Είτε με μείωση των επιδομάτων, αρχής γενομμένης με το επίδομα γάμου, είτε μέσω ατομικών συμβάσεων που αναμένεται να κατακλύσουν την αγορά, είτε τέλος, με επιχειρησιακές συμβάσεις που θα υπογραφούν υπό το φόβο των μαζικών απολύσεων, οι μισθοί αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω. 

Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να ενταχθεί η λήξη των 42 κλαδικών συμβάσεων εργασίας που άνοιξε το δρόμο της μισθολογικής μείωσης για τουλάχιστον 600.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα  οι οποίοι θα δεχθούν πιέσεις το επόμενο τρίμηνο ώστε να αποδεχθούν ατομικές συμβάσεις με απολαβές που θα φθάνουν ως τα έσχατα όρια των 586 ευρώ που ορίζει ακόμα η Εθνική Σύμβαση Εργασίας. 

Η καθοδική πορεία των μισθών που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, αναμένεται κορυφωθεί εντός τριετίας. Στην περιβόητη «ρήτρα ανταγωνιστικότητας», ήρθε να προστεθεί, με το Μνημόνιο 3 μια νέα ρήτρα, αυτή της ευθυγράμμισης μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η αρχή έγινε με τη μείωση των μισθών στα ειδικά μισθολόγια, και έπεται συνέχεια, μέσω της εναρμόνισης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. 

Τη ρήτρα της συγκρίσιμης ευθυγράμμισης (ή ανταγωνιστικής υποτίμησης σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Μητρόπουλο) με τις χώρες της Κεντρικής και Ν.Α. Ευρώπης την προβλέπει το Μνημόνιο 2. Πρόκειται για μια διαρκή και μόνιμη ρήτρα ανεξάρτητα από την πορεία της οικονομίας και της βιωσιμότητας του χρέους. Θα λειτουργεί μέσω του νέου μηχανισμού που αναμένεται να ενεργοποιήσει το υπουργείο Εργασίας, εντός του Απριλίου. 

Η δεύτερη ρήτρα προβλέπεται στην τρίτη επικαιροποίηση του Μνημονίου,  και προβλέπει ότι οι μισθοί του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. 

Η σταδιακή ολοκλήρωση αυτής της ρήτρας, θα γίνει μέσα σε τρία χρόνια. 

…Και στο βάθος ατομικές συμβάσεις

Περισσότερα στο δημοσίευμα του capital.gr