F.T.: Πώς ο Αλέξης Τσίπρας «στρογγυλεύει» τις γωνίες

Ο ριζοσπαστικός αριστερός ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να «λειάνει» τα άκρα του, είναι ο τίτλος δημοσιεύματος των FT, στο οποίο αναφέρεται ότι η Ελλάδα ήταν το επίκεντρο της κρίσης χρέους της Ευρώπης και τώρα, μετά από τέσσερα χρόνια λιτότητας, μπορεί να γίνει η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που παραδίδει την κυβέρνηση σε έναν λαϊκιστή ο οποίος υπόσχεται ριζοσπαστικές λύσεις.

 
Ωστόσο, επισημαίνει ότι ο Αλ. Τσίπρας προσφάτως έχει μαλακώσει τη ρητορική του από τον Μάιο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές, εδραιώνοντας το προβάδισμά του έναντι της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις.
 
«Διακηρύσσει αφοσίωση στο ευρώ ενώ η οικονομική του ομάδα διεξάγει τακτικά διεθνή conference calls προκειμένου να διαβεβαιώσει τους fund managers ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας και δεν θα αντιταχθεί στις διεθνείς επενδύσεις (κρίνοντας από την αντίδραση του Λονδίνου, η επιτυχία ήταν μεικτή)».
Οι επιχειρηματίες στην Αθήνα προσπαθούν να βάλουν στην άκρη τον φόβο μη ζητήσει άμεση διαγραφή του χρέους, αν η σημερινή κυβέρνηση πέσει και κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρόωρες εκλογές.
 
Αντί αυτού, προσπαθούν να αποδομήσουν τις δηλώσεις του, για να απομονώσουν τις λεπτομέρειες για το πώς θα διαχειριστεί ενδεχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κρίσιμα ζητήματα, όπως ιδιωτικοποιήσεις, μισθολογικές προσαρμογές και επιχειρηματική φορολογία.
 
Reuters: Δεν… βγαίνουν οι αριθμοί στον Έλληνα πρωθυπουργό

Οι πιθανότητες συσσωρεύονται εναντίον του πρωθυπουργού Αν. Σαμαρά στο τέχνασμά του με την εκλογή ενός νέου προέδρου της δημοκρατίας, αναφέρει σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Reuters, καθώς πρέπει να πείσει τουλάχιστον κάποιους βουλευτές της αντιπολίτευσης για να μπορέσει να κερδίσει στην ψηφοφορία στη βουλή, και να αποφύγει μια πιθανή πολιτική κρίση.
 
Ωστόσο, αναλυτές προειδοποιούν ότι οι αριθμοί μπορεί να αλλάξουν γρήγορα καθώς ο «συντηρητικός πρωθυπουργός προσπαθεί να λάβει αρκετή υποστήριξη για τον υποψήφιο της κυβέρνησης όταν η βουλή θα ξεκινήσει τη διαδικασία εκλογής προέδρου, στις 17 Δεκεμβρίου».
 
Ο Αν. Σαμαράς επίσπευσε την διαδικασία κατά δύο μήνες, αναλαμβάνοντας ουσιαστικά ένα ρίσκο διότι μια απόρριψη του υποψηφίου του από τη βουλή θα προκαλέσει πρόωρες εκλογές, τις οποίες είναι πιθανό να κερδίσουν οι αριστεροί που τάσσονται εναντίον της διάσωσης από την τρόικα.
 
Για να εκλεγεί ο πρόεδρος της δημοκρατίας, ο Αν. Σαμαράς χρειάζεται 180 ψήφους από τις 300 έδρες της βουλής, αλλά έχει την εγγυημένη στήριξη μόλις 155 βουλευτών. «Τόσο ο ίδιος όσο και ο Αλ. Τσίπρας, ηγέτης του ΣΥΖΡΙΖΑ, φλερτάρουν με τους ανεξάρτητους βουλευτές για τις υπόλοιπες 25 ψήφους».
 
