Το ThePressProject αποτελείται από ανθρώπους που απεχθάνονται τις θεωρίες παγκόσμιας συνωμοσίας. Προσωπικά είμαι σίγουρος ότι οι αμερικάνοι πάτησαν το πόδι τους στο φεγγάρι, ότι ο Elvis έγινε σκουλικοτροφή και ότι ακόμα και αν μαζευτούν σε ένα μυστικό δείπνο επτά αδελφές μόνο κάτι καλό μπορεί να συμβεί. Ωστόσο η υπόθεση με το WikiLeaks και η τρομακτική επιδρομή που έχει δεχτεί από τη μέρα δημοσίευσης των αμερικανικών διπλωματικών τηλεγραφημάτων σε αναγκάζει να γίνεις καχύποπτος.
Μετά την εκδίωξή του WikiLeaks από τους servers του Amazon (που όπως πολύ εύστοχα σχολιάζει ο John Naugton στον Guardian πρέπει να αλλάξει το μότο του σε «εδώ μπορείς να δημοσιεύσεις ότι σου αρέσει – αρκεί να έχει την κυβερνητική έγκριση»), ακολούθησε ένας πόλεμος που στόχο είχε τη μη χρηματοδότηση του οργανισμού με τους Money Bookers, Paypal, Post Swiss Bank, MasterCard και Visa να παγώνουν η μία μετά την άλλη τους λογαριασμούς του WikiLeaks. Το διεθνές δίκτυο εθελοντικής χρηματοδότησης δέχτηκε μεγάλο πλήγμα και για πρώτη φορά είδαμε ότι ακόμα υπάρχουν ισχυρότατα εργαλεία που μπορούν να ελέγξουν το internet.
Αυτή η πρωτοφανής δράση προκάλεσε φυσικά και μια φοβερή (και ελπιδοφόρα κατά την άποψή μου) αντίδραση. Περισσότεροι από 250.000 χρήστες του διαδικτύου προσέφεραν οικιοθελώς τους υπολογιστές τους για επιθέσεις DDOS προς τους μεγαλύτερους πολέμιους του WkikiLeaks. Το να ρίχνεις για 4 ώρες τον διαδικτυακό τόπο της MasterCard δεν είναι και λίγο πράγμα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν καταφέρνεις να διαρρήξεις και το σύστημα online πληρωμών και να την αναγκάσεις να το κατεβάσει, χάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια σε ελάχιστον μόνο χρόνο.
Η φοβερή αυτή επίδειξη ισχύος των Anonymous, του πλέον δραστήριου και άναρχου group χακτιβιστών, προκάλεσε και την αντίδραση του Twitter που προσπάθησε να αμυνθεί για την μη εμφάνιση του hashtag #wikileaks στα trends (υπηρεσία που παρουσιάζει τις λέξεις κλειδιά που γίνονται «μόδα») την ημέρα της σύλληψης του Julian Assange (αλλά και τις προηγούμενες ημέρες).
Στο επίσημο blog του Twitter η Carolyn Penner ανάρτησε απάντηση με τίτλο «To Trend or Not to Trend…» με το οποίο προσπαθεί να προλάβει την προαναγγελθείσα επίθεση των Anonymous αναφέροντας: «Από τότε που παρουσιάσαμε τα Trends το καλοκαίρι του 2008 μια πολύ συχνή ερώτηση που δεχόμαστε είναι η «γιατί η Χ λέξη δεν είναι trend;». Η ερώτηση αυτή έχει επανέλθει σε διάφορες περιπτώσεις όπως για τα #justinbieber, #adamlambert και τα #flotilla, #iranelection και #demo2010.» Καλή ερώτηση, ας δούμε και την απάντηση: «Το twitter trends παράγεται αυτόματα από ένα αλγόριθμο που προσπαθεί να ανακαλύψει τα θέματα που συζητούνται πολύ τώρα σε σχέση με το παρελθόν. Ο σχεδιασμός του έχει γίνει ώστε να βοηθηθεί ο κόσμος να μαθαίνει τα πιο έκτακτα από τα έκτακτα γεγονότα σε όλο τον κόσμο σε πραγματικό χρόνο. Για να το θέσω αλλιώς το twitter επιβραβεύει την καινοτομία περισσότερο από την δημοσιότητα».
