Η δεύτερη ημέρα της Παγκόσμιας Συνάθροισης για μια Εναλλακτική Κοινωνική Ατζέντα ξεκίνησε με την εισήγηση του Βιτζάι Πρασάντ, Ινδού ιστορικού, δημοσιογράφου και διευθυντή της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, με θέμα την εμφάνιση ενός νέου σταδίου του ιμπεριαλισμού -τον υπεριμπεριαλισμό (hyper-imperialism)- και την παγκόσμια κοινωνική εναλλακτική απέναντί του.

του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Παράλληλα, με την παρουσίαση της εισήγησης του Βιτζάι Πρασάντ, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε συνοπτικά το θεωρητικό πλαίσιο του νέου σταδίου, το οποίο υιοθέτησε η Παγκόσμια Συνάθροιση για μια Εναλλακτική Κοινωνική Ατζέντα. Παρότι η ελληνική απόδοση μπορεί να προκαλεί σύγχυση, εντούτοις ο υπεριμπεριαλισμός αυτός δεν σχετίζεται με τον αντίστοιχο όρο (ultra-imperialismus), που χρησιμοποίησε ο «αποστάτης» Κάουτσκι, για να περιγράψει μια υποτιθέμενη μελλοντική ειρηνική εκδοχή του ιμπεριαλισμού. Ο υπεριμπεριαλισμός τον οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν οι λαοί του Παγκόσμιου Νότου, κάθε άλλο παρά ειρηνικός είναι.

Αντίθετα, όπως παρατηρεί ο Βιτζέυ Πρασάντ στην ομιλία του: «Μερικές φορές η λέξη ιμπεριαλισμός δεν αποτυπώνει, συναισθηματικά, πόσο βάναυσος είναι στην πραγματικότητα ο ιμπεριαλισμός, πόσο βάναυσος, πόσο βάρβαρος, αδιάφορος είναι για τις ζωές των απλών ανθρώπων. 50.000 άνθρωποι πιθανότατα έχουν ήδη σκοτωθεί στη Γάζα. Υπάρχουν 7.000 άνθρωποι αγνοούμενοι. Από αυτά, 5.000 παιδιά, 15.000 παιδιά νεκρά στη Γάζα. Μια γενιά χαμένη. Αυτή είναι η βαρβαρότητα, η σκληρότητα του ιμπεριαλισμού. Αυτή είναι η κτηνωδία, η αναλγησία του ιμπεριαλισμού. Αποφασίσαμε, στο κείμενό μας να χρησιμοποιήσουμε τον όρο υπεριμπεριαλισμός για να συλλάβουμε μέρος αυτής της κτηνωδίας, αυτής της βαρβαρότητας. Βλέπετε, το θέμα με τον υπεριμπεριαλισμό, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι ότι είναι επικίνδυνος και παρακμιακός» ανέφερε ο Βιτζάι στη Παγκόσμια Συνάθροισης για μια Εναλλακτική Κοινωνική Ατζέντα.

Επιπλέον, το νέο στάδιο δεν αναπαρίσταται για μια αποεδαφοποιημένη, υπερεθνική υπερδομή, μία αυτοκρατορία χωρίς αυτοκράτορα, όπως αυτή για την οποία βιάστηκαν να μιλήσουν οι Αντόνιο Νέγκρι και Μάικλ Χάρντ, όντας και οι ίδιοι επηρεασμένοι από τον Κάουτσι. Η πραγματική αυτοκρατορία, το imperio, όπως λένε στην Λατινική Αμερική, διαθέτει μεν εξωεδαφικούς μηχανισμούς καταστολής (όπως κάθε αυτοκρατορία) και ταυτόχρονα είναι πιο εδαφοποιημένη από ποτέ · είναι μια pax americana, η οποία ξεκίνησε με την επεκτατική φάση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και στη σταδιακή ανάδειξή του στον επικεφαλής ενός ολοκληρωμένου στρατιωτικού, πολιτικού και οικονομικού μπλοκ.

