Της Ματίνας Παπαχριστούδη
Τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην κρατική, αυτή που όλοι θα θέλαμε να είναι δημόσια, τηλεόραση είναι αδύνατον να περιγραφούν. Από την αλλαγή της διοίκησης ως και την πρόσληψη των γενικών διευθυντών, των δεκάδων συμβούλων σε θέσεις Π.Ε.Θ με ειδικό καθεστώς μισθοδοσίας μεταξύ 2.000 και 4.000 ευρώ, στο εσωτερικό του ραδιομεγάρου εκτυλίσσεται μια γιγάντια, χαοτική και απόλυτα καταστροφική για την ίδια την κρατική τηλεόραση, επιχείρηση χειραγώγησης. Του ιδίου του Μέσου καταρχήν. Με στόχο την ένταξη του στον επίσης γιγάντιο μηχανισμό του Μουεζίνη της μνημονιακής ενημέρωσης και πληροφόρησης.
Στην περίπτωση της ΕΡΤ ωστόσο αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η παρεχόμενη ενημέρωση προς το κοινό. Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζουν οι ρόλοι, οι θέσεις, τα πρόσωπα, ευθέως ανάλογα με τη δύναμη και την παρέμβαση που απαιτούν και έχουν τα τρία κόμματα της μνημονιακής κυβέρνησης, η Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Με απλά λόγια, αφενός ισχύει η ποσόστωση στο διορισμό γενικών διευθυντών, διευθυντών, προϊσταμένων, συμβούλων, γραμματέων, και λοιπών σε ποσοστά που συμφωνήθηκαν κεντρικά. Αφετέρου κάθε νεο-προσληφθείς, ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι, έχει ρόλο φερέφωνου προς το κόμμα που τον επέλεξε και τον διόρισε.
Ίσως για αυτό με τόσο μεγάλη ευκολία, χωρίς καμία ανησυχία πως θα χαρακτηριστούν «εγκάθετοι», ακούγονται δημόσια σε συσκέψεις εκπομπών και δελτίων ατάκες όπως «να μεταφερθεί στη Ρηγίλλης πως τον αποδόμησα τον Βενιζέλο»… Δηλαδή με άλλα λόγια, άξιος ο μισθός τους. Και ενώ η μετατροπή της ΕΡΤ από Μέσο κρατικής (και όχι δημόσιας) ενημέρωσης σε παραμάγαζο βολέματος των τριών πολιτικών κομμάτων της κυβέρνησης έχει καταγγελθεί εντός και εκτός Βουλής, μένει εκτός αντιπολιτευτικής ατζέντας τόσο για τα κόμματα της αριστεράς όσο και για τους ίδιους του εργαζόμενους και τους φορείς τους, η παρουσία και ο ρόλος της ΕΡΤ.
Ως Μέσο εξυπηρέτησης της δημόσιας ενημέρωσης, ουδέτερης, αποστασιοποιημένης. Αλλά και ως Μέσο ψυχαγωγίας. Η σαρωτική τριτοκομματική επέλαση στο ραδιομέγαρο έχει ήδη σφραγίσει την προηγούμενη περίοδο διοίκησης (επί Θ. Παπαγεωργίου Λ.Ταγματάρχη) σαν το ολιγόχρονο διάλειμμα στην ιστορία των ομφάλιων λώρων της ΕΡΤ με την κυβερνητική εξουσία. Πολύ σύντομα θα αναφέρουμε πως η κρατική τηλεόραση ως εταιρεία όχι μόνο έχασε τα κέρδη των 60 εκατ. ετησίως που παρουσίασε στην τρόικα και το υπουργείο Οικονομικών τα δυο τελευταία χρόνια (κέρδη προερχόμενα από απολύσεις, μειώσεις μισθών, εξαφάνιση τηλεοπτικού προγράμματος, καθυστέρηση πρόσληψης συμβασιούχων). Αλλά θα εμφανίσει στο τέλος του έτους ζημιές εξαιτίας της «κλοπής» των εσόδων από το ανταποδοτικό τέλος ύψους 75 εκατ. ευρώ.
Κυοφορείται νέα μείωση αποδοχών στο τακτικό προσωπικό, τη στιγμή που συνεχίζονται οι προσλήψεις γενικών και διευθυντών, όπως και των γραμματέων τους, με αμοιβές άνω των 2.000 ευρώ. Σχεδιάζεται η υφαρπαγή και λεηλασία των κτιριακών υποδομών και της ακίνητης περιουσίας της, όπως το κτίριο στην Κατεχάκη, ναι αυτό με τα υπερσύγχρονα ψηφιακά τηλεοπτικά στούντιο που κατασκευάστηκαν τα τελευταία χρόνια με κόστος άνω των 2 εκατ. ευρώ. Προγραμματίζεται η αφαίρεση συχνοτήτων από την κρατική τηλεόραση προς όφελος των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Πολλοί παρατηρούν πως με τα νέα πρόσωπα που προσλαμβάνονται ή επιστρέφουν στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, καταγράφεται και η επιστροφή στην προηγούμενη «αμαρτωλή» και πολλαπλώς ελεγχόμενη από εισαγγελείς και δικαστήρια, περίοδο διοίκησης επί Ν.Δ και Θ.Ρουσόπουλου.
Μάλλον δεν είναι τόσο απλό. Στον τομέα της ενημέρωσης εντολείς είναι πλέον στελέχη τριών κυβερνητικών κομμάτων με τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και φατρίες. Στον τομέα της ψυχαγωγίας κυριαρχούν ομάδες και συμφέροντα. Και στον τομέα της λειτουργίας εξαφανίζεται σταδιακά η ανεξαρτησία της κρατικής τηλεόρασης ως αυτόνομου Μέσου προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων, τηλεοπτικών και άλλων. Μετά από αυτή την επέλαση φοβούμαστε πως η ΕΡΤ θα παραμείνει ένα άδειο κέλυφος χωρίς δραστηριότητες και υπηρεσίες. Εύκολο θύμα στην τροικανή πολιτική να βάλει λουκέτο. Αφού πλέον θα είναι αχρείαστη.
Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς