Του Γιάννη Μακριδάκη
 
Όπως έχουμε πει και τεκμηριώσει αρκετές φορές μέχρι σήμερα εδώ, η ρίζα του παγκόσμιου αδιέξοδου βρίσκεται στην Αρχή, τότε που ο άνθρωπος νόμισε πως ήρθε στη ζωή για να κυριαρχήσει των πάντων κι έτσι άρχισε να στρέφεται εναντίον των άλλων πλασμάτων και της Φύσης ολόκληρης, του Οικοσυστήματος που τον γέννησε.

Όπως επίσης έχουμε πει και τεκμηριώσει αρκετές φορές εδώ, σήμερα αυτή η ανόητη μάχη του ανθρώπου με το Σύνολο που τον δημιούργησε και τον ορίζει βρίσκεται σε ιστορικό σημείο καμπής, αφού το πλήρες αδιέξοδο διαφάνηκε ήδη. Η μάχη αυτή που καταστρέφει το αυθύπαρκτο Οικοσύστημα και το υποκαθιστά με το τεχνητό Χρηματοοικονομικό σύστημα βρίσκεται στην κορύφωση, με το κεφάλαιο των πολυεθνικών να προσπαθεί πλέον να υποτάξει κάθε μορφή ζωής, τους φυσικούς πόρους, τους σπόρους, την ενέργεια, τις πρώτες ύλες, τα ορυκτά, τους υδρογονάνθρακες και βέβαια τον άνθρωπο και τον μόχθο του, την αναπνοή του.
 
Απέναντι σε αυτή την καταστροφική λαίλαπα του καπιταλισμού που στηρίζεται στους καταναλωτές και στους επενδυτές, η Αριστερά έχει Χρέος να εξελιχθεί, να εκσυγχρονιστεί, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να μετεξελιχθεί σε Οικουμενική Αριστερά που θα αλλάξει την πορεία των ανθρώπων, θα φέρει τη συνεργασία του Ανθρώπου με το Οικοσύστημα και θα σέβεται κάθε πλάσμα, κάθε τοπίο, κάθε φυσικό πόρο. Θα προτείνει επιτέλους την ανάπτυξη της σμίκρυνσης, του σεβασμού και της συνεργασίας, της αλλαγής του αξιακού συστήματος και της επανατοποθέτησης των Αξιών στο ύψος τους και στο μπόι που είχαν πριν τις ξευτιλίσει ο καπιταλιστικός καταναλωτισμός.
 
Δυστυχώς στην Ελλάδα, όχι μόνο απέχει πολύ από αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, που λέει ότι εκφράζει τη σύγχρονη Αριστερά (για τα παρωχημένα άλλα αριστερά κόμματα της τσιμινιέρας και της εργατιάς δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε). Όχι μόνον απέχει πολύ από την Οικουμενική Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι ούτε καν μόνο Συστημική Αριστερά. Όπως αποδείχτηκε περίτρανα με την υπόθεση των πόθεν έσχες των βουλευτών του που στηρίζουν τις πολυεθνικές, οι οποίες αποτελούν τον πολιορκητικό κριό του Συστήματος ενάντια στο Οικοσύστημα, η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ τρέφει στον κόρφο της και το φίδι της Επενδυτικής Αριστεράς. Των καταναλωτών επενδυτών που χρηματοδοτούν την καταστροφή των Πλασμάτων και του Οικοσυστήματος, αλλά την ίδια ώρα οι ίδιοι πάνε και στη σοσιαλιστική εκκλησία και ανάβουνε ροζ κεράκια για να σώσουνε την ψυχή τους, την ίδια ώρα κάνουνε και τους (έστω και παρωχημένους) Αριστερούς σε πορείες, σε φεστιβάλ, σε ανούσιες συνελεύσεις και διαδικασίες.
 
Η Επενδυτική Αριστερά εμφανίστηκε στην Ελλάδα την εποχή του Σημίτη και σήμερα είναι στην Αντιπολίτευση και στη ΔΗΜΑΡ πολλοί από αυτούς, και βέβαια στα διαβόητα 58 ρετάλια.
 
Είναι το χείριστο είδος πολιτικών και πολιτών και βασικό τους χαρακτηριστικό είναι η Υποκρισία και η Εξειδικευμένη με Σπουδές (κυρίως οικονομικές) Αμορφωσιά.