«Χαρακτηριστικά ανέφερε: το καθένα ή τα φοιτητά κα. Αργότερα δήλωσε καθαρά πως είναι fan του κοινωνικού κονστρουκτιβισμού, δηλαδή μιας θεωρίας που αντιστρέφει την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω», κατακρίνει τον συμπεριληπτικό λόγο του καθηγητή το τρανσφοβικό κείμενο της πανεπιστημιακής οργάνωσης του ΚΚΕ.

Χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που προσιδιάζουν σε ακροδεξιό, υποτιθέμενο «αντι-woke» λόγο, η ΚΝΕ γράφει στο στρανφοβικό της κείμενο: «Η θεωρία του λεγόμενου αυτοπροσδιορισμού είναι αντιδραστική, στόχος της είναι να προσδιορίζουμε την ύπαρξη και την κοινωνική και ταξική μας θέση με ιδεαλιστικά, υποκειμενικά κριτήρια».

Αποκορύφωμα ίσως του ρατσιστικού και αντιεπιστημονικού λόγου είναι η σύνδεση του αυτοπροσδιοριμού με ψυχικές ασθένειες. Χαρακτηριστικά, στο κείμενο διαβάζουμε πως «η αναπαραγωγή σάπιων ιδεολογημάτων ντυμένων με τον μανδύα του προοδευτισμού, επιδιώκουν να συσκοτίσουν και να νομιμοποιήσουν τα ζητήματα ψυχικής υγείας που διογκώνονται στο πλαίσιο του εκμεταλλευτικού συστήματος που προσφέρει στους νέους μόνο ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον».

Αμφισβητώντας την επιστημονική γνώση σχετικά με την κοινωνική κατασκευή του διπόλου άνδρας – γυναίκα, η ΚΝΕ υποστηρίζει πως υπάρχει κάποια «αντικειμενική πραγματικότητα» χωρίς όμως να εξηγεί ποια είναι αυτή. «Η ΚΝΕ καλεί κάθε νέο επιστήμονα να γνωρίσει την αντικειμενική πραγματικότητα, τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας για να μπορέσει συνειδητά και σχεδιασμένα να δράσει για να κάνει καλύτερη πραγματικά πολιτισμένη την κοινωνία» αναφέρει σε ένα κλίμα αντιδραστικού «βιολογισμού».

Ζωγραφίζοντας την εικόνα μιας υποτιθέμενης απειλής από το δικαίωμα των ανθρώπων στον αυτοπροσδιορισμό, η ΚΝΕ συνεχίζει πως η ευημερία της κοινωνίας δεν μπορεί να έρθει μέσω της θετική ψυχολογίας,  «δηλαδή πως είμαστε ό,τι αισθανόμαστε, είμαστε παζλ με κομμάτια τις πολλαπλές μας ταυτότητες, όπως απροκάλυπτα μας διδάσκουν στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν νέους και νέες ευάλωτους στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».

Το άκρως τρανσφοβικό κείμενο που υιοθετεί ακροδεξιά επιχειρήματα καταλήγει ότι «ο καπιταλισμός δεν θεραπεύεται, μόνο ανατρέπεται» και κάνει λόγο για «επαναστατική προοπτική».

Μια αντι-πρόταση! του Αντί της Σιωπής Ρεβάνς, οσον αφορά το ρατσιστικό / ομοτρανσφοβικό κείμενο που μοιραζε η ΠΚΣ/ΚΝΕ.

Η φοιτητική συλλογικότητα «Αντί της Σιωπής» τονίζει ότι «μας προβλημάτισε έντονα το κείμενο που μοίρασε η ΚΝΕ στο τμήμα της Ψυχολογίας, στο οποίο κατακρίνει την χρήση ουδέτερων αντωνυμιών από καθηγητή, ενώ αποκάλεσε την χρήση τους “αντιεπιστημονική”, – συνδέοντας μάλιστα την υιοθέτησή τους με προβλήματα ψυχικής υγείας!».