Το Reuters εκτιμά ότι ακόμη κι αν ο Αν. Σαμαράς κερδίσει τη στήριξη κάθε ανεξάρτητου βουλευτή, το οποίο είναι απίθανο από τη στιγμή που κάποιοι έχουν ανοιχτά υποσχεθεί να ψηφίσουν εναντίον του υποψηφίου της κυβέρνησης, και πάλι θα του λείπει μία ψήφος.
 
«Η τελική έκβαση είναι πιθανό να αποφασιστεί από έναν μικρό μονοψήφιο αριθμό ψήφων», δήλωσε η Blanka Kolenikova, αναλύτρια της HIS Global Insight. Εξάλλου, ο πολιτικός αναλυτής Γιάννης Λούλης εκτιμά ότι ο Αν. Σαμαράς θα αποτύχει. «Ακόμη κι αν κατορθώσει να αυξήσει τον αριθμό των βουλευτών που θα ψηφίσουν υπέρ, δεν θα μπορέσει να φτάσει τους 180», δήλωσε.
 
Το Reuters υποστηρίζει ότι αξιωματούχοι της κυβέρνησης δημοσίως και σε ιδιωτικές συζητήσεις έχουν εκφράσει την πεποίθησή τους ότι θα βρεθεί η απαιτούμενη στήριξη, και ότι κάθε άλλο παρά σίγουρο θεωρείται πως δεν θα «επαναστατήσει» κανένας βουλευτής της αντιπολίτευσης.
 
Όπως εκτιμά το πρακτορείο, δύο παράγοντες μπορεί να λειτουργήσουν υπέρ του Αν. Σαμαρά. Η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν θέλει να επιστρέψει σε εκλογές, περίπου δύο χρόνια μετά από την τελευταία φορά, και πολλοί βουλευτές έχουν ένα κίνητρο να υποστηρίξουν τον Αν. Σαμαρά για να αποφευχθεί το ρίσκο του να μην επανεκλεγούν.
 
Αλλά εάν αποτύχει, οι δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει τις εκλογές που θα ακολουθήσουν. Αυτό θα φέρει σε κρίση τις σχέσεις της Ελλάδας με την τρόικα, ή θα οδηγήσει σε πολιτική παράλυση εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να βρει εταίρους για το σχηματισμό κυβέρνησης.
 
Βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και την Χρυσή Αυγή, είναι απίθανο να ψηφίσουν αντίθετα από τη γραμμή των κομμάτων τους. Ωστόσο, τα δύο μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, η Δημοκρατική Αριστερά και το δεξιό κόμμα Ανεξάρτητοι Έλληνες, έχουν υποστεί εσωτερικές κρίσεις και μπορεί να είναι ευάλωτα στο να «χάσουν» κάποιους βουλευτές.
 
Και τα δύο κόμματα έχουν δηλώσει πως θα ψηφίσουν εναντίον της κυβέρνησης. Η Δημοκρατική Αριστερά, η οποία αποσύρθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά το περασμένο έτος, αναμένεται να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ.
 
Για την ώρα, το μεγαλύτερο πεδίο μάχης παραμένει στους ανεξάρτητους, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι πρώην μέλη των δύο κυβερνώντων κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, ή της Δημοκρατικής Αριστεράς.
 
 
Bloomberg: Επιστρέφουν τα σενάρια καταστροφής για την Ελλάδα

Πολιτική αναταραχή στην Ελλάδα βυθίζει τις αγορές ομολόγων και μετοχών, η απειλή της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ: το σενάριο είναι παράξενα παρόμοιο με τα εφιαλτικά σενάρια του 2010 και του 2011, αναφέρει δημοσίευμα του Bloomberg.
 
