του Δημήτρη Τσίρκα
Διαβάζουμε στη Haaretz της 11/10/2023:
«Μεταξύ 2012 και 2018, ο Νετανιάχου έδωσε στο Κατάρ την έγκριση να μεταφέρει σωρευτικά στη Γάζα ένα ποσό περίπου ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, από τα οποία τουλάχιστον τα μισά έφτασαν στη Χαμάς, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής της πτέρυγας.
Σύμφωνα με την Jerusalem Post, σε μια ιδιωτική συνάντηση με μέλη του κόμματός του Λικούντ στις 11 Μαρτίου 2019, ο Νετανιάχου εξήγησε το απερίσκεπτο βήμα ως εξής: ‘Η μεταφορά χρημάτων αποτελεί μέρος της στρατηγικής για τη διαίρεση των Παλαιστινίων στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.
Όποιος αντιτίθεται στην ίδρυση παλαιστινιακού κράτους πρέπει να υποστηρίξει τη μεταφορά των χρημάτων από το Κατάρ στη Χαμάς. Με αυτόν τον τρόπο, θα ματαιώσουμε την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους.’ (όπως αναφέρεται στο γραμμένο στα εβραϊκά βιβλίο του πρώην μέλους του υπουργικού συμβουλίου Haim Ramon “Neged Haruach”, σελ. 417).»
Και συνεχίζει:
«Σε συνέντευξή του στον ειδησεογραφικό ιστότοπο Ynet στις 5 Μαΐου 2019, ο συνεργάτης του Νετανιάχου Gershon Hacohen, ταγματάρχης εφέδρων, δήλωσε: “Πρέπει να πούμε την αλήθεια. Η στρατηγική του Νετανιάχου είναι να αποτρέψει την επιλογή των δύο κρατών, οπότε μετατρέπει τη Χαμάς στον πιο στενό του συνεργάτη. Ανοιχτά η Χαμάς είναι ένας εχθρός. Συγκεκαλυμμένα, είναι σύμμαχος”.»
Τελευταία φορά που κοίταξα, πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι ακόμα ο Νετανιάχου. Αν όμως ο Νετανιάχου δηλώνει ανοικτά σύμμαχος της Χαμάς και τη χρηματοδοτεί, αυτό τι σημαίνει για εσάς που στηρίζετε το Ισραήλ του Νετνανιάχου; Μήπως είστε με τη Χαμάς;
Βέβαια, η στήριξη του Ισραήλ στη Χαμάς δεν περιορίζεται στον Νετανιάχου, στην πραγματικότητα, το ισραηλινό κράτος βοήθησε στην ίδια τη δημιουργία της οργάνωσης τη δεκαετία του 1980. Όπως διαβάζουμε στις «αριστερίστικες» εφημερίδες New York Times και WSJ:
«Αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας. Ακούστε πρώην ισραηλινούς αξιωματούχους, όπως τον ταξίαρχο Yitzhak Segev, ο οποίος ήταν ο ισραηλινός στρατιωτικός διοικητής στη Γάζα στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο Segev δήλωσε αργότερα σε δημοσιογράφο των New York Times ότι είχε βοηθήσει στη χρηματοδότηση του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος ως “αντίβαρο” στους κοσμικούς και αριστερούς της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και του κόμματος Φατάχ, υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αραφάτ (ο οποίος ο ίδιος αναφέρθηκε στη Χαμάς ως ” δημιούργημα του Ισραήλ”)… Η ισραηλινή κυβέρνηση μου έδωσε έναν προϋπολογισμό”, εξομολογήθηκε ο ταξίαρχος εν αποστρατεία, “και η στρατιωτική κυβέρνηση δίνει στα τζαμιά”. »
Και συνεχίζει:
«”Η Χαμάς, προς μεγάλη μου λύπη, είναι δημιούργημα του Ισραήλ”, δήλωσε το 2009 στη Wall Street Journal ο Avner Cohen, πρώην Ισραηλινός αξιωματούχος θρησκευτικών υποθέσεων που εργάστηκε στη Γάζα για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Κοέν έγραψε μάλιστα επίσημη έκθεση προς τους ανωτέρους του, προειδοποιώντας τους να μην παίζουν το “διαίρει και βασίλευε” στα κατεχόμενα εδάφη, υποστηρίζοντας τους Παλαιστίνιους ισλαμιστές εναντίον των Παλαιστινίων κοσμικών. “Εγώ … προτείνω να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στην εξεύρεση τρόπων να διαλύσουμε αυτό το τέρας πριν αυτή η πραγματικότητα πηδήξει μπροστά στα μούτρα μας”.»
