Τους τόνους ανέβασε κι άλλο σήμερα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Αυγή» με τίτλο «Λεφτά υπάρχουν μόνο για τη Ν.Δ.», το οποίο κάνει λόγο για «χτυπητή εξαίρεση» του κόμματος «από το καθεστώς της τρόικας, των μνημονίων και της σκληρής λιτότητας που έχει επιβληθεί στη χώρα».

Το δημοσίευμα προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, Ανδρέα Παπαμιμίκου, που έκανε λόγο για επιχείρηση λάσπης από τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πάρει κανένα δάνειο το 2013, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Το παραδέχτηκε άλλωστε και ο γραμματέας της Κ.Ο. τους κ. Νίκος Βούτσης, ζητώντας δημοσίως συγγνώμη σε χθεσινή ραδιοφωνική παρέμβασή του. Προφανώς, επειδή η συγγνώμη δεν εξυπηρετεί το ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βούτσης αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε από “λάσπη και ανεμιστήρα”», ανέφερε ο κ. Παπαμιμίκος.

Ζήτησε παράλληλα από τους «λασπολόγους του ΣΥΡΙΖΑ και της “Αυγής”» να τεκμηριώσουν  το δημοσίευμά τους, «δηλαδή το ύψος του δανείου που “έλαβε” η Ν.Δ., πότε ελήφθη και από ποια τράπεζα», καθώς διαφορετικά, όπως είπε, «θα επιβεβαιώσουν ότι είναι πολιτικοί εμπρηστές και αισχροί συκοφάντες, που στην απόπειρά  τους να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα δεν διστάζουν ακόμα και να κατασκευάζουν “στοιχεία”».

Τέλος κάλεσε την ΕΣΗΕΑ «να πάρει επιτέλους θέση για τις συνεχείς αναπόδεικτες αθλιότητες του κομματικού εντύπου του ΣΥΡΙΖΑ».

Μιλώντας στο Κόκκινο, ωστόσο, ο Μανώλης Κεφαλογιάννης δεν ξεκαθάρισε το τοπίο αναφορικά αν έλαβε η Ν.Δ. τέτοιο δάνειο:

Όπως γνωστοποίησε ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης, η ΝΔ έλαβε  δάνειο το 2013 ύψους 14,6 εκ. ευρώ ενώ ταυτόχρονα αδυνατεί να εξυπηρετήσει το υπέρογκο χρέος των 146 εκατ. ευρώ.

Την αποκάλυψη παραδέχτηκε εμμέσως ο υπουργός Εσωτερικών Αργύρης Ντινόπουλος δηλώνοντας ότι «όποια δάνεια έχει πάρει η Ν.Δ. τα έχει πάρει με διαφάνεια και ότι εξυπηρετεί και τα δάνεια και τα χρέη της».

Με παρέμβασή του ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης ζήτησε ενημέρωση για τις δανειοδοτήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που έκανε λόγο για «πρόσδεση μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα» και προνομιακή αντιμετώπιση κομμάτων με «αντάλλαγμα την εύκολη πρόσβαση στις δημόσιες προμήθειες».