Αντίθετος με την εναρμόνιση της φορολογίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπετέλ σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στην βελγική εφημερίδα L΄ Echo, θεωρώντας ότι η φορολογική πολιτική πρέπει να παραμείνει στην σφαίρα ρύθμισης των κρατών
Εν μέσω του σκανδάλου LuxLeaks, που προήλθε από τις αποκαλύψεις για το σύστημα φοροδιαφυγής πολυεθνικών εταιρειών μέσω συμφωνιών τους με το Λουξεμβούργο, ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός της χώρας, που ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Δεκέμβριο 2013, περνά στην αντεπίθεση.
Υπερασπίζεται το δικαίωμα εφαρμογής άμεσων και έμμεσων φορολογικών ρυθμίσεων στην Ευρώπη, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό τον προκάτοχό του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, δεσμεύθηκε να επαναπροωθήσει το σχέδιο φορολογικής εναρμόνισης στην ΕΕ για την αποφυγή του φορολογικού dumping.
«Δεν πρόκειται βέβαια να προχωρήσω με το Λουξεμβούργο προς μία φορολόγηση που θα είναι υψηλότερη από τη σημερινή. Το να πει κανείς ότι όλοι στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να κινηθούν προς μία ενιαία φορολογική πολιτική και ενιαίους φορολογικούς συντελεστές, σε αυτό είμαι αντίθετος. Αυτό αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών», τονίζει.
«Το θέμα δεν είναι η χορήγηση των ίδιων φορολογικών συνθηκών σε όλους, αλλά να γνωρίζουμε ποιος κάνει τι», προσθέτει.
Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου υπεραμύνεται επίσης του συστήματος «tax ruling» που εφαρμόζει η χώρα του, υπενθυμίζοντας ότι 22 ευρωπαϊκές χώρες το εφαρμόζουν επίσης και δηλώνει ότι, αντίθετα, είναι αναγκαία η ενίσχυση της ομάδας που ασχολείται με το σύστημα αυτό στις φορολογικές υπηρεσίες του Λουξεμβούργου, εξαιτίας του μεγάλου όγκου εργασίας.
Η πρακτική του «tax ruling» είναι νόμιμη και επιτρέπει σε μία επιχείρηση να ερωτήσει εκ των προτέρων ποιας μεταχείρισης θα τύχει από τις φορολογικές αρχές μίας χώρας και να λάβει συγκεκριμένες νομικές εγγυήσεις. Σύμφωνα με τις πρόσφατες αποκαλύψεις, οι μεγάλες εταιρείες βασίζονται στο Λουξεμβούργο και στο χαλαρό φορολογικό ρυθμιστικό του πλαίσιο, για να μεταφέρουν εκεί κέρδη από θυγατρικές τους σε άλλες χώρες, ώστε να μην φορολογηθούν παρά σε πολύ μικρή κλίμακα.