RadioVenceremos της 4ης Δεκεμβρίου 2023
Σε χρειαζόμαστε
Το ThePressProject είναι το μοναδικό μέσο ανεξάρτητης, ερευνητικής και αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας που στηρίζεται αποκλειστικά στις μικρο-δωρεές των επισκεπτών του. Πιστεύουμε ότι η πληροφορία πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους και για αυτό δεν κλειδώνουμε κανένα κομμάτι της ύλης αλλά για να παραχθεί το πρωτογενές υλικό που θα βρείτε εδώ χρειαζόμαστε την υποστήριξή σου. Αν δεν πληρώσουμε εμείς για την ενημέρωσή μας, θα την πληρώσει κάποιος άλλος (και αν δεν είσαι ο Μαρινάκης μάλλον δεν έχεις τα ίδια συμφέροντα). Μάθε πώς
Λίγο... καθυστερημένη χρονικά η κριτική (στο β' μέρος), καθώς (χωρίς να διαφωνώ μ' αυτήν) το άρθρο του δημοσιογράφου Γιάννη Ανδρουλιδάκη, στο οποίο κυρίως αναφέρεται, δημοσιεύτηκε πριν 5 χρόνια!
Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν έχει, σήμερα πια, νόημα η ενασχόληση με τον Δ.Σ., καθώς η δημιουργική καλλιτεχνική του παρουσία διάρκεσε περίπου 25 χρόνια κι έκτοτε πέρασαν πάνω από 30 όπου κάνει τον παλιάτσο, κουνά το δάχτυλο σαν (επίδοξος) "σοφός δημογέροντας" και γλείφει την εξουσία (από τον πατέρα Μητσοτάκη στον Σημίτη κι από κει στο γιο Μητσοτάκη).
Ακόμα και εντελώς "στεγνωμένοι" καλλιτεχνικά δημιουργοί, γνωρίζουν πως θα έχουν πάντα κάποιους φανατικούς ακόλουθους, οι οποίοι δεν τους αντιμετωπίζουν γι' αυτό που είναι σήμερα, αλλά γι' αυτό που αντιπροσωπεύουν: τις αναμνήσεις που τους ξυπνούν, τα νιάτα τους που νοσταλγούν ή τις ιδέες και τις αναζητήσεις που τους συνάρπαζαν σε εποχές πιο ενδιαφέρουσες απ' το πληκτικό τους παρόν.
Υπάρχουν και τραγικότερα παραδείγματα, τόσο από πολιτική, όσο και από καλλιτεχνική άποψη (στα τελευταία, ας θυμηθούμε όσους λ.χ. ενθουσιάζονταν σε συναυλίες του υπέργηρου Μπιθικώτση, ο οποίος δεν μπορούσε πια ούτε καλά-καλά να μιλήσει, όχι να τραγουδήσει: δεν ακούγαν τον Μπιθικώτση του παρόντος, αλλά του παρελθόντος, η υλική του παρουσία ήταν απλά το έναυσμα για να ταξιδέψουν στο παρελθόν και τη μέθεξη που τους είχε δημιουργήσει τότε η μαγική φωνή του).
Απ' την άλλη, πολλοί θυμώνουν όταν ο καλλιτέχνης προδίδει την εικόνα που είχαν σχηματίσει για 'κείνον - είτε πρόκειται για μεταστροφή, "κωλοτούμπα", "προδοσία" όσων ο ίδιος κήρυττε (βλ. Δ.Σ.), είτε απλά για αποκάλυψη του πραγματικού ποιόντος του ανθρώπου που ως τότε κρυβόταν πίσω από τη δημόσια εικόνα του καλλιτέχνη. Ειδικά στα χρόνια μέχρι και τη δεκαετία του '80, πριν η ιδιωτική τηλεόραση και κατόπιν το διαδίκτυο, διά της υπερέκθεσης, αποκαλύψουν (ή και αλλοιώσουν) τον ιδιωτικό βίο ή την προσωπική συμπεριφορά "ειδώλων" που ως τότε γνωρίζαμε αποκλειστικά μέσω του έργου τους, των γραπτών τους, της προσεκτικής δημόσιας παρουσίας τους κλπ., τέτοιου είδους "θεοποίηση" ήταν πολύ συνηθισμένη.