Η υπερχρεωμένη Ελλάδα διολίσθησε κοντά στο χείλος τότε, σώθηκε από 240 δις. ευρώ (297 δισ. δολ.) σε δάνεια έκτακτης ανάγκης από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με επικεφαλής μία απρόθυμη Γερμανία. Τώρα μετά από την επίτευξη ορισμένων σημαδιών οικονομικής ανάκαμψης, η κυβέρνηση στην Αθήνα παραπαίει και πάλι, προκαλόντας ένα νέο γύρο καταστροφικής κερδοσκοπίας.
 
Οι επενδυτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις χειρότερες δυνατές επιλογές αυτή την εβδομάδα, καθώς εξέταζαν μία αλυσίδα γεγονότων ξεκινώντας με ένα αδιέξοδο στην προεδρική εκλογή αυτό το μήνα το οποίο μπορεί να φέρει αντιμνημονιακές δυνάμεις στην εξουσία, θέτοντας το status της Ελλάδας στο ευρώ και πάλι εν αμφιβόλω.
 
«Η Ευρώπη δεν έχει ξεπεράσει ακόμη τα δύσκολα» δήλωσε χθες στην τηλεόραση του Bloomberg ο Peter Fisher, ένας πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και της Federal Reserve που είναι πλέον ανώτατος διευθυντής στo BlackRock Investment Institute.
 
Χθες, συνεχίζει το δημοσίευμα, το ελληνικό χρηματιστήριο υποχώρησε 1% μετά την βουτιά του γενικού δείκτη κατά 13% την Τρίτη, τη μεγαλύτερη πτώση από το 1987. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου αυξήθηκε και πάλι μετά το «άλμα» 93 μονάδων βάσης στο 8,18% στις 9 Δεκεμβρίου, σχεδόν στο επίπεδο που ήταν τον Απρίλιο του 2010 κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της πρώτης διάσωσης.
 
«Για να είμαστε σίγουροι, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καλύτερα προετοιμασμένη τώρα από ότι 2010, όταν μία τρύπα 20 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό της Ελλάδας εξελίχθηκε σε ηπειρωτική κρίση με θύματά της την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο» αναφέρει το δημοσίευμα.
 
Ωστόσο, όπως σημειώνει το Bloomberg, η επιβίωση του ευρώ δεν αποτελεί απόδειξη ότι οι επόπτες της Ευρώπης έχουν βρει τη σωστή μακροπρόθεσμη συνταγή. Τα πακέτα διάσωσης χορηγήθηκαν μόνο σε κυβερνήσεις που έκαναν δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού, οδηγώντας υψηλότερα την ανεργία – το ποσοστό στην Ελλάδα είναι τώρα στο 25,9% – και τροφοδοτώντας ριζοσπαστικές πολιτικές.
 
Στην Ελλάδα η αντίδραση έχει όνομα: Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο επικεφαλής του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε μια πρώτη αποτυχημένη απόπειρα για τη θέση του πρωθυπουργού το 2012, καταγγέλλοντας τις περικοπές στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που επιβλήθηκαν από τους πιστωτές. Έκτοτε, η «μετοχή» του ανεβαίνει. Οι δημοσκοπήσεις σταθερά κατατάσσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως το πιο δημοφιλές κόμμα της Ελλάδας και το πιο πιθανό να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση.
 
«Ο κίνδυνος να έχεις κόμματα με αντι-ευρωπαϊκή ατζέντα κοντά στην απόκτηση της εξουσίας δεν αποτελεί κίνδυνο αποκλειστικά στην Ελλάδα». Δήλωσε σε συνέντευξή του στις Βρυξέλλες, ο υπουργός Οικονομικών της Μάλτας, Edward Scicluna. «Το έχουμε δει αυτό να συμβαίνει και σε άλλες χώρες επίσης».
 
 
Bloomberg View: Είναι το “αύριο” αργά για την Ελλάδα;

Το ερώτημα εάν το «αύριο είναι πολύ αργά για την Ελλάδα», διατυπώνει το Bloomberg σε άρθρο της Megan McArdle.
 
Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, λίγα χρόνια πριν, καθώς παρακολουθούσαμε την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία να γλιστρούν στο χάος, φαίνεται ότι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με δύο αδύνατες πιθανότητες: την φαινομενική απελπισία του να κρατηθεί ενωμένη η ευρωζώνη και του απόλυτα μη σκόπιμο ενδεχόμενο της διάσπασής της. Με κάποιον τρόπο ωστόσο, τα πράγματα κύλισαν ομαλά και ο κόσμος ανέπνευσε με ανακούφιση».
 
Ωστόσο, όπως επισημαίνει, ένα πράγμα που πρέπει να γνωρίζει κανείς για τις κρίσεις, είναι ότι ποτέ δεν μπορεί να χαλαρώσει κανείς. Η αρθρογράφος επικαλείται την περιγραφή της κρίσης του πέσο που έδωσε η Rudi Dornbusch, «η κρίση συνήθως παίρνει περισσότερο χρόνο να έρθει από ό,τι νομίζει κανείς και τότε συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι περιμέναμε, και αυτή είναι ακριβώς η ιστορία του Μεξικό. Δεν υπήρχε ποτέ, και μετά ήρθε σε μια νύχτα».
 
Και αναρωτιέται εάν τα τελευταία χρόνια δεν ήταν μία από αυτές τις περιόδους για την Ελλάδα. Οι FT αναφέρουν: «πολλοί παρατηρητές μέχρι προσφάτως υπέθεταν ότι η Ελλάδα έχει περάσει τα χειρότερα και ότι ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της τρόικας απέδιδε τουλάχιστον μια ήπια ανάκαμψη. Η αβεβαιότητα επέστρεψε την Δευτέρα όταν ο πρωθυπουργός Αν. Σαμαράς, ανακοίνωσε ότι θα φέρει πιο νωρίς τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της δημοκρατίας στη βουλή.
 
Η επιλογή του Έλληνα προέδρου, συνήθως δεν είναι σημαντική. Αλλά η ψηφοφορία των τριών γύρων, που ξεκινάει στις 17 Δεκεμβρίου, είναι ουσιαστικά μια ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Σαμαρά. Πρόκειται για ένα μεγάλο στοίχημα του πρωθυπουργού σε μια κρίσιμη στιγμή για την οικονομία της Ελλάδας και για την ευρύτερη ευρωζώνη.
 
Ο Αν. Σαμαράς ποντάρει ότι μια νίκη θα ήταν ένα εφαλτήριο για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να λάβει την τελευταία δόση από την τρόικα και να ολοκληρώσει το τετραετές πρόγραμμα διάσωσης. Εάν χάσει, η Ελλάδα θα βυθιστεί σε άμεσες εκλογές από τις οποίες μπορεί να προκύψει νικητής ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η προοπτική έχει φοβίσει τους επενδυτές. Την Τρίτη, το ελληνικό χρηματιστήριο υπέστη την μεγαλύτερη ημερήσια πτώση από το 1987».
 
Η αρθρογράφος σχολιάζει ότι δέκα χρόνια μετά από την κρίση της Αργεντινής, διερωτάται ακόμη για πιο λόγο δεν μπορούν οι κυβερνήσεις να κάνουν κάποια πράγματα που φαίνονται προφανή. Αντιλαμβάνεται ωστόσο ότι είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για ορθολογική οικονομική πολιτική στο πλαίσιο μιας κρίσης. Οι πολίτες θεωρεί ότι πλήττεται, ενώ τα χρήματά τους αποστραγγίζονται.
 
«Πολλές χώρες τώρα καταφέρνουν να κάνουν το βέλτιστο για την μακροχρόνια οικονομική υγεία τους, αντί να επιλέξουν το πολιτικά λαϊκίστικο. Αλλά πολλές άλλες, δεν το κάνουν. Στην επόμενη εβδομάδα, μπορεί να ανακαλύψουμε σε μια κατηγορία εμπίπτει η Ελλάδα».