43773
Το όραμα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης πήρε σάρκα και οστά με τη δημιουργία της Δι@ύγειας, της διαδικτυακής πύλης στην οποία αναρτούνται όλες οι αποφάσεις των φορέων του δημοσίου. Για την ακρίβεια, πήρε τη σάρκα και τα οστά της ετοιμόρροπης αυτής κατασκευής, γιατί στην πραγματικότητα η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τέτοιο τρόπο που όταν λειτουργεί (σπανίως δηλαδή) να δίνει μπερδεμένα αποτελέσματα. Έτσι, είναι πιο εύκολο να παρομοιάσεις την κρατική αυτή ιδέα με την κόπρο του Δι@υγεία (ή κάπως έτσι).
Η μηχανή αναζήτησης η οποία έχει αποθηκευμένες περισσότερες από 7,6 εκατομμύρια αποφάσεις, δεν διαθέτει την στοιχειώδη τεχνολογία που διδάσκεται στις σχολές προγραμματισμού ενώ τα αποτελέσματα της αναζήτησης (όταν λειτουργεί) είναι συχνά άσχετα και ανακατεμένα. Επιπλέον, η ιστοσελίδα σε αφήνει να περιηγηθείς στις πρώτες 200 αποφάσεις κάθε επιχειρούμενης αναζήτησης, κάνοντας αδύνατη μια συστηματική ερευνητική δουλειά.
Για το λόγο αυτό, το TPP δημιούργησε ένα δικό του σύστημα, αποθηκεύοντας όλες τις δημοσιευμένες αποφάσεις και έχει πλέον τη δυνατότητα να προχωρήσει σε ένα άκρως αποκαλυπτικό data mining. Μπορεί η εφαρμογή μας να μην κοστίζει 1.5 εκατομμύριο ευρώ, όπως η Δι@ύγεια, αλλά σύντομα θα δείτε τις δυνατότητές της.
Από μια απλή επισκόπηση των αποφάσεων βγάζουμε ένα σωρό ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Βρίσκουμε, για παράδειγμα, ότι οι συμβάσεις για τα μεγάλα δημόσια έργα αναγράφουν άλλα ποσά από αυτά που τελικά δαπανούνται, ότι 10-12 εταιρίες αναλαμβάνουν το 80% των έργων, αλλά και σε χαμηλότερα κλιμάκια ανακαλύπτουμε δεκάδες σπασμένα έργα σε απευθείας αναθέσεις. Διαπιστώνουμε ότι εταιρίες συμβούλων συνεχίζουν να πουλάνε ακριβά τη γνώμη τους, αλλά εντοπίζουμε και δαπάνες πολλών χιλιάδων ευρώ για ιστοσελίδες που δεν υφίστανται. Βρίσκουμε εταιρίες που αναλαμβάνουν σχεδόν αποκλειστικά τα έργα της περιφέρειας, στην οποία περιφερειάρχης είναι συγγενικό πρόσωπο του εργολάβου.
Η Δι@ύγεια λειτουργεί πλήρως μόλις τρία χρόνια. Μιλάμε για τα τρία χρόνια που βρισκόμαστε σε κρίση. Άρα, η έρευνα που γίνεται, αφορά την διακυβέρνηση μιας χώρας στην εντατική. Και καθώς φαίνεται, οι παλιές ασθένειες είναι σαν τις ιώσεις – όλο και πιο ανθεκτικές.