Όπως αναφέρουν: «Η επιστολή αυτή δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Παλαιστινιακή Πρωτοβουλία PACBI (Palestinian Academic and Cultural Boycott of Israel) και συντάσσεται με τις παγκόσμιες προσπάθειες για άσκηση πραγματικής πίεσης προς το Ισραήλ. Η έλλειψη πραγματικής πίεσης και λογοδοσίας του Ισραήλ οδήγησε στην σημερινή τραγική καταστροφή. Ταυτόχρονα το Μποϊκοτάζ και οι Κυρώσεις αποτελούν κρίσιμο μέσο της διεθνούς αλληλεγγύης για να σταματήσουν τα εγκλήματα του Ισραήλ και να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι τα δικαιώματά τους».

Αναλυτικά η επιστολή:

Απευθυνόμαστε σε σας ως BDS Greece, οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εντόπιες ομάδες της Κοινωνίας των Πολιτών, εργαζόμενοι στον Πολιτισμό και κινηματογραφιστές απ’ όλο τον κόσμο, που πασχίζουν να θέσουν ένα τέλος στη συνενοχή της κινηματογραφικής βιομηχανίας στη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ εναντίον 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων στη Γάζα.
Εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, διεθνή και ελληνικά δίκτυα καλούν τα κινηματογραφικά φεστιβάλ να πάρουν  θέση και ν’ απευθύνουν δημόσια έκκληση για κατάπαυση του πυρός στην Παλαιστίνη. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το μεγαλύτερο, πιο επιδραστικό κινηματογραφικό φεστιβάλ στην Ελλάδα, με μακρά ιστορία προώθησης του διεθνούς κινηματογράφου αλλά και ηθικών προτύπων, δεν έχει ανταποκριθεί μέχρι στιγμής στις εκκλήσεις μας.
Σας καλούμε να επανεξετάσετε το σύνολο των σχέσεων σας με το Ισραήλ και τους θεσμούς του και να τις τερματίσετε. Θεσμοί οι οποίοι εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στις πολιτικές του κράτους του Ισραήλ, εμπλέκονται κατά συνέπεια  και στη γενοκτονία που αυτό διαπράττει στη Γάζα.
Σας καλούμε επίσης να ακυρώσετε την προβολή του “Come Closer”, της επίσημης συμμετοχής του Ισραήλ στα φετινά Όσκαρ. Κάθε προβολή ταινίας που αντιπροσωπεύει ευθέως το κράτος του Ισραήλ, συντελεί στο ξέπλυμα του μέσω της Τέχνης – Artwashing.
Δηλώνουμε ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς ένας θεσμός που προωθεί την τέχνη και τον πολιτισμό, μπορεί να αντιτάσσεται στον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά να μην αντιδρά στο επί δεκαετίες σύστημα αποικιακής καταπίεσης του Ισραήλ και τον γενοκτονικό του πόλεμο κατά του Παλαιστινιακού λαού.
Σήμερα η ανθρωπότητα γίνεται μάρτυρας της πρώτης γενοκτονίας που μεταδόθηκε ποτέ ζωντανά, και πλέον κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Από τον Οκτώβριο 2023 μέχρι αυτή τη στιγμή, πάνω από 43.000 άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί, περισσότεροι από 101.200 έχουν τραυματιστεί, 1,9 εκατ. έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους, και υπάρχουν εκτιμήσεις ότι οι πραγματικές απώλειες ξεπερνούν τις 100.000. Περισσότερα από 17.500 παιδιά έχουν σκοτωθεί, γενιές ολόκληρες οικογενειών έχουν αφανιστεί από τους βομβαρδισμούς και τις σφαγές αμάχων σε υποτιθέμενα ασφαλείς ζώνες – καθορισμένες ως τέτοιες από το ίδιο το Ισραήλ, και όλα αυτά παράλληλα με την τρομακτική καταστροφή των πόλεων και των χωριών της Γάζας.
Η υποχρέωσή μας ν’ αντιταχθούμε στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού εντείνεται από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης όσον αφορά το συνεχιζόμενο έγκλημα της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών (Ιούλιος 2024), και το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ, το οποίο υπερψηφίστηκε με εντυπωσιακή πλειοψηφία στις 18 Σεπτεμβρίου 2024, απαιτώντας από το Ισραήλ “να τερματίσει χωρίς καθυστέρηση την παράνομη παρουσία του” στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Στην ίδια αυτή απόφαση εμπεριέχεται απαίτηση όχι μόνο απεμπλοκής κρατών, φορέων και θεσμών από οποιουδήποτε χαρακτήρα επιχείρηση που συνδράμει άμεσα ή έμμεσα το συνεχιζόμενο έγκλημα της γενοκτονίας, αλλά και παρεμπόδισης κάθε τέτοιας ενέργειας ή επιχείρησης.
