Ο Ζιν υποστηρίζει ότι η Γερμανία διέσωσε τις τράπεζες της Βρετανίας και της Γαλλίας και ανέλαβε τα βάρη των τραπεζών της νότιας Ευρώπης, ενώ, αναφερόμενος στους επενδυτές παγκοσμίως, σημειώνει ότι οι αγορές ηρέμησαν, «έφθασαν σχεδόν σε σημείο ευφορίας», διότι, όπως τονίζει, «οι επενδυτές βρίσκονταν ένα βήμα από την άβυσσο και σώθηκαν».
Ο Γερμανός οικονομολόγος αποδίδει τις αποφάσεις της Συνόδου σε «τεράστια πίεση που ασκήθηκε στην Άγγελα Μέρκελ, την μεγαλύτερη που έχει ασκηθεί μεταπολεμικά σε Γερμανό Καγκελάριο», αλλά και στην προσπάθεια ενοχοποίησης της Γερμανίας. «Για να πάρουν τα χρήματά μας, μας κατηγόρησαν για αυτοκρατορικές βλέψεις και προειδοποίησαν για το μίσος που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ των λαών. Η Καγκελάριος δεν άντεξε στην πίεση και υπέκυψε», υπογραμμίζει και υποστηρίζει ότι «το λάθος έγινε τον Μάιο του 2010 με την δημιουργία του EFSF», ενώ θεωρεί ότι «οι Γερμανοί πολίτες, τα χρήματα των οποίων θέλουν να πάρουν, μπορούν πλέον να ελπίζουν μόνο στο Συνταγματικό Δικαστήριο»