Σύμφωνα με τον υπουργό Δικαιοσύνης, το ελληνικό ποινικό σύστημα μέσα από μία διαδρομή δεκαετιών έχει δύο χαρακτηριστικά «μία υπερπληθώρα πρόβλεψης ποινών και έχει και μία καταπληκτική ευρηματικότητα οι ποινές να μην εκτίονται».

Μάλιστα, ο υπουργός ισχυρίστηκε πως αυτό έγινε καθώς «όταν βγήκε από μία σκληρή διδακτορία, «απέτησε με τη μεταβολή της η κοινωνία ότι “θέλω ένα σύστημα να προστατεύει τα ατομικά μου δικαιώματα”. Άρα περάσαμε μια περίοδο που στο μυαλό όλων -και αυτό επιβαλλόταν και στις κυβερνήσεις- ότι “δικαιώματα, δικαιώματα, δικαιώματα”. Ξεχάσαμε ότι έχουμε και υποχρεώσεις ως πολίτες».

«Η αίσθηση που υπάρχει πια είναι “ό,τι και να κάνω, όποια παρανομία, δεν πρόκειται να πάθω τίποτα αν είναι σε βαθμό πλημμελήματος, έστω και να μου βάλουν πέντε χρόνια, τίποτα, μόνο θα περάσω από το δικαστήριο”», είπε.

«Αν κάποιος συλληφθεί για πρώτη φορά και το ποινικό του μητρώο είναι λευκό και η ποινή που θα βάλει το δικαστήριο είναι μέχρι έναν χρόνο, αυτός δικαιούται να ζητήσει αναστολή και το δικαστήριο θα τη δώσει. Θα δώσει και ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση προφανώς», συμπλήρωσε σχετικά με τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα.

«Αν όμως ενώ έχεις πάρει το ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση, το ξανακάνεις και σε ξαναπιάσουν σημαίνει ότι δεν έχεις σεβαστεί την απόφαση. Αν το ξανακάνεις, μέσα» δήλωσε, προσθέτοντας πως όταν η ποινή είναι από ένα έως δύο χρόνια έχεις δικαίωμα ή να την εξαγοράσεις ή να κάνεις τη λεγόμενη κοινωφελή εργασία, από δύο έως τρία χρόνια εκτίεις σίγουρα έναν έως έξι μήνες, τον άλλο χρόνο ή τον εκτίεις ή τον εξαγοράζεις και από τρία χρόνια και πάνω, υποχρεωτικά εκτίεις ποινή.

Επιπλέον, είπε πως καταργείται το αδίκημα της «δυσφημίσεως», καθώς «σημαίνει πως “έχω γράψει κάτι που είναι αλήθεια αλλά μου λέει το δικαστήριο αλήθεια είναι αλλά δεν το είπες με τον σωστό τρόπο”. Αυτό δημιουργεί τεράστια ανασφάλεια. Διερμηνεύεται όπως το θέλει ο καθένας. Αυτό το αδίκημα το καταργούμε. Την απλή δυσφήμιση». Η συκοφαντική είναι ότι “ο Χ είναι παιδεραστής έχει συλληφθεί με 10 παιδιά…”. Το γράφει αυτό ο τάδε και το λέει ενώ γνωρίζει ότι είναι ψέματα», προσέθεσε, καταλήγοντας ότι συκοφαντική δυσφήμιση δηλαδή, είναι το ψέμα.