Το άρθρο έχει τίτλο: «Η έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα κάνει λάθος. Η ΕΕ τα έκανε ακόμη χειρότερα» και σημειώνει ότι είναι σωστή η κριτική που διατύπωσε το ΔΝΤ ότι η ΕΕ καθυστέρησε πολύ τη χορήγηση βοήθειας στην Ελλάδα και την απόφαση για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
 
Το άρθρο εστιάζει στη χαμηλή κεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών, η οποία απειλεί, όπως αναφέρει, όχι μόνο την Ελλάδα αλλά όλη την περιφέρεια της Ευρώπης.
 
Ο Τζόνσον σημειώνει ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες λειτουργούν με πολύ μικρό μετοχικό κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να έχουν πολύ μικρή δυνατότητα απορρόφησης ζημιών. Οι Ευρωπαίοι, προσθέτει ο αρθρογράφος, ζουν με τον φόβο ότι θα έχουν μια δική τους στιγμή, αντίστοιχη με αυτή της Lehman Brothers.
 
Για το λόγο αυτό, συνεχίζει, όταν προτάθηκε για πρώτη φορά η σημαντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οικονομική ελίτ της Ευρωζώνης αντέδρασε ενωμένη.
 
Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι αξιωματούχοι ήταν μεταξύ εκείνων που ανησυχούσαν περισσότερο από το τι θα συνέβαινε, αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε ή προχωρούσε σε μία συντεταγμένη αναδιάρθρωση. Ακόμη και οι χειρότερες αμερικανικές τράπεζες, ισχυρίζεται ο Τζόνσον, είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες.
 
Διαχείριση ρίσκου
 
«Η Deutsche Bank, η BNP Paribas και η Credit Agricole συνήθως λειτουργούν με ένα μετοχικό κεφάλαιο μεταξύ 50 δισ. δολάρια και 100 δισ. δολάρια, ενώ έχουν ισολογισμούς πάνω από 2,5 τρισ. δολάρια. Η διαχείριση του κινδύνου είναι κακή σε αυτές τις τράπεζες και από τις εποπτικές τους αρχές» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
 
Ο Τζόνσον σημειώνει ότι στην έκθεσή του για την Ελλάδα το ΔΝΤ εμποδίζεται να πει όλη την αλήθεια, λόγω της μεγάλης συμμετοχής των ευρωπαϊκών χωρών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου.
 
«Είναι η γαλλική και η γερμανική κυβέρνηση που πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνες για την ένταση της ύφεσης στην Ελλάδα – και τον υπερβολικό βαθμό ταλαιπωρίας που επιβλήθηκε στους ευάλωτους πολίτες σε όλη την περιφέρεια της Ευρωζώνης. Πολλά είναι τα λόγια για αλληλεγγύη, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αποφάσεις για τη μακροοικονομική πολιτική καθοδηγήθηκαν από μία μη σοφή προσέγγιση όσον αφορά το τραπεζικό σύστημα» σημειώνει ο Τζόνσον.