Αναλυτικά:

Σε περιβαλλοντικό κίνδυνο μπαίνει η Χίος με τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να φέρει προ τετελεσμένου τους κατοίκους του νησιού. Ξεκινάει διεθνής διαγωνισμός για εξόρυξη Αντιμονίου, το οποίο ως μέταλλο βρίσκεται στη φύση με τη μορφή τοξικού θειούχου ορυκτού. Η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει σε υπόγεια εξόρυξη, η οποία μπορεί να ρυπάνει τον ήδη επιβαρυμένο υδροφόρο ορίζοντα του νησιού και ταυτόχρονα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνουν και υπέργειες εξορύξεις, διπλά στην Αμανή, περιοχή Natura και δίπλα σε υδροθεραπευτήρια ιαματικών πηγών, δημιουργώντας ένα ευρύ εξορυκτικό πεδίο και μετατρέποντας ξανά την περιοχή σε εξορυκτική ζώνη. Οι κάτοικοι και η αντιπολίτευση του Δήμου της Χίου έχουν εναντιωθεί στην επικείμενη καταστροφή του νησιού τους.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι εξορύξεις αυτές είναι αναγκαίες γιατί το αντιμόνιο είναι βασικό ορυκτό σε κατασκευές μπαταριών, πλακέτες κυκλωμάτων, φωτοβολταϊκά, ηλεκτρικούς διακόπτες αλλά και σε στρατιωτικές εφαρμογές, όπως για την σκλήρυνση σφαιρών μολύβδου. Η Κίνα, κατείχε το μεγαλύτερο μερίδιο στην παραγωγή αντιμονίου, και ήταν βασικός προμηθευτής στην παγκόσμια αγορά. Με την πτώση της υπερπαραγωγής των ορυχείων της, τις τεταμένες σχέσεις της με τις ΗΠΑ, τον εμπορικό αποκλεισμό της Ρωσίας (επίσης προμηθευτή) και τον πόλεμο στην Ουκρανία, η ΕΕ και οι ΗΠΑ αναγκάζονται να αναπτύξουν εγχώρια αγορά. Έτσι επιθυμούν την επαναλειτουργία ορυχείων που είχαν κλείσει ήδη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: στις ΗΠΑ, το Stibnite στο Άινταχο, και στο έδαφος της Ευρώπης, τα ορυχεία της Χίου, που έπαψαν τη λειτουργία τους το 1954. Είναι προφανές ότι οι πολεμοχαρείς ΗΠΑ και ΕΕ, αδιαφορώντας για το περιβάλλον και τους κατοίκους, δίνουν προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των αναγκών της στρατιωτικής βιομηχανίας, τα σχέδια μεγάλων πολυεθνικών, αλλά και εγχώριων εταιριών που δραστηριοποιούνται στον τομέα των στρατιωτικών τεχνολογιών και της ενέργειας.

Τα όποια επιχειρήματα περί οικονομικής ανάπτυξης στο νησί, δεν ευσταθούν, όταν σε τέτοιες δραστηριότητες, χρησιμοποιείται φτηνό, εργατικό δυναμικό, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των υπερκερδών από τις αυξημένες τιμές που εξασφάλισαν οι Κινέζοι λόγω της μειωμένης προσφοράς, θα το νέμονται μεγάλες εταιρίες.

Το ΜέΡΑ25 είναι σταθερά κατά της αέναης αύξησης των ενεργειακών αναγκών, που οδηγεί στη συνεχή εξάντληση πόρων. Το συγκεκριμένο αφήγημα εξυπηρετεί τα συμφέροντα μεγάλων εταιριών και όχι των πολιτών, οι οποίοι αιμορραγούν οικονομικά και καταστρέφεται ο τόπος τους. Προτείνουμε την εξοικονόμηση ενέργειας, την κυκλική οικονομία και την ανακύκλωση (όπως για παράδειγμα των μπαταριών), που πραγματικά μπορούν να δώσουν ώθηση στις τοπικές οικονομίες.

Το ΜέΡΑ25 στέκεται στο πλάι του αγώνα των κατοίκων της Χίου, για την υπεράσπιση του τόπου τους απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης, και για μια ακόμη φορά επισημαίνει την αντίθεση του στις εξορύξεις που αφήνουν πίσω ερήμωση και οικολογική καταστροφή.