Η Χαμάς λοιπόν ήταν, όπως υποστηρίζουν Ισραηλινοί αξιωματούχου, ένα δημιούργημα του Ισραήλ για να σπάσει την επιρροή της κοσμικής Φατάχ στους Παλαιστίνιους, το οποίο ξέφυγε από τον έλεγχό του και στράφηκε εναντίον του. Ακόμα και τότε όμως, το Ισραήλ δεν έπαψε να τη στηρίζει γιατί εξυπηρετούσε τα σχέδιά του να ενταφιάσει τη λύση των δύο κρατών, τη μόνη που μπορεί να σταματήσει τον αέναο κύκλο της βίας στην περιοχή.
Αλλά τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Στις 14 Οκτωβρίου η κυβέρνηση του Ισραήλ ανέβασε στον επίσημο λογαριασμό της στο Twitter την εξής ανάρτηση:
«Είναι πολύ απλό. Η Χαμάς είναι το ISIS. Αν υποστηρίζετε τη Χαμάς (ακόμη και με τη σιωπή σας), υποστηρίζετε το ISIS. Σκεφτείτε το αυτό.»
Όποιος λοιπόν δεν στηρίζει το Ισραήλ και δεν καταδικάζει τη Χαμάς, ακόμα και αν σωπαίνει, είναι με το ISIS, γιατί Χαμάς = ISIS!
Αν ωστόσο πάμε λίγα χρόνια πιο πίσω, όταν το ISIS ήταν στα πάνω του και απειλούσε ολόκληρες χώρες και πληθυσμούς, διαπιστώνουμε ότι:
«Τόσο το Ισραήλ όσο και το ISIS έχουν επιδείξει -ίσως παραδόξως- υψηλά επίπεδα αυτοσυγκράτησης ο ένας απέναντι στον άλλον. Το Ισραήλ δεν συμμετέχει στον διεθνή συνασπισμό που πολεμά το ISIS, και η τζιχαντιστική οργάνωση δεν έχει πραγματοποιήσει ακόμη καμία σοβαρή επίθεση κατά του Ισραήλ – κανονικά. Η ρητορική του ISIS εναντίον του Ισραήλ είναι επίσης περιορισμένη σε ποσότητα και ακόμη λιγότερο βίαιη σε τόνο σε σύγκριση με τους άλλους εχθρούς του ISIS, κυρίως τους σιίτες μουσουλμάνους και τα αραβικά καθεστώτα.»
Στην πραγματικότητα, τη μόνη φορά που το ISIS έπληξε το Ισραήλ, ήταν το 2016 και έγινε κατά λάθος. Η τζιχαντιστική οργάνωση, ζήτησε μάλιστα συγγνώμη για το ατυχές περιστατικό!
«”Υπήρξε μια περίπτωση πρόσφατα όπου το Daesh [Isis] άνοιξε πυρ και ζήτησε συγγνώμη”, δήλωσε ο κ. Ya’alon μιλώντας σε εκδήλωση στη βόρεια πόλη Alufa, κατά τη διάρκεια της οποίας έδινε συνέντευξη σχετικά με την πολιτική του Ισραήλ στη Συρία.
Ο Moshe Ya’alon φέρεται να αναφερόταν σε ένα περιστατικό κατά το οποίο μια ομάδα που συνδέεται με το Isis στα συριακά υψίπεδα του Γκολάν αντάλλαξε πυρά με τις ισραηλινές δυνάμεις τον περασμένο Νοέμβριο.»
Τόσο θανάσιμος εχθρός του Ισραήλ είναι λοιπόν το ISIS! Οι λόγοι ασφαλώς αυτής της αμοιβαίας ανοχής και κατανόησης ανάμεσα στο Ισραήλ και την «ενσάρκωση του απόλυτου κακού» ήταν εντελώς πραγματιστικοί: ο κοινός εχθρός. Ο βασικός αντίπαλος και του Ισραήλ και του ISIS είναι οι Σιίτες μουσουλμάνοι – το Ιράν, το συριακό καθεστώς του Άσαντ και η Χεζμπολάχ, ενώ σύμμαχοί τους τα σουνιτικά αραβικά καθεστώτα του Κόλπου – η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ.
