Υπενθυμίζεται ότι στην υπόθεση της Ηλιούπολης, που ήρθε στη δημοσιότητα μετά από ρεπορτάζ του TPP για τις καταγγελίες της 19χρονης, το δικαστήριο αποφάσισε σε πρώτο βαθμό την ενοχή των δύο από τους πέντε κατηγορούμενους για εμπορία ανθρώπων κατ’επάγγελμα. Στον αστυνομικό επιβλήθηκε κάθειρξη πεντέμισι ετών, ενώ έτερος κατηγορούμενος, ο «Ντάνιελ καταδικάστηκε σε 12 έτη κάθειρξη για εμπορία ανθρώπων και διακίνηση ναρκωτικών. Στη συνέχεια, λόγω αναγνώρισης ελαφρυντικών, ο αστυνομικός αφέθηκε ελεύθερος μέχρι το Εφετείο. Ο αστυνομικός αθωώθηκε για τις καταγγελίας μίας δευτερης κοπέλας, η οποία επέλεξε να μην παραστεί στο δικαστήριο, λόγω μετατραυματικού στρες. Μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό, η πλευρά της 19χρονης είχε καταγγείλει επανειλημμένα, απειλές κατά της κοπέλας και του συγγενικού της περιβάλλοντος.

«Προφανώς εγώ δεν μπορώ να σας δώσω εξήγηση για την πλευρά της εισαγγελίας και του εισαγγελέα που πήρε αυτή την απόφαση να κάνει τη δίωξη. Μπορώ να σας πω όμως μερικά δεδομένα. Το δεδομένο είναι ότι ο μηνυτής, ο αστυνομικός δηλαδή καταδικάστηκε για εμπορία ανθρώπων κατ’ επάγγελμα, πήρε ένα πακέτο μηνυμάτων από την κεντρική δικογραφία του trafficking της Ηλιούπολης, στο οποίο η αιχμάλωτη κοπέλα προκύπτει ότι εκδίδεται, προκύπτει και ότι είναι αιχμάλωτη, γιατί με αυτό το πακέτο μηνυμάτων καταδικάστηκε και ο ίδιος. Αλλά προφανώς αυτό για τον εισαγγελέα δεν είχε κάποιο ενδιαφέρον» ανέφερε αρχικά η δικηγόρος, μιλώντας στο TPP.

Aναφέρθηκε στις «διαπιστώσεις» της δίκης κατά της 19χρονης, για το ότι «δεν είχε πιστοποιητικό» αλλά και σε «μια συνομιλία γραπτή, όχι προφορική, δεν ακούγεται η φωνή της, με κάποιον πελάτη στην οποία φέρεται το κορίτσι να προσφέρει ως δώρο στη γιορτή του ένα τσιγάρο. Αυτό ερμηνεύεται ως ένα τσιγάρο χασίς και ερμηνεύεται επίσης ότι είναι το κορίτσι που μιλάει με την ελεύθερη βούλησή του. Αυτό θα το κάνει η αιχμάλωτη κοπέλα και το λέω η αιχμάλωτη με τη βούλα του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών».

Τι λένε οι δικηγόροι του αστυνομικού και η απάντηση

Σχολιάζοντας τις εξελίξεις, οι δικηγόροι του αστυνομικού εξέδωσαν ανακοίνωση, στην οποία υποστηρίζουν ότι «η Εισαγγελία έπραξε το καθήκον της». Συγκεκριμένα, αναφέρουν:

«Η μηνυτήρια αναφορά του αστυνομικού αναφερόταν σε αξιόποινη συμπεριφορά της 19χρονης σε χρόνο που προηγείται και αυτής ακόμη της γνωριμίας τους. Έθετε υπόψιν του αρμοδίου Εισαγγελέως όλα τα δεδομένα της υπόθεσης (ότι δηλαδή η συγκεκριμένη 19χρονη είχε καταγγείλει τον αστυνομικό για συγκεκριμένη συμπεριφορά). ‘Επραξε συνεπώς το καθήκον της η Εισαγγελία που άσκησε ποινική δίωξη και παρέπεμψε την 19χρονη στο ακροατήριο του αρμοδίου Δικαστηρίου και παρέλκει η οιαδήποτε έρευνα από την ηγεσία του Αρείου Πάγου»

Προσθέτουν πως «η αξιόποινη συμπεριφορά της που καταμηνύει ο αστυνομικός αφορά σε χρόνο που δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ίδια “θύμα” σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΠΔ».

