Χθες λοιπόν,μαθητές σε όλη τη χώρα πραγματοποίησαν πορείες φωνάζοντας συνθήματα και συζητώντας μεταξύ τους για τις αλλαγές που θα ήθελαν να γίνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα. Άξιοι λόγου οι περιστατικοί, που κοιτούσαν τις πορείες και χαμογελούσαν για αυτά τα νέα παιδιά που προσπαθούν να αλλάξουν κάτι σε αυτή τη χώρα. Υπήρχαν βέβαια κι αυτοί που είδαν τις ενέργειες αυτές με άλλο μάτι και ισχυρίστηκαν πως οι περισσότεροι συμμετέχουν καθαρά για να χάσουν μάθημα.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είναι έτσι. Κατάφεραν και πέρασαν ένα μήνυμα που κανένας άλλος δε θα μπορούσε. Έδειξαν πως είναι ενωμένοι, θέλουν ένα καλύτερο αύριο και είναι έτοιμοι να κάνουν θυσίες για να το διεκδικήσουν. Έστω και αργά, έδειξαν πως προβληματίστηκαν αρκετά και αποφάσισαν πως κάτι πρέπει να κάνουν. Υπήρχαν όμως και αυτοί που λέγανε εδώ και καιρό για αυτό το σύστημα και προσπαθούσαν καθημερινά να κάνουν γνωστή τη δράση τους.
Άξιζε όμως η προσπάθεια όλων αυτών που εδώ και καιρό λέγανε για τα αρνητικά του νέου λυκείου;
Εννοείται. Περίπου πριν από 8 μήνες, είχαμε δημιουργήσει μια σελίδα με τίτλο «λέμε ΟΧΙ στο νέο λύκειο». Αρκετοί αντέδρασαν και είπαν πως με μια σελίδα στο Facebook δε θα καταφέρουμε και πολλά. Υπήρχαν όμως κι αυτοί που το πίστεψαν και μας βοήθησαν πραγματικά, μας έδιναν καθημερινά δύναμη για να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε και ήταν πρόθυμοι να μας βοηθήσουν. Διατυπώναμε καθημερινά,ακόμη και στο inbox της σελίδας, σημαντικούς προβληματισμούς σχετικά με το νέο λύκειο και τους καταγράψαμε Είδαμε τον κόσμο να αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια και να μας στέλνει ένα σορό ιδέες και προτάσεις για τη βελτίωση της παιδείας.
Από ότι καταλαβαίνεται, η χθεσινές ενέργειες μας δικαίωσαν και μας έδωσαν χαρά. Τα μηνύματα που παίρναμε χθες ήταν πολλά, κι όλα λέγανε για αγανακτισμένους μαθητές και κλειστά σχολεία, για μεγάλες πορείες και συνθήματα, για μια ξάγρυπνη νεολαία. Αυτό μας αξίζει. Αν δεν φωνάξουμε εμείς για το μέλλον μας,τότε ποιος;
Κλείνοντας θέλω απλά να κάνω μια αναφορά στα λόγια που άκουσα χθες από τον συμμαθητή μου,τον Παντελή, που είχαμε δημιουργήσει μαζί τη σελίδα. «Στο είπα,αργά ή γρήγορα όλοι θα ξυπνήσουν. Και τότε στο είχα πει,όταν κάναμε τη σελίδα. Μπορούμε πολλά τελικά,κι αυτοί που δεν τα πιστεύουν είναι αυτοί που δε νοιάζονται για το μέλλον τους.»
Του Χρήστου Κοτζαμπάση, μαθητή δευτέρας λυκείου στο 2ο Γενικό Λύκειο Ξάνθης και διαχειριστή της σελίδας Όχι στο νέο Λύκειο