Ο καθένας έχει την προσωπική του εμπειρία και αλήθεια με το Σαββόπουλο. Εγώ θα σταθώ σε 2-3 σημεία που θεωρώ σημαντικά για μένα: Πρώτον ο Σαββόπουλος των δεκαετιών 60 και 70 είχε έμπνευση, έγραψε πολύ όμορφα πράγματα και στιχουργικά και μουσικά. Το ότι αντέγραψε διάφορα από καλλιτέχνες της εποχής του δεν μου λέει τίποτε. Η αντιγραφή δεν είναι κάτι κακό για μένα, αρκεί να βάζεις το λιθαράκι σου. Και μερικές φορές το λιθαράκι είναι τόσο μεγάλο που διάφορες διασκευές είναι καλύτερες και από το πρωτότυπο.
Ένα δεύτερο σημείο είναι ότι σπόροι της μεταστροφής της δεκαετίας του 1980 υπήρχαν πάντα στο έργο του, όμως δεν τους δινόταν η ανάλογη σημασία, οι περισσότεροι ρίχναμε βαρύτητα σε άλλες εικόνες μέσα σε αυτό. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι το "Χατζιδάκιαμ Θοδωράκιαμ εσείς τρώτε και πίνετε κι εμένα με τρώει η αρκούδα" δείχνει ένα κομπλεξ, άσχετα με το πώς το έπαιρναν τότε κάποιοι. Στίχοι του τύπου
"Ποιός θα αναλάβει την ευθύνη/ τι θα πάει να πει στην δικαιοσύνη/ να το δικαστήριο υψώνεται από εδώ,/ όχι μοναχα για το στιλπνό σου το φτερό/ αλλά και για την προβοσκίδα σου θαρρώ"
...αλλά και άλλοι διάφοροι, έδειχναν ένα συντηρητικούλη κύριο που εντυπωσιαζόταν από την αποκοτιά κάποιων, αλλά δεν συμφωνούσε και τα είχε και λίγο συγκεχυμένα μέσα του ως προς το τι και γιατί του άρεσε.
Τέλος ένα τρίτο σημείο είναι ότι από το κούρεμα και μετά τελείωσε ως καλλιτέχνης και -αν θυμάμαι και καλά- το είχε καταλάβει και ο ίδιος. "Δεν έχω πια έμπνευση" είχε πει, και πώς να έχει άλλωστε στον κόσμο που είχε μπει.
Αυτά είναι συνηθισμένα στον καλλιτεχνικό χώρο, δεν είναι πρωτότυπα. Απλά ο Σαββόπουλος ήταν λίγο της μεγαλοπρέπειας και εκτέθηκε. Δε βαριέσαι, έχουμε δει και χειρότερα.
Δεν είναι άσχημα για μένα τα επόμενα 2 άλμπουμ του, το Μην Πετάξεις Τίποτα και ο Χρονοποιός,με μεγάλα διαλλείμματα, 89 το Κούρεμα, 94 και 99 τα άλλα δύο. Πριν το Κούρεμα πάμε στο 83 το Βρώμικο Ψωμί και πριν στην Ρεζέρβα το 78. Και αν πάμε έτσι θα δούμε ότι το μοτίβο είναι μόνιμο, το 75 και το 77 έβγαλε το 10 χρόνια κομμάτια και τον Αριστοφάνη, που δεν είναι ακριβώς άλμπουμ, 72 69, 66 Βρώμικο Ψωμί, το Περιβόλι του Τρελλού και Φορτηγό. Δηλ μιλάμε για ένα μικρό έργο. και μια πρόωρη απόσυρση στα 55, νεότατος. Αυτά για μένα είναι στα + του, το έργο του είναι μικρό και σπουδαίο αλλά δεν ήταν για πολλά, δεν είναι κανένας μεγάλος μουσουργός, ένας απλός τραγουδοποιός είναι που είχε κάποιες ιδέες. Ανοίγει, στα 39 του, τα Τραπεζάκια Έξω, το αριστούργημα του για μένα μαζί με την Ρεζέρβα, με προαναγγελία απόσυρσης, ακούστε το τραγούδι Νέο Κύμα, όσοι δεν το γνωρίζετε. Ποιος έχει τέτοιο θάρρος, γέμιζε ασφυκτικά το Ολυμπιακό Στάδιο και τραγουδούσε "μου φέρνουν ζάλη οι συγχορδίες και ημικρανία οι ομοιοκαταληξίες" και "δεν τα υποφέρω τα τραγούδια μου".