Λίγα λόγια για τον υπερ-ιμπεριαλισμό

Συνοπτικά, η νέα θεωρία του υπεριμπεριαλισμού αντλεί από τη θεωρία του Σαμίρ Αμίν για την ιμπεριαλιστική «Τριάδα» (ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ιαπωνία) του Παγκόσμιου Βορρά, η οποία επεκτείνεται για να προσαρμοστεί στις σημερινές συνθήκες. Το ιμπεριαλιστικό μπλοκ υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες αναπαρίσταται σε 4 ομόκεντρους κρίκους. Στον πρώτο κρίκο βρίσκεται ο αγγλοαμερικανικός πυρήνας του ιμπεριαλισμού, η λεγόμενη συμμαχία των «Πέντε Ματιών» (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία), καθώς η σιωνιστική οντότητα ως κατασκεύασμα του βρετανικού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Στον δεύτερο κρίκο είναι οι πιο ανεπτυγμένες χώρες τις ΕΕ, με πρώτες τη Γερμανία και τη Γαλλία. Ο τρίτος κρίκος περιλαμβάνει την Ιαπωνία και τα υποδεέστερα κράτη της ΕΕ. Ο τέταρτος κρίκος αποτελείται από τα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ, που προσαρτήθηκαν στο ΝΑΤΟ. H Τουρκία (ως μέλος του ΝΑΤΟ), η Νότιος Κορέα και οι Φιλιππίνες (de facto στρατιωτικοποιημένες αποικίες των ΗΠΑ) περιλαμβάνονται επίσης στη στρατιωτική συμμαχία υπό την Ουάσιγκτον, παρόλο που θεωρούνται μέρος του Παγκόσμιου Νότου. Αυτό το μπλοκ αποτελεί τη μοναδική de facto και de jure πολιτικοστρατιωτική συμμαχία με κεντρική διοίκηση, το μοναδικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ στον κόσμο.

Αναλυτικά για τον υπεριμπεριαλισμό

Οι ΗΠΑ έχουν τουλάχιστον 902 στρατιωτικές βάσεις, όχι μόνο στον Παγκόσμιο Νότο, αλλά και στις συμμαχικές τους χώρες στον Παγκόσμιο Βορρά. Το δε Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει 145 βάσεις σε 46 χώρες και επικράτειες. Ο Βιτζάι αναφέρει σχετικά στην ομιλία του: «Το 75% του μεριδίου των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών δαπανάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ και τους στενούς συμμάχους τους, όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα. Το 75% των παγκόσμιων δαπανών δαπανάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Σύντροφοι και φίλοι, θέλω να το σκεφτείτε αυτό. Όταν οι άνθρωποι λένε, λοιπόν, ότι η Κίνα αποτελεί απειλή. Όταν οι άνθρωποι λένε ότι η Ρωσία είναι απειλή, για ποιο πράγμα μιλάνε; Η Κίνα αποτελεί απειλή – αυτή δεν είναι μια πραγματική δήλωση. Η Κίνα είναι υπεύθυνη για το 10% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ανταποκρίνονται στο 75% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών. Πώς είναι η Κίνα απειλή; Πώς είναι απειλή η Ρωσία; Πώς η Βενεζουέλα αποτελεί απειλή; Πώς η Κούβα αποτελεί απειλή; Υπάρχει μόνο μία απειλή για τον πλανήτη, και αυτή η απειλή είναι ο υπερ-ιμπεριαλισμός, μια δομή που καθοδηγείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους στενούς Ευρωπαίους συμμάχους τους. Αυτή είναι η απειλή».

Σύμφωνα, με τη θεωρία του υπεριμπεριαλισμού, στον σύγχρονο κόσμο οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις έγιναν δευτερεύουσες αφού οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει την ηγεσία τους στους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους. Αντίθετα, το ενιαίο ιμπεριαλιστικό μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αγωνίζεται να διατηρήσει τον έλεγχο του Παγκόσμιου Νότου, ο οποίος αποτελείται από τις 145 χώρες, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. Περιλαμβάνει τις αναπτυσσόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής και Ωκεανίας), αλλά και τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, που έχουν διωχθεί από το κλαμπ των ανεπτυγμένων χωρών, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλησαν να επιβάλλουν την αλλαγή των πολιτικών συστημάτων τους και να κατακτήσουν τις αγορές τους.

