Συνέντευξη στον Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Ο Ν. Κοσματόπουλος εξήγησε πως πρωτοβουλία του ψηφίσματος για την Παλαιστίνη ήταν μια απόφαση που έλαβε η κολεκτίβα του Dëcoloиıze Hellάş, ως απάντηση στη σιωπή ακαδημαϊκών και άλλων φορέων στην Ευρώπη και την Ελλάδα, καθώς και την εκστρατεία παραπληροφόρησης, κατά τις πρώτες ημέρες των βομβαρδισμών στη Γάζα. «Ως ακαδημαϊκοί και ερευνητές, κάποιοι από εμάς με εμπειρία στη Μ. Ανατολή, θελήσαμε να βγούμε μπροστά και να πούμε ότι αυτό δεν άρχισε την 7η Οκτώβρη, αλλά υπάρχει μια τουλάχιστον 80ετής ιστορία στη διένεξη. Θέλαμε να θέσουμε τα ζητήματα της έρευνας, όπως μπαίνουν από τους ίδιους τους Παλαιστίνιους ερευνητές. Θελήσαμε ακόμα να πούμε ότι αυτό που συνέβη είναι ένα ακόμα επεισόδιο στον εποικισμό της Παλαιστίνης και είναι συνδεδεμένο με την ιστορική θέση του Ισραήλ ως δυτικός προμαχώνας στην περιοχή και υπάρχει ένας ουσιαστικά αντιαποικιακός αγώνας των Παλαιστινίων απέναντι στο απαρτχάιντ» σημείωσε, μεταξύ άλλων.
Σημειώνει πως το κείμενο που αρχικά απευθύνθηκε σε πανεπιστημιακούς και στη συνέχεια ήταν ανοιχτό και σε άλλο κόσμο, συγκέντρωσε μεγάλη απήχηση, «σώζοντας την τιμή» της ακαδημαϊκής κοινότητας στην Ελλάδα «τη στιγμή που ο πρωθυπουργός αποφάσισε να σφίξει το χέρι του Νετανιάχου όταν δολοφονούσε χιλιάδες αμάχους, σε μεγάλο βαθμό γυναίκες και παιδιά».
Περιγράφει το πρωτοφανές καθεστώς απαγορεύσεων και λογοκρισίας, το οποίο «καταστρέφει κάθε ιστορική αλήθεια και αποκλείει τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους ακαδημαϊκούς που έχουν κάνει έρευνα στην Παλαιστίνη», φτάνοντας μέχρι το σημείο «να βλέπουμε Εβραίους υπέρ της Παλαιστίνης να κατηγορούνται από Ευρωπαίους ακροδεξιούς για ανισημιτισμό». Αναφέρει πως ο λεγόμενος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ήταν στην πραγματικότητα ένας «πόλεμος κατά της αλήθειας», που σήμερα έχει φτάσει να αποκλείει από τον ακαδημαϊκό και καλλιτεχνικό χώρο όσους εκφράζουν ακόμα και μια ελάχιστη συμπάθεια υπέρ των αμάχων στην Παλαιστίνη. Ωστόσο, προσθέτει πως «αυτός ο νέος μακαρθισμός αντιμετωπίζεται από μια νέα γενιά φοιτητών και νεολαίας», που διεξάγει μάχη κυρίως στα αμερικανικά πανεπιστήμια, με την ενεργό συμμετοχή πληθυσμών του Παγκόσμιου Νότου στις δυτικές πρωτεύουσες.
Στη συνέχεια έκανε λόγο για αντιεπιστημονικές ρατσιστικές απόψεις, που έχουν καλλιεργηθεί από τα αμερικανικά πανεπιστήμια και «δεξαμενές σκέψεις», οι οποίες έχουν χρεοκοπήσει, αλλά συνεχίζουν να αναπαράγονται, καθώς απευθύνονται σε ευήκοα ώτα. Αναφερόμενος στην απανθρωποίηση των Παλαιστίνιων, κάνει λόγο για ένα «παλιό, παραδοσιακό κόλπο της αποικιοκρατίας κατά των αποικιοκρατούμενων πληθυσμών», που αναβιώνει από το Ισραήλ. Επίσης αναφέρεται σε αναντιστοιχία προπαγάνδας και πραγματικότητας, σε ό,τι αφορά τις κατηγορίες περί «αντισημιτισμού», οι οποίες εκτοξεύονται κατά των Παλαιστινίων και του κινήματος αλληλεγγύης, ακόμα και από ακροδεξιούς φιλοσιωνιστές.