Σημαντικός ήταν και ο ρόλος του στην δισκογραφία. Ήταν ο παραγωγός της Εκδίκησης της Γυφτιάς που θεωρείται Δίσκος Σταθμός, Δίσκος που άλλαξε την ελληνική μουσική σκηνή. Δίσκος με απίστευτη έμπνευση, μουσική, στιχουργική, φιλοσοφική. Δίσκος-κραυγή απέναντι στην μεγαλοπρέπεια και το επικό στοιχείο του πολιτικού τραγουδιού σε μια Μεταπολίτευση που ήδη σερνόταν και πήγαινε προς τον πασοκισμό. Μετά γίνανε οι κομπανίες και φτάσαμε,μέσα από τον Παπάζογλου στον Μάλαμα και στον Ζερβουδάκη, στον Θανάση Παπακωνσταντίνου και δεν ξέρω ποιον άλλον
Με το μένος των Αριστερών εναντίον του ποτέ δεν συμφώνησα, συμφωνώ μαζί σου που το βλέπεις ήρεμα και ρεαλιστικά. Μετατοπίστηκε άλλαξε κλπ, συμβαίνει. Δεν ήταν κανένας ήρωας άρα δεν έγινε προδότης. Ένας καλλιτέχνης στρατευμένος με αυστηρά προσωπικό τρόπο ήταν.
Καταρχάς δεν είναι όλοι οι καλλιτέχνες το ίδιο και μιλώ για τους καλλιτέχνες, όχι τα σαχλοκούδουνα της σειράς που δεν κατονομάζω αλλά ξέρουν αυτοί ποιοί είναι. Ένας καλλιτέχνης πάντα εκφράζει και εκφράζεται, αυτό είναι τέχνη για μένα. Το προσωπικό στοιχείο είναι πάντα έντονο, αλλά η κοινωνική αναφορά δεν είναι πάντα η ίδια. Ο Σαββόπουλος λοιπόν ανήκει στην κατηγορία που είχε έντονη κοινωνικοπολιτική αναφορά, μίλησε για το Βιετνάμ, για τους φτωχούς ανθρώπους, για τους αγώνες, το περιθώριο κλπ. και τότε το περιθώριο δεν ήταν απλά λούμπεν ή κάτι βλάκες τράπερ που θέλουν ναρκωτικά και γκόμενες, ήταν και κόσμος που έβρισκε παντού τοίχο, κόσμος που πετάχτηκε εκτός κοινωνίας μέσα από τις διαδικασίες του εμφυλίου κλπ., όπως ο Κοεμτζής για τον οποίο έγραψε και το γνωστό τραγούδι.
Όταν λοιπόν μπλέκεσαι τόσο έντονα με όλο αυτό το ρεύμα και μετά αμολάς την μία μαλακία πίσω απ' την άλλη λες και δεν κατάλαβες απολύτως τίποτα από αυτά για τα οποία τόσα χρόνια μιλούσες, είναι λογικό να εκνευρίσεις κόσμο. Όλοι σκεφτήκαμε "Μα πόσο βλάκας πιά;" Ταυτόχρονα του βγήκαν και διάφορα κόμπλεξ να αποκτήσει την θέση του δίπλα στους "μεγάλους" που παλιά "τρώγανε και πίνανε"....ε, το αποτελείωσε. Θεωρώ λογικό τον εκνευρισμό λοιπόν, δεν θεωρώ λογικό να κρατά μέχρι σήμερα, είναι πολύ υπερβολικό.
Προσωπικά ακόμη συγκινούμαι ακούγοντας πολλα από τα παλιά του τραγούδια, όσο για τα άδεια μου αγκαλιά χριστούλη και τη Βούλα τη Τσιαμήτα που στέκονται δίπλα οι πέντε αγγέλοι...ε....εντάξει, ίσως ένα τραγούδι για το masterchef να με συγκινούσε περισσότερο.
