σχόλιο του Ραφαήλ Παπαδόπουλου
Στην Αριστερά επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και εδραιώθηκε η τάση που είχε διαφανεί στις εθνικές εκλογές του 2023: το ΚΚΕ, με όλα τα λάθη και τις αδυναμίες του, είναι πια ο μόνος πόλος αντίστασης και οργάνωσης του αγώνα ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική ο οποίος διατηρεί την αξιοπιστία του και διευρύνει την απήχησή του στα εργατικά-λαϊκά στρώματα των μεγάλων πόλεων, ιδίως της Αθήνας και του Πειραιά.
Συνεπώς, η περαιτέρω ενίσχυσή του είναι μονόδρομος ως αριστερή απάντηση απέναντι στην ανερχόμενη άκρα Δεξιά.
Τέλος, ένα σχόλιο για τον “μεγάλο νικητή” των εκλογών, την αποχή. Ακούω από χθες φίλους, συντρόφους, μέλη και στελέχη αριστερών κομμάτων και οργανώσεων, να τονίζουν ότι πρέπει να απευθυνθούμε σε όσους απείχαν, να καταλάβουμε τη στάση τους, να τους εμπνεύσουμε και να τους κινητοποιήσουμε. Θεωρώ αυτό το “χάιδεμα” της αποχής αφελές έως ολέθριο. Αυτοί που απέχουν, ανεξάρτητα αν δίνουν ιδεολογικό πρόσημο στην επιλογή τους, αντικειμενικά ενισχύουν και νομιμοποιούν την άρχουσα τάξη, τα συμφέροντα και τις πολιτικές που υπηρετεί, τόσο αριθμητικά όσο και ουσιαστικά.
Σε μια χώρα που μαστίζεται από οικονομική, στεγαστική και υγειονομική κρίση και εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ενδέχεται να προκαλέσουν γρήγορα νέα παγκόσμια σύρραξη, δε χρειάζεται ιδιαίτερη πολιτική παιδεία ή κάποιο ξεσηκωτικό όραμα για να αναλάβουμε τη στοιχειώδη ευθύνη να πάρουμε θέση για όλα όσα επηρεάζουν τη ζωή μας αξιοποιώντας ένα από τα σημαντικότερα όπλα μας, την ψήφο, που κατακτήθηκε με αίμα και θυσίες. Η πολιτική παιδεία και το όραμα ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου αποκτώνται με την πολιτική συμμετοχή, όχι το αντίστροφο. Όσοι δεν το κατανοούν είναι άξιοι της μοίρας τους, και κανείς δεν οφείλει να τους σώσει από την πλάνη τους παρά μόνο αυτοί οι ίδιοι.