Στις διανομές τροφίμων, που οργανώνει μια τοπική φιλανθρωπική οργάνωση, οι μεταλλώρυχοι συγκεντρώνονται κατά εκατοντάδες, πειρμένοντας υπομονετικά για ένα μικρό πακέτο βοήθειας.
Δεν σημειώνονται τσακωμοί και αψιμαχίες: Οι οικογένεις που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, στέκονται στην πρώτη γράμμη.
Πολλοί από τους εργάτες, που αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες εργασίας και αύξηση του μισθού τους, έχουν αναγκαστεί να πουλήσουν όλα τα υπάρχοντά τους για να εξασφαλίσουν τρόφιμα, βρεφικό γάλα, κουβέρτες και φάρμακα.
Αυτή η είναι η άλλη πλευρά του αγώνα των μεταλλωρύχων, της μεγαλύτερης απεργίας στην ιστορία της Νοτίου Αφρικής, που παραμένει επιμελώς κρυμμένη, επισημαίνει το The African Report.
Το σωματείο των εργατών (AMCU) ζητεί να αυξηθεί ο βασικός μισθός στα 12.500 ραντ (860 ευρώ) μηνιαίως, χωρίς τα μπόνους, σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Οι εταιρείες έχουν αναθεωρήσει την πρότασή τους να φτάσουν στο ποσό αυτό ως το 2017, περιλαμβανομένων όμως των μπόνους.
Η εργοδοσία απαντά με απολύσεις στον αγώνα των απεργών
Μόλις δύο ημέρες πριν, η μεταλλευτική εταιρεία «Lonmin» – τρίτη μεγαλύτερη εταιρείας εξόρυξης λευκόχρυσου στον κόσμο – ανακοίνωσε την απόλυση 235 μεταλλωρύχων.
Η «Lonmin» προσπαθεί από την προηγούμενη εβδομάδα να τερματίσει το άνευ προηγουμένου απεργιακό κίνημα, το οποίο εισέρχεται την Πέμπτη στον πέμπτο του μήνα.
Απείλησε, μάλιστα, ότι θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση αν δεν λήξει η απεργία, ενώ επικοινώνησε με τους εργαζόμενούς της μέσω SMS, εξοργίζοντας το συνδικάτο «Amcu», το οποίο προσέφυγε στο εργατικό δικαστήριο.