Από την πλευρά της, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η κ.Λεγάκη σχολίασε πως «χαίρομαι πάρα πολύ που το λένε αυτό», προσθέτοντας ότι «ο χρόνος αυτός στον οποίο αναφέρονται είναι ο χρόνος που σύμφωνα με την ίδια απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών, ήταν αιχμάλωτη του άλλου κατηγορουμένου που έχει καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 12 ετών την οποία εκτίει στις φυλακές. Όχι λοιπόν, δεν ήταν ελεύθερη και δεν γνώριζε τον αστυνομικό. Γνώριζε τον προηγούμενο και δεν ξέρουμε ακόμα, μάλλον δεν μπορούμε να πούμε για την όποια σχέση είχε με αυτόν, αν είχε. Σίγουρα όμως υπάρχει μια δικαστική απόφαση που λέει ότι ήταν αιχμάλωτη και εκδιδόταν από τον συγκεκριμένο άνθρωπο ο οποίος για το λόγο αυτό έχει καταδικαστεί σε 12 χρόνια κάθειρξη και είναι μέσα στη φυλακή».

Θυμίζοντας τις ποινές που επιβλήθηκαν πρωτόδικα σε δύο εκ των κατηγορουμένων, η δικηγόρος της 19χρονης σημείωσε πως «για τις ίδιες πράξεις ο προηγούμενος καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 12 ετών και οδηγήθηκε στις φυλακές, για τις ίδιες πράξεις ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης πεντέμισι ετών και του χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της απόφασης μέχρι το Εφετείο.»

Τα «ελαφρυντικά»

Μολονότι ο αστυνομικός καταδικάστηκε πρωτόδικα για εμπορία ανθρώπων κατ’επάγγελμα, του επιβλήθηκε μικρότερη ποινή από τον συγκατηγορούμενό του, αλλά και αναστολή έκτισης της ποινής του, μέχρι το Εφετείο. Ο λόγος είναι δύο ελαφρυντικά που του αναγνωρίστηκαν.

«Το ελαφρυντικό που του αναγνωρίστηκε οφείλεται σε δύο πράγματα που προσκόμισε στο δικαστήριο» συνέχισε η Αντωνία Λεγάκη. «Πρώτον, μία βεβαίωση ότι όντας προφυλακισμένος του χορηγήθηκε άδεια η οποία δεν προβλέπεται για προφυλακισμένους και εσείς γνωρίζετε πολύ καλά πόσο μεγάλη κουβέντα γίνεται για τις άδειες των κρατουμένων, για τις οποίες εγώ είμαι υπέρμαχος. Στον συγκεκριμένο χορηγήθηκε, όντας προφυλακισμένος, άδεια 2 ημερών, και επειδή δεν την παραβίασε, επειδή δηλαδή δεν έκανε ακόμα ένα αδίκημα, του το αναγνωρίσανε ως ελαφρυντικό»

