Η Greenpeace International κατέθεσε στις 11 Φεβρουαρίου μήνυση σε ολλανδικό δικαστήριο κατά της αμερικανικής εταιρείας ορυκτών καυσίμων Energy Transfer, στην πρώτη χρήση της Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προστατεύει φορείς και πολίτες από αγωγές SLAPP. Η Διεθνής Greenpeace επιδιώκει να ανακτήσει όλες τις ζημιές και τα έξοδα που υπέστη ως αποτέλεσμα των αλλεπάλληλων, αβάσιμων αγωγών της ET, με τις οποίες η εταιρεία ζητά εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από τη διεθνή και την αμερικανική Greenpeace.
«Η αγωγή ύψους 300 εκατομμυρίων δολαρίων της Energy Transfer κατά της Greenpeace International – απλώς και μόνο επειδή υπέγραψε μια ανοιχτή επιστολή μαζί με περισσότερους από 500 άλλους πολίτες και φορείς – είναι υποψήφια για την πιο κραυγαλέα υπόθεση SLAPP σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό την καθιστά κατάλληλη για να δοκιμαστεί η νέα Oδηγία της ΕΕ κατά των αγωγών SLAPP. Αν εφαρμοστεί η νέα νομοθεσία, θα στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στους εταιρικούς τραμπούκους. Η ατιμωρησία τελειώνει. Αυτή θα είναι μια νίκη που θα τονώσει το ηθικό της κοινωνίας των πολιτών στην ΕΕ αλλά και θα αποτελέσει μια λύση για όσους μάχονται το φαινόμενο SLAPP αλλού», δήλωσε ο Daniel Simons, Νομικός Σύμβουλος της Διεθνούς Greenpeace.
Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου, από το 2017 η Greenpeace στις ΗΠΑ υπερασπίζεται τις «θρασύτατες» αγωγές της ET, που κατατέθηκαν στον απόηχο των διαμαρτυριών του 2016 κατά του αγωγού Dakota Access Pipeline υπό την καθοδήγηση των αυτόχθονων πολιτών της περιοχής, τις οποίες η ET ισχυρίζεται ότι ενορχήστρωσε η Greenpeace. Η πρώτη μήνυση της ET κατατέθηκε σε ομοσπονδιακό δικαστήριο βάσει του νόμου RICO – του νόμου περί επιρροής και δωροδοκίας οργανώσεων από εκβιαστές, ενός ομοσπονδιακού νόμου των ΗΠΑ που έχει σχεδιαστεί για τη δίωξη της δραστηριότητας της μαφίας. Η υπόθεση απορρίφθηκε, με τον δικαστή να δηλώνει ότι τα αποδεικτικά στοιχεία υπολείπονταν “κατά πολύ” από αυτά που απαιτούνταν για τη δημιουργία μιας υπόθεσης RICO. Η ET κατέθεσε αμέσως νέα αγωγή όπου ανακύκλωνε παρόμοια επιχειρήματα σε πολιτειακό δικαστήριο της Βόρειας Ντακότα, τα οποία πλέον έχει “πακετάρει” ως αξιώσεις για δυσφήμιση, συνωμοσία και άλλα αδικήματα. Η δίκη έχει οριστεί να ξεκινήσει στις 24 Φεβρουαρίου. Η Βόρεια Ντακότα δεν διαθέτει νομοθεσία κατά του SLAPP, κάτι που σημαίνει ότι η Greenpeace δεν θα ανακτούσε τα έξοδά της στο ακέραιο μετά από μια νίκη – ένα ζήτημα που επιδιώκει να θεραπεύσει η αγωγή που κατέθεσε τώρα η GPI.
Οι αγωγές της Energy Transfer είναι ξεκάθαρα παραδείγματα αγωγών SLAPP (Strategic Lawsuits Against Public Participation). Όπως όλες οι SLAPP, είναι μια προσπάθεια να θάψουν σε τεράστια δικαστικά έξοδα τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και τους ακτιβιστές, να τους ωθήσουν προς την πτώχευση και τελικά να φιμώσουν όσους διαφωνούν.
