Ένα μεσημέρι στης Αμφίπολης τα μέρη, σκάψαμε μαζί.
Αχ Περιστέρη, Περιστέρη, ξύλο που θα το φας, μέσα στο ξένο μαυσωλείο, τρύπες γιατί τρυπάς;
Σκάψε σκάψε δεν θα με βρεις…
Μπες μες το καμπριολέ πάμε για ανασκαφέ.
Το 'πε, το 'πε ο παπαγάλος, μες τον τάφο μπήκε άλλος
Φταίει η Αμφίπολη, για ό,τι μου συμβαίνει… φταίει η Αμφίπολη, που ακόμα με τρελαίνει…
Σκάβω τάφους και παίζω pro…
Κυκλοφορώ κι αμφιπολώ.
Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα, η άλλη μισή στην Αμφίπολη βρίσκεται.
Αμφιπόλαιο με λεεες, που μιλάω με πολλές…
Ανασκαφώνομαι, ανασκαφώνομαι.
Και κάνω ανασκαφή μαζί σου με τηλεπάθεια, σ' ένα τάφο μπερδεμένο όλο αστάθεια
Περνάγαμε ωραία / Με Παναγιωταρέα / Τα γέλια μας χαλούσαν τις ταφές
Ποιος σε έχει συλημένο, στην Αμφίπολη θαμμένο, ποιος, μωρό μου, ποιος;
Ασύλητος
Ασύλητος στο λέω και θυμήσου
Ασύλητος
Ασύλητος θα μείνω στη ζωή σου
Νταρι νταρι νταρι νταρι τίνος είναι το κουφάρι…
Τάφο τάφο τον καημό μου, τον μετράω και πονώ.
Τσε αν είσαι τσε αν δεν είσαι του Αλέξανδρου ο τάφος, οοοοοοοο!
Ορέ Αμφιποποποποποποποποποποποποποποοοοο θα τρελαθωωωω!
Αμφιπολίες, το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές, αμφιπολίες τρελές…
Βάλεεε το κόκκινο Ρωξάνη,
εκείνο που σε κάνει,
να μοιάζεις πυρκαγιά…