Μάλιστα, αναφέρει πως είναι «ευρωκεντρισμός» και «ιστορικό έγκλημα» να προβάλλεται ο δυτικός αντισημιτισμός χιλίων ετών στους μουσουλμάνους, τονίζοντας πως «ο αντιεβραϊκός αντισημιτισμός είναι ευρωπαϊκό φαινόμενο». Με αυτό τον τρόπο, σημειώνει πως «ξεφορτώνονται τους Εβραίους και φορτώνουν το Ολοκαύτωμα στους Άραβες», ενώ προσθέτει πως «ισλαμοφοβία και αντισημιτισμός πάνε χέρι-χέρι στην Ευρώπη». Μεταξύ άλλων, τονίζει πως «η ιστορία της Παλαιστίνης ξαναγράφεται με όρους λευκής υπεροχής», εξηγώντας πως «ουσιαστικά αυτό που λέει το Ισραήλ στα δυτικά ακροατήρια είναι πως έχω δικαίωμα στην αυτοάμυνα γιατί είναι ένας από εσάς, ένα δυτικό, λευκό, ρατσιστικό κράτος», ενώ ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει κανένας νόμος στο διεθνές δίκαιο που να δίνει το «δικαίωμα αυτοάμυνας» στον κατακτητή και εν προκειμένω στο Ισραήλ.
Ο Ν. Κοσματόπουλος προσθέτει πως «πλέον οι ειδήσεις είναι έρμαια του στρατιωτικού καθεστώτος του Ισραήλ», βαφτίζοντας ως «τρομοκρατική» την επιχείρηση της Χαμάς, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο είχε σαφείς στρατιωτικούς στόχους, μεταξύ των οποίων την κατάρρευση του δόγματος του Ισραήλ πως είναι «αήττητο», τη συλλογή ομήρων για την ανταλλαγή με Παλαιστίνιους κρατούμενους, καθώς και τη συλλογή πληροφοριών.
«Το Ισραήλ πάντα στον Λίβανο δεν δολοφονεί μόνο ανθρώπους, αλλά και τη γη, τα ζώα και τα δέντρα, όπως και στην Παλαιστίνη. Είναι ένας πόλεμος ενάντια στη γη και την ελευθερία» σημείωσε. Προσέθεσε μάλιστα ότι η Χεζμπολάχ έχει χάσει 70-80 οπλίτες, μεταξύ των οποίων τον γιο του Μοχάμεντ Ρααντ «του πιο λαοπρόβλητου ηγέτη στο κοινοβούλιο», υπενθυμίζοντας πως και ο γιος του Νασράλα πολλά χρόνια πριν δολοφονήθηκε από ισραηλινά πυρά. Ωστόσο, σημείωσε πως η Χεζμπολάχ δεν λειτουργεί με το θυμικό, αλλά -όπως είπε ο ηγέτης της- κρατά απασχολημένο ένα μεγάλο μέρους του ισραηλινού στρατού, για να μην πέσει με όλη του τη δύναμη στη Γάζα. Μάλιστα, σημειώνει πως ο λαός του Λιβάνου παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Γάζα σε στάση αναμονής και γνωρίζει πως υπάρχει περίπτωση να εμπλακεί ανά πάσα στιγμή.
Κατέληξε πως αν «ο σιωνισμός καταδικαστεί στη συνείδηση της ανθρωπότητας ως ένα αποικιοκρατικό ρατσιστικό εγχείρημα ευρωπαϊκής έμπνευσης», τότε μεταξύ άλλων «η Παλαιστίνη πρέπει να είναι μια και ενιαία για όλες τις θρησκείες, μουσουλμάνους, χριστιανούς, εβραίους και άλλους, να επιστρέψουν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στις πατρογονικές εστίες τους, να απαγορευτεί η ταύτιση των εβραίων με τον σιωνισμό, που είναι επίσης αντισημιτισμός», καθώς και «να επιστρέψουν όσοι εβραίοι επιθυμούν στις πατρίδες του» και να πάρουν πίσω τις περιουσίες τους στην Ευρώπη, ενώ όσοι μείνουν «θα μείνουν σε ένα κράτος χωρίς απαρτχάιντ».