«Η υπόθεση αυτή αποτελεί κομβική στιγμή στον αγώνα κατά των SLAPP. Για πάρα πολύ καιρό, οι ισχυρές εταιρείες χρησιμοποιούσαν καταχρηστικές αγωγές για να φιμώσουν τους επικριτές τους και να σπαταλήσουν τους πόρους των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Επικαλούμενη την Οδηγία της ΕΕ κατά των SLAPP, η Greenpeace όχι μόνο υπερασπίζεται τον εαυτό της αλλά δημιουργεί ένα προηγούμενο που θα μπορούσε να προστατεύσει ακτιβιστές, δημοσιογράφους και συμμάχους παντού. Μια νίκη θα στείλει ένα ισχυρό μήνυμα: αυτοί που χρησιμοποιούν το νομικό σύστημα ως όπλο για να καταπνίξουν τις διαφωνίες και τις διαμαρτυρίες, θα λογοδοτήσουν», δήλωσε η Emma Bergmans, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του CASE και σύμβουλος πολιτικής της Free Press Unlimited.
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, η Διεθνής Greenpeace με έδρα την Ολλανδία επικαλείται το ολλανδικό δίκαιο περί αδικοπραξιών και κατάχρησης δικαιωμάτων, καθώς και το Κεφάλαιο V της Οδηγίας της ΕΕ, που εκδόθηκε το 2024, το οποίο προστατεύει τις οργανώσεις που εδρεύουν στην ΕΕ από αγωγές SLAPP εκτός ΕΕ και τους δίνει το δικαίωμα αποζημίωσης Η Οδηγία, σε συνδυασμό με την ισχύουσα ολλανδική νομοθεσία, ανοίγει τον δρόμο για την Greenpeace να επιδιώξει αποζημίωση κατά τριών οντοτήτων του εταιρικού ομίλου της ET, και συγκεκριμένα κατά των Energy Transfer LP, Energy Transfer Operating LP και Dakota Access LLC, για τη ζημία που υπέστη και συνεχίζει να υφίσταται ως αποτέλεσμα των αγωγών SLAPP και των σχετικών ενεργειών στις ΗΠΑ[4]. Η Διεθνής Greenpeace έστειλε στην Energy Transfer επίσημη ειδοποίηση τον Ιούλιο του 2024, καλώντας την να αποσύρει την αγωγή της στη Βόρεια Ντακότα και να καταβάλει αποζημίωση, προειδοποιώντας για νομικές ενέργειες[5]. Η Energy Transfer αρνήθηκε να το πράξει.
Η Οδηγία της ΕΕ κατά των αγωγών SLAPP τίθεται σε ισχύ εν μέσω εκτεταμένης κατάχρησης των νομικών συστημάτων από τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων για τη στοχοποίηση περιβαλλοντικών φορέων και άλλων επικριτών, κάτι που αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης τάσης αύξησης των SLAPP. Μια έκθεση του Συνασπισμού κατά των SLAPP στην Ευρώπη (CASE) κατέγραψε 1.049 αγωγές SLAPP στην Ευρώπη κατά την περίοδο 2010-2023, με 166 αγωγές να έχουν ξεκινήσει το 2023[6]. Οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων Shell, Total και ENI έχουν επίσης καταθέσει αγωγές SLAPP κατά της Greenpeace τα τελευταία χρόνια, με τις προσπάθειες της Shell και της Total να φιμώσουν την οργάνωση να έχουν καταλήξει σε ήττα για τις εταιρείες.
Ο Συνασπισμός ''Εγκρίνω Αξιοπρέπεια'' είναι Προοδευτικός Συνασπισμός - όχι Αριστερός - και αυτή η πολυσυλλεκτικότητα του είναι η δύναμη του. Περιλαμβάνει την Προοδευτική ''Κοινωνική Σύγκλιση από όπου προέρχεται και ο υποψήφιος Πρόεδρος του Συνασπισμού, το Κομμουνιστικό Κόμμα, την Κοινή Δύναμη, το Πράσινο & Περιφερειακό FREVS, τα Ακροαριστερό ''Κοινά'' και ''Δημοκρατική Επανάσταση'', το Κόμμα Ανθρωπιστικής Δράσης, το Κίνημα UNIR, καθώς και ανεξάρτητους υποψήφιους από τον Προοδευτικό Χώρο, ιθαγενείς και ακτιβιστές!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στον Προοδευτικό Συνασπισμό του Apruebo Dignidad!
Ας ελπίσουμε να γίνουν ομαλά οι εκλογές και η μετάβαση στο μετα-Πινοσετ πολιτικό σύστημα. Μπορεί να γίνει το φωτεινό ιστορικό παράδειγμα και πρότυπο πολιτικής αλλαγής. Από την άλλη ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος μιας νέας χούντας στη Χιλή.