Πολύ καλή και η απάντηση λοιπόν. Το μόνο πρόβλημά της είναι ότι αυτό ήταν το επιχείρημα εναντίων του twitter και όχι υπέρ του. Η απάντηση της Penner σε κάνει να αναρωτιέσαι με ποιανού τη μεριά είναι. Πιστεύω προσωπικά πως η απάντηση του Twitter είναι ουσιαστικά δήλωση ενοχής και παραδοχής.
Έχω δύο απαντήσεις να δώσω στο twitter: Η μία είναι απλή: Αν η ο αλγόριθμος που έχετε φτιάξει δεν κατάφερε να θεωρήσει ως trend hashtag τις λέξεις WikiLeaks και Assange την ημέρα που δημοσιεύτηκαν 2.8 εκατομμύρια σχετικά twits τότε αλλάξτε αλγόριθμο.
Η δεύτερη απάντηση είναι πιο μαθηματική και απαιτεί μερικές λέξεις παραπάνω:
Ας δούμε τι μας λέει η Penner. Trend δεν είναι το πιο δημοφιλές αλλά αυτό που είναι δημοφιλές και ταυτόχρονα πολύ πιο δημοφιλές απ’ ότι ήταν στο παρελθόν.
Όπως και ο blogger Bubbloy (στον οποίο οφείλονται κάποια στοιχεία από αυτά που θα παραθέσω) επισκέφτηκα το γνωστό trendistic.com. Είναι ένα πολύ απλό στατιστικό εργαλείο στο οποίο το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να εισάγεις το hashtag που επιθυμείς για να δεις τα στατιστικά εμφάνισής του.
Την ημέρα που το #wikileaks δεν ήταν trend αυτά που το κέρδισαν (στην παγκόσμια έκδοση) ήταν τα: #TheWalkingDead(promoted), #thingsimiss, #noonelikesyoubecause, #rappersthatmightbehomeless, #vnenuelanbiebs, #felizcumpledulcemaria, #vh1 divas κ.λπ.
Αν λοιπόν βάλουμε σε μια συγκριτική αναζήτηση αυτές τις λέξεις κλειδιά σε σχέση μαζί με το Wikileaks τότε θα έπρεπε να τα δούμε να υπερτερούν αν όχι σε δημοφιλία, τουλάχιστον από άποψη «εκρηκτικότητας» της εμφάνισής τους
Ουπς. Το #WikiLeaks φαίνεται να υπερτερεί λιγάκι… Αλλά μήπως το twitter έχει δίκιο; Μήπως δεν είναι πια μόδα επειδή είχε ήδη εμφανιστεί τις προηγούμενες ημέρες;
Η απάντηση είναι όχι. Το WikiLeaks δεν ήταν «στη μόδα» καμία μέρα αυτού το μήνα, ή μάλλον έχει να εμφανιστεί από τις 21 Αυγούστου, οπότε και έμεινε στα trends για μία ώρα και 45 λεπτά. Μήπως όμως για αυτό δεν εμφανίστηκε αυτή τη φορά;
Η απάντηση είναι όχι. Ας δούμε την ιστορία του hashtag #oilspill (Το hashtag που χρησιμοποιήθηκε μετά την διαρροή πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικού φέτος το καλοκαίρι).
Το #oilspill παρόλο που ποτέ δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο τη δυναμική του #wikileaks παραμένει στα trends για 18 ημέρες, 11 ώρες και 45 λεπτά. Από την αρχή του χρόνου το #wikileaks καταφέρνει να μείνει στην ίδια θέση για 1 ημέρα, 3 ώρες και 30 λεπτά.