Η άνοδος του Παγκόσμιου Νότου

Ο δε Παγκόσμιος Νότος δεν αποτελεί ένα ενιαίο μπλοκ, αν και παρατηρείται μια αυξανόμενη διάθεση απόρριψης της επιθετικής ατζέντας του ιμπεριαλισμού. Ωστόσο, αναπαρίσταται σε έξι ομάδες χωρών: τις έξι ανεξάρτητες σοσιαλιστικές χώρες (Κίνα, Βιετνάμ, Βενεζουέλα, Λάος, Κορέα, Κούβα), τις δέκα χώρες που διεκδικούν έντονα την ανεξαρτησία τους από τον ιμπεριαλισμό (Ρωσία, Ιράν, Λευκορωσία, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι, Γουινέα, Νίγηρας, Συρία, Αφγανιστάν, Ερυθραία), τις έντεκα ιστορικά ή επί του παρόντος προοδευτικές χώρες (Βραζιλία, Κολομβία, Νότιος Αφρική, Αλγερία, Νεπάλ, Βολιβία, Ονδούρα, Νικαράγουα, Ζιμπάμπουε, Παλαιστίνη, Ναμίμπια), τις έξι νεο-αδέσμευτες χώρες (Ινδία, Ινδονησία, Τουρκία, Μεξικό, Σαουδική Αραβία) που ορισμένες συνεργάζονται με το στρατιωτικό μπλοκ των ΗΠΑ, αλλά οι εθνικές αστικές τάξεις έχουν εμφανίζει για ιδιοτελείς λόγους τάσεις πολυμέρειας, ενώ στην περίπτωση του Μεξικού λαμβάνει χώρα ένα μετριοπαθές κοινωνικό πολιτικό σχέδιο, τις εκατό έντεκα μεταβαλλόμενες χώρες και τις δύο ντε φάκτο στρατιωτικές αποικίες των ΗΠΑ (Ν. Κορέα, Φιλιππίνες).
Ένα παράδειγμα των ανεξάρτητων τάσεων του Παγκόσμιου Νότου είναι ότι έχει πιέσει σθεναρά για κατάπαυση πυρός στη Γάζα απομονώνοντας τις ΗΠΑ και το Ισραήλ στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, καθώς και η απόφαση της Νότιας Αφρικής να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο εναντίον του Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα. Επίσης έχουν αντιταχθεί στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1993, ο Παγκόσμιος Βορράς αντιπροσώπευε το 57,2% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ ο Παγκόσμιος Νότος αντιπροσώπευε μόλις το 42,8%. Τριάντα χρόνια αργότερα, αυτές οι αναλογίες έχουν οριστικά αντιστραφεί: το μερίδιο του Παγκόσμιου Νότου έφτασε το 59,4%, με τον Παγκόσμιο Βορρά να κατέχει το 40,6%. Οι G7, που είναι οι βασικές οικονομικές δυνάμεις του Παγκόσμιου Βορρά, το 1993, αντιπροσώπευαν το 45,4% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι πιο σημαντικές οικονομίες του Παγκόσμιου Νότου, αργότερα γνωστές ως BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), αποτελούσαν μόνο το 16,7%. Τριάντα χρόνια αργότερα, οι χώρες BRICS αντιπροσώπευαν το 31,5% της παγκόσμιας οικονομίας, έχοντας ξεπεράσει το G7 (30,3%), ενώ η δημιουργία των G7 πρόσθεσε ακόμα 4% στο ΑΕΠ τους, Η μετατόπιση της οικονομικής βάσης προς τον Παγκόσμιο Νότο οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην Κίνα, αλλά όχι μόνο. Ακόμα και χωρίς την Κίνα, οι οικονομίες του Παγκόσμιου Νότου είχαν ξεπεράσει τον Παγκόσμιο Βορρά έως το 2022.

Πίσω στην Παγκόσμια συνάθροιση: «Ο υπερ-ιμπεριαλισμός είναι ένα επικίνδυνο και παρακμιακό στάδιο»

Οι ΗΠΑ επιθυμούν απεγνωσμένα να σταματήσουν την άνοδο της Κίνας και την αυξανόμενη ανεξαρτησία του Παγκόσμιου Νότου. Η ανάσχεση της Κίνας είναι στρατηγικός στόχος του ιμπεριαλισμού και για αυτό έχει εγκαινιάσει ένα νέο «Ψυχρό Πόλεμο». Παράλληλα, προκάλεσαν τον πόλεμο στην Ουκρανία με στόχο την ανάσχεση της ανεξάρτητης πολιτικής της Ρωσίας, υποστηρίζοντας τις νεοναζιστικές δυνάμεις στο Κίεβο, προσπαθούν συνεχώς να τονώσουν τις εντάσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Ταϊβάν, ενώ υποστηρίζουν τη σιωνιστική γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων, με κίνδυνο έναν πόλεμο με την εμπλοκή του Ιράν και των συμμάχων του. «Ο μόνος τρομοκράτης που έχουμε στον πλανήτη είναι η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι στενοί σύμμαχοί της, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ. Αυτή είναι η απειλή. Αυτός είναι ο μόνος τρομοκράτης. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απειλή για τον πλανήτη που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Αλλά είναι χειρότερο από αυτό. Αυτό είναι επικίνδυνο. Γι’ αυτό λέμε τον υπεριμπεριαλισμό επικίνδυνο. Αλλά είναι χειρότερο από το να είναι απλώς επικίνδυνος. Είναι πολύ χειρότερο από αυτό. Είναι επίσης παρακμιακός» διαμηνύει ο Βιτζάι.