«Η χρήση ουδέτερων αντωνυμιών αμφισβητεί αυτό το δίπολο άντρας-γυναίκα του δυτικού κόσμου. Δεν μας διαχωρίζει, αλλά αναδεικνύει ακριβώς την έμφυλη καταπίεση που δεχόμαστε, μας κινητοποιεί συλλογικά ενάντια στην πατριαρχία» συμπληρώνουν οι/τα φοιτητές/τριες/α.

«Δεν είμαστε μόνο θυληκότητες και κουηρ, είμαστε ταυτόχρονα και φοιτητές και εργαζόμενες. Συλλογικά δίνουμε τους αγώνες μας, απέναντι στα μέτρα που φέρνουν στις σχολές μας και διαλύουν την προοπτική και καθημερινότητά μας εντός κι εκτός σχολών, απέναντι στις άθλιες συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουμε και τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, απέναντι στην καταστολή, απέναντι στην πατριαρχία» καταλήγει το κείμενο της Ρεβανς.

Αναλυτικά:

«Ως φοιτητ(ρι)ες/α, τα τελευταία χρόνια βιώνουμε στο πετσί μας την ακρίβεια, την επισφάλεια, αλλά και τις αλλαγές στα πανεπιστήμιά μας, με φανερή κατρακύλα στους περισσότερους τομείς.
Ταυτόχρονα όμως ζούμε σε καθημερινή βάση τις συνέπειες της πατριαρχίας, από τα απλά σχόλια ή καποιον που μας ακολουθεί στον δρόμο, μέχρι τις κακοποιητικές συμπεριφορές και τις διαρκείς γυναικοκτονίες.

Οι νίκες που έχουμε πετύχει, αν και σημαντικές, διαρκώς υπονομεύονται από το δικαστικό σύστημα, αλλά και το ίδιο το κράτος.

Το μακρύ χέρι της πατριαρχίας είναι αυτό που μας οπλίζει με την ρητορική μίσους και τις διακρίσεις, στο σπίτι, στην δουλειά, στις σχολές μας.

Το φεμινιστικό και λοατκι+ κίνημα εδώ και δεκαετίες είναι αυτό που δίνει αγώνες για να μπορούμε ως θηλυκότητες και κουηρ άτομα να ζούμε ελεύθερα, όσο ελεύθερα μπορούμε να ζούμε σε ένα σύστημα που θρέφει την πατριαρχία.

Από την εξέγερση του stonewall στην Νέα Υόρκη, μέχρι τις μικρές καθημερινές μάχες που δίνουμε κάθε μέρα απέναντι σε γονείς, εργοδότες, και σε ολόκληρη την κοινωνία, είναι ξεκάθαρο πως παλεύουμε μέχρι και σήμερα για να μπορούμε να ζήσουμε, και όχι απλά να επιβιώσουμε.

Μας προβλημάτισε, λοιπόν, έντονα το κείμενο που μοίρασε η ΚΝΕ στο τμήμα της Ψυχολογίας, στο οποίο κατακρίνει την χρήση ουδέτερων αντωνυμιών από καθηγητή, ενώ αποκάλεσε την χρήση τους “αντιεπιστημονική”, – συνδέοντας μάλιστα την υιοθέτησή τους με προβλήματα ψυχικής υγείας!