Και μια και το αναφέρει το ίδιο το twitter ας δούμε και το #flotilla που επίσης είχε μερικά προβλήματα με τη μόδα:
Το συγκρίνω με το #inception, την γνωστή ταινία που συζητήθηκε αρκετά στο Twitter, τόσο που έμεινε στα trends τις εξής μέρες και για τις εξής ώρες:
• 07-13-2010 για 7 ώρες και 44 λεπτά
• 07-14-2010 για 4 ημέρες, 16 ώρες και 14 λεπτά
• 07-18-2010 για 4 ημέρες, 13 ώρες και 44 λεπτά
• 07-23-2010 για 2 ημέρες, 9 ώρες και 58 λεπτά
• 07-25-2010 για 17 ώρες και 15 λεπτά
• 07-26-2010 για 4 ημέρες, 19 ώρες και 18 λεπτά
• 07-31-2010 για 20 ώρες και 33 λεπτά
• 08-1-2010 για 4 ημέρες, 10 ώρες και 32 λεπτά
• 08-5-2010 για 2 ημέρες, 11 ώρες και 30 λεπτά
• 08-8-2010 για 18 ώρες
• 08-9-2010 για 1 day, 1 hour και 45 λεπτά
• 08-10-2010 για 21 ώρες και 25 λεπτά
• 08-11-2010 για 1 day και 45 λεπτά
• 08-12-2010 για 21 ώρες και 45 λεπτά
• 08-13-2010 για 13 ώρες και 29 λεπτά
• 08-14-2010 για 10 ώρες και 15 λεπτά
• 08-15-2010 για 1 day, 13 ώρες
• 08-16-2010 για 17 ώρες
• 08-17-2010 για 1 day, 4 ώρες και 30 λεπτά
• 08-18-2010 για 13 ώρες και 44 λεπτά
• 08-19-2010 για 1 day, 16 ώρες και 8 λεπτά
• 08-21-2010 για 19 ώρες και 39 λεπτά
• 08-22-2010 για 21 ώρες και 29 λεπτά
• 08-23-2010 για 9 ώρες και 45 λεπτά
• 08-24-2010 για 8 ώρες και 19 λεπτά
• 08-25-2010 για 14 ώρες
• 08-26-2010 για 30 λεπτά
Παρακάτω παρουσιάζω τις μέρες και ώρες που εμφανίστηκε στα trends το #flotilla:
Μπορώ να συνεχίσω να παρουσιάζω νούμερα και γραφικά για πάντα αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η απάντηση του Twitter είναι ατυχής. Δεν ισχυρίζομαι ότι υποχρεωτικά το twitter κλήθηκε να πάρει κάποια μέτρα ή αυτολογοκρίθηκε αλλά είμαι σίγουρος ότι η συγκεκριμένη απάντηση της υπεύθυνης επικοινωνίας, Carolyn Penner, μπάζει.
Το twitter στην Αμερική αποτελεί ένα site με πολύ μεγαλύτερη απήχηση και σημασία απ’ ότι σε εμάς ακόμα. Έχουμε παρουσιάσει στο παρελθόν από το TPP κάποιες αναφορές για τη συζήτηση που έχει ανάψει εκεί περί του αν οι υπάλληλοι των ΜΜΕ έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα και το Twitter. Μάλιστα πριν από λίγους μήνες κεντρική παρουσιάστρια ειδήσεων σε μεγάλο αμερικανικό δίκτυο έχασε τη δουλειά της όταν απεύθυνε αποχαιρετιστήριο χαιρετισμό σε μέλος της Χεζμπολάχ από τον οποίο είχε πάρει συνέντευξη στο παρελθόν και τον οποίο είχε εκτιμήσει.
Η απάντηση του twitter μοιάζει με απάντηση 10χρονου που την πατάει από το άγχος και αρχίζει και μαρτυράει σκανταλιές που δεν είχε υποπτευθεί κανείς. Προσωπικά μετά το κομμάτι περί #flotilla, #demo10 (το ξεσήκωμα των Άγγλων φοιτητών), κ.λπ. είμαι πεπεισμένος ότι και τότε κάποιος είχε βάλει κάπου το χεράκι του.
Έτσι για πρώτη φορά σκέφτομαι ότι όταν twitter δέχτηκε την παράκληση του Barack Obama να αναβάλει διαδικασία συντήρησης που συνέπιπτε με την μετεκλογική ταραχή στο Ιράν το ζουμί ήταν στο ποιος παρακαλούσε και όχι στο τι ζητούσε. Ίσως θα έπρεπε να δοκιμάσει και το Ιράν στις επόμενες εκλογές να παρακαλέσει το twitter για κάτι, να δούμε τι θα γίνει.