το άδεια μου αγκαλιά είναι διασκευή, ούτε σε μένα πολυαρέσει, όχι γιατί λέει Χριστέ μου, δεν έχω πολεμική σχέση με το θρησκευτικό συναίσθημα, δεν με ενοχλεί ως τέτοιο, ως εξουσία και ιδεολογικός μηχανισμός με ενοχλεί. Και στου nick cave λέει O Lord ,τι να κάνουμε, είναι γενικά διασκευάσιμος καλλιτέχνης, δεν είναι ανύπαρκτος, του άρεσε, το έκανε
βρήκες την βλακεία από τον Χρονοποιό, εντάξει, προκατάληψη λέγεται. Έχει τραγούδια που είναι στα καλύτερα της καριέρας του. Μοναξιά της Αμερικής (που ήταν και αναπάντεχη ριζοσπαστική έκλαμψη από πολιτική άποψη), το Τσακάλι (για τον Οτσαλάν που τον κράζανε γιατί εξηγεί γιατί δεν ήταν στην συναυλία αλλά ήταν τραγούδι για τον οτσαλάν, έχει την αξία του, θεωρούμενος από τους πάντες τότε ως σημιτικός αλλά έγραψε για τον Οτσαλάν), το Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε που παίζει να είναι το πιο όμορφο τραγούδι του. Με το Κραγιόν σ ένα χαρτάκι, πανέμορφη μπαλάντα. Το χιλιοκλισαρισμένο τότε Πρώτη του 2000, απηχούσε πραγματικά αισθήματα προσμονής αλλαγής εποχής κλπ. Το κρυφό στο τέλος και εκείνο το υπέροχο αφιέρωμα στον λαικό πολιτισμό των από κάτω, για τα Ανέκδοτα που τα φτιάχνουν φαντάροι και φυλακισμένοι.Και αυτό για τους αθλητές πάλι είναι σε ένα κλίμα, ήταν εθνική προσπάθεια υποτίθεται τα μετάλλια αλλά όπως λέει και ο αρθρογράφος και αυτά το 2004 παλαικά αποδείχτηκε πως ήταν, δηλ δεν είναι τόσο ο Σαββόπουλος το πρόβλημα. Αν ψάξουμε τα μετάλλια της χ Τσιαμήτα λογικά το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ είχαν βγάλει ανακοινώσεις συγχαρητηρίων
το χατζηδάκια μ θοδωράκια μ ήταν το 75, δεν έχει άμεση σχέση με τις μετατοπίσεις του, περισσότερο διαισθανόταν το αδιέξοδο του έντεχνου και την ήττα της Μεταπολίτευσης δεν έχει και τόση αξια, ένα υποννοούμενο λίγων δευτερολέπτων είναι σε ένα δίσκο συλλογή λογοκριμένων, αφηγήσεων κλπ. Μάλλον γενναίο ήταν, ο΄ένας ήταν καθεστώς λόγω Αριστεράς και ο άλλος λόγω Καραμανλή
εκνευρισμό να είχαν όταν ο Σαββόπουλος άλλαξε, όχι 30-40 χρόνια μετά. Ξέρεις γιατί το κάνουν ? Γιατί η Αριστερά τους, οι στρατηγικοί της ορίζοντες ΟΝΤΩΣ εκπληρώθηκαν με το ΠΑΣΟΚ. Και ένας μυστήριος καλλιτέχνης αυτής της Αριστεράς έπαψε να είναι αριστερός. Και γιατί να μην πάψει, είναι υποχρεωτικό ? ΠΡΕΠΕΙ να είναι προδότης για να μην πουν την αλήθεια για την Αριστερά που από την όλο και πιο δεξιόστροφη Αριστερά της δεκαετίας του 60 έφτασε να παρακαλάει τον Ανδρέα Παπανδρέου για υπουργεία και μετά πήγαμε στον Σημίτη με τον οποίο ήταν ο μισός ΣΥΝ. Σήμερα με τον Μητσοτάκη είναι διαννοούμενοι και στελέχη του ΚΚΕ εσ. Και η κομμουνιστογενής αριστερά μας έδωσε Μνημόνια, Αμερικανοκρατία και βοήθεια στην Γενοκτονια των Παλαιστίνιων. Όλα αυτά θέλουν βαθιά αποτίμηση αλλά αν ο Σαββόπουλος είναι προδότης δεν χρειάζεται κάτι.
