Ο Γιώργος Γρηγοριάδης συνελήφθη το 1972 και βασανίστηκε από τη Χούντα, καθώς ήταν μέλος του πρώτου παράνομου Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ Eσωτερικού. Στη μεταπολίτευση εκλέχθηκε δήμαρχος του δήμου Ηρακλείου Αττικής για δύο θητείες, ενώ ήταν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυση του μέχρι τον θάνατό του.
Ο Γιώργος Γρηγοριάδης ήταν πατέρας δύο παιδιών, της παιδοψυχίατρου Αλίκης Γρηγοριάδου και του ηθοποιού και πρώην βουλευτή του ΜΕΡΑ25 Κλέωνα Γρηγοριάδη. Υπήρξε διευθυντής της Λυρικής Σκηνής Αθηνών, ενώ ως χειρουργός γιατρός πραγματοποίησε δεκάδες χιλιάδες επεμβάσεις και είχε χαρακτηριστεί «γιατρός των φτωχών».
«Αποχαιρετούμε με οδύνη τον σύντροφο Γιώργο Γρηγοριάδη. Ο Γιώργος Γρηγοριάδης υπήρξε εξαιρετικός γιατρός, αλλά και άνθρωπος με τεράστια κοινωνική προσφορά. Βαθιά πολιτικοποιημένος, ιστορικό μέλος της Ανανεωτικής Αριστεράς, βασανίστηκε άγρια από τη χούντα, ενώ ως χειρουργός γιατρός πραγματοποίησε δεκάδες χιλιάδες επεμβάσεις και είχε χαρακτηριστεί ως “γιατρός των φτωχών”. Στη μεταπολίτευση εκλέχθηκε δήμαρχος του δήμου Ηρακλείου Αττικής για δύο θητείες, ενώ διετέλεσε και διευθυντής της Λυρικής Σκηνής Αθηνών. Ήταν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυση του κόμματος, μέχρι το θάνατό του. Ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του» αναφέρει συλλυπητήριο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Το ΜέΡΑ25 αναφέρει: «Με θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο σε ηλικία 89 χρόνων του Γιώργου Γρηγοριάδη, γιατρού-χειρουργού, αντιστασιακού της Χούντας, δημάρχου στη Μεταπολίτευση στον δήμο Ηρακλείου Αττικής για δύο θητείες, αντιπρόεδρου για χρόνια της Λυρικής Σκηνής, μέλους της Κ.Ε του ΚΚΕ εσωτερικού και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιος φεουδάρχη της Δράμας, πέρασε από τους πρώτους στη σχολή του τότε Βασιλικού Ναυτικού για να ξεφύγει από το οικογενειακό του περιβάλλον όπως ο ίδιος εξομολογούνταν, απ’ όπου αποτάχθηκε με την επιβολή της Δικτατορίας για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Παραπέμφθηκε αργότερα σε δίκη και βασανίστηκε από το καθεστώς των συνταγματαρχών. Στη Μεταπολίτευση εκλέχτηκε δυο φορές δήμαρχος στον δήμο Ηρακλείου Αττικής, όπου άφησε ισχυρό το αποτύπωμά του στα αυτοδιοικητικά δρώμενα, καθώς και αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας.
Πρωτοπόρος γιατρός στις χειρουργικές μεθόδους που χρησιμοποιούσε, με μεγάλη έγνοια για τους ασθενείς του, άνθρωπος με αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό. Προσωπικότητα πολυσχιδής και ανήσυχη, με πνεύμα επίμονο, με υψηλή καλλιέργεια, άθεος, αυθεντικός αποστάτης της τάξης του, έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του στον κομμουνισμό ως επιδιωκόμενο και στην αρχή “προσφέρω ό,τι μπορώ και παίρνω ότι χρειάζομαι”. Παραμονή Χριστουγέννων “επιστρέφει στο Σύμπαν”, δίχως να έχει ανάγκη “κανέναν κερατά”, όπως έλεγε στους βασανιστές του. Συλλυπητήρια στους οικείους του και στον αγαπημένο μας σύντροφο και γιο του, Κλέωνα Γρηγοριάδη».