Κάποιοι συσσχολιαστές επιμένουν να μην έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Η οποία πραγματικότητα προσφέρει τις παρακάτω εκ της πραγματικότητας αυστηρά καθορισμένες επιλογές :
. Καπιταλισμός.
Πριν πόσα χρόνια έχει ανατραπεί ο Πινοτσέτ?
Πόσες και τι πολιτικής ιδεολογίας κυβερνήσεις έχουν κυβερνήσει την Χιλή από τότε?
Πόσα ήταν τα θύματα του Πινοτσέτ σε σχέση με τον κάθε τριτοτεταρτο αριστερό δικτάτορα της εποχής? (Δεν μιλάμε καν για σύγκριση με τους υπερπαίκτες αριστερούς δικτάτορες , με αυτούς του πάγκου μιλάμε)
Συμπέρασμα: μάγκες στην αριστερά, μας τα έχετε πρήξει με την Χιλή όλα αυτά τα χρόνια, μας τα έχετε κάνει μπαλόνια με την Χιλή.
Η κάθε σύγκριση του Πινοτσέτ και των εγκλημάτων του , με αντίστοιχα τα εγκλήματα αριστερών δικτατόρων είναι σαν να συγκρίνεις τον λόφο του Φιλοπάππου με τα Ιμαλάια.
Το να βγαίνει η αριστερά να λέει και να λέει και να ξαναλέει για τον Πινοτσέτ όλα αυτά τα χρόνια, είναι ο ορισμός του "είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα."
O έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται: https://www.youtube.com/watch?v=TAS7FjwUqRY&ab_channel=APArchive
Είναι εξαιρετικά υπεραπλουστευτικό και λανθασμένο να εφαρμόζεται η προκρούστεια ερμηνευτική κλίνη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Το κύριο στοιχείο του καθεστώτος Πινοσέτ δεν είναι η επιβολή από τα έξω. Αντιθέτως, είναι η επιβολή από τα μέσα. Η πλειονότητα των Χιλιανών ψήφιζαν με σημαντικές πλειοψηφίες τους δεξιούς συνασπισμούς μέχρι τώρα και αγαπούν τον Πινοσέτ τους. Θα δούμε αν αυτό αλλάξει και για πόσο.
Τελευταία φορά που διάβασα για τη χιλή, θυμάμαι ότι η πλειονότητα των Χιλιανών είχαν ψηφίσει τον Αλλιέντε και του ανέθεσαν τη διακυβέρνηση της χώρας τους. Τον Πινοσετ δεν θυμάμαι να τον διάλεξε κανείς. Παρόλα αυτά ο δεύτερος κατέληξε στην ηγεσία της χώρας και ο πρώτος νεκρός. Μιλάμε λοιπόν για επιβολή καθεστώτος με τα όπλα. Το σημαντικό κάθε επιβολής με τα όπλα δεν είναι αν στηρίζεται από τον κόσμο ή όχι, είναι ότι στηρίζεται από τα όπλα. Ποτέ λοιπόν δεν θα μάθουμε το μέγεθος της υποστήριξης του νεοφιλελεύθερου φασισμού του Πινοσέτ "από τα μέσα". Πχ αν θα κέρδιζε σε μια εκλογική αναμέτρηση. Αντιθέτως, η υποστήριξη "από τα έξω" είναι πασίγνωστη σε όποιον γνωρίζει στοιχειώδη ιστορία.
Όσο για το τι επικρατούσε στη δημόσια ζωή μετά το πραξικόπημα του Πινοσετ να μου επιτρέψεις να το αμφισβητώ. Τις απανταχού στον κόσμο χούντες, μετά την επιβολή τους, σχεδόν πάντα φαίνεται ότι ο λαός τις στηρίζει. Ίσως να παίζει κάποιο ρόλο το γεγονός ότι όσοι δεν τις στηρίζουν είναι στο χώμα, ή στο εξωτερικό, ή κρύβονται ή απλά δεν μιλούν.