«Κανένας από τους Δυτικούς ηγέτες δεν έχει τον σεβασμό του κόσμου. Κοιτάξτε τους ανθρώπους που ηγούνται της Δύσης. Ο Τζο Μπάιντεν, ο Όλοφ Σολτς, ο Ρίσι Σουνάκ, ο Εμανουέλ Μακρόν. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει κερδίσει τον σεβασμό των ανθρώπων οπουδήποτε στον κόσμο. Πώς είναι δυνατόν αυτές οι χώρες με τον τεράστιο πλούτο τους να μην μπορούν να παράγουν ούτε έναν έξυπνο ηγέτη; Πώς είναι δυνατόν κάθε ένας από τους ηγέτες του παγκόσμιου Βορρά να είναι μέτριος; Είναι απολύτως ανίκανος να ολοκληρώσει την πρότασή του. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία του Μπάιντεν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι 80 ετών, 90 ετών και είναι εξαιρετικά διαυγείς. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Δεν έχει να κάνει με τον βάναυσο τρόπο του Ντόναλντ Τραμπ. Υπάρχουν πολλοί βάναυσοι άνθρωποι στον κόσμο. Δεν είναι όλοι σαν τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι σαν τον Όλαφ Σολτς, τον οποίο δεν βλέπουμε καν. Όταν ο Όλαφ Σολτς ανεβαίνει στη σκηνή, είναι σχεδόν σαν να είναι μια σκιά. Δεν υπάρχει καν. Τουλάχιστον η Άνγκελα Μέρκελ έχει προσωπικότητα. Ο Όλαφ Σόλτς δεν έχει καν προσωπικότητα. Εμμανουέλ Μακρόν. Έλα τώρα. Τι είναι αυτό; Πώς η Γαλλία δημιούργησε τον Εμμανουέλ Μακρόν; Η χώρα της Γαλλικής Επανάστασης. Η χώρα της Παρισινής Κομμούνας. Η χώρα των φιλοσόφων όπως ο Ζαν Πολ Σάτρ. Η Ευρώπη δεν παράγει πια φιλοσόφους. Δεν υπάρχει κανένας Χέγκελ στη Γερμανία σήμερα. Δεν υπάρχει κανένας Σαρτ στη Γαλλία. Δεν παράγονται πραγματικοί διανοούμενοι στις Ηνωμένες Πολιτείες» προσθέτει και εξηγεί:

«Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν κάποιο σχέδιο. Δεν ξέρουν τι κάνουν. Δεν κατανοούν τη δυναμική της ανθρωπότητας. Δεν καταλαβαίνουν πώς πρέπει να υπερβείς τη φτώχεια. Δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει ένα πραγματικό σχέδιο για να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας ή να βοηθήσουμε τον κόσμο. Είδαμε την πλήρη κατάρρευση του Παγκόσμιου Βορρά κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID. Αλλά πριν από την πανδημία COVID, μετά την οικονομική κρίση του 2008 – και δεν έχουν ποτέ ανακάμψει από αυτή τη μακροχρόνια ύφεση – παρακολουθήσαμε τον Παγκόσμιο Βορρά να παλεύει με πράγματα όπως οι άστεγοι, με πράγματα όπως ο ρατσισμός, η ομοφοβία και ούτω καθεξής. Δεν έχουν κάποιο σχέδιο. Δεν έχουν νέες ιδέες. Με αυτή την έννοια, είναι παρακμιακοί. Δεν είναι μόνο επικίνδυνοι, αλλά και παρακμιακοί. Ο υπερ-ιμπεριαλισμός είναι επικίνδυνος, ναι. Δεν χτίζουν γέφυρες πια. Ξέρουν πώς να τις ανατινάζουν. Ο υπεριμπεριαλισμός είναι επικίνδυνος, αλλά είναι επίσης παρακμιακός».

