Το Σωματείο των εργαζομένων στο εργοτάξιο στο Ελληνικό αναφέρει:
«Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις έχασε τη ζωή του εν ώρα εργασίας από πτώση από μεγάλο ύψος. Ο συνάδελφος ήταν ένας νέος άνθρωπος 27 χρονών ο οποίος δούλευε στο εργοτάξιο του “Little Athens” που την κατασκευή έχει αναλάβει απευθείας η ίδια η “Lamda” μέσω της θυγατρικής της “Lamda CBU”. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία που στο εργοτάξιο που έχει την ευθύνη ανατράπηκε σκαλωσιά πέρυσι τον Μάρτιο και μόνο από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα επειδή δεν δούλευαν εκείνη την ώρα εργαζόμενοι.
Πρόκειται για τον δεύτερο θάνατο εργαζομένου μέσα σε λίγες μέρες. Το μοτίβο πλέον γνωστό, Σάββατο απόγευμα μετά από συνεχόμενες ημέρες εργασίας και υπερωριακής απασχόλησης. Δεν πρόκειται απλά για ένα τυχαίο ή μεμονωμένο γεγονός, αλλά ένα ακόμη επεισόδιο στη μακρά αλυσίδα ατυχημάτων ή παραλίγο ατυχημάτων – προπομπών για ένα πιο σοβαρό ατύχημα, όπως δυστυχώς και έγινε. Να σημειώσουμε ότι η “Lamda” δεν ειδοποίησε την Επιθεώρηση Εργασίας ως όφειλε και αυτή ήρθε για έλεγχο κατόπιν αποφασιστικής παρέμβασης του σωματείου. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της δουλειάς Δευτέρα με Κυριακή που έχει επιβάλει η εργοδοσία στο Ελληνικό για να βγουν τα χρονοδιαγράμματά της».
Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας: Νέο εργοδοτικό έγκλημα στο πολυδιαφημισμένο εργοτάξιο
Η Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας «καταγγέλλει το νέο εργοδοτικό έγκλημα στο πολυδιαφημισμένο εργοτάξιο της LAMDA Development στο Ελληνικό, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας συνάδελφος οικοδόμος».
Όπως προσθέτει «η κατάσταση στους χώρους δουλειάς συνιστά ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα εις βάρος των εργαζομένων. Η επιβολή της 13ωρης εργασίας, που επικύρωσε με νόμο στη Βουλή η κυβέρνηση, είναι το έδαφος για να πολλαπλασιαστούν τα εργοδοτικά εγκλήματα. Η μεγαλοεργοδοσία μετρά επιχειρηματικά σχέδια, μπίζνες και κερδοφορία και η εργατική τάξη σακατεμένους και σκοτωμένους εργαζόμενους. Αυτό είναι το «θαύμα» των επενδύσεων και της ανάπτυξης, που μπροστά στα κέρδη, η ζωή και η ασφάλεια των εργαζομένων δεν υπολογίζονται. Το ωράριο εργασίας τεντώνεται, τα μέτρα ασφάλειας και υγείας γίνονται λάστιχο και προσαρμόζονται στις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας. Οι μηχανισμοί ελέγχου για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας είναι ανενεργοί αφενός λόγω έλλειψης προσωπικού και αφετέρου λόγω αντεργατικού πλαισίου, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να κάνει ό, τι θέλει, όπως θέλει, όποτε το θέλει.Δουλειά συνεχόμενα, χωρίς ρεπό και ξεκούραση, με εξαντλητικά καθημερινά 12ωρα, απλήρωτες υπερωρίες, για να πιαστούν τα χρονοδιαγράμματα. Καμιά ασφάλεια στην εργασία»
H Oμοσπονίδα τονίζε ότι «απάντηση σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα μπορούν να δώσουν μόνο οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους. Συσπειρωμένοι στα σωματεία τους, με πλαίσιο πάλης που αντιστοιχεί στις ανάγκες τους»