξη), δεν μπορεί να μείνουμε άπραγοι στις ελλείψεις αίματος, στη χρόνια υποστελέχωση των τμημάτων της
αιμοδοσίας και της μεσογειακής αναιμίας, στην έλλειψη κάλυψης των ανασφάλιστων πασχόντων από το κράτος των αναλώσιμων υλικών που είναι απαραίτητα για την αποσιδήρωση που αποτελεί τμήμα της θεραπείας τους!
Στο τμήμα Αιμοδοσίας του νοσοκομείου μας το προσωπικό σε συνθήκες εντατικοποίησης πραγματοποιεί εξειδικευμένες εξετάσεις, προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες σε συλλογή μονάδων αίματος από εθελοντές που έρχονται στο νοσοκομείο μας, αλλά και με οργανωμένες εξορμήσεις σε πόλεις, χωριά, νησιά σε όλη την Ελλάδα. Φροντίζει για την ασφαλή μετάγγιση ασθενών και πασχόντων. Μεταγγίζει όλους τους μικρούς ασθενείς που χρειάζονται σε όλο το νοσοκομείο, κλινικές, μονάδες και στα ογκολογικά τμήματα. Στο προσωπικό η διοίκηση χρωστάει εκατοντάδες ρεπό και άδειες προηγούμενων ετών λόγω της χρόνιας υποστελέχωσης. Επιπρόσθετα, εδώ και καιρό έχει χαλάσει το όχημα μεταφοράς προσωπικού και υλικών για τις “εξωτερικές” αιμοληψίες, με αποτέλεσμα πότε να δανείζεται από άλλα νοσοκομεία όποτε είναι εφικτό, πότε να στοιβάζονται εργαζόμενοι, κουτιά και καρότσια μεταφοράς υλικού σε μικρότερο αυτοκίνητο, χωρίς να υπάρχει καμία ασφάλεια για το προσωπικό! Ενώ μέσα στο καλοκαίρι χάλασαν και εξειδικευμένα μηχανήματα που αφορούν την επεξεργασία του αίματος (οι λεγόμενοι φυγόκεντροι) και οι εργαζόμενοι ήταν αναγκασμένοι να δανείζονται από άλλο νοσοκομείο! Και αναρωτιέται κανείς γιατί έπρεπε να χαλάσουν σταδιακά και οι 4 για να ζητηθεί από τη διοίκηση η αντικατάσταση του ανταλλακτικού εν μέσω καλοκαιριού με κλειστές τις εταιρείες; Αντίστοιχες ελλείψεις υπάρχουν και στη Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας, κύρια σε ιατρικό προσωπικό! Το μόνιμο προσωπικό είναι ελάχιστο, μέρος των ελλείψεων καλύπτεται από επικουρικούς και συμβασιούχους με ημερομηνία λήξης! Αξίζει να επισημάνουμε ότι αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη μονάδα είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα και παρακολουθούνται περίπου 700 παιδιά και ενήλικες με αιμοσφαιρινοπάθειες!
Χαρακτηριστικά, οι ασθενείς με μεσογειακή αναιμία που κατοικούν στην Εύβοια παρακολουθούνται ιατρικά και μεταγγίζονται από το νοσοκομείο μας, αφού σε ολόκληρο το νομό δεν υπάρχει αντίστοιχη στελεχωμένη μονάδα να τους καλύψει! Οι ασθενείς ταλαιπωρούνται με συνεχείς μετακινήσεις, με ένα άθλιο και επικίνδυνο οδικό δίκτυο, και από τα έντονα καιρικά φαινόμενα, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η υγεία τους. Είναι γεγονός ότι η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού από πλευράς του κράτους και οι τεράστιες ελλείψεις σε αίμα είναι ένα μόνιμο άγχος για τους πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία. Η κρατική ευθύνη μετατρέπεται για άλλη μια φορά σε ατομική. Οι πάσχοντες “υποχρεώνονται” να βρίσκουν οι ίδιοι τους αιμοδότες τους! Οι μεταγγίσεις πρέπει να γίνονται συστηματικά με επαρκή ποσότητα, ώστε να διατηρείται η αιμοσφαιρίνη σε επίπεδα 10-14 gr/dl. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε να έχουν φυσιολογική ανάπτυξη και να ελαχιστοποιούνται οι οστικές αλλοιώσεις, να αποφεύγονται σοβαρές επιπλοκές στην υγεία τους! Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τι θα πει να παίρνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα λιγότερο αίμα από αυτό που χρειάζονται και να φεύγουν από τη μετάγγιση με 10 gr/dl αιμοσφαιρίνη , όταν το προτεινόμενο από τους επιστήμονες είναι να καταλήγουν 10 gr/dl πριν τη μετάγγιση!».