Και με το καθεστώς Πινοσέτ σίγουρα δεν έπαιζες
Το πολιτικό καθεστώς στη Χιλή λειτουργεί με έναν πολυσυλλεκτικό τρόπο συνεργασιών μικρών και μεγάλων κομμάτων. Ο Αλιέντε κατάφερε να συνασπίσει ένα προοδευτικό κοινό σε μια περίοδο πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και να ενσωματώσει μετριοπαθή μικρομεσαία στρώματα. Το κόμμα της λαϊκής ενότητας κατέβηκε με ένα πρόγραμμα μετριοπαθές προκειμένου να το καταφέρει αυτό. Σε κάποια σημεία περισσότερο φιλεργατικό και σε κάποια μετριοπαθές με υποσχέσεις για τα μεσαία στρώματα. Μικρομεσαία στρώματα, καθώς και οπισθοδρομικά και θρησκόληπτα κατώτερα στρώματα, απέσυραν τη στήριξη στον Αλιέντε. Από τότε μέχρι και πρόσφατα οι συντηρητικές δεξιές δυνάμεις κυβερνούν τη χώρα και λαμβάνουν τη στήριξη της πλειοψηφίας. Αυτό συμβαίνει άλλωστε περίπου σε όλες τις χώρες του κόσμου. Μπορεί ο ίδιος ο Πινοσέτ επισήμως να έχει απωλέσει την αίγλη του, όμως ο συντηρητικός πληθυσμός θεωρεί το δικτατορικό καθεστώς αναγκαίο κακό και στο ζύγι του πιστώνει περισσότερα θετικά από αρνητικά. Αυτό δεν αφορά απλώς τους βαθύπλουτους και ακροδεξιούς. Μιλάμε για μια ευρεία στήριξη σε λαϊκό επίπεδο.
Αφού όλος ο κόσμος είναι με το ναι...εεε...με τον Πινοσέτ!
Φίλε, το καθεστώς του Πινοτσέτ έχει ανατραπεί δεκαετίες τώρα. Για αυτές τις δεκαετίες μετά από την ανατροπή του καθεστώτος Πινοτσέτ μιλάει ο φίλος πιο πάνω.
Ο Πινοσέτ δεν έχει κερδίσει ποτέ σε εκλογές και το καθεστώς του δεν ανατράπηκε ποτέ.
Έχασε στο δημοψήφισμα 88 και τις εκλογές το 90. Ωστόσο παρέμεινε πρόεδρος μέχρι το 90 και αρχηγός του στρατού μέχρι το 98.
Ο στρατός και η αστυνομία παραμένει μέχρι σήμερα υπό τον έλεγχο και το δόγμα του συστήματος Πινοσετ (εσωτερικός εχθρός).
Ο Πινοσετ ποτέ δεν κατηγορήθηκε ή εκδιώχθηκε στην/από την Χιλή.
Η ισχύς και η δολοφονική καταστολή του στρατού και της αστυνομίας ενάντια στους χιλιανούς ήταν και είναι τόσο ισχυρή που παρέμεινε και παραμένει στην εξουσία.
Το κυριότερο, το Σύνταγμα της Χιλής, παραμένει το ίδιο από την επιβολή της χούντας Πινοσετ.
Αυτή είναι η μεγάλη στιγμή στην ιστορία της Χιλής, να αλλάξει το σύνταγμα, να ανατρέψει το καθεστώς Πινοσετ τώρα, 30 χρόνια μετά την "πτώση" του.
Η Χιλή είναι η πιο πλούσια και η πιο ανεπτυγμένη χώρα της λατινικής αμερικής. Ο πλούτος, η χλιδή και η ομορφιά της Χιλής είναι απαράμιλλή.
Επίσης είναι η χώρα με την μεγαλύτερη ανισότητα στον πλανήτη.
Ένα προσωπικό παράδειγμα ανισότητας, ο μισθός μου ως επισκέπτης ερευνητής σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Χιλής ήταν 4000$, ενώ ο μισθός καθηγητή σχολείου (πτυχιούχος, μεσαία τάξη) ήταν λιγότερο από 400$.
Τα πάντα είναι ιδιωτικά, παιδεία, νερό, ασφαλιστικό, ορυκτός πλούτος.
Υπάρχει μια υπερπολυτελής αστική τάξη που απολαμβάνει ακραίο πλούτο και την προστασία του στρατού/αστυνομίας, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία δεν έχει πρόσβαση στην παιδεία, μισθοί πείνας, δεν παίρνουν σύνταξη κτλ.