«Το δεύτερο ένα έγγραφο που έφερε ο ίδιος ο κατηγορούμενος στο δικαστήριο, στο οποίο η Ελληνική Αστυνομία επισήμως βεβαίωνε ότι είναι πολύτιμο στέλεχός της και ότι είχε συμβάλει στην εξάρθρωση εγκληματικών οργανώσεων, όταν έχουμε επίσης επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας κατά το χρόνο της σύλληψής του που έλεγε: “Αστυνομικός; Ποιος αστυνομικός; Αυτός είναι σε διαθεσιμότητα με το ερώτημα της απόλυσης”.  Για πέταμα τον έχουμε. Το για πέταμα το λέω εγώ αλλά όλο το υπόλοιπο το λέει η αστυνομία. Και έχει βγει ο εκπρόσωπος σε εκπομπές, έχουν βγει και έχουμε τις επίσημες ανακοινώσεις που τη μία η αστυνομία λέει είναι στο Πειθαρχικό με το ερώτημα της απόλυσης σε διαθεσιμότητα και στην άλλη είναι πολύτιμο στέλεχος. Και έτσι φεύγει με πεντέμισι χρόνια και πάει σπίτι του. Πεντέμισι χρόνια για εμπορία ανθρώπων κατ’ επάγγελμα».

Σχετικά με τη γενικότερη στάση της δικαιοσύνης απέναντι στην Αστυνομία, η δικηγόρος σχολίασε:

«Θα πω κάτι που εγώ το λέω και στα δικαστήρια, μέσα στις αίθουσες. Δεν είναι καθόλου μυστικό. Παρακολουθούμε την αστυνομία συχνά πυκνά να παραβιάζει όλα τα δικαιώματα ανθρώπων, να μπαίνει σε σπίτια παράνομα, να καταλήγει να σκοτώνει ανθρώπους, παρακολουθούμε επίσης την εισαγγελική αρχή να απλώνει προστατευτικά τον βραχίονά της, έτσι ώστε να εξασφαλίζει ότι δεν θα οδηγηθούν καν στα δικαστήρια, οι σχετικές μηνύσεις μπαίνουν αρχείο πολύ εύκολα. Θυμόμαστε όλοι τον σκηνοθέτη Ινδαρέ στην ταράτσα του σπιτιού του, ημίγυμνο 70 χρονών άνθρωπο να φωνάζει γιατί τα κάνετε αυτά, και εκεί ο εισαγγελέας είδε ότι δεν έκανε καμία παράνομη πράξη. Θυμόμαστε τους Ρομά, τους σκοτωμένους ανθρώπους κτλ. Εδώ έχουμε έναν αστυνομικό να μηνύει το θύμα του και το λέω με αυτούς τους ρόλους γιατί αυτούς απέδωσε η ελληνική δικαιοσύνη. Και πάλι η ελληνική δικαιοσύνη ακολουθεί την πεπατημένη. Μίλησε ο αστυνομικός; Έχει δίκιο.»

Η αποκάλυψη της μήνυσης του αστυνομικού, πρώτα από το tvxs και στη συνέχεια από το omniatv, προκάλεσε την παρέμβαση της Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποια ζητά να διερευνηθούν οι καταγγελίες για τη βασιμότητα των πληροφοριών ότι η 19χρονη δικάζεται.

«Σε ό,τι αφορά την παρέμβαση του Αρείου Πάγου, της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, καλώς να ορίσει» τόνισε η κ.Λεγάκη. «Όμως, θα ήμουν πολύ μακριά από το λειτούργημά μου, αν μου ήταν αρκετή η προσωπική διαφοροποίηση του εκάστοτε εισαγγελέα οποιασδήποτε θέσης στην ιεραρχία. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς αντιμετωπίζει ο θεσμός, η δικαιοσύνη, η εισαγγελική αρχή, το δικαστήριο, πώς αντιμετωπίζει το θύμα του trafficking, το θύμα του αστυνομικού. Εμένα δεν με ενδιαφέρει προσωπικά ο άλφα εισαγγελέας, ο βήτα ή ο γάμα. Δεν με ενδιαφέρει καν αν κάποιος θα προαχθεί η θα τιμωρηθεί, αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίζεται η τήρηση των διατάξεων που αφορούν τα δικαιώματα, τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών αυτής της χώρας. Και εάν αυτή τη στιγμή συζητάμε το πώς η αστυνομία και η δικαστική αρχή που είναι από το Σύνταγμα εντεταλμένη να εγγυώνται τα δικαιώματα των ανθρώπων τα πώς αυτοί τα παραβιάζουν, τότε είμαστε πολύ μακριά από αυτό που κάποιοι κάποτε φαντάστηκαν ότι είναι δημοκρατία».

Κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης της Ηλιούπολης σε πρώτο βαθμό, ένα αναλυτικό ρεπορτάζ του Reporters United αποκάλυψε ότι μία γυναίκα, που εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια του «site γνωριμιών» μέσω του οποίου ο αστυνομικός «προωθούσε» τη 19χρονη, εμφανίζεται ταυτόχρονα στη δίκη της Greek Mafia ως «ταμίας» του κυκλώματος προστασίας και φερόμενη ως πραγματική ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής επί της οδού Κασσάνδρας 6 στον Κεραμεικό, χώρο που η 12χρονη από τον Κολωνό αναγνώρισε ως ένα από τα μέρη όπου την εξέδιδε ο Μίχος

H Αντωνία Λεγάκη σχολίασε σχετικά: «Όταν εγώ στο δικαστήριο της Ηλιούπολης έκανα έγγραφο αίτημα στο δικαστήριο να κληθεί να καταθέσει η γυναίκα την οποία κατονόμαζε το κορίτσι της Ηλιούπολης από την πρώτη στιγμή ότι ήταν ιδιοκτήτρια του site μέσω του οποίου το εξέδιδαν και το δικαστήριο ανέβαλε την απάντησή του με μία λογική καλά θα δούμε άμα χρειαστεί θα την καλέσουμε και αυτό το θα δούμε δεν απαντήθηκε ποτέ σε έγγραφο αίτημα, όταν έχω προσκομίσει στο ίδιο δικαστήριο δημοσιεύματα από ρεπορτάζ έγκριτων δημοσιογράφων οι οποίοι αποδεικνύουν συνδέσεις μεταξύ της υπόθεσης αυτής και της υπόθεσης του Κολωνού και της υπόθεσης των κολομβιανών γυναικών που ήταν απαχθείσες και έγιναν μεγάλες συλλήψεις το καλοκαίρι και πάλι το δικαστήριο στρέφει το πρόσωπό του προς την άλλη πλευρά τότε πραγματικά δεν θα ενωθούν ποτέ αυτές οι υποθέσεις και θα παραμείνουμε μια μικρή επαρχία της Κολομβίας.»

Εξήγησε στη συνέχεια ότι «το κορίτσι της Ηλιούπολης το πήγαιναν σε οίκο ανοχής και το εξέδιδαν μέσω ενός site. Και είναι κοινή ιδιοκτησία και σε τρεις υποθέσεις. Αυτό έχει αποδειχθεί από δημοσιογράφους, όχι από μένα. Εγώ δεν μπορώ να έχω τα στοιχεία αυτά, εγώ όμως όταν είδα τα στοιχεία τα πήγα στο δικαστήριο και είπα παρακαλώ πολύ να έρθει εδώ αυτό το πρόσωπο και το άλλο το πρόσωπο. Γιατί δεν κατασχέθηκαν εκεί τα τηλέφωνά του, τα ηλεκτρονικά του στοιχεία κτλ; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον άλφα κατηγορούμενο και στο βήτα κατηγορούμενο; Γιατί έχουμε διαφορετικό τρόπο που οι αρχές μεταχειρίζονται κάποιους πολίτες. Εκεί δεν είχαμε καμία απάντηση».

