Περιμένεις το «μπουρλότο»;
Πώς στέκεσαι όταν η γειτονιά σου έχει πάρει φωτιά και μάλιστα σε δύο σημεία; (Μ. Ανατολή και Ουκρανία). Ακόμα χειρότερα, τι κάνεις όταν η χώρα σου είναι ξεκάθαρα με τους εμπρηστές; Εχεις ακόμα αντιστάσεις; Εχεις ψήγματα αλληλεγγύης για τους καταπιεσμένους; Τι έχεις να περιμένεις; Το Διεθνές Δίκαιο και τον ΟΗΕ ή μια ολοκληρωτική αντεπίθεση (κυρίως από το Ιράν) για να «γυρίσει το παιχνίδι» και να μπει τελικό μπουρλότο; Εχεις βέβαια και εσύ τα προβλήματά σου αλλά ίσως η φωτιά να είναι πιο κοντά από όσο υπολογίζεις…
Στις Πίσω Σελίδες μιλούν:
—–
Θέμης Τζήμας, δικηγόρος και διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου στο ΑΠΘ: «ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΑΛΛΑ… ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ»
Ο Θέμης Τζήμας, δικηγόρος και διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου στο ΑΠΘ, μιλά για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, την χερσαία εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο και για το πού μπορεί να οδηγηθεί αυτή η ανάφλεξη.
Ο ίδιος κάνει λόγο για έναν «σπονδυλωτό παγκόσμιο πόλεμο» με επίκεντρο το Ισραήλ το οποίο χαρακτηρίζει «τελευταίο αποικιακό σχέδιο της Δύσης», ενώ αυτή η εισβολή αποτελεί την δεύτερη φάση και μια κλιμάκωση από την πλευρά του Ισραήλ, που έχει μαξιμαλιστικές επιδιώξεις.
Επιπλέον συνδέει τις αποτυχημένες πολιτικές των ΗΠΑ στην περιοχή και την προσπάθειά τους να μετριάσουν τις συνέπειες, ενώ χαρακτήρισε την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από την Χαμάς, ως μια τελευταία προσπάθεια αντίστασης για να αλλάξει το status quo στην περιοχή καθώς στόχος των ΗΠΑ και του Ισραήλ ήταν ο «ενταφιασμός» του Παλαιστινιακού.
Επίσης συνδέει τις εξελίξεις στην περιοχή με ένα άλλο μέτωπο, αυτό της Ουκρανίας, λέγοντας ότι στόχος των ΗΠΑ είναι η ολοκλήρωση μιας παγκόσμιας αντιπαράθεσης των δυνάμεων, με την ολοκληρωτική ήττα της Ρωσίας, κάτι που όμως προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το Ισραήλ για να βάλει στο στόχαστρο, πρώτα τη Χεζμπολάχ και στην συνέχεια το Ιράν.
Παράλληλα αναφέρεται στην στάση του Άξονα του Ιράν που όπως φαίνεται δεν είναι διατεθειμένο να οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα, τονίζοντας ότι ο πόλεμος φθοράς μέσω τρίτων που φαίνεται να προτιμά, έχει περισσότερα αποτελέσματα απ’ ότι τα χτυπήματα εντυπωσιασμού, ενώ το Ισραήλ που επιδιώκει ολοκληρωτικό πόλεμο, επιθυμεί να κλιμακώσει την κατάσταση για να σύρει και τις ΗΠΑ στον πόλεμο.
Ωστόσο επισημαίνει ότι αυτή η στάση του Ιράν περιορίζει την αξιοπιστία του και αποθρασύνει περαιτέρω το Ισραήλ, το οποίο αν και υπερέχει τεχνολογικά και αεροπορικά, δεν έχει δυνατότητα για μακρόχρονες χερσαίες συγκρούσεις.
Τέλος αναφέρεται στις ΗΠΑ σημειώνοντας πως ό,τι έχει γίνει μέχρι στιγμής, έχει την οικονομική και εξοπλιστική υποστήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν και υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ πιο εύκολα θα εγκαταλείψουν την Ουκρανία παρά το Ισραήλ, ενώ μια εκλογή Τραμπ μπορεί να προκαλέσει μια «χαοτική κατάσταση», που δεν θα αλλάξει όμως ριζικά τη στρατηγική της χώρας απέναντι στο Ισραήλ.
Κλείνοντας μιλά για την εμπλοκή της χώρας μας στο ζήτημα, τονίζοντας ότι συμπεριφέρεται ως μια αποικία των ΗΠΑ και δεν υπάρχει ελληνική πολιτική για το θέμα καθώς ακολουθεί ειλημμένες αποφάσεις από το εξωτερικό ενώ καλεί τους πολίτες να δυναμώσουν το κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.