«Μεταξύ 35 και 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ κάθονται σε παράνομους φορολογικούς παραδείσους. Θα είχαν τα χρήματα για να χτίσουν γέφυρες. Δεν ξέρουν πια να φτιάχνουν σχολεία. Δεν ξέρουν πια τι είναι εκπαίδευση. Δεν καταλαβαίνουν την υγειονομική περίθαλψη. Η παρακμιακή πτυχή του υπεριμπεριαλισμού είναι πολύ σημαντική για εμάς. Είναι σημαντικό για εμάς γιατί προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο, επειδή δεν έχουν έργο, ότι δεν υπάρχει μέλλον. Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι αυτό που έχεις είναι αυτό που έχεις. Αυτό που έχεις τώρα είναι αυτό που θα έχεις για πάντα. Τίποτα δεν μπορεί να βελτιωθεί. Θα πρέπει να είσαι τυχερός που έχεις αυτό που έχεις τώρα γιατί μπορεί να γίνει χειρότερο» συμπληρώνει.

Το μήνυμα της Παγκόσμιας Κοινωνικής Εναλλακτική: «Σοσιαλισμός ή καταστροφή»

«Δεν αρκεί να επικρίνουμε απλώς τον κίνδυνο και την παρακμή των παγκόσμιων ηγετών στον Παγκόσμιο Βορρά. Δεν αρκεί μόνο να τους επικρίνουμε. Είμαστε πολύ καλοί στην κριτική. Είμαστε οι καλύτεροι αντικαπιταλιστές κριτικοί. Ξέρουμε να λέμε όχι. Ξέρουμε πώς να τους πολεμήσουμε. Ξέρουμε πώς να τους λέμε όχι. Αλλά αν θέλουμε να οικοδομήσουμε το μεγαλύτερο κίνημα σε όλο τον κόσμο, πρέπει να έχουμε κάτι στο οποίο οι άνθρωποι μπορούν να πουν ναι, πρέπει να έχουμε ένα έργο. Πρέπει να έχουμε τους ανθρώπους να νιώθουν αισιοδοξία. Χρειαζόμαστε τους ανθρώπους να είναι αισιόδοξοι, όχι μόνο για το μέλλον, αλλά χρειαζόμαστε να είναι αισιόδοξοι στο έργο μας» τονίζει ο Βιτζάι.

«Πρέπει να πιστέψουν ότι ο σοσιαλισμός είναι εφικτός και απαραίτητος. Δεν αρκεί να πούμε ότι ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός. Πρέπει να πούμε ότι ο σοσιαλισμός είναι απαραίτητος. Όχι μόνο είναι απαραίτητος ο σοσιαλισμός, αλλά ο σοσιαλισμός είναι δυνατός. Αυτό πρέπει να παλέψουμε. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι δυνατός. Πρέπει να πείσουμε τον κόσμο με ένα συγκεκριμένο έργο. Πρέπει να πείσουμε τους ανθρώπους ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι απλώς μια καλή ιδέα, ότι ξέρουμε πώς να χτίζουμε σχολεία. Ξέρουμε πώς να χτίσουμε μια γέφυρα. Μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε όλα αυτά. Είναι πιθανό να υπάρχουν τα χρήματα. Ο καπιταλισμός έχει αναπτυχθεί αρκετά. Τώρα ήρθε η ώρα να κοινωνικοποιήσουμε τον καπιταλισμό» συνεχίζει.

«Έχουμε τις ιδέες. Έχουμε σχέδιο. Έχουμε ένα σχέδιο. Τι έχετε στην τσάντα σας; Αυτό το έγγραφο εναλλακτικό κοινωνικό κόσμο. Αυτό το όνειρο ενός εναλλακτικού κόσμου με τις πολλές διαφορετικές πτυχές του. Αυτό είναι ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Είναι εφικτό τώρα. Βλέπετε, οι άνθρωποι μερικές φορές υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να οικοδομήσετε το σοσιαλισμό όσο υπάρχει καπιταλισμός. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Μπορούμε να κάνετε μια αρχή τώρα, στην πραγματικότητα οι άνθρωποι το έχουν ήδη κάνει. Κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής Ένωσης, έχτιζαν τον σοσιαλισμό. Η Σοβιετική Ένωση πέτυχε πολλά στα 70 χρόνια της ύπαρξής της. Κοιτάξτε, στην κουβανική επανάσταση, η Κουβανική επανάσταση εκπαίδευσε τους πάντες. Κουβανοί, νομίζω ότι είστε οι νίντζα της επανάστασης. Είστε από άλλο πλανήτη (γέλια και χειροκροτήματα). Είστε τόσο αξιοπρεπείς άνθρωποι. Αξιοπρέπεια, αυτό σας δίνει η επανάσταση. Η κινεζική επανάσταση ξεπέρασε τη μαζική φτώχεια. Την απόλυτη φτώχεια. Κοιτάξτε τη διαφορά μεταξύ Ινδίας και Κίνας. Η Κίνα ξεπερνά την απόλυτη φτώχεια. Δεν το έχουμε κάνει αυτό στην υπόλοιπη Ασία. Δεν μπορέσαμε να το κάνουμε αυτό. Ήταν η οικοδόμηση του σοσιαλισμού τώρα που τους επέτρεψε να παρέχουν στέγαση στους ανθρώπους, που τους επέτρεψε να νικήσουν την πανδημία του COVID και ούτω καθεξής» τόνισε

«Δεν χρειάζεται να περιμένουμε στο μέλλον. Πρέπει να αρχίσουμε να χτίζουμε τον σοσιαλισμό τώρα. Στη Βενεζουέλα, για παράδειγμα, ο σύντροφος Χόρχε Αρεάζα ήταν ο υπουργός κομμούνων. Χτίστε τον σοσιαλισμό τώρα. Χτίστε τώρα την επισιτιστική κυριαρχία. Το  Κίνημα Αγροτών Χωρίς Γη έστειλε 30 τόνους τροφίμων στη Γάζα λόγω του σοσιαλισμού τους. Σύντροφοι, θέλω να διαβάσετε το κείμενο για μια Εναλλακτική Κοινωνική Ατζέντ. Χρειαζόμαστε τις ιδέες σας, τις προτάσεις σας. Αυτό είναι ένα σχέδιο, ένα πρόγραμμα που το ALBA-TCP, το Ινστιτούτο Simon και η Τριηπειρωτική παράγουν μόνο με τη βοήθειά σας. Χωρίς τη συμβολή σας, αυτό θα είναι απλώς ένα κομμάτι χαρτί. Δεν θέλουμε αυτό να είναι ένα κομμάτι χαρτί. Δεν χρειάζομαι αυτά τα χαρτιά» συνεχίζει και πετάει τα χαρτιά του το έδαφος.

«Σύντροφοι, υπάρχουν μόνο δύο επιλογές. Στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, ο Μαρξ και ο Ένγκελς έγραψαν πως είτε προχωράμε στον σοσιαλισμό είτε θα έχουμε την ανταγωνιστική καταστροφή των συγκρουόμενων τάξεων. Είτε σοσιαλισμός είτε καταστροφή. Αν κοιτάξετε τον κόσμο σήμερα, μοιάζει πολύ με ερείπια. Η Γάζα είναι ένα μέρος ερειπωμένο. 28 εκατομμύρια τόνοι συντριμμιών στη Γάζα. Εάν βάλετε όλα αυτά τα συντρίμμια στη Μεσόγειο, μπορείτε να φτιάξετε μια εντελώς νέα Γάζα. Τόσα συντρίμμια υπάρχουν από αυτόν τον βομβαρδισμό. 28 εκατομμύρια τόνοι συντριμμιών. Αυτό είναι ερείπιά. Αυτό κάνει ο υπεριμπεριαλισμός. Αυτό ξέρει ο υπεριμπεριαλισμός. Για να κάνουμε εκατομμύρια ανθρώπους να το απορρίψουν, πρέπει να πιστέψουν σε εμάς, όχι απλώς να τον απορρίψουν. Δεν μπορείτε να πηδήξετε από έναν γκρεμό αν δεν έχετε αλεξίπτωτο. Αυτό σύντροφοι είναι ο αλεξίπτωτός μας. Πρέπει να τα καταφέρουμε μαζί. Ας είναι αυτή η συνάντηση το πρώτο βήμα που κάνουμε για να ξεκινήσουμε αυτό το έργο και να αρχίσουμε να αιχμαλωτίζουμε τη φαντασία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη» κατέληξε.

ΥΓ: Θα ακολουθήσει αναλυτική παρουσίαση της ατζέντας της Συνάθροισης Παγκόσμια Κοινωνική Εναλλακτική.