Οι νεολαία εξεγέρθηκε πάλι το 19 και οι μεσήλικες-ηλικιωμένοι-γονεις τους υποστήριξαν με συντριπτική πλειοψηφία, παρά τους δεκάδες νεκρούς και τους εκατοντάδες βαριά τραυματισμένους και ανάπηρους. Γιατί το ιδιωτικό ασφαλιστικό κατέρρευσε και είδαν μετά από μια ζωή σκληρής εργασίας, να μη μπορούν να πάρουν σύνταξη. Σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο η εξέγερση του 19 θα οδηγούσε σε ανατροπή της κυβέρνησης. Όχι όμως στη Χιλή. Γιατί ο στρατός/αστυνομία έχει πολιτικό δικαίωμα (και κανένα ενδοιασμό) να δολοφονεί/βασανίζει/ακρωτηριάζει τους πολίτες που διαφωνούν/αντιστέκονται/εξεγείρονται.
Βεβαίως να πούμε ότι τα ΜΜΕ στη Χιλή έχουν τον ίδιο ρόλο όπως εδώ, αλλά ακόμα πιο ακραία.
Αυτό που συμβαίνει στη Χιλή τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι, από την δική μου ματιά, το πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός στον πλανήτη, ένα πρότυπο εξέγερσης και πολιτικού μετασχηματισμού σε μια πλούσια και εξελιγμένη χώρα.
Viva Chile!
Δε θα αλλάξει τώρα το Σύνταγμα της Χιλής. Είναι μια διαρκής διαδικασία που ξεκίνησε με τις Εκλογές για την Συντακτική Συνέλευση τον περασμένο Μάιο όπου πάνω από τα 2/3 των πολιτών στήριξαν Ριζοσπάστες, Προοδευτικούς, Ανεξάρτητους, Αριστερούς και Ιθαγενείς, πετυχαίνοντας έτσι το να εξασφαλίσουν την διαμόρφωση ενός Προοδευτικού Συντάγματος που θα αφήνει πίσω του την χούντα του Πινοτσέτ.
Τον Ιούλιο του 2022 όπου θα έχει τελειώσει τις εργασίες της η Συντακτική Συνέλευση, οι πολίτες θα ψηφίσουν σε δημοψήφισμα τις αλλαγές!
Αυτά που γράφετε είναι γνωστά αλλά δεν απαντάνε στο θέμα. Φυσικά και η Χιλή ζει υπό το κράτος και τον φόβο του Πινοσετικού καθεστώτος και εννοείται πως είναι πολύ σημαντικό αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Κανείς δεν είπε το αντίθετο. Τουλάχιστον εγώ.
Το προτυπο ακραιο καπιταλιστικο συστημα της Χιλης, βασισμενο στην ιδιωτικοποιηση ολων των πορων κ υποδομων και εφαρμοσμενο με το δογμα της κρατικης καταστολης, χρεωκοπησε.
Στο καθεστως Πινοσετ η παιδεια, η υγεια, το ασφαλιστικο, οι ορυκτοι ποροι, ιδιωτικοποιηθηκαν, ενω το κρατος με τη μορφη του στρατου κ της αστυνομιας επεβαλαν με τη βια αυτο το καθεστος εμπορευματοποιησης των κοινωνικων κ φυσικων πορων της χωρας.
Ομως χρεωκοπησαν! Οχι οι πλουσιοι. Η μεσαια ταξη φτωχοποιηθηκε. Κ υποστηριξαν την εξεγερση κ την αλλαγη.
Σε ολα τα δημοψηφισματα που ακολουθησαν το 19 τα ποσοστα υπερ των αλλαγων του πολιτικου συστηματος κ του συνταγματος ηταν 70-80%, εναντια στην κυβερνηση και κυριως εναντια στα ΜΜΕ που υποστηριζουν λυσαλεα το καθεστος Πινοσετ με ακραια παραπληροφορηση κ ψευτικες δημοσκοπησεις . Το Σαντιεγκο εξελεξε για πρωτη φορα κουμουνιστρια δημαρχο!
Ο φοβος εσπασε. Εσπασε πανω σε νεκρους διαδηλωτες κ χρεωκοπημενους μικροαστους
Μπράβο μπράβο μπράβο! Ενα βημα πιο μπροστά από το υπολοιπο ροζ κυμα.
οι ομορφιες της πατριδας μας εκαναν τον πινοσετ για χαρη της να εγκαταλειψει την χιλη