Σήμερα ωστόσο το Ισραήλ δεν έχει κανένα πρόβλημα να κραδαίνει το φόβητρο του ISIS για να εκβιάσει τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας στα εγκλήματα πολέμου που διεξάγει κατά του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα. Και φυσικά οι όψιμοι φανατικοί υποστηρικτές του στην Ελλάδα σπεύδουν να υιοθετήσουν τους ισχυρισμούς του χαρακτηρίζοντας υποστηρικτές των τζιχαντιστών όποιον δεν συντάσσεται μαζί του.
Και το κερασάκι στην τούρτα, το κράτος μεγαλύτερος υποστηρικτής της Χαμάς δεν είναι το Ιράν, όπως ισχυρίζονται οι οπαδοί του Ισραήλ, αλλά ο στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ελλάδας, το Κατάρ! Το Κατάρ έχει μεταφέρει στη Χαμάς 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε ανθρωπιστική και στρατιωτική βοήθεια – με την έγκριση της ισραηλινής κυβέρνησης, όπως δείξαμε παραπάνω – ενώ φιλοξενεί και σύσσωμη την ηγεσία της παλαιστινιακής οργάνωσης από το 2012.
Το Κατάρ επίσης φιλοξενεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά είναι και από τους μεγαλύτερους προμηθευτές φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία έσπευσαν να συνάψουν ακόμα μεγαλύτερες συμφωνίες προμήθειας LNG με τη χώρα του κόλπου, στο πλαίσιο της απεξάρτησής τους από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Και δίπλα τους η Ελλάδα η οποία, όπως δήλωσε ο Μητσοτάκης «λόγω της στρατηγικής θέσης της στην περιοχή και των υποδομών της, μπορεί να αποτελέσει γέφυρα του Κατάρ με την Ευρώπη, πύλη εισόδου ενέργειας για την ευρωπαϊκή αγορά, τόσο μέσω του σταθμού της Ρεβυθούσας όσο και μέσω της Αλεξανδρούπολης.»
Αλλά ο μεγαλύτερος φίλος της χώρας του Κόλπου στην Ελλάδα, που είναι επίσης και ο πιο φανατικός υποστηρικτής του Ισραήλ είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης, πρώην υπουργός Αναπτύξεως (sic) και νυν Εργασίας, ο οποίος μάλιστα προωθεί εργολαβικά τη σκανδαλώδη μεταφορά 14.500 στρεμμάτων στον Εμίρη του Κατάρ πάνω από το «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο, γνωρίζοντας, όπως έχει αποδειχτεί, ότι ο πωλητής δεν κατείχε ούτε ένα μέτρο από την έκταση που πούλησε. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να περιγελάσει τους Ζακυνθινούς που διαμαρτύρονται για το σκάνδαλο δηλώνοντας πώς «Αν δεν θέλουν ψωμί από το Κατάρ, ας φάνε βελανίδια!»
Αυτοί λοιπόν είναι οι φίλοι του Ισραήλ και αντίπαλοι της Χαμάς εντός και εκτός συνόρων. Η απολυτότητά τους είναι αντιστρόφως ανάλογη της συνέπειάς τους. Κάποιοι λίγοι δεν γνωρίζουν αυτό σύντομο ιστορικό και πιστεύουν πως στέκονται αδιαπραγμάτευτα απέναντι στον «ισλαμοφασισμό» και τη βαρβαρότητα της σφαγής αμάχων. Αλλά η άγνοια δεν είναι δικαιολογία.
Για άλλους, περισσότερους ομολογουμένως, ο όψιμος έρωτάς τους για το Ισραήλ και η απολογητική εκ μέρους τους των εγκλημάτων του σε βάρος των Παλαιστινίων είναι απλώς η τελευταία σημαία ευκαιρίας που σηκώνουν γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Αυτοί δεν έχουν ιδεολογία. Έχουν μόνο μισθοδοσία.
Σε κάθε περίπτωση, τα «επιχειρήματα» με τα οποία δικαιολογούν τη στάση τους, όπως ότι το Ισραήλ είναι «το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού… που θα καθαρίσει για όλους μας» ή ότι είναι «το μόνο δημοκρατικό κράτος μέσα σ΄ έναν ωκεανό αμάθειας, μισαλλοδοξίας και ανελευθερίας. Χάρη σ’ αυτούς οι βάρβαροι δεν θα διαβούνε, γι’ αυτό και έχουμε χρέος να παραμείνουμε στο πλάι τους!» θυμίζουν τις χειρότερες στιγμές της αποικιοκρατικής, ρατσιστικής ιδεολογίας και δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητα.