Παιδιά που έρχονται μόνα τους στη χώρα και εμφανίζουν συχνά αγχώδεις και συναισθηματικές διαταραχές, κρίσεις πανικού, ακόμη και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές κρατούνται επί βδομάδες, αλλά και μήνες, σε πλήρως ακάταλληλες εγκαταστάσεις της ΕΛΑΣ, ακόμη και αστυνομικά τμήματα. 

Σε ρεπορτάζ του Βήματος για την παρουσίαση της ενδιάμεσης αξιολόγησης του προγράμματος «Ενίσχυση της λειτουργίας των Κινητών Μονάδων Πρώτης Υποδοχής», διαβάζουμε πως η ζήτηση για μια θέση στις δομές φιλοξενίας μπορεί να είναι έως και 2,5 φορές μεγαλύτερη από την προσφορά.

Όταν κάποιο παιδί στέκεται τυχερό και βρίσκει μία θέση, λέει χαρακτηριστικά ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής Παναγιώτης Νίκας «αυτό αποτελεί μια καλή αλλά και μια κακή είδηση. Καλή γιατί βρέθηκε θέση και κακή γιατί κάποιος άλλος ανήλικος εξαφανίστηκε».

ο Π. Νίκας εξήγησε ότι υπάρχουν μια σειρά από λόγοι που αυτό μπορεί να συμβεί:

Ένας από αυτούς είναι ότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα τα κυκλώματα εντοπίζουν τα παιδιά στις δομές και τα εξαναγκάζουν να τις εγκαταλείψουν πείθοντάς τα ότι δεν αξίζει τον κόπο να μένουν στην Ελλάδα για να πάνε σχολείο.

 
Ένας άλλος είναι ότι οι σύγχρονοι δουλέμποροι εκβιάζουν τους γονείς των παιδιών στις πατρίδες τους λέγοντας τους να πείσουν τους ανήλικους να φύγουν και να πάνε σε άλλες χώρες της Ευρώπης για να εργαστούν και να ξεπληρώσουν τη μεταφορά. Μάλιστα η πίεση γίνεται ασφυκτική προς τους γονείς εάν αυτοί έχουν δανειστεί χρήματα για τη διακίνηση από τοκογλύφους ή τους σκοτώνουν ζώα που τους είναι χρήσιμα.
 
Επίσης σε κάποιες δομές κυρίως έφηβοι τις εγκαταλείπουν καθώς νιώθουν παραμελημένοι και εγκλωβισμένοι.