Λυπάμαι λοιπόν αλλά τελικά θα σε διαψεύσω, δεν σκεφτήκαμε όλοι οι αριστεροι πως είναι βλάκας ή προδότης. Προσωπικά ποτέ δεν θα εκνευριζόμουν με κάποιον που δεν ήταν πολιτικό στέλεχος αλλά καλλιτέχνης.
DON'T BLAME THE MESSENGER
Μα 5 άγγελοι για την Βούλα; Πόσους έχει δηλαδή ο Μάικλ Τζόρνταν; Πόσοι άγγελοι γενικά απασχολούνται στον αθλητισμό ενώ υπάρχουν τόσες ανάγκες, ας μας ενημερώσει επιτέλους κάποιος κι εμάς τους φορολογούμενους.
Α η Βούλα προσωπικά είναι το πρόβλημα σου.
Δεν μπορώ να σε βοηθήσω
Τελικά μπορώ.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 1999, χρονια κυκλοφορίας του Χρονοποιού, πήρε το Χρυσό Μετάλλιο στο τριπλούν. Η Ελλάδα είχε άλλα 5, γενικά, όχι όλα χρυσά. Η Τσιαμήτα κάνει ομοιοκαταληξία με την ήττα οποτε προέκυψε ο στίχος
Στην καθημερινή μας ήττα σ’ αυτό το σήριαλ που τραβάει και ξάφνου η Βούλα η Τσιαμήτα και πέντε άγγελοι στο πλάι.
Κοίταξε κάποιε, παίρνεις το ζήτημα πιο σοβαρά από εμένα, οπότε θα σου πω την υποκειμενική κρίση μου με κάποια αντικειμενικά -οσο τα θυμαμαι- γεγονοτα: Αν λοιπόν θυμάμαι καλά ο Σαββόπουλος στο χρονοποιο είχε αποσυρθεί στο Πήλιο για να βρει την εμπνευση την οποία και είχε χάσει. Δεν την βρήκε κατά τη γνώμη μου (και μαλλον και κατά την δική του) και (ουσιαστικά) τέλος.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και μια υπομειμενικοτητα σε αυτά τα θέματα. Άλλος (π.χ. εγώ) σε αυτούς τους στίχους αναγνωρίζει ένα άνθρωπο που βλέπει τον κόσμο μέσα από την τηλεόραση -οσο κι αν το εκφράζει σαφώς πιο περίτεχνα από αυτην- κι άλλος αναγνωρίζει προοδευτικές αναλαμπές. Μπορεί να έχουμε και οι δύο δίκιο μπορεί και κανένας. Πάντως ο,τι και να είναι, προσωπικά δεν το θεωρώ έμπνευση, ειδικά από ένα άνθρωπο που έχει φτιάξει την Παράγκα, την Άννα, την Θαλασσογραφία, Δημοσθένους λεξις κλπ Δεν νομίζω όμως ότι έχει κάποιο νοημα να διαφωνήσουμε όταν μάλλον έχουμε και αρκετά διαφορετικές προσλαμβανουσες.
Ναι αλλα ειπες οτι αυτο με την Τσιαμητα ηταν αποδειξη πως εγραφε ασυναρτησιες.
Σου απεδειξα το αντιθετο αλλα αντι να πεις οτι δεν το ηξερες λες αλλα. Επισης ειπα οτι το τραγουδι ειναι χαζομαριτσα αλλα εσενα το προβλημα σου ειναι αλλο.
Η μοναξια της αμερικης πολιτικα ηταν Νιονιος εικοσι και εικοσιπεντε χρονια πισω. Και το τσακαλι. Μουσικα απο τα 13 τραγουδια γυρω στα 10 ειναι υπεροχα, για οποιον του αρεσει ο Σαββοπουλος.Δεν ειναι υποχρεωτικο αλλα αν σου αρεσε καποτε μουσικα ειναι.Αλλιως πες, θελω μονο αριστερους.
