Αναλυτικά:

«Η μία όψη αυτών είναι γεωπολιτική.
Τα σχέδια του Τραμπ για τον Καναδά, τη Γροιλανδία, τον κόλπο του Μεξικού και τη διώρυγα του Παναμά συνιστούν αναγγελία μιας βίαιης μεταβολής της μορφής του σημερινού κόσμου.
Και σε αυτές εγγράφεται και η εμφατική του υποστήριξη στην ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου.
Διάφοροι αφελείς ή ενδόμυχα τραμπιστές υποστήριζαν ότι η εκλογή του θα έφερνε το βιαστικό τέλος των περιφερειακών πολέμων.
Ήδη έχουν διαψευστεί.
Η δεύτερη όψη είναι κοινωνική: ο παγκόσμιος τραμπισμός απελευθερώνει την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου.
Το διάγγελμα του Μαρκ Ζούκεμπεργκ και οι δραστηριότητες του Ίλον Μασκ μας θυμίζουν ότι οι πολυεθνικοί κολοσσοί ξέρουν ποια πολιτική εξυπηρετεί κάθε στιγμή τα συμφέροντά τους.
Ο Ίλον Μασκ είναι ο βασικός κήρυκας της σύγχρονης μαύρης αντίδρασης: παράγει και διακινεί fake news, ελέγχει πλατφόρμες ενημέρωσης, υποστηρίζει στη Γερμανία τα εγγόνια του Χίτλερ, απειλεί εκλεγμενες κυβερνήσεις, επιτίθεται στα εργατικά δικαιώματα, εμφανίζει τους μετανάστες ως εγκληματίες, συντονίζει ένα παγκόσμιο δίκτυο συνωμοσιολόγων και μετα-φασιστών.
Και φυσικά έχει υποστηρικτές στη χώρα μας. Το αρχικό δειλό ρεύμα υποστήριξης στον Τραμπ στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας εξελίσσεται σε κυρίαρχο, ενώ κυβερνητικά στελέχη και εγχώριοι ακροδεξιοί αναζητούν ένα δίαυλο επικοινωνίας με τον Μασκ.
Η Ελληνική Λύση έφτασε στο σημείο να τον προσκαλέσει στο κοινοβούλιο.
Πρώτη και μόνη η Νέα Αριστερά είπε το αυτονόητο: ανεπιθύμητος!
Αυτό εξόργισε τον κ. Βελόπουλο που εκτόξευσε εναντίον μας τα γνωστά: ότι είμαστε «προδότες» και «εχθροί του έθνους».
Δεν μας ενοχλεί καθόλου. Έτσι αντιδρά πάντα η ακροδεξιά όταν η Αριστερά της αφαιρεί το «λαϊκό» προσωπείο και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο: ότι είναι αμετανόητοι φασίστες που βάζουν πλάτη στις ολιγαρχικές ελίτ».