Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου του αμερικανικού στρατού σε επιστολή του προς το Κογκρέσο απαριθμεί τις διαφορετικές επιλογές για μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση για εμπλοκή των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων παραμένει μια πολιτική επιλογή.
Στην επιστολή του, η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, ο στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσι παρουσιάζει στον πρόεδρο της επιτροπής της Γερουσίας για τις ένοπλες δυνάμεις Καρλ Λέβιν, πέντε διαφορετικά σενάρια, από την παροχή πληροφοριών και την εκπαίδευση στο χειρισμό των όπλων ως την ανάπτυξη στρατιωτών, οι οποίοι «θα πραγματοποιήσουν επίθεση για την ασφάλεια» των περιοχών στις οποίες βρίσκονται τα χημικά όπλα του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-'Ασαντ.
“Η απόφαση ν' αποσταλούν Αμερικανοί στρατιώτες στη Συρία είναι μια πολιτική απόφαση, την οποία το έθνος μας έχει εμπιστευτεί στους πολιτικούς ηγέτες του», τονίζει ο Αμερικανός στρατηγός.
Ο Ντέμπσι προειδοποιεί για τις επιπτώσεις μιας εμπλοκής στις συγκρούσεις: «Από τη στιγμή που θα δράσουμε, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τη συνέχεια. Θα είναι δύσκολο να αποφύγουμε μια μεγαλύτερη εμπλοκή».
Η Ουάσινγκτον από την έναρξη των συγκρούσεων περιορίζεται στη χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας και στην παροχή «μη θανατηφόρας» υποστήριξης προς τους αντάρτες. Η κυβέρνηση Ομπάμα υποσχέθηκε ωστόσο τον Ιούνιο αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς τους αντάρτες, μετά τις κατηγορίες που διατύπωσε για χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς 'Ασαντ.
Ανάμεσα στα σενάρια που παρουσίασε ο Αμερικανός στρατηγός, είναι και αυτό των αεροπορικών επιθέσεων με στόχο την αντιαεροπορική άμυνα του καθεστώτος, καθώς και τις ναυτικές, αεροπορικές και πυραύλικές δυνάμεις του.
“Μια τέτοια επιλογή, που θα απαιτούσε εκατοντάδες πλοία και αεροσκάφη, θα κόστιζε, ανάλογα και με τη διάρκειά της, δισεκατομμύρια δολάρια», υπογραμμίζει στην επιστολή του.
Μια άλλη επιλογή είναι η επιβολή ζώνης απαγόρευσης των πτήσεων για να μη μπορεί το καθεστώς να βομβαρδίζει τις ζώνες που ελέγχουν οι αντάρτες και επίσης η δημιουργία ζωνών ανάσχεσης για την προστασία περιοχών στα σύνορα με την Τουρκία ή την Ιορδανία. Μια τέτοια επιλογή θα κόστιζε σύμφωνα με τον Αμερικανό στρατηγό, πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια το μήνα.
Τέλος, ο στρατηγός Ντέμπσι αναφέρεται στο ενδεχόμενο ανάπτυξης «χιλιάδων μελών των ειδικών δυνάμεων και άλλων χερσαίων δυνάμεων, για επιθέσεις και για την περιφρούρηση της ασφάλειας των περιοχών στις οποίες βρίσκονται τα χημικά όπλα της χώρας».