Η παραδοχη του ΔΣ πως ο Χρονοποιος δεν αξιζει ειναι στην φαντασια σου.Δεν θα τον εβγαζε. Το επομενο δεν θα το εκτιμουσε και δεν βγηκε ποτε
Να ακους μονο αριστερους ρε φιλε, χεστηκα. Εγω θα βλεπω τον καλλιτεχνη ως δεκτη και πομπο μηνυματων απο το παρελθον και το μελλον μεσα σε ενα κουβαρι απο κοινωνικες και πολιτικες μεταβολες και προσωπικους υποκειμενισμους του.Αν δεν γινει ο αλλος χρυσαυγιτης δεν τον απορριπτω. Εξηγω την αλλαγη του και ψαχνω το ομορφο και το αληθινο στο εργο του
Καλά εντάξει, φρόντισε τα νευρακια σου που είναι πειραγμενα κι άσε με εμένα, στο έχω ξαναπεί και δεν με ακούς.
Ελα τρολακι, να τα βαζεις με οσους μπορεις.
Βαλτο στα ποδια τωρα
Να βριζεις και να προσβαλλεις επι προσωπικου κανονικα δεν θα μπορουσες αλλα θελουν το καθε καρυδιας καρυδι οι αρμοδιοι για καποιον λογο
Ε αι γαμήσου λοιπόν παλιομαλάκα κι όπως θα γυρνάς πάρε μας και μια πίπα.
να τος ο ρουφιάνος, ο παρακρατικός αλήτης, ο υπόκοσμος, ο κουκουλοφόρος που μας παριστάνει τον αριστερό καθοδηγητή, έβγαλε το ποιόν του που το καταπιέζει τόσον καιρό
Λοιπόν κάποιε, σου είπα και την άλλη φορά "μακρυά από μένα". Είσαι εντελώς στόκος και δεν μ' ενδιαφέρει να το κουβεντιάσουμε. Θα μου υπαγορεύσεις εσύ τι θα πιστεύω ρε ζώον τετράποδο, είσαι με τα καλά σου; Μου απέδειξες και μου έδειξες και με βοήθησες και πούτσες μπλε. Πες τη γνώμη σου και τέλος. Δεν θες να την πεις και θες να παραστήσεις το 12χρονο που έσβησε τον αντίπαλο; Με άλλον, όχι με μένα.
Συνεννοηθήκαμε; Άντε παιδάκι μου τώρα να παίξεις αλλού.
γιατί ποιος σου είπε ότι κουβεντιάζουμε ?
απέδειξα τι ρουφιάνος, αλήτης, χαφιές, προβοκάτορας και υπόκοσμος είσαι
διότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, να συζητάμε για τον ΔΣ και την στρατευμένη τέχνη, να έχω ανοίξει την κουβέντα... για να σου πω πως έχεις δίκιο, διότι στο πρώτο σου σχόλιο έλεγες άλλα, και η απάντηση να είναι "πάρε μου μια πιπα" όαν στην κουβέντα άρχισες να μην ξέρεις να απαντήσεις.
μόνο οι χρυσαυγίτες μιλάνε έτσι και Ρουπακιάδες εδώ μέσα δεν ανέχομαι
Γιατί ποιός σου είπε ότι ο Σαββόπουλος έκανε ποτέ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ στρατευμένη τέχνη; Ποιός σου είπε ότι μ' ενδιαφέρει πώς έβγαλε τους 5 αγγέλους; Ποιός σου είπε ότι θεώρησα το στίχο ασυναρτησία, στο έγραψα εγώ κάπου; Ο Σαββόπουλος δεν γράφει ποτέ ασυναρτησίες, για ασυναρτησίες απεθυνσου στη Νικολακοπούλου.
Επειδή εσύ πλάθεις διάφορα στο μυαλό σου πρέπει εγώ να τα πιστεύω και να απολογούμαι κιόλας; Για μαζέψου σε παρακαλώ.