«Δεν προβλέπεται δικονομικά άλλη εκδοχή από το να δικασθεί»

«Τη Δευτέρα απλώς θα αναβληθεί λόγω της δικής μας αποχής» σημείωσε η δικηγόρος, σχετικά με τη δίωξη της 19χρονης. «Αλλά σε αυτή τη φάση δεν προβλέπεται δικονομικά άλλη εκδοχή από το να δικασθεί. Φαντάζομαι προφανώς και εμείς δεν θα κοιμόμαστε και θα πάμε να δώσουμε τη μάχη μας εκεί, φαντάζομαι και προσδοκώ ότι θα αθωωθεί το κορίτσι. Αλλά, ακούστε κάτι. Υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό εδώ που δεν αφορά μόνο αυτό το κορίτσι, αφορά όλα τα κορίτσια. Επειδή είναι σίγουρο ότι δεν είναι αυτό το μοναδικό κορίτσι, ούτε το άλλο ήταν το μοναδικό παιδί στον Κολωνό που είναι αιχμάλωτα και εκδίδονται. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή σίγουρα στην Αθήνα 10άδες παιδιά αν όχι 100άδες, που ακούν ότι κάποια μίλησαν. Κάποια μίλησαν, κάποιο μίλησε και η μάνα του πήγε φυλακή. Κάποιο άλλο κορίτσι μίλησε και τώρα να, ο άλλος ο αστυνομικός είναι ελεύθερος και αυτή τη στέλνουν κατηγορούμενη.»

Τέλος, ως προς το τι θα έπρεπε να κάνουν οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές για τα θύματα trafficking, τόνισε:

«Πρώτα απ’ όλα να νιώσει το κορίτσι, το αγόρι, το παιδί που καταθέτει ότι αυτά που λέει λαμβάνονται υπόψη και αξιοποιούνται από τις αρχές. Δεύτερον ότι αφήνοντας την αστυνομία στην άκρη όταν φτάνει η δικογραφία στο ανακριτικό γραφείο, θα πρέπει ο ανακριτής ελέγχει τα στοιχεία και θα πρέπει να βλέπει ότι για κάποιους έρχεται, ας πούμε ηλεκτρονικό υλικό και για κάποιους δεν έρχεται. Γι’ αυτούς που δεν έρχονται θα πρέπει να τα ζητήσει Γιατί δεν είναι άνθρωποι που είναι ας πούμε στην άλλη άκρη του κόσμου, είναι εδώ. Από την Αθήνα. Λοιπόν, θα πρέπει να τα ζητήσει, θα πρέπει να κάνει λοιπόν μια σειρά από ανακριτικές πράξεις οι οποίες θα δείχνουν στο θύμα ότι πάνω απ’ όλα ακούμε. Όταν μιλάει το παιδί το αιχμάλωτο, εμείς ακούμε.

Το δεύτερο είναι ότι αυτό το παιδί, αυτή η γυναίκα, θα πρέπει να μιλήσει μία φορά. Στο δικαστήριο δεν πρέπει να πάει. Δεν πρέπει να συμβεί αυτό που συνέβη στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Ηλιούπολης που ήταν ένα κορίτσι που κατέθετε δύο μέρες και λιποθυμούσε ανά μία ώρα κάθε μέρα από τις πραγματικά αχαρακτήριστες, δεν θα τις χαρακτηρίσω συμπεριφορές των συναδέλφων μου, τον τρόπο που επέτρεπε το δικαστήριο. Γιατί ο καθένας κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει και έχει και την ευθύνη του γι’ αυτό. Το δικαστήριο όμως έχει ευθύνη απέναντι σε όλη την κοινωνία. Δεν μπορεί να επιτρέπει να εξευτελίζεται το θύμα. Δεν μπορεί να επιτρέπει να συντρίβεται το θύμα. Δεν μπορεί να επιτρέπει να μετατρέπεται το θύμα σε μία άμορφη μάζα ανθρώπου που δεν αντέχει άλλο να απαντήσει γιατί έχει συντριβεί. Και αυτό είναι τόσο καταφανές που οφείλει όχι μόνο να το δει, να το έχει προβλέψει.»