Η συνεργασία όπως και η έμμεση στήριξη αλλά και η ανοχή, δεν είναι τίποτε άλλο από συνενοχή.
Καταδικαστέο είναι και το κυνήγι μαγισσών στον πολιτιστικό τομέα, όπου καλλιτέχνες και εργαζόμενοι στον πολιτισμό αντιμετωπίζουν καταστολή και αντίποινα, επειδή εκφράζουν την πίστη τους στα ανθρώπινα δικαιώματα και αντιτίθενται σε κάθε μορφή ρατσισμού και διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού. Διαμαρτυρόμαστε για τις “μαύρες λίστες” που επιστρέφουν στον πολιτισμό, την εκπαίδευση και την κοινωνική ζωή, με την επιλεκτική κατάργηση της ελευθερίας του λόγου.
Δεν είναι αργά για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης να εκδώσει δημόσια δήλωση για κατάπαυση του πυρός, και να ζητήσει να τερματιστεί πάραυτα η γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα. Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε επικοινωνία προς αυτήν την κατεύθυνση.
Την ίδια στιγμή, χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από ένα κάλεσμα για κατάπαυση του πυρός. Το κίνημα BDS, συμπεριλαμβανομένης της Παλαιστινιακής Εκστρατείας για Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ (the Palestinian Campaign for Academic and Cultural Boycott of Israel – PACBI), εμπνευσμένο από τις εκστρατείες μποϊκοτάζ που συνέβαλαν στον τερματισμό του νοτιοαφρικάνικου απαρτχάιντ, διεξάγει εκστρατεία εδώ και 20 χρόνια με καλλιτέχνες και πολιτιστικούς οργανισμούς προκειμένου να διαρρήξει τους δεσμούς με τα συνένοχα πολιτιστικά ιδρύματα του Ισραήλ, ώστε να τερματίσουν τη συνενοχή τους με το καθεστώς του απαρτχάιντ.
Η συμμετοχή στο παγκόσμιο μποϊκοτάζ θα ήταν ένα σημαντικό βήμα για το τέλος του απαρτχάιντ.  
Μας έχει γίνει γνωστό ότι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συνεργάστηκε πρόσφατα με την CoPro Israel, αγνοώντας το κάλεσμα του PACBI προς τη διεθνή κοινότητα. Η CoPro Israel, ο επίσημος φορέας για την προώθηση του Ισραηλινού Κινηματογράφου, είναι πλήρως ενσωματωμένη στον κρατικό μηχανισμό εξομάλυνσης της ισραηλινής κατοχής και εγκλημάτων. Το εκτεταμένο προπαγανδιστικό τους υλικό έχει εξαλείψει τους Παλαιστίνιους και την κατοχή πριν η ισραηλινή πολεμική μηχανή αναλάβει αυτό το έργο.
Αναμένουμε να συζητήσουμε μαζί σας αυτό το επιτακτικό ζήτημα, προκειμένου να καταδικάσουμε το ξέπλυμα μέσω της τέχνης, καθώς και την ανάγκη να διακόψουμε τους δεσμούς με τη συνένοχη CoPro Israel μέχρι να λήξει η γενοκτονία και το σύστημα του απαρτχάιντ, διασφαλίζοντας τα ίσα δικαιώματα των Παλαιστινίων και το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων.
Παρακολουθώντας το έργο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω του κινηματογράφου, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο αυτή την κομβική στιγμή να μετασχηματιστούν τα λόγια σε πράξη, τιμώντας το κάλεσμα του PACBI για παύση κάθε συνεργασίας με το Ισραήλ, ώστε να τερματιστεί η γενοκτονία, όπως έκανε πρόσφατα το AnimaSyros και όπως εκφράστηκε από τη σκηνοθέτιδα Sarah Friedland στο τελευταίο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
Υπογραμμίζουμε, τέλος και πάλι, ό,τι ένα δημόσιο κάλεσμα για μόνιμη κατάπαυση του πυρός θα ήταν κρίσιμης σημασίας για την κινηματογραφική κοινότητα στην Ελλάδα, κυρίως όμως για τον παλαιστινιακό λαό που αγωνίζεται να επιβιώσει από μία γενοκτονία.
Ελπίζουμε ειλικρινά αυτή η σημαντική συζήτηση να έχει συνέχεια και αναμένουμε την ανταπόκρισή σας.