ναι έγραψες πως οι 5 άγγελοι αποκλείεται να έχουν λογική εξήγηση και αν έχει 5 η Βούλα πόσους έχει ο Τζόρνταν. Και σου απάντησα, είναι τα 6 μετάλλια στην Σεβίλλη
και μετά μου είπες να ... σου πάρω πίπα σαν να είσαι ο τελευταίος φασίστας, ο τελυταίος μαχαιροβγάλτης του υποκόσμου
μετά από αυτό η συζήτηση περί Τέχνης δεν έχει νόημα, θες τραγούδια κομματικές προκηρύξεις και καλλιτέχνες κομματικά στρατευμένους. Αυτό δεν είναι το τέλος του κόσμου, αυτό έρχεται ως αντίληψη από τον Σοσιαλιστικό Ρεαλισμό.
Αλλά δεν σε αφορά η συζήτηση αυτή μετά τα αποκαλυπτήρια σου, ειναι αδιανοητο να βρίζεις έτσι για διαφωνίες, καλλιτεχνικες ή πολιτικές
"ίσως ένα τραγούδι για το masterchef να με συγκινούσε περισσότερο"
Αυτό έγραψα, που επιμένεις κιόλας να μου υποδεικνύεις τι...πιστεύω!!!! Κι αυτή η φράση δεν δείχνει ότι δεν κατάλαβα, δείχνει ότι με αφήνει παγερά αδιάφορο η προσέγγισή του σε ένα εξίσου αδιάφορο θέμα. Το άλλο με τους αγγέλους ήταν πλάκα, ΠΛΑΚΑ.
Όμως όταν χρειάζεται να το κάνεις τόσο φραγκοδίφραγκα υπάρχει πρόβλημα συνεννόησης δεν καταλαβαίνεις; Στο είπα με εύσχημο τρόπο ότι έχουμε άλλες προσλαμβάνουσες, εκεί εσύ άντε ξαναμανα να μου αποδείξεις και να μου ζητήσεις το λόγο που δεν παραδέχομαι ότι δεν το ήξερα!!!!
Αρκεί μέχρι εδώ, δεν υπάρχει επαφή, άστο να πάει στο διάολο πια!!
Υγ: Και κάτι τελευταίο, δεν έβρισα για τις διαφωνίες, ίσα ίσα σου έγραψα "Δεν νομίζω όμως ότι έχει κάποιο νοημα να διαφωνήσουμε". Όταν όμως επιμένεις ότι είμαι τρολ που βρίζω, τουλάχιστον ας δεις τι είναι βρίσιμο.
Aξιόλογα αυτά, που αναφέρεις! Αλλά, όχι και τόσο ξεφτίλας ρε παιδί μου! Ο τύπος, όχι καλλιτεχνικά με την μουσική του ιδιότητα, αλλά σαν άνθρωπος, σαν συνείδηση, έγινε, ό,τι πιο σούργελο υπάρχει.
Αναρωτιέται κανείς, αυτά, που έλεγε τότε, τα εννοούσε πραγματικά ή το έκανε για να πουλά στα αριστερά πρόβατα?
Όπως βλέπεις τα δουλεύω τα 5 ευρώ δεν στα παίρνω τσάμπα.
Πότε πήρες απο μενα 5 ευρω? Οχι, πώς θα είχα πρόβλημα να τα δώσω για την βελτίωση της πνευματικής σου υγείας!
Θα βελτιώσεις την πνευματική μου υγεία με 5 ευρώ; Ακόμη και το Μιστερ Νο κάνει 8!!
https://www.protoporia.gr/mignacco-luigi-mister-no-7-aixmalwtos-ths-zoygklas-9786185362799.html
Η πολιτική τοποθέτηση του Νιόνιου μου είναι αδιάφορη γιατί πλέον ούτε επηρεάζει, ούτε αφορά κανέναν. Οι δίσκοι που έβγαλε στα late 60's και στα 70's είναι πραγματικά καλοί. Το αναμφισβήτητο κόλλημά του με τον Ντίλαν επίσης δεν είναι λόγος για να κατακριθεί, για τον Ντίλαν μιλάμε. Αν κάπου σε βρίσκω λάθος είναι στην απαξίωση της ελληνικής σκηνής κατά τη δημιουργική περίοδο του Σαββόπουλου, όπου τον παρουσιάζεις απέναντι σε περίπου παλιομοδίτες και τυχάρπαστους. Ελπίζω να μην βάζεις την εμπορική επιτυχία ως κριτήριο, αυτή σε μεγάλο ποσοστό είναι προϊόν συγκυριών.