Είναι αδιανόητο όσο οι διακρίσεις και οι επιθέσεις απέναντι σε λοατκι+ άτομα διαρκώς αυξάνονται, να μιλάμε για μια τάχα αντικειμενική πραγματικότητα, επιστημονικά αποδεδειγμένη, όπου το φύλο προσδιορίζεται βιολογικά. Και αν θέλουμε να αναφερθούμε στην επιστήμη, ακόμη και μελέτες στηρίζουν πως το φύλο δεν είναι κάτι το στέρεο που περιορίζεται στο καθαρά αρσενικό και θηλυκό. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και τα ίντερσεξ άτομα, που γεννιούνται με ανατομικά χαρακτηριστικά που δεν χωράνε στο δίπολο άντρας-γυναίκα, αλλά αναδεικνύουν πως πρόκειται περισσότερο σαν φάσμα)

Η χρήση ουδέτερων αντωνυμιών αμφισβητεί αυτό το δίπολο άντρας-γυναίκα του δυτικού κόσμου. Δεν μας διαχωρίζει, αλλά αναδεικνύει ακριβώς την έμφυλη καταπίεση που δεχόμαστε, μας κινητοποιεί συλλογικά ενάντια στην πατριαρχία.

Στην πραγματικότητα, το ζήτημα δεν είναι βιολογικό, αλλά πολιτικό! Η ίδια η έννοια της “φύσης” και της “βιολογίας” χρησιμοποιούνται για να ελέγξουν τα σώματά μας, να περιορίσουν τα δικαιώματά μας και να μας εγκλωβίσουν σε έμφυλους ρόλους που μας καταπιέζουν! Βλέπουμε έτσι πως τέτοιες ομοφοβικές και τρανσφοβικές αντιλήψεις περί βιολογικού φύλου και “ψυχικά ασθενών” δεν μπορούν να στηριχθούν πουθενά!

Αντίστοιχα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου η ακροδεξιά βρίσκει συνεχώς έδαφος στην κοινωνία, αναπαράγοντας επικίνδυνες ρητορικές και στερεότυπα. Είναι απαράδεκτο μια υποτίθεται αριστερή δύναμη στο Πάντειο να χρησιμοποιεί τα όπλα στο οπλοστάσιο του αντιπάλου, υιοθετώντας τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα με τα οποία η ακροδεξιά επιτίθεται στα δικαιώματα των θυληκοτήτων και των λοατκι+ ατόμων! Τέτοια φρασεολογία μόνο ως ρητορική μίσους μπορεί να χαρακτηριστεί!

Είναι επίσης απαράδεκτο που ενώ καθηγητές μας έχουν ταχθεί δίχως ίχνος ντροπής υπέρ του κράτους – δολοφόνου του Ισραήλ , ή ενώ μένουν άπραγοι ενάντια στο μέτρο των διαγραφών και την καταστολή στις σχολές μας, η πρώτη δύναμη του φοιτητικού μας συλλόγου να στοχοποιεί καθηγητή επειδή απλώς χρησιμοποιεί συμπεριληπτικό λόγο!

Το κάνουμε ξεκάθαρο: μέσα στις σχολές μας δεν υπάρχει χώρος για ομοφοβία, τρανσφοβία, ή οποιαδήποτε άλλη μορφή καταπίεσης. Διεκδικούμε το πανεπιστήμιό μας να είναι ένας χώρος ασφαλής, συμπεριληπτικός, στον οποίο θα μπορούμε να χτίζουμε δίκτυα αλληλεγγύης και να είμαστε εκεί η μία για το(ν) άλλο(ν). Θέλουμε να ζούμε ελεύθερα από κάθε στερεότυπο, χωρίς ο φόβος να καθορίζει την ύπαρξή μας. Καταγγέλλουμε κάθε είδους σεξιστική/ ομοτρανσφοβική συμπεριφορά στον φοιτητικό μας σύλλογο!

Δεν είμαστε μόνο θυληκότητες και κουηρ, είμαστε ταυτόχρονα και φοιτητές και εργαζόμενες. Συλλογικά δίνουμε τους αγώνες μας, απέναντι στα μέτρα που φέρνουν στις σχολές μας και διαλύουν την προοπτική και καθημερινότητά μας εντός κι εκτός σχολών, απέναντι στις άθλιες συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουμε και τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, απέναντι στην καταστολή, απέναντι στην πατριαρχία.

Δεν είναι καμία ελεύθερη μέχρι να είμαστε όλες!»