Η εκδήλωση μεταδόθηκε από το omniatv και συμμετείχαν η Λίλα Ραγκούση, εκ των δικηγόρων υπεράσπισης του Νίκου Ρωμανού, η Κωνσταντίνα Καρτσιώτη, μέλος της Επιτροπής αλληλεγγύης για τον αγωνιστή Νίκο Ρωμανό, ο Νίκος Γιαννόπουλος από το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και ο Μάκης Μπουκουβάλας, αγωνιστής διωκόμενος το 1987 για τη γιάφκα Καλαμά.

Η Λίλα Ραγκούση, εκ των δικηγόρων υπεράσπισης του Νίκου Ρωμανού, ανέφερε πως «είμαστε πάλι στο σημείο μηδέν, όπου ένας άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με την πιο κατάφωρη αστυνομική βία» και «περνά πάλι όλη αυτή τη διαδικασία για ένα αποτύπωμα σε μία σακούλα». Η δικηγόρος προσθέτει ότι «δεν πρόλαβε να φτάσει η απάντηση της αστυνομίας 17 Νοεμβρίου το απόμευμα στην ανακρίτρια και εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης και το επόμενο πρωί συνελήφθη ο Νίκος έξω από το σπίτι του», ενώ σημειώνει πως «το διαβιβαστικό δεν είχε ούτε τα βασικά».

«Πρακτικά ό,τι υπήρχε από την πρώτη μέρα συνεχίζει να υπάρχει ως εύρημα: ένα αποτύπωμα σε μια πλαστική σακούλα» προσθέτει η δικηγόρος, λέγοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα που να το συνδέει με την υπόλοιπη δικογραφία». «Είναι αδιανόητο σε μια κοινωνία που θέλει να λέει πως έχει δικαιοσύνη, ένα αποτύπωμα σε μια σακούλα να οδηγεί σε σύλληψη, προφυλάκιση και ενδεχόμενη καταδίκη ενός ανθρώπου σε βαρύτατα κατηγορητήρια που μπορεί να τον θάψουν μέσα στη φύλακη» τόνισε.

Ο Μάκης Μπουκουβάλας, αγωνιστής διωκόμενος το 1987 για τη γιάφκα Καλαμά, είπε πως από τα πρώτα χρόνια μετά το Πολυτεχνείο «οι διωκτικές αρχές θεωρούσαν ότι οποιαδήποτε τρομοκρατική ενέργεια προέρχεται από τα Εξάρχεια». «Τα δικά μου αποτυπώματα τα είχαν συμπτωματικά από την εποχή της χούντας και κάθε φορά που γινόταν κάτι με παρακολουθούσαν», είπε ακόμα. Σχετικά με τη δική του δίωξη, ανέφερε πως είχε διωχθεί και ο ίδιος για ένα παλαμικό αποτύπωμα. Στο δικαστήριο αθωώθηκε παμψηφεί και με εισαγγελική πρόταση, ενώ αναπτύχθηκε μεγάλο κίνημα συμπαράστασης, σημείωσε, καλώντας σε κινητοποίηση του κινήματος αλληλεγγύης.

Ο Νίκος Γιαννόπουλος από το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα είπε πως «η περίπτωση του Νίκου Ρωμανού και του Αργύρη Κ. είναι μια ακραία κλασσική χωροφυλακίστικη ιστορία. Στην περίπτωσή τους, ειδικά στου Ρωμανού, διώκεται αφενός το μαχητικό παρελθόν του αγωνιστικό παρόν του, καθώς και η αύρα που έχει μείνει από τον Δεκέμβρη του 2008», καθώς είναι «ένα όραμα για την αχατογράφητη γενιά της εποχής μας που, όπως το 2008, δεν μπορεί κανείς να υπολογίσει πότε και πως θα εκραγεί, αλλά ασφυκτιά».

H Κωνσταντίνα Καρτσιώτη, μέλος της Επιτροπής αλληλεγγύης για τον αγωνιστή Νίκο Ρωμανό, είπε ότι «δεν είναι πρώτη φορά που βλέπουμε υπερδιογκωμένα κατηγορητήρια» για αγωνιστές/ριες που κινδυνεύουν με τεράστιες ποινές μέσω του τρομονόμου 187Α. Υπενθυμίζει ότι «έχουμε δει πολλές φορές συντρόφους και συντρόφισσες να σύρονται με μοναδικό στοιχείο ένα δακτυλικό αποτύπωμα και εν τέλει να καταρρέουν τα υπερδιογκωμένα κατηγορητήρια της Αντιτρομοκρατικής». Για την υπόθεση των Αμπελοκήπων αναφέρει πως συνολικά είναι ένα έωλο κατηγορητήριο, αφού τα κακουργήματα δεν πιστωποιούνται.

Ειδικά στην περίπτωση του Ν. Ρωμανού αποτυπώνεται «ένας συγκεκριμένος κοινωνικός και ταξικός συσχετισμός», αφού είναι το ίδιο πρόσωπο που στις 6 Δεκέμβρη ήταν μπροστά στη δολοφονία Γρηγορόπουλου, που βασανίστηκε από την αστυνομία το 2013 και ένα χρόνο μετά προχώρησε σε απεργία πείνας για να διεκδικήσει τη φοίτησή του.

Όπως η ίδια αναφέρει, ο Ν. Ρωμανός αποφυλακίστηκε υφ’ όρον μετά από 7 χρόνια φυλακής με συγκεκριμένους περιοριστικούς όρους που τηρούσε μέχρι τη μέρα της σύλληψής του. «Η κυβέρνηση θέλει να δώσει το μήνυμα να μην αγωνιζόμαστε απέναντι στις εγκληματικές πολιτικές. Στο πρόσωπο του Νίκου αποτυπώνεται μια ρεβάνς σε όλη τη γενιά του Δεκέμβρη» διαπιστώνει. «Χτυπάν τον Νίκο για να μας χτυπήσουν όλους» καταλήγει.