Ανάμεσα στο '65 και το '67 η Ελλάδα είχε μια πολύ δυνατή φουρνιά πιτσιρικάδων στο γκαράζ ροκ, που σαν είδος τότε ήταν στη απόλυτη ακμή του (τους Persons του Γιάννη Σπάθα, τους Juniors του Αλέκου Καρακαντά, τους Forminx του Βαγγελη Παπαθανασίου, τους Charms, τους We Five, τους Blue Birds και πολλούς άλλους). Με τη χούντα και δια της βίας η σκηνή διαλύθηκε. Όσοι έμειναν συμβιβάστηκαν για να χουν μεροκάματο ή τα παράτησαν. Όσοι πάλι μπόρεσαν να φύγουν έξω έκαναν πράγματα, με κυριότερους τους τεράστιους Aphrodite's Child. Μια και αναφέρθηκες στους Ολύμπιανς, άκου κι αυτό... https://www.youtube.com/watch?v=Pf1Lh4JZ_Po&ab_channel=PUNK%27n%27DELIC64-67
Στα 70's, και σε μια κοινωνικοπολιτικά μπερδεμένη κατάσταση, το μπλέξιμο της παραδοσιακής μουσικής με το ροκ έπαιξε αρκετά (Μαρίζα Κωχ, Χάλαρης), θα συμφωνήσω όμως πως τα καλύτερα δείγματα τα βρήκαμε στο Σαββόπουλο. Κατά τ' άλλα υπάρχει και ο Εξαδάκτυλος του Πουλικάκου που εκτός απ' τις "εκδρομές - μεταφορές" του, καταφέρνει να περάσει από τη λογοκρισία το '71 αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=ffwblqrK0S0&ab_channel=%CE%A1%CE%9F%CE%9A%CE%A4%CE%9F%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D
Όσον αφορά τη δεκαετία του 80, μπορεί να έχεις στο μυαλό σου την επιτυχία του Σιδηρόπουλου με τις κλασικές παλιοροκιές του, αλλά μια χαρά on time New Wave σχήματα είχαμε (Proxies, Sharp Ties, Villa 21, Cpt. Nefos, Forward Music Quintet, Rehearsed Dreams, Anti Troppau Council, Film Noir, Metro Decay, Εν Πλω https://www.youtube.com/watch?v=cLndGR7wtuc&ab_channel=sofi271 και άλλους), μια χαρά πανκ σκηνή (Stress, Ex Humans, Γενια Του Χαους, Αδιέξοδο, Γκροβερ κ.λ.π.), και μια χαρά ροκ ήρωες για την απαιτητική εφηβεία (Τρύπες, Last Drive).
Καλός συνθέτης ο Νιόνιος, αλλά ως εκεί. Αυτό που θέλω να πω μ'όλο αυτό το κατεβατό, είναι πως όσοι έμπλεξαν με την εναλλακτική φύση της ροκ κουλτούρας το Σαββόπουλο δεν τον είχαν και σε καμιά φοβερή εκτίμηση. Σε εκτίμηση τον είχαν όσοι μέσω του έργου του προσέθεσαν την εναλλακτική φύση της ροκ κουλτούρας στο βιογραφικό τους.
Σεβαστή η γνώμη σας κύριε, όμως εγώ θα προτιμήσω την άποψη του κυρίου Ανδρουλιδάκη. Δεν ξεπλένεται ο τίποτας με δέκα άρθρα σαν το δικό σας, γιατί αυτοί που αγάπησαν κάποια τραγούδια του, σκέφτονται κιόλας.
Αριστερα γαλονια δεν ειχε ποτε ο εμπορακος.Ισως λιγο αντιπολεμικα αισθηματα λογω ξενων κινηματων των 60-70ς.Μοναδικη εγνοια απο τα 70ς που τον γνωριζω ηταν, ποσα εβγαλα-ποσα θα βγαλω-απο που θα βγαλω. Ματζιρης γυφτουλας..