Αυτούσια η επιστολή που απέστειλε στους αρμόδιους φορείς η Κοινότητα Αφγανών στην Ελλάδα:

Καθημερινά στην Ελλάδα υποβάλλονται δεκάδες αιτήματα ασύλου προς τη λεγόμενη νέα Υπηρεσία Ασύλου. Εκατοντάδες υποψήφιοι αιτούντες για άσυλο συνωστίζονται σε ουρές για ατέλειωτες ώρες που στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων καταλήγει σε μία αδιέξοδη και ατέρμονη διαδικασία αναμονής που μπορεί να φτάνει έως και μήνες. Αυτό συνεπάγεται τη γέννηση ενός οξυμένου κοινωνικού προβλήματος με απρόβλεπτες διαστάσεις όχι μόνο για τους ταλαιπωρημένους και κατατρεγμένους πρόσφυγες αλλά και για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
 

Το πρόβλημα μεγεθύνεται από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος φορέας δεν είναι μόνο ότι καλείται να διεκπεραιώσει μεγάλο όγκο αιτήσεων ασύλου καθημερινά, και ταυτόχρονα δεν είναι αντικειμενικά επαρκώς στελεχωμένος, αλλά επιπλέον υποχρηματοδοτείται συστηματικά. Θεωρητικά, ο νέος φορέας συγκροτήθηκε για την εξομάλυνση της προηγούμενης κατάστασης που χαρακτηριζόταν αντικειμενικά από όλους(ιθύνοντες και μη) ως απαράδεκτη. Και ενώ υπήρξε η προσδοκία προς στιγμή ότι η εμπειρία της Πέτρου Ράλλη θα ανήκε στο παρελθόν η υφιστάμενη πραγματικότητα τη διαψεύδει οικτρά.
 
Η κοινότητά μας αντιλαμβανόμενη τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η νέα υπηρεσία αλλά και αφουγκραζόμενη τα αιτήματα των μελών της ζητά τα ακόλουθα:
 
1. Να μην υπάρχει κατ’ελάχιστο αντίτιμο – έστω και άτυπο ή και υπό την ανοχή της εν λόγω δημόσιας αρχής – για τη διεκπεραίωση οποιασδήποτε διαδικασία καταγραφής αιτήματος ασύλου
 
2. Να εφαρμοστεί η αρχή της προτεραιοποίησης για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες πληθυσμού ωσότου αρθούν οι αδυναμίες της παρούσας αρχής
 
3. Να μην υφίσταται η υπηρεσία του Skype για την εξ’ αποστάσεως επαφή με διαμένοντες μακριά από την Υπηρεσία Ασύλου, καθώς μοιάζει περισσότερο με τηλεπαιχνίδι τύχης που η εφαρμογή της οδηγεί και αυτή όσους αποτυγχάνουν να επιλεγούν στην οδύσσεια των ατέλειωτων ωρών αναμονής
 
4. Να υφίσταται το καθεστώς αρίθμησης των περιπτώσεων καθημερινά, ενώ για τον πλεονάζοντα μη εξυπηρετούμενο αριθμό αιτούντων ασύλου να χορηγείται ειδικό χαρτί με συγκεκριμένο αριθμό προτεραιότητας και προγραμματισμένο ραντεβού σε προκαθορισμένο χρόνο, ώστε να αποσυμφορείται ο χώρος.
 
Το πρόβλημα καταγραφής των αιτημάτων ασύλου επιδεινώνεται ολοένα και περισσότερο. Το δυστύχημα είναι ότι η υφιστάμενη κατάσταση μοιάζει να μην απασχολεί κανέναν από τους ιθύνοντες, ενώ ταυτόχρονα πάσης φύσεως διαμεσολαβητές και μεσάζοντες έχουν κάνει την εμφάνισή τους εκμεταλλευόμενη τις παρούσες συνθήκες. Στόχος είναι το παρόν να μην είναι μονάχα μια σπασμωδική και μεμονωμένη αντίδραση αλλά να συμβάλει με τις συγκεκριμένες προτάσεις στην επίλυση του προβλήματος.