«Σύμφωνο-έκτρωμα» χαρακτήρισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης το «Σύμφωνο για την μετανάστευση και το άσυλο», κατά την παρέμβασή του στη συζήτηση στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.

«Καταδικάζουμε το απάνθρωπο σύμφωνο-έκτρωμα. Ονομάζετε “αντιμετώπιση κρίσεων” τις προληπτικές φυλακίσεις, το φακέλωμα, τη λήψη βιομετρικών κι από 6χρονα παιδιά, με νέους φράχτες, επαναπροωθήσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Frontex και την κοροϊδία των “εθελοντικών μετεγκαταστάσεων», επισημαίνοντας ότι «έτσι θρέφετε κυκλώματα και νέα τραγικά ναυάγια όπως αυτό σήμερα στη Χίο με τρία νεκρά κοριτσάκια. Κάνετε διαλογή βγάζοντας “τρομοκράτες” όσους δεν προορίζετε για κατά παραγγελία φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό στους ομίλους» είπε.

Και τόνισε ότι με τον τρόπο αυτό «ενταφιάζεται η Συνθήκη της Γενεύης καταργώντας την ατομική εξέταση ασύλου. Στέλνετε τους ξεριζωμένους πίσω στην κόλαση των ιμπεριαλιστικών πολέμων, ή προς τρίτες χώρες-“αποθήκες ψυχών” της ΕΕ. Βαφτίζετε “εναλλακτική λύση εσωτερικής προστασίας” πχ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες-θύματα της γενοκτονίας του σύμμαχού σας Ισραήλ, να μετακινούνται από τη Γάζα στη Δυτική Όχθη».

Κατέληξε: «Όλες οι κυβερνήσεις και της ΝΔ στην Ελλάδα, αγκαλιά με Όρμπαν και Μελόνι, τσακίζουν τα δικαιώματα προσφύγων-μεταναστών και τελειώνουν κι επίσημα το παραμύθι της “ΕΕ του κράτους δικαίου”, που αναμασούν όλα τα αστικά κόμματα. Ο λαός να τιμωρήσει τα κόμματα που ωραιοποιούν τη βαρβαρότητα της ΕΕ του κεφαλαίου με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ στις ευρωεκλογές».

Στην ανακοίνωσή του για το θέμα, το Δίκτυο Δικαιωμάτων και Ελευθεριών της Νέας Αριστεράς επισημαίνει ότι «τρία νεκρά κοριτσάκια, ηλικίας 5, 7 και 10 ετών, είναι προς το παρόν ο θλιβερός απολογισμός ενός ακόμη ναυαγίου που έγινε κοντά στη Χίο. Υπό το βάρος αυτής της είδησης αντιμετωπίζουμε τη σημερινή κρίσιμη ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο για την υιοθέτηση του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο».

Και προσθέτει: «Για μια ακόμη φορά, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να επικυρώσει ένα Σύμφωνο που περιορίζει τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών αφήνοντας χωρίς πραγματική στήριξη τις χώρες πρώτης υποδοχής του Νότου, όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία».

Το νέο σύμφωνο «αν και διαφημίστηκε ως μια ριζική αντιμετώπιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος», τελικά «δεν ξεφεύγει από πολιτικές που έχουν ήδη κριθεί ως αποτυχημένες στη διαχείριση των προσφυγικών εισόδων στα ελληνικά νησιά το διάστημα 2016-2020» υπογραμμίζει και παραθέτει το πακέτο των πέντε νόμων που απαρτίζουν το Νέο Σύμφωνο προβλέπει:

• Παραμονή των προσφύγων στις χώρες πρώτης εισόδου, χωρίς πραγματική αλληλεγγύη και καταμερισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Ενίσχυση των προβλέψεων του αποτυχημένου κανονισμού Δουβλίνο, ενώ για τις χώρες πρώτης καταγραφής δεν προβλέπεται παρά ένα κουτσουρεμένο αντιστάθμισμα (ελάχιστη οικονομική βοήθεια ή βοήθεια σε είδος ή σε προσωπικό, ή σε απελάσεις που δεν μπορούν καν να υλοποιηθούν).

• Υιοθέτηση εννοιών ξένων προς τη διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού, όπως είναι η εργαλειοποίηση των προσφυγικών ροών, που αφενός ενισχύουν εθνικιστικά και ρατσιστικά αντανακλαστικά, αφετέρου οδηγούν σε μαζικές επαναπροωθήσεις και σε τραγωδίες όπως αυτή του ναυαγίου της Πύλου.

• Πολιτικές επιστροφής προσφύγων σε τρίτες (χαρακτηριζόμενες ως ασφαλείς) χώρες, που, από τη μια, έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές (με κύριο παράδειγμα τη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας το 2016), ενώ, από την άλλη οδηγούν σε απαξίωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των οικουμενικών ανθρωπιστικών αξιών.

Ειδικά για την Ελλάδα, όπως επισημαίνει η Νέα Αριστερά, «το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου δεν προσφέρει λύσεις, αντίθετα επιδεινώνει τη θέση της στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος. Για εμάς, ως Νέα Αριστερά, το βάρος των εκατοντάδων ανθρώπινων ζωών που χάνονται στην προσπάθειά τους να παρακάμψουν τα εμπόδια και να φτάσουν στην Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Πιστεύουμε πως υπάρχουν λύσεις, αλλά απαιτείται αλλαγή πολιτικής με βάση τους παρακάτω άξονες:
• Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στη διαχείριση των προσφυγικών ροών

• Ενίσχυση των νόμιμων οδών μετανάστευσης και διευκόλυνση των προσφυγικών ροών, όπως έπραξε με επιτυχία η Ευρωπαϊκή Ένωση στην περίπτωση της Ουκρανίας

• Ενίσχυση των πολιτικών ένταξης (όπως το πρόσφατο παράδειγμα νομιμοποίησης μεταναστών εργατών) στις χώρες της Ευρώπης».

«Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι εχθροί, είναι άνθρωποι που εμφορούνται από την ιδέα μιας δημοκρατικής και ευημερούσας Ευρώπης που υπερασπίζεται το κράτος δικαίου, κάτι που